Να η μεταμοντέρνα οπτική της επανάστασης του 1821!
Για όποιον αντέξει να το διαβάσει έως το τέλος...Άντε μετά να συμφωνήσουμε γιατί δεν θα έπρεπε να υπογράφουν μνημόνια οι υπερήφανοι, γεννημένοι επαναστάτες που ονομάζουν τα παιδιά τους Ερνέστο και όχι Θοδωράκη, να κάνουν βόλτες με την Γιάννα ξεναγό στην Αμέρικα και να βγάζουν δοξαστικό στον Τραμπ.
Από το fb του Errikos Finalis
Οδηγούσα και άκουγα τον ραδιοσταθμό ενός κόμματος που κυβερνούσε την αποικία μας. Στο μικρόφωνο, ένας εκ των επιφανών δημοσιογράφων του. Θέμα η 25η Μαρτίου, που αυθαίρετα ορίστηκε εθνική γιορτή από το παπαδαριό (ή/και τον Όθωνα) κ.τ.λ. γνωστά. Όλα ωραία ως εδώ, είμαστε εκπαιδευμένοι.
Μετά αρχίζει η βαριά ανάλυση: τα περί εξάρτησης και στρεβλής ανάπτυξης είναι αβάσιμες παλαιικές μπαρούφες, ο σωστός χαρακτηρισμός είναι συντηρητικό-θρησκευτικοκεντρικό κράτος, ή κάτι τέτοιο. Σιγά μην με λυγίσεις με αυτά, σκέφτομαι, αντέχω ρε, αντέχω, βάρα!
Ακολουθεί ένα ύπουλο χτύπημα: «Ήταν περισσότερο βαλκανική παρά ελληνική επανάσταση». Οκ, δώσε πόνο, κι εμένα μου αρέσει ο Ρήγας (μάλλον όχι για τους ίδιους λόγους, αλλά εκεί θα κολλήσουμε τώρα;).
«Βασικά», συνεχίζει ο επιφανής εκεί που είχα αρχίσει να χαλαρώνω, «ήταν ένα οθωμανικό γεγονός» (άκουσα καλά; ναι, ο-θω-μα-νι-κό γε-γο-νός) αφού έλαβε χώρα εντός της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Ζαλίζομαι, η ψευδαίσθησή μου ότι είμαι σκληρό καρύδι γίνεται θρύψαλα σε δευτερόλεπτα. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα συνεχίζουν απτόητα τη δουλειά τους: «Και κάλεσαν αυτούς που κάλεσαν και δεν κάλεσαν την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Σερβία», συμπληρώνει. Οκ, λέω, οκ, βαθιά ανάσα, τη χρειαζόμουν.
Σάμπως είναι καλύτεροι οι Αγγλογαλλορώσοι; Και τότε, πάνω που απωθούσα το «οθωμανικό γεγονός», έρχεται απότομα, δίχως οίκτο, το τελειωτικό χτύπημα: «Ε βέβαια, αφού δεν κάλεσαν αυτούς, πώς να καλέσουν την Τουρκική Δημοκρατία, που εν τέλει κι αυτή γεννήθηκε μέσα από την ίδια Αυτοκρατορία;». Να το, να το το εγκεφαλικό! Κάνω στην άκρη μην πατήσω κατά λάθος κάναν άμαχο, κλείνω το ρημάδι, και αμπελοφιλοσοφώ για την καργιόλα την τύχη που έλαχε και στους δυο μας, να πρέπει να συμβιώνουμε στην ίδια αποικία… Χάθηκε να γεννηθεί ο άνθρωπος σε κάνα Εσκισεχίρ, να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι;
ΠΗΓΗ: Errikos Finalis
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου