«WOKE. ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ» - Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

Από τη σπηλιά του Πλάτωνα στην αφυπνισμένη WOKE ιδεολογία!

Από το σπήλαιο του Πλάτωνα στην αφυπνισμένη ιδεολογία: απλώς «μια ψυχολογική διαταραχή». Συνέπεια της ισότητας, του ηθικού σχετικισμού και της σεξουαλικής άδειας είναι η τάση προς την τυραννία που ο Πλάτωνας ήδη απέδωσε στη δημοκρατία.

Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Πώς είναι δυνατόν να κατέρρευσαν όλα; Ανατροπή των βασικών αρχών της κοινότητας, λογοκρισία, λεκτική απαγόρευση, πολιτική ορθότητα, μπλοκάρισμα σκέψης, φόβος και οι απαγορεύσεις εξαπλώνονται ελεύθερα, σαν πυρκαγιά. Η Γαλλική Επανάσταση ξεκίνησε με egalitè , liberté και fraternité και τελείωσε στον τρόμο και την καθημερινή μαζική γκιλοτίνα, μπροστά στους αδιάφορους tricoteuses : την κοινοτοπία του κακού. Η μεγάλη ακύρωση, η επαναφορά που έχει γίνει συγκεκριμένο έργο, η απαγόρευση της ελευθερίας και της ελεύθερης σκέψης, η συντριπτική επικράτηση των ιδιωτικών μονοπωλίων έναντι της δημόσιας διάστασης. Madamina ο κατάλογος είναι αυτός, ο κατάλογος της μεταμοντέρνας τρέλας, όσος ο κατάλογος των κατακτήσεων του Don Giovanni, που αποκάλυψε ο Leporello στη Donna Elvira.

Δείτε : Ένα κομμάτι ζωής

Στο κρίσιμο έργο Enten-Eller , το έργο του Soren Kierkegaard (1) που διερευνά τις υπαρξιακές λεπτομέρειες της ηθικής ζωής και της αισθητικής ζωής, ο Δανός στοχαστής καταλήγει σε ένα αποκαρδιωτικό συμπέρασμα μέσα από ένα ανέκδοτο. "Ξέσπασε φωτιά στα παρασκήνια ενός θεάτρου. Ένας ηθοποιός ντυμένος κλόουν βγαίνει για να προειδοποιήσει το κοινό: όλοι νόμιζαν ότι ήταν αστείο και χειροκρότησαν. Το επανέλαβε: το χειροκρότημα ήταν ακόμα πιο δυνατό. Νομίζω ότι έτσι ακριβώς θα τελειώσει ο κόσμος, υπό το χειροκρότημα των πονηρών, πεπεισμένοι ότι πρόκειται για αστείο".

Χόλιγουντ: Αυτές οι γυναίκες με επιρροή μοιράζονται τι σημαίνει να είσαι «ξύπνιος»

Η φωτιά όχι μόνο έχει εξαπλωθεί παντού, αλλά στρατολογεί και νέους εμπρηστές, ενώ οι πυροσβέστες βρίσκονται σε φυγή και πάρα πολλοί πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι φάρσα. Οι εμπρηστές, εξάλλου, είναι πεπεισμένοι για την απελευθερωτική αναγκαιότητα της φωτιάς. Η σπίθα έχει γίνει φλόγα και όσοι την τροφοδοτούν πιστεύουν ότι ξύπνησαν, ότι έχουν αφυπνιστεί. Το Woke είναι ένας από τους όρους της μόδας στον αγγλοσαξονικό κόσμο μεταξύ των πρωταγωνιστών του συνεχιζόμενου καταστροφικού κύματος. Όσοι έχουν επίγνωση των κοινωνικών αδικιών, ιδιαίτερα του ρατσισμού,αυτοπροσδιορίζονται ως ξύπνιοι (Woke). Σημαίνει ξύπνιος, άγρυπνος, συνειδητός: ο μεταμοντέρνος πίθηκος της μαρξικής ταξικής συνείδησης.

Το επίθετο woke γεννήθηκε στην αφροαμερικανική αργκό τη δεκαετία του 1960, που σημαίνει καλά ενημερωμένος, up-to-date.

Διαδηλωτής Black Lives Matter στην πλατεία Macy's Herald Square (Wikipedia)

Έχει εξαπλωθεί στο κοινό λεξικό χάρη στην υποκίνηση και το hashtag #StayWoke, που χρησιμοποιείται για να κρατά την προσοχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ψηλά στα ζητήματα που εγείρονται από το κίνημα Black Lives Matter  Είναι το «δόγμα του ξύπνιου» μιας γενιάς της οποίας η μόνη πρόθεση είναι η διαγραφή. Ο ορισμός μας αναφέρεται στον τίτλο ενός δοκιμίου στο οποίο ο Julius Evola (2) είχε στόχο να αναδείξει την αληθινή φύση του Βουδισμού, ένα δόγμα που περιορίζεται στην υποστήριξη μιας αδύναμης ηθικής που βασίζεται στη συμπόνια, τον ανθρωπισμό, τη φυγή από τη ζωή επειδή "η ζωή είναι πόνος". Το ξύπνημα με τη μορφή της αφύπνισης (woke) περιέχει την ίδια υποβάθμιση, το ίδιο κενό με τον ψευδή πνευματισμό.

Ο Τιμ Κουκ το 2018

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Tim Cook (3), ο Διευθύνων Σύμβουλος της Apple, έδωσε μια διάσημη διάσκεψη σε μια ομάδα ακτιβιστών που ξύπνησαν, τους αυτοαποκαλούμενους SJR, τους πολεμιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης, τους νέους Αμερικανούς ακροαριστερούς. Ο πολυδισεκατομμυριούχος ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα «ότι έχει μόνο ένα μήνυμα για όσους προωθούν το μίσος, τον διχασμό και τη βία: δεν υπάρχει θέση για εσάς στις πλατφόρμες μας». Το ερώτημα είναι προφανές: ποιος αποφασίζει τι συνιστά μίσος, διχασμός, βία; Η απάντηση είναι αδιαμφισβήτητη: οι ίδιοι, η Big Tech, η πλουτοκρατία των Ιακωβίνων, με την υποστήριξη της πολιτικά ορθής κουλτούρας των αγανακτισμένων και προσβεβλημένων και το χειροκρότημα της πλατείας woke, οι υπνοβάτες που νομίζουν ότι είναι ξύπνιοι.

«ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ». ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Τζον Λοκ

Το κίνητρο του Twitter για το κλείσιμο του λογαριασμού του Τραμπ είναι διδακτικό : δεδομένου ότι ο ξανθός φουντωτός Σατανάς δεν θα παραστεί στην ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν, αυτό «θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως πρόσκληση για επίθεση στον νέο πρόεδρο». Πολιτισμός καχυποψίας, δοκιμασίας προθέσεων και αντικατάστασης του Θεού, μέχρι χθες ο μόνος ικανός να κρίνει σκέψεις, λόγια, έργα και παραλείψεις. Τυλιγμένοι με τον μανδύα του καλοπροαίρετου, οι αφυπνισμένοι δεν χάνουν ευκαιρία να υπερασπιστούν την ελευθερία της έκφρασης... της πλευράς τους. Τίποτα καινούργιο: οι Ιακωβίνοι απέκλεισαν τους μισαλλόδοξους από την ανοχή, μια κατηγορία που περιλαμβάνει όλους τους μη Ιακωβίνους. Ο Karl Popper δεν σκέφτηκε διαφορετικά: η «ανοικτή κοινωνία» του ήταν κλειδωμένη, σφραγισμένη  στους αντιπάλους. Ο Τζον Λοκ (4), ευγενής πατέρας όλων των ξύπνιων της γης, μετά την «ένδοξη αγγλική επανάσταση» στα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα, έγραψε την Επιστολή για την ανεκτικότητα, από την οποία απέκλεισε τους Καθολικούς.

Finnegans Wake. Τόμος 1: V-VIII.

Οι σημερινοί αφυπνισμένοι θυμίζουν το τελευταίο μυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόις, το ξύπνημα του Φίνεγκαν , Finnegans Wake –ή αγρυπνία–, την ιστορία του θανάτου και της κωμικής ανάστασης  του πρωταγωνιστή. Η αφήγηση λαμβάνει χώρα εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα όνειρο. Οι γραμματικοί και ορθογραφικοί κανόνες καταργούνται, τα σημεία στίξης εξαφανίζονται και οι λέξεις συγχωνεύονται για να αναπαράγουν τους ονειρικούς συμβολισμούς. Η διαφορά με την πραγματικότητα είναι η επακόλουθη αφύπνιση. Οι υπνοβάτες είναι η έκφραση ενός κόσμου που έχει αναποδογυριστεί, που αποκαλεί το κακό καλό και ξυπνά τον ναρκωτικό ύπνο της λογικής. Ένας εφιάλτης, ενώπιον του οποίου είναι στο χέρι μας να μείνουμε ξύπνιοι και νηφάλιοι, όπως ζήτησε ο Παύλος από την Ταρσό στην προς Θεσσαλονικείς Επιστολή.

Jia Tolentino - γιατί ο καθρέφτης των social media βλάπτει τη Δημοκρατία σε εμάς τα παιδιά

Η αίσθηση της ηθικής ανωτερότητας –αυθεντικός ηθικός ρατσισμός– που εμψυχώνει το αφυπνισμένο πλήθος είναι αποκρουστική. Ένας από τους εκφραστές της είναι η νεαρή συγγραφέας Jia Tolentino (5) , πρώην μαθήτρια ενός πλούσιου ιδιωτικού ευαγγελικού σχολείου. Γι' αυτήν, η θρησκευτική εκπαίδευση - που αμέσως αρνήθηκε - είχε μόνο ένα πλεονέκτημα: "μου έδωσε μια αριστερή προοπτική για τον κόσμο, την εμμονή με την καθημερινή ηθική, την επίγνωση του ότι γεννιέμαι σε μια κατάσταση συμβιβασμού και την ανάγκη να διερευνώ συνεχώς τις ιδέες για το τι σημαίνει να είσαι καλός". Το να είσαι «αριστερός» σημαίνει προσήλωση σε ένα απόλυτο Καλό, που ταυτίζεται με την ιδέα της ισότητας, του ηθικού σχετικισμού και πάνω από όλα ενός εμμονικού αντιρατσισμού.

Σε εμάς μοιάζει με την απελευθέρωση καταστροφικών παρορμήσεων, το ένστικτο της ορδής, μια βαρβαρότητα άπληστη για μπάζα, ο Γωγ και ο Μαγώγ της Αποκάλυψης (6) . Η υποβάθμιση της «κοινωνικής» αριστεράς είναι απογοητευτική, αφού έχει γίνει η υστερική κλακέτα των δισεκατομμυριούχων της BigTech στο όνομα της εξάλειψης του πολιτισμού, που μετονομάστηκε σε αφύπνιση, επίγνωση, ο όρος με τον οποίο μεταφράζει ο συγγραφέας Giuseppe Culicchia woke . Ο βαρύς υλισμός των «αφυπνισμένων» είναι τρομακτικός, η αλήθεια των τελευταίων ανδρών του Νίτσε που κλείνουν το μάτι και πιστεύουν ότι έχουν εφεύρει την ευτυχία στην ακύρωση, στην απόρριψη της κληρονομιάς.

Περσική μινιατούρα του 16ου αιώνα που απεικονίζει την κατασκευή των Πυλών του Αλεξάνδρου με στόχο να κρατήσει τον Γωγ και τον Μαγώγ μακριά από πολιτισμένους πληθυσμούς.

Αφίσα - Η ντροπή (Wikipedia)

Στο μυαλό μου έρχεται μια ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν,  

(Η Ντροπή). Ένα ζευγάρι προσπαθεί μάταια να ξεφύγει από τον πόλεμο σε ένα νησί. Οι αντιξοότητες τους αλλάζουν βαθιά, το σπίτι τους πυρπολείται και ο άλλοτε ευγενικός άντρας, μολυσμένος από τον πόλεμο, έρχεται να ληστέψει και να σκοτώσει. Τελικά, οι δυο τους προσπαθούν να ξεφύγουν, αλλά η θάλασσα είναι γεμάτη πτώματα. Ομοίως, οι αρχικές προθέσεις έχουν δημιουργήσει ένα ξύπνημα γεμάτο μίσος, μια επιθυμία να γίνει μια καθαρή σάρωση που δεν διακρίνει μεταξύ καλού και κακού και αποκαλεί εχθρό όποιον διασχίζει το δρόμο και αναγνωρίζεται ως διαφορετικός. Είναι ένας απολυταρχισμός των χρήσιμων ηλιθίων του αντεστραμμένου ολοκληρωτισμού του μονοπωλιακού καπιταλισμού, ένας ανεστραμμένος ολιγαρχικός ναζισμός, χωρίς ιδεώδες, του οποίου κινήματα όπως το woke και οι «μαχητές της κοινωνικής δικαιοσύνης», μαριονέτες στα χέρια της ολιγαρχίας των δισεκατομμυριούχων, είναι τα στρατεύματα σοκ και η εθελοντική πολιτική αστυνομία.

Στο δόγμα του ξύπνιου, όλα είναι εξαιρετικά απλά: είναι το Καλό και η Αλήθεια. Καταργείται κάθε εξαίρεση, το πρώτο βήμα προς τον αποκλεισμό από την πολιτισμένη κοινωνία. Όποιος δεν σκέφτεται σαν αυτούς δεν είναι κάποιος που κάνει λάθος: χάνει την ποιότητα ενός ανθρώπου και γίνεται ένας απόλυτος εχθρός του οποίου η καταστροφή είναι σωστό και «ηθικό» να επιδιώκεται, όπως εξήγησε ο Carl Schmitt στο βιβλίο του "Η θεωρία των παρτιζάνων". Είναι ένα όραμα από το οποίο απουσιάζει ο λαβύρινθος, στο οποίο όλα -ξεκαθαρισμένα, φωτισμένα- προχωρούν σε ευθεία γραμμή προς το Καλό, συμπίπτοντας με το Ίσο και το Ισοδύναμο. Ο τέλειος ξύπνιος κόσμος είναι το αληθινό Άλεφ (7) «το μέρος όπου βρίσκονται όλα τα μέρη στη γη, χωρίς να μπερδεύονται, ιδωμένα από όλες τις γωνίες, το σημείο όπου όλα τα σημεία συγκλίνουν, μια μικρή ιριδίζουσα σφαίρα, σχεδόν αφόρητης λάμψης». Η διαφορά με το Άλεφ του Μπόρχες έγκειται στην κατανόηση ότι η κίνησή του « ήταν μια ψευδαίσθηση που παρήχθη από τα ιλιγγιώδη θεάματα που περιείχε. Όλα ήταν άπειρα πράγματα, γιατί τα έβλεπα ξεκάθαρα από όλα τα σημεία του σύμπαντος». Στον φωτισμένο, συνειδητοποιημένο, μοναδικό κόσμο το Άλεφ είναι αυτό που φτάνει στο κοντόφθαλμο βλέμμα μιας γενιάς της οποίας το μυαλό έχει κλείσει, στο σημείο να επικροτεί τη δισεκατομμυριούχο ολιγαρχία που κατέχει τη βιο-εξουσία (ανακαλύφθηκε από έναν μαρξιστή, τον Μισέλ Φουκώ) «από αριστερά», μια λέξη που η σημασία της γίνεται καθημερινά πιο μυστηριώδης, εκτός κι αν θεωρείται συνώνυμη και σύνθεση καλού, αλήθειας και δικαιοσύνης.

Έντουαρντ Φέσερ

Πριν από λίγους μήνες, εμφανίστηκε ένα διαφωτιστικό άρθρο του Αμερικανού φιλόσοφου Edward Feser, « Η ιδεολογία του woke είναι μια ψυχολογική διαταραχή ». Τα γραπτά του Φεσέρ, ενός Θωμιστή, δεν μεταφράζονται στα ιταλικά, αλλά είναι δυνατό να τα γνωρίσετε μέσω του ιστότοπου Pellegrini nella vera. Η θέση του Φεσέρ είναι ότι η τάση προς την τυραννία που ο Πλάτων ήδη απέδωσε στη δημοκρατία είναι 

Ο μύθος του Πλάτωνα για το σπήλαιο

συνέπεια του εξισωτισμού, του ηθικού σχετικισμού και της σεξουαλικής ελευθεριότητας: όχι ακριβώς δεξιές αιτίες. Είναι και το νόημα της περίφημης αλληγορίας του Πλάτωνα για το σπήλαιο. Οι κάτοικοι των σπηλαίων είναι αλυσοδεμένοι έτσι ώστε να μην βλέπουν παρά σκοτεινές εικόνες που προβάλλονται από αγάλματα και φλόγες που τρεμοπαίζουν, αναπαραστάσεις αντικειμένων. Όταν ένας κάτοικος των σπηλαίων δραπετεύει, ανακαλύπτει ότι όλα όσα ο ίδιος και οι συνομήλικοί του είχαν αποκαλέσει πραγματικότητα δεν είναι παρά παραμορφωμένες παραστάσεις. Επιστρέφει και προσπαθεί να το εξηγήσει, αλλά οι άλλοι τον θεωρούν τρελό, τόσο δέ προσβεβλημένοι από την κριτική του για τις βεβαιότητές τους που προσπαθούν να τον σκοτώσουν.

Οι κάτοικοι των σπηλαίων αντιπροσωπεύουν τους πολίτες της δημοκρατίας και οι σκιές στον τοίχο είναι οι απατηλές πεποιθήσεις που διαδίδονται από τη ρητορική των σοφιστών και των δημαγωγών. Ο άνθρωπος που τρέχει είναι ο φιλόσοφος, ο Σωκράτης στο πλατωνικό πρότυπο. Τα αντικείμενα στον κόσμο έξω από το σπήλαιο αντιπροσωπεύουν τις μορφές, τη φύση των πραγμάτων, ο ήλιος που τα φωτίζει αντιστοιχεί σε αυτό που ο Πλάτωνας ονομάζει «μορφή του καλού», θεϊκής προέλευσης. Η εχθρότητα των κατοίκων των σπηλαίων προς τον δραπέτη κρατούμενο είναι ίδια με αυτή των πολιτών προς τον Σωκράτη, που καταδικάστηκε από τη δημοκρατική Αθήνα. Σήμερα, οι εκφραστές της αριστεράς, αυτοαποκαλούμενοι πολεμιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης, οι πραγματικοί φύλακες της κυρίαρχης ολιγαρχίας, διεξάγουν πόλεμο κατά της αστυνομίας, καίνε επιχειρήσεις, γκρεμίζουν μνημεία, καταπιέζουν τους αντιφρονούντες, καταστρέφουν ανελέητα τη φήμη και τα προς το ζην στο όνομα μιας «διασταυρούμενης» ατζέντας ανακατευόμενου σοσιαλισμού και ριζοσπαστικής απελευθέρωσης.

Η Σχολή της Φρανκφούρτης - μεταξύ εξουσίας και αντιεξουσίας

 Εφόσον οι αφυπνισμένοι και συνειδητοποιημένοι ξύπνιοι γνωρίζουν μόνο την κουλτούρα των εμπνευστών τους, θα εκπλαγούν αν αναγνωρίσουν -αν ένα κομμάτι κριτικής αίσθησης παραμείνει στην τέλεια διάνοιά τους- ότι η λεγόμενη «αυταρχική προσωπικότητα» που περιγράφει ο Theodor Adorno είναι ακριβώς δική τους. Το 1950, ο Adorno και άλλοι της Σχολής της Φρανκφούρτης (PI) δημοσίευσαν μια μελέτη που προκάλεσε εποχή. Στόχος τους ήταν ο αυταρχισμός, τον οποίο εντόπισαν σε διάφορες συμπεριφορές που ορίστηκαν ως «φασιστικές», η κλίμακα F του κειμένου.  Αυτές ήταν ο  κομφορμισμός (η προσκόλληση στις συμβατικές αξίες), η υποταγή σε προσωπικότητες της λεγόμενης εσωτερικής ομάδας, η αυταρχική επιθετικότητα εναντίον εκείνων που παραβιάζουν τις συμβατικές αξίες, η αντίθεση στην υποκειμενικότητα και τη φαντασία, οι δεισιδαιμονίες και τα στερεότυπα που μας κάνουν να πιστεύουμε στην ατομική μοίρα και να σκεφτόμαστε σε άκαμπτες κατηγορίες, η αναζήτηση της εξουσίας και η σκληρότητα που προκύπτει από την υποταγή και την κυριαρχία, η επιβεβαίωση της δύναμης, της καταστροφικότητας και του κυνισμού, που νοείται ως εχθρότητα ενάντια στην ανθρώπινη φύση, η προβολικότητα με ψυχαναλυτική έννοια, δηλαδή η αντίληψη του κόσμου ως επικίνδυνου και η τάση μεταφοράς ασυνείδητων παρορμήσεων εξωτερικά, η ανησυχία  για τις σύγχρονες σεξουαλικές πρακτικές.

Υπό το φως της σημερινής πραγματικότητας, οι αυταρχικές παρορμήσεις του Αντόρνο εκδηλώνονται πάνω από όλα στο προοδευτικό στρατόπεδο. Οι συμβατικές αξίες και ο νέος κομφορμισμός υπαγορεύονται από τον προοδευτισμό, οι υποστηρικτές του οποίου συμμορφώνονται με την εξουσία της εσωτερικής ομάδας, ο Μπιλ Γκέιτς στον επιδημιολογικό τομέα, ο Ζούκερμπεργκ και ο Dorsey οι κύριοι των νέων social media, οι κληρικοί της πολιτικής ορθότητας. Όσο για την επιθετικότητα, δεν υπάρχει τίποτα πιο καταστροφικό από την πολιτιστική ακύρωση, έναν τρόπο λειτουργίας που επιτίθεται σε κάθε κριτική με ολοένα και πιο βίαιους τρόπους.

Όσο για το μίσος για την υποκειμενικότητα και τη φαντασία, τι γίνεται με τους αλγόριθμους που στοχεύουν στον εντοπισμό και τη διαγραφή διαφορετικών ιδεών για τον Covid-19, τον Τραμπ, τη θεωρία του φύλου και οποιοδήποτε άλλο ευαίσθητο θέμα; Εκεί

Το κάψιμο των βιβλίων (μόνο αν είναι «εχθροί»)

 η ίδια η έννοια της πολιτικής ορθότητας είναι ένα τυραννικό δέλεαρ που έχει σχεδιαστεί για να καταστείλει την ελεύθερη υποκειμενικότητα και την ατομική φαντασία. Η «φασιστική» ακαμψία –στο ευλογημένο σύμπαν του woke, όλοι οι «άλλοι» είναι φασίστες– είναι σήμερα το προνόμιο των προοδευτικών, αρσενικών, λευκών, ετεροφυλόφιλων, προνομιούχων, υπέρμαχων, ρατσιστικών κατηγοριοποιήσεων. Χωρίς δικαιώματα φιλελεύθερης τοποθέτησης στα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης για όσους εικάζουν εκλογική νοθεία ή εκφράζουν σκεπτικισμό για τα εμβόλια: τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης δεν επιτρέπουν να ακουστεί η φωνή τους. Η εμμονή με την κυριαρχία είναι το σήμα κατατεθέν των γιγάντων του Διαδικτύου, των οποίων η δύναμη διαγραφής ισοδυναμεί με το κάψιμο βιβλίων.

Όσοι καταστρέφουν αγάλματα και μνημεία έχουν την ηλίθια πεποίθηση ότι ξαναγράφουν ιστορία. Η εχθρότητα προς την ανθρώπινη φύση εκδηλώνεται με τη δίωξη όσων αντικρούουν τους ηγεμονικούς λόγους. Η Amazon δεν πουλά ορισμένα βιβλία, το YouTube αφαιρεί βίντεο, το Facebook και το Twitter λογοκρίνουν εκλεγμένους πολιτικούς. Ο κόσμος, ναι, είναι πραγματικά επικίνδυνος, αλλά η απειλή, για τους αφέντες και για τους αφυπνισμένους ascari (ιθαγενείς που υπηρετούν σε αποικιοκράτες), είναι το «δεξιά» και όλοι όσοι αρνούνται να υποταχθούν στην επιβεβλημένη αφήγηση. Δεν είμαστε εμείς οι κακοί άνθρωποι που προβάλλουν φόβους ή αυταπάτες, που περιθωριοποιούμαστε και φιμώνουμε στο όνομα της οριζόντιας και προοδευτικής Αλήθειας. Μόνο η τελευταία «αυταρχική» ανησυχία, αυτή που αφορά τη σεξουαλικότητα, αφορά τους συντηρητικούς. Πεπεισμένοι ότι το σεξ είναι ένα δυαδικό ζήτημα, τηρούν τις φυσικές οικογενειακές αξίες και συχνά ανήκουν σε ένα θρησκευτικό δόγμα. Φασίστες. Ο Adorno πρόβαλλε στους αντιπάλους του συμπεριφορές που ήταν κοντά του. Ο Otto Weininger διακήρυξε ότι μισούμε στους άλλους αυτό που μισούμε στον εαυτό μας.

Οι αντάρτες είναι πάντα μειοψηφία. Η αντίστασή τους μπορεί να φαίνεται μάταιη, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα παραμείνουν. Οι ξύπνιοι υπνοβάτες δεν θα επικρατήσουν. Μόνο λίγοι ειδικοί γνωρίζουν τα ονόματα των διωκτών του, αλλά κανείς δεν αγνοεί τον Σωκράτη.

Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

Σημείωση:

(1) Søren Aabye Kierkegaard (Κοπεγχάγη, 5 Μαΐου 1813 - Κοπεγχάγη, 11 Νοεμβρίου 1855). Ο Κίρκεγκωρ ήταν Δανός φιλόσοφος, θεολόγος και συγγραφέας, η σκέψη του οποίου θεωρείται από ορισμένους μελετητές ως η αφετηρία του υπαρξισμού. Η φιλοσοφία του διαμορφώθηκε μέσα από μια διπλή απόρριψη, δηλαδή την απόρριψη της εγελιανής φιλοσοφίας ("εκεί που τελειώνει ο Χέγκελ, εκεί σχεδόν αρχίζει ο χριστιανισμός- το λάθος είναι απλώς ότι ο Χέγκελ νομίζει ότι έχει ρευστοποιήσει σε αυτό το σημείο τον χριστιανισμό: στην πραγματικότητα έχει πάει πολύ παραπέρα!") και την απομάκρυνση από τον κενό φορμαλισμό της δανικής εκκλησίας. Γαλουχημένος από τον ηλικιωμένο πατέρα του -ο οποίος του εμφύσησε την εμμονή με την αμαρτία- σε μια ατμόσφαιρα αυστηρής θρησκευτικότητας με τη βοήθεια των οικογενειακών εξομολογητών J. E. G. Bull (μέχρι το 1820) και Jacob Peter Mynster (μέχρι το τέλος του 1828), ο Κίρκεγκωρ έφτασε να θεωρεί τον εαυτό του ακόμη και ως υποκείμενο μιας θεϊκής κατάρας, λόγω ενός απροσδιόριστου "σοβαρού σφάλματος" που διέπραξε ο πατέρας του στο παρελθόν. Πράγματι, οι πρόωροι θάνατοι της γυναίκας του και των πέντε από τα επτά παιδιά του είχαν πείσει τον πατέρα του Κίρκεγκωρ ότι είχε φέρει πάνω του μια θεϊκή κατάρα.«Δεν υπάρχει τίποτα που φοβίζει τον άνθρωπο περισσότερο από το να συνειδητοποιήσει την απεραντοσύνη αυτού που είναι ικανός να κάνει και να γίνει» (Søren Kierkegaard)
(2) Ο Giulio Cesare Andrea Evola,περισσότερο γνωστός ως Julius Evola (Ρώμη, 19 Μαΐου 1898 – Ρώμη, 11 Ιουνίου 1974), ήταν Ιταλός φιλόσοφος, ζωγράφος, ποιητής, συγγραφέας και εσωτεριστής. Υπήρξε μια πολύπλευρη προσωπικότητα στο ιταλικό πολιτιστικό πανόραμα του εικοστού αιώνα, λόγω των πολλών ενδιαφερόντων του: τέχνη, φιλοσοφία, ιστορία, πολιτική, εσωτερισμός, θρησκεία, έθιμα, μελέτες για τη φυλή. Οι θέσεις του εντάσσονται σε μια αριστοκρατική-παραδοσιακή κουλτούρα και ιδεολογικές τάσεις που υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό και στον φασισμό και τον εθνικοσοσιαλισμό, αν και μερικές φορές εκφράζεται με κριτικό τρόπο απέναντι στα δύο καθεστώτα. Ο Μουσολίνι εκτίμησε ορισμένες από τις προσεγγίσεις του: ειδικότερα την επιστροφή στη Ρωμηοσύνη και μια θεωρία της φυλής σε ένα πνευματικό κλειδί. Από την πλευρά του, ο φιλόσοφος τρέφει έναν ήρεμο θαυμασμό προς τον Ντούτσε.
(3) Ο Tim Cook (Mobile, 1 Νοεμβρίου 1960), είναι Αμερικανός επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος και μηχανικός, Διευθύνων Σύμβουλος της Apple από τις 24 Αυγούστου 2011. Ο Κουκ εντάχθηκε στην Apple τον Μάρτιο του 1998 ως αντιπρόεδρος των παγκόσμιων δραστηριοτήτων και στη συνέχεια υπηρέτησε ως εκτελεστικό αντιπρόεδρος παγκόσμιων πωλήσεων και λειτουργιών. Διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος στις 24 Αυγούστου 2011, πριν από το θάνατο του Τζομπς τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Διευθύνων Σύμβουλος, υποστήριξε τη μεταρρύθμιση της πολιτικής για την εγχώρια και διεθνή επιτήρηση, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, τη φορολογία των εταιρειών, την αμερικανική παραγωγή  και την προστασία του περιβάλλοντος. Το 2014, ο Κουκ έγινε ο πρώτος Διευθύνων Σύμβουλος μιας εταιρείας Fortune 500 ο οποίος δήλωσε δημοσίως ομοφυλόφιλος . Ο Κουκ υπηρετεί επίσης στα διοικητικά συμβούλια της Nike, του Εθνικού Ιδρύματος Ποδοσφαίρου, και είναι διαχειριστής του Πανεπιστημίου Duke. Τον Μάρτιο του 2015 δήλωσε ότι σκόπευε να δωρίσει ολόκληρη την περιουσία του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
