Ενώ ο πρωθυπουργός συνέχισε «η χώρα μας βγαίνει ισχυρότερη από αυτή την περιπέτεια: Με ενωμένη την κοινωνία, ανθεκτική την οικονομία και αποτελεσματικότερο το κράτος. Και επιπλέον, με δυνατούς δεσμούς εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Πολιτεία και τους Πολίτες».
Προσθέτοντας πως «στην αυγή του τρίτου αιώνα ελεύθερης ζωής, οι Έλληνες κρατούν ψηλά το κεφάλι που σήκωσαν γενναία οι πρόγονοί τους. Σήμερα οι προκλήσεις είναι διαφορετικές, όμως η αποφασιστικότητά μας παραμένει ίδια. Το στοίχημα της γενιάς μας είναι 200 χρόνια μετά την «Επανάσταση της Εθνικής Ανάστασης» να γίνει η «Επανάσταση της Εθνικής Ανάταξης». Με την Ελλάδα και πάλι πρωταγωνίστρια των καιρών».
Ενώ τόνισε και ότι «άλλωστε, από το «Έψιλον» της Ελλάδας ξεκινούν και η Επανάσταση, και η Ελευθερία, και η Ελπίδα. Είναι τα συστατικά της «όμορφης και παράξενης πατρίδας» του Ελύτη. Του πολυμήχανου Οδυσσέα που με την ευφυΐα του πέτυχε περισσότερα από όσα του επέτρεπαν τα μέσα που διέθετε. Και της χώρας του εθνικού μας ποιητή, όπου «όλα γύρω της είναι φως»».
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως δεν έγινε καμία αναφορά στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τον οποίο τιμούν οι Έλληνες μαζί με την Επέτειο της Επανάστασης.
«Ο διάβολος εγέννησε τους Φαρισαίους. Φαρισαίοι δε εγέννησαν τους Ιησουΐτας. Ιησουΐται δε εγέννησαν τους Φαναριώτας. Ως οι Ιησουΐται προσεκολλώντο εις τους βασιλείς και ήγον τούτους διά των δολοπλοκιών των εις το να γίνωνται οι θεράποντες του τάγματός των, οι Φαναριώται προσεκολλήθησαν εις τους Βεζύρας των σουλτάνων, εκ φύσεως και αγωγής αμαθεστάτους, τούτων δε τα πάθη θωπεύοντες και πρόθυμοι εργάται και υπηρέται των ανομιών των γενόμενοι, έλαβον την επί τούτων υπεροχήν, διότι οι βάρβαροι εύρισκον λίαν εις αυτούς συμφέρον, διά την οκνηρίαν προς ήν ήσαν επιρρεπείς, αυτοί μεν να καρπώνται τας ωφελείας της θέσεώς των, οι δε παρά τους πόδας τούτων έρποντες Φαναριώται να φέρωσι τας φροντίδας, χορταζόμενοι ως κυνάρια από της πλουσίας των δεσποτών αυτών τραπέζης. Ησκήθησαν εν τη ραδιουργία ούτως ώστε ο Τούρκος πιστεύσας ότι η καταστροφή του μισουμένου υπ’ αυτών ήν αναγκαία τω δεσπότη, διατάξη την θανάτωσίν του, μεθ’ ήν, ως ήν επόμενον, δι’ ομοίων ραδιουργών περιστάσεων παρέπειθον τον μέγα ισχύοντα Τούρκον να δώση την θέσιν του καρατομηθέντος, απαγχονισθέντος ή ανασκολοπισθέντος εις τον δήθεν αποκαλύψαντα τας προδοσίας εκείνων, ως δόντα δείγματα τρανά της προς τον δώσαντα αφοσιώσεώς του. Εννοείται ότι τούτου γενομένου ο νεωστί προς το αξίωμα αναχθείς έπαυε πάντας του προκατόχου του τους οπαδούς, διώριζε δε τους εαυτού εις τας εκείνων θέσεις. Αι ραδιουργίαι όμως δεν έπαυον αλλ’ απλώς μεθίσταντο καθ’ ότι και οι παυθέντες διά τοιούτων επεκρήμιζον τον ανελθόντα, το δε παίγνιον επανελαμβάνετο επ’ άπειρον». (Ανώνυμη Μελέτη. Οι Φαναριώται, Εθν. Βιβλ., σ. 1-6)
ΕΞΤΡΑ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
2 σχόλια:
καμιά εντυπωση,είναι ολοφάνερο πως έχουμε χάσει τα πνευματικά όπλα..Χρόνια Πολλά Έλληνες,ελπίζω να συνεχίζει να καίει το καντήλι σε κάθε εκκλησάκι αυτής της χώρας που έχει τν εικόνα Της αφού οι αθεοφοβοι δεν κάνουν ούτε μια αναφορα...ΑΠ.
«Ο διάβολος εγέννησε τους Φαρισαίους. Φαρισαίοι δε εγέννησαν τους Ιησουΐτας. Ιησουΐται δε εγέννησαν τους Φαναριώτας. Ως οι Ιησουΐται προσεκολλώντο εις τους βασιλείς και ήγον τούτους διά των δολοπλοκιών των εις το να γίνωνται οι θεράποντες του τάγματός των, οι Φαναριώται προσεκολλήθησαν εις τους Βεζύρας των σουλτάνων, εκ φύσεως και αγωγής αμαθεστάτους, τούτων δε τα πάθη θωπεύοντες και πρόθυμοι εργάται και υπηρέται των ανομιών των γενόμενοι, έλαβον την επί τούτων υπεροχήν, διότι οι βάρβαροι εύρισκον λίαν εις αυτούς συμφέρον, διά την οκνηρίαν προς ήν ήσαν επιρρεπείς, αυτοί μεν να καρπώνται τας ωφελείας της θέσεώς των, οι δε παρά τους πόδας τούτων έρποντες Φαναριώται να φέρωσι τας φροντίδας, χορταζόμενοι ως κυνάρια από της πλουσίας των δεσποτών αυτών τραπέζης. Ησκήθησαν εν τη ραδιουργία ούτως ώστε ο Τούρκος πιστεύσας ότι η καταστροφή του μισουμένου υπ’ αυτών ήν αναγκαία τω δεσπότη, διατάξη την θανάτωσίν του, μεθ’ ήν, ως ήν επόμενον, δι’ ομοίων ραδιουργών περιστάσεων παρέπειθον τον μέγα ισχύοντα Τούρκον να δώση την θέσιν του καρατομηθέντος, απαγχονισθέντος ή ανασκολοπισθέντος εις τον δήθεν αποκαλύψαντα τας προδοσίας εκείνων, ως δόντα δείγματα τρανά της προς τον δώσαντα αφοσιώσεώς του. Εννοείται ότι τούτου γενομένου ο νεωστί προς το αξίωμα αναχθείς έπαυε πάντας του προκατόχου του τους οπαδούς, διώριζε δε τους εαυτού εις τας εκείνων θέσεις. Αι ραδιουργίαι όμως δεν έπαυον αλλ’ απλώς μεθίσταντο καθ’ ότι και οι παυθέντες διά τοιούτων επεκρήμιζον τον ανελθόντα, το δε παίγνιον επανελαμβάνετο επ’ άπειρον». (Ανώνυμη Μελέτη. Οι Φαναριώται, Εθν. Βιβλ., σ. 1-6)ΕΞΤΡΑ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Δημοσίευση σχολίου