«ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ»

 «Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι η εξέγερση μιάς φυλακής…

Πάμπλο Πικάσο, Γκουέρνικα» (1937) Μαδρίτη, Εθνικό Μουσείο Centro de Arte Reina Sofía

 ΣΥΓΧΡΟΝΗ  ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ

Σε αυτήν την καταραμένη στιγμή της ιστορίας με όλα όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, μεταξύ άλλων, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί η διαφορά μεταξύ Εβραϊσμού, Ιουδαϊσμού και Σιωνισμού, δηλαδή της πιο ωμής και βίαιης εκδοχής ενός πολιτισμού, κάνοντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι οι ακραίοι εθνικιστές του Ισραήλ που αντιπροσωπεύουν την ουσία ενός ολόκληρου λαού. Αυτό τουλάχιστον επιβάλλει ο δυτικός φασισμός, ο οποίος, λόγω των διασυνδέσεών του με το χρήμα και την εξουσία, έχει επιβάλει τη θέση ότι η κριτική στον Σιωνισμό είναι επομένως μια πράξη αντισημιτισμού. Στην πραγματικότητα, εφόσον οι Παλαιστίνιοι είναι επίσης Σημίτες, το μεγαλύτερο αντισημιτικό κράτος θα ήταν το Ισραήλ. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη αυτή την ανοησία που έχει σχεδιαστεί για τους ηλίθιους που επιστρέφουν και ας ρίξουμε μια ευρύτερη ματιά. Σας προτείνω ένα άρθρο του Alexander Prokhanov, ενός γνωστού και αγαπημένου συγγραφέα στη Ρωσία, ο οποίος απεικονίζει πολύ καλά τό πλαίσιο της κατάστασης.

Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι μια εξέγερση στις φυλακές και η αιματηρή καταστολή της. Υπήρξε η εξόντωση της εβραϊκής εξέγερσης στο γκέτο της Βαρσοβίας από τους Ναζί και σήμερα το Ισραήλ, με την ίδια σκληρότητα, καταστέλλει την εξέγερση στη Γάζα. Το 1948 το ισραηλινό κράτος έπεσε στα παλαιστινιακά εδάφη σαν μετεωρίτης, καίγοντας τα πάντα γύρω και αφήνοντας έναν τεράστιο κρατήρα. Από τότε, το Ισραήλ διώχνει τους Παλαιστινίους από τις πατρίδες τους σε προσφυγικούς καταυλισμούς, γεμίζοντας τις φυλακές του με αντάρτες, και είναι πολύ ξεκάθαρο ότι η μάχη των Παλαιστινίων με το Ισραήλ είναι μια μάχη των καταπιεσμένων ενάντια στους καταπιεστές τους.

Οι Σιωνιστές ισχυρίζονται ότι το 1948 το Ισραήλ επέστρεψε στην ιστορική του πατρίδα. Η Βίβλος λέει πώς δημιουργήθηκε αυτή η «ιστορική πατρίδα». Οι Εβραίοι με επικεφαλής τον Μωυσή δεν έφτασαν σε ένα άδειο μέρος ή σε μια έρημο: έφτασαν σε εδάφη που κατοικούνταν από έναν ευημερούντα λαό, τους Χαναναίους, που είχαν χτίσει πόλεις και είχαν φυτέψει ελαιώνες. Και οι Εβραίοι κατέστρεψαν τις πόλεις τους και έσφαξαν τους κατοίκους τους ρίχνοντάς τους σε ασβέστη. Εξόντωσαν τους Χαναναίους με την ίδια σκληρότητα με την οποία εξολοθρεύουν τώρα τη Γάζα που έχει γίνει θάλαμος αερίων και πόλη φαντασμάτων όπου παιδιά και ηλικιωμένοι πεθαίνουν από αγωνία.

Αλλά το Ισραήλ δεν είναι τίποτα άλλο από το παιδί της Αμερικής. Δισεκατομμύρια δολάρια ρέουν από την Αμερική στο Ισραήλ, τροφοδοτώντας τον στρατό και υπερασπίζοντας την τάξη πραγμάτων που επιθυμεί η Αμερική. Στη μάχη ενάντια στο Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι πολεμούν ενάντια στην Αμερική. Ο ρωσικός στρατός, πολεμώντας εναντίον των Ουκρανών, πολεμά εναντίον της Αμερικής. Η Αμερική είναι εχθρός της Παλαιστίνης και της Ρωσίας. Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ – το θέαμα των καμένων αρμάτων μάχης Merkava και των φυλακισμένων Ισραηλινών στρατηγών – διέλυσε τον μύθο του ισραηλινού αήττητου (που στην πραγματικότητα είναι μόνο μια αφηγηματική κατασκευή, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το Ισραήλ δεν μπόρεσε να επικρατήσει στίς επακόλουθες συγκρούσεις).

Έχω πάει στη Γάζα και είδα από πρώτο χέρι πώς λειτουργεί αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Τα χερσαία σύνορα της Γάζας περιβάλλονται από ένα τεράστιο τσιμεντένιο τείχος. Ο τοίχος καλύπτεται με συρματοπλέγματα και είναι εξοπλισμένος με πύργους πολυβόλων, οπτικούς αισθητήρες και αισθητήρες νυχτερινής όρασης. Όποιος μπαίνει στο οπτικό πεδίο αυτής της θανατηφόρας συσκευής σκοτώνεται από πυρά αυτόματου πολυβόλου. Μέρα και νύχτα η ακτή παρακολουθείται από ισραηλινά περιπολικά σκάφη που αναχαιτίζουν παλαιστινιακά αλιευτικά. Οι Παλαιστίνιοι πολεμούν αυτόν τον αποκλεισμό σαν κρατούμενοι παντού: σκάβοντας σήραγγες κάτω από τον τσιμεντένιο τοίχο. Μέσω αυτών των τούνελ η Γάζα έλαβε τρόφιμα, ρούχα, βαλβίδες νερού, εξοπλισμό επικοινωνιών και όπλα για την εξέγερση.

Ενώ βρισκόμουν στη Γάζα, προσευχήθηκα σε έναν χριστιανικό ναό του 5ου αιώνα, παρακολούθησα μαθήματα σε ένα ισλαμικό πανεπιστήμιο, συνάντησα τις Ρωσίδες συζύγους Παλαιστινίων μηχανικών, γιατρών και δασκάλων που είχαν σπουδάσει στη Σοβιετική Ένωση και τώρα τα παιδιά τους που ζουν στη Γάζα, μιλούν ρωσικά. Μαζί με Παλαιστίνιες βοήθησα στη φύτευση ενός ελαιώνα κοντά στην πόλη της Γάζας. Και τώρα, ανάμεσα στις ελιές, υπάρχει το δέντρο μου, και οι ισραηλινοί πύραυλοι πετούν από πάνω του, με αποτέλεσμα τα φύλλα του να πέφτουν με τα ωστικά κύματα των εκρήξεων.

Αυτό είναι το δέντρο μου. Αυτό το δέντρο είμαι εγώ. Και είμαι καλυμμένος με συντρίμμια...

Μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, η Γάζα δολοφονείται, ενώ η ανθρωπότητα μουρμουρίζει ανθρωπιστικές ανησυχίες και συγκαλεί το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Εν τω μεταξύ, οι βόμβες και οι ρουκέτες μετατρέπουν τη Γάζα σε ερείπια. Το αίμα της Γάζας πέφτει πάνω σε όλους μας.

«GUERNICA CONTEMPORANEA» - Inchiostronero (www-inchiostronero-it.translate.goog)