(4) Ο Τζον Λοκ (Wrington, 29 Αυγούστου 1632 - High Laver, 28 Οκτωβρίου 1704) ήταν Άγγλος φιλόσοφος και γιατρός, που θεωρείται ο πατέρας του κλασικού φιλελευθερισμού, του σύγχρονου εμπειρισμού και ένας από τους πιο σημαντικούς προδρόμους του διαφωτισμού και της κριτικής. Στον πρόλογο του Δοκιμίου για την Ανθρώπινη Διάνοια με τίτλο Επιστολή προς τον Αναγνώστη, ο Λοκ, απευθυνόμενος στους αναγνώστες του, λέει πώς προέκυψε το πρόβλημα που είναι το θέμα του έργου: «... πέντε ή έξι φίλοι μου που μαζεύτηκαν στο δωμάτιό μου για να συζητήσουν θέματα πολύ διαφορετικά από το παρόν θέμα, σύντομα βρεθήκαμε σε αδιέξοδο... και αφού κάναμε κάποιες προσπάθειες χωρίς να σημειώσουμε καμία πρόοδο προς τη λύση... άρχισα να υποψιάζομαι ότι είχαμε υιοθετήσει μια λάθος διαδικασία. Και ότι προτού ασχοληθούμε με την έρευνα αυτού του είδους, ήταν απαραίτητο να εξετάσουμε τις ικανότητές μας και να δούμε με ποια Αντικείμενα η διάνοιά μας ήταν ικανή να ασχοληθεί και με ποια όχι...». Αντιμέτωπος με την απόδειξη της αδιαλυτότητας, του αδιευκρίνιστου ορισμένων θεμάτων, ο Λοκ είναι πεπεισμένος ότι αυτή η απόλυτη δύναμη της λογικής, στην οποία πίστευε ο Ντεκάρτ, δεν υπάρχει. Πρέπει λοιπόν, για να μην τριγυρνάμε μάταια σε θέματα απρόσιτα στη λογική, πριν ακόμη θεσπίσουμε τους κανόνες μιας γνωστικής μεθόδου, να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια είναι τα όρια της γνώσης μας. «Από πού αντλούσε [η διάνοια] όλα αυτά τα υλικά λογικής και γνώσης; Απαντώ με μια λέξη: εκ πείρας. Αυτό είναι το θεμέλιο όλης της γνώσης μας. Από εδώ αντλούν την πρώτη τους καταγωγή».
(5) Η Jia Tolentino (Τορόντο, 20 Νοεμβρίου 1988) είναι Αμερικανίδα δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος με καταγωγή από τον Καναδά, φιλιππινέζικης καταγωγής. Είναι δημοσιογράφος του New Yorker. Προηγουμένως υπηρέτησε ως αναπληρώτρια συντάκτρια του Jezebel και συντάκτρια του The Hairpin. Η δουλειά του δημοσιεύεται επίσης στο περιοδικό The New York Times Magazine και στο Pitchfork.
(6) Ο Μαγώγ ιστορικά μιλώντας, ήταν εγγονός του Νώε (Γένεση 10:2). Οι απόγονοι του Μαγώγ εγκαταστάθηκαν στο βόρειο τμήμα του Ισραήλ, πιθανότατα στην Ευρώπη και τη βόρεια Ασία (Ιεζεκιήλ 38:15). Το Μαγώγ έγινε τελικά το όνομα της γης όπου εγκαταστάθηκαν οι απόγονοι του Μαγώγ . Ο λαός του Μαγώγ περιγράφεται ως λαός επιδέξιων πολεμιστών (Ιεζεκιήλ 38:15· 39:3–9). Γωγ είναι το όνομα ενός μελλοντικού ηγέτη του Μαγώγ που θα ηγηθεί ενός στρατού για να καταστρέψει το Ισραήλ. Ο Κύριος προβλέπει τη μοίρα του Γωγ: «Γιε ανθρώπου, βάλε το πρόσωπό σου εναντίον του Γωγ της γης Μαγώγ, […] και προφήτεψε εναντίον του» (Ιεζεκιήλ 38:2). ( πηγή: Got Question )
(7) Το ảleph είναι το πρώτο γράμμα του φοινικικού αλφαβήτου και το πρώτο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου.

«WOKE LA DOTTRINA DEL RISVEGLIO» - Inchiostronero