Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2023

Roberto Pecchioli - Ο Τζορτζ Σόρος και η Ανοιχτή Κοινωνία (26)

Συνέχεια από: Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2023

KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)

Επιμέλεια Lorenzo Maria Pacini

6

ΑΡΧΙΠΈΛΑΓΟΣ ΣΌΡΟΣ

ΤΟ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΑΡΧΙΠΈΛΑΓΟΣ ΕΠΙΡΡΟΉΣ

Η μορφή και ο ρόλος ενός άλλου Σόρος, του γιου του Αλεξάντερ, γεννημένου το 1985, άμεσου συνεργάτη του πατέρα του, αντιπροέδρου του OSF, μέλους του διοικητικού συμβουλίου του Central European University και επικεφαλής της ομάδας Young Global Leaders με επιρροή στο πλαίσιο του WEF, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, ή αλλιώς του "κόμματος του Νταβός", αξίζει να αναφερθεί. Οι νέοι παγκοσμιοποιητές μεγαλώνουν. Ο Αλεξάντερ Σόρος, από τους πέντε γιους του ο Τζορτζ, συμμετέχει περισσότερο στη διαχείριση των πολιτικών πλασμάτων του πατέρα του. Είναι ο ιδρυτής της Bend the Arc Jewish Action, ενός ενεργού κέντρου επιρροής στον αριστερό αμερικανικό εβραϊσμό, υποστηρικτής, μεταξύ άλλων, του Black Lives Matter. Είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Global Witness, μιας περιβαλλοντικής ΜΚΟ, ακόμη και της Librairies without borders, η οποία ιδρύει βιβλιοθήκες για μετανάστες- συμμετέχει επίσης στο διοικητικό συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου OSF, το CEU. Πάνω απ' όλα, είναι ένα από τα κορυφαία στελέχη ενός άλλου ισχυρού κέντρου επιρροής, της International Crisis Group (ICG).

Η ICG είναι ένα γεωστρατηγικό παρατηρητήριο με επιρροή που ετοιμάζει φακέλους για τις ζώνες συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο, μέσω των οποίων ξεκινά εκστρατείες άσκησης πίεσης και γεωπολιτικής παρέμβασης. Το ICG χρηματοδοτείται κατά το ήμισυ από ιδρύματα, όπως το ίδρυμα Bill και Melinda Gates, το Open Society του Soros, το Ινστιτούτο Ειρήνης των Ηνωμένων Πολιτειών και το Ίδρυμα Ford, και κατά το άλλο ήμισυ από τις κυβερνήσεις μεγάλων δυτικών χωρών, καθώς και από την Τουρκία και την Ταϊβάν, καθώς και από μικρότερους ιδιώτες υποστηρικτές. Αποτελεί έτσι όργανο των γεωπολιτικών συμφερόντων της Αγγλοσφαίρας και των ΗΠΑ. Στα μέλη του, εκτός από τον ίδιο τον Τζορτζ Σόρος, περιλαμβάνονται ή έχουν περιληφθεί ανώτερα στελέχη του ΟΗΕ, ηγέτες του ΝΑΤΟ, ο αείμνηστος Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι (1928-2017), πρώην σύμβουλος δημοκρατικών προέδρων των ΗΠΑ και παρουσία στα μεγάλα λόμπι της παγκοσμιοποίησης, και η Λουίζ Αρμπόρ, πρώην γενική εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Μεταξύ των σημερινών μελών της IRS ξεχωρίζουν δύο ιταλικές προσωπικότητες, η συνήθης Έμμα Μπονίνο και η Φεντερίκα Μογκερίνι, η οποία ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι το 2014 και στη συνέχεια, μέχρι το 2019, αντιπρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ και Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας.

Το ενδιαφέρον για τη διεθνή πολιτική επιβεβαιώνεται από ένα άλλο πλάσμα του Σόρος, το οποίο έχουμε ήδη αναφέρει, το ECFR, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Περιλαμβάνει ένα πραγματικό parterre des rois από κορυφαίους πολιτικούς, ανώτατους αξιωματούχους, οικονομολόγους, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, τραπεζίτες και χρηματοδότες και ακαδημαϊκούς από όλη την Ευρώπη. Αυτό που λέει αυτή η οργάνωση για τον εαυτό της είναι μια σύνοψη της δράσης, της επιρροής και της παρέμβασης -άτυπης αλλά πολύ ισχυρής- των αποκλεισμένων κύκλων της ελίτ, σε πείσμα των διεκδικήσεων των λαών για δημοκρατία και κυριαρχία (βλ. Κεφάλαιο VI). Η εθνική και λαϊκή κυριαρχία φαίνεται να είναι γραμμένη στο νερό: οι αποφάσεις λαμβάνονται μέσα σε ιδιωτικούς συνασπισμούς, στους οποίους γίνεται κανείς δεκτός με συναπόφαση. Δεν είναι να απορεί κανείς που η κυρίαρχη επικοινωνία ρίχνει συνεχώς δυσφήμιση στους "κυριαρχισμούς" και τους "λαϊκισμούς": πρέπει να κάνει τις μάζες να αποδεχτούν την απαλλοτρίωση των χώρων λήψης αποφάσεων και συμμετοχής. Έξω από τη ρητορική, το ECFR είναι ένας άλλος τόπος συνάντησης (και συμπαιγνίας) μεταξύ δημοσιογράφων, πολιτικών, τραπεζιτών και οικονομικών παραγόντων. Συμπρόεδρός του ήταν ο Γιόσκα Φίσερ, στα νιάτα του μαχητικός υπεραριστερός, στη συνέχεια ηγετικό στέλεχος των Γερμανών Πρασίνων και υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 1990 υποστήριξε τον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου από τον αμερικανικό συνασπισμό, ακόμη και χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. 

Μεταξύ των συναδέλφων του EFCR, που αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα της οργάνωσης, εκτός από την Emma Bonino, είναι οι Romano Prodi, Piero Fassino, Franco Frattini, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, διπλωμάτες και ο αειθαλής Giuliano Amato, σήμερα συνταγματικός δικαστής στην Ιταλία. Το άρθρο 135 του Συντάγματος ορίζει το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του μέλους του Συνταγματικού Δικαστηρίου με οποιοδήποτε άλλο αξίωμα και θέση. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία για την τυπική νομιμότητα της συμμετοχής του Amato στο EFCR, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι θα ήταν πιο κομψό να παραιτηθεί από τη θέση αυτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: