Ο Χρήστος Γιανναράς, στα πλαίσια μιας αποκλειστικής του συνομιλίας με το Αντίφωνο, αναφορικά προς την 200στή επέτειο της Εθνικής Επανάστασης, απαντά κατ' αρχήν στο ερώτημα αν η παρούσα στιγμή μάς δίνει ευκαιρία για συλλογικό αναστοχασμό, και κυρίως αν υπήρχε άλλος δρόμος που θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει, στη διάρκεια αυτών των δύο αιώνων, το ανεξάρτητο κράτος μας.
Ακόμα, σε τι συνοψιζόταν το όραμα των αγωνιστών του '21, και ποιον ρόλο έπαιξαν οι “διαφωτιστικές” ιδέες στον ξεσηκωμό.
Εν τέλει, διερευνά σε τι ομονοούμε οι Έλληνες σήμερα, αν ισχύει ακόμα ο ιδιαίτερος τρόπος του τόπου, σε τι κατατείνει η ενεστώσα παιδεία μας, ποια μπορεί να είναι η συμβολή των αποδήμων συμπατριωτών μας. Ενώ στέκεται, για την πιο επίκαιρη ίσως φορά, ενώπιον του ερωτήματος περί «finis Greaciae».
ΠΟΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΡΑΓΕ ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΡΗΤΟ ΚΑΙ ΑΡΡΗΤΟ, ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.
Ο ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕΙ ΜΕ ΜΑΕΣΤΡΙΑ ΝΑ ΘΟΛΩΝΕΙ ΤΑ ΝΕΡΑ.
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΕΚΦΡΑΣΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου