Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

ΚΥΝΗΓΟΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ



        


ΨΑΧΝΕΤΕ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ



Α Ι Ρ Ε Σ Ε Ι Σ  ! ! ! ! ! 



- ΕΧΕΙ ΨΩΜΙ;;



 -ΑΦΘΟΝΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑ.



ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ! ! ! ! ! ! !


  Αμέθυστος

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε αναρτήσεις σαν και αυτή φανερώνουν μεγάλη εμπάθεια.
Και αυτό είναι πολύ λυπηρό για οποιονδήποτε επιδιώκει να μιλήσει περί Θεού...
Κερδίζει κάτι το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο για τις αναρτήσεις με τα αντιαιρετικά θέματα που βάζει;
Μπορεί να έχεις δίκιο για την Γερόντισσα Γαβρίηλια αλλά γενικά αυτό που παρουσιάζεις με την ανάρτησή σου αυτή είναