Αμαρτία: από την Ενοχή στην Μετάνοια

Από την συζήτηση που ακολούθησε την εισήγηση του π. Νικολάου Λουδοβίκου «Η Ελλάδα ως Ανατολή της Δύσης και ως Δύση της Ανατολής: Ο Ρικαίρ, ο Ντούγκιν κι εμείς»    • Η Ελλάδα ως Ανατολή της Δύσης και ως ...   - Ενότητα της εκκλησίας και φυσικές καταστροφές - Ελληνική έννοια του γίγνεσθαι και η ελληνική ιδιαιτερότητα - περί θελήματος - Σωτηρία μέσω θυσίας - Παιδαγωγία και φιλοκαλία - Η Αμαρτία δεν έχει σχέση με την ηθική - Η Μετάνοια είναι ερωτικό γεγονός Ο ελληνικός πολιτισμός ως οικουμενική πρόταση - Μια ελπίδα για τον 21ο αιώνα,  Σεπτέμβριος 2023 – Αρχαία Ολυμπία.

(208) Αμαρτία: από την Ενοχή στην Μετάνοια - YouTube

Ερώτηση:
Απ’ όσο έχω καταλάβει, το ζήτημα της ενότητας της Εκκλησίας είναι καίριο για τον Χριστιανισμό. Το καταλαβαίνω μέσα από το Ευαγγέλιο και τους πατέρες της Εκκλησίας. Η σκέψη η δική μου είναι η εξής: θα μπορούσε μια διαταραχή στην ενότητα της Εκκλησίας να δημιουργήσει ακόμα και φυσικές καταστροφές;
Απάντηση π. Λουδοβίκος:
Δεν είμαι, δεν είμαι προφήτης, ούτε υιός προφήτου, αλλά η χαμένη ενότητα της Εκκλησίας είναι ένα συνταρακτικό γεγονός αν τυχόν συμβεί. Έτσι. Η ενότητα της Εκκλησίας κατ’ αρχήν είναι ένας τρόπος, είναι ένα γεγονός που συμβαίνει μέσα μου, μέσα στον καθένα από μας, σε κάθε μέλος της, δεν επιβάλλεται απ’ έξω. Δεν είναι ότι υπάρχει ο επίσκοπος και είμαστε ενωμένοι. Είναι το γεγονός ότι το ομοούσιο πραγματώνεται πλέον όχι μόνο στο Θεό, αλλά και σε μένα. Και παρόλο του ότι είναι διαφορετικοί όλοι οι άλλοι δίπλα μου, για μένα είναι όρος της ύπαρξής μου. Είναι αυτό που είπα προηγουμένως, ότι ουσιαστικά η διανομή των δώρων της ύπαρξης μου ολόκληρης και η μετοχή ταυτίζονται ως γεγονότα. Αυτή είναι μεγάλη ανακάλυψη.
Έλεγα προχθές σε κάποιον ότι ο τρόπος της κρίσης, της έσχατης κρίσης είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο. Γιατί ο Θεός φαίνεται σαν να έχει ξεχάσει τελείως οτιδήποτε έχει πει, τα πολλά που έχει πει στην Παλιά και στην Καινή Διαθήκη. Και κάνει ένα είδος κριτική, ένα είδος κρίσης στον άνθρωπο το οποίο είναι συγκλονιστικά μονομερές για μερικούς. Επείνασα και ουκ εδώκατε μοι φαφείν. Τι είναι αυτό; Ελεημοσύνη, διανομή. Έτσι. Εδίψησα και ουκ εποτίσατε με. Τι είναι αυτό; Διανομή. Ελεημοσύνη. Ξένος και ου συνηγάγετε με. Τι είναι αυτό; Διανομή. Γυμνός και ου περιεβάλετε με. Μα έλεος, πες και τιποτ’ άλλο. Λίγο διαλογισμό, λίγο στοχασμό, λίγο αυτό δεν κάναμε κι εμείς; Δεν γίναμε λίγο πιο σοβαροί; Δεν …με τον εαυτό μας και τους άλλους σε κάποιο λίγο πιο υψηλό επίπεδο;
Γιατί αυτό το φοβερό πράγμα και επιμένει; Γιατί Αυτός είναι από τη φύση του έλεος. Και ο Ίδιος κάνει μια τρομακτική κίνηση προς τα σένα, βασικά σου δίνει τον εαυτό Του. Αυτό είναι θέωση. Και θέλει και εσύ να κάνεις το ίδιο. Καταλαβαίνετε; Αυτό είναι η ενότητα. Η ενότητα είναι κάτι, το οποίο όποιος το ανακαλύψει, μπαίνει στην Εκκλησία για τα καλά. Και αρχίζει να το ερωτεύεται αυτό το πράγμα, να το αγαπάει αυτό το πράγμα. Πραγματικά αυτό έχει να κάνει με την οντολογία. Γι’ αυτό σας λέω, η ενότητα της Εκκλησίας είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός διαμοιράζει τον εαυτό Του στον κόσμο, και το πως εγώ γίνομαι εικόνα Του με τον ίδιο τρόπο αυτόνε, καταλάβατε. Και αυτά θα τα ανακαλύψει κάποια στιγμή όλος ο κόσμος ξανά, γιατί είναι ξανά προς ανακάλυψη… αλλά ας προσέξουμε, έχει περάσει η εποχή των ηγεμονικών λόγων και των ηγεμονικών λύσεων. Δεν υπάρχει κανένας να σας πει την αλήθεια. Και όποιος ξέρει κάτι από την αλήθεια, ξέρει ότι η διαδικασία της έχει να κάνει με την πράξη της αλήθειας.
Σήμερα έχουμε ανάγκη τρομερή να φανερώσουμε τον εαυτό μας μέσα από τέτοιους τρόπους, ούτως ώστε, όπως έκανε κάποτε η Παναγία. Η Παναγία είναι στο…ασκούσε το ομοούσιο. Θέλησε να βάλει το Θεό στην ιστορία αντί να δώσει δικές της λύσεις. Ήταν πολύ προχωρημένα πράγματα βέβαια. Εντάξει, λέμε τώρα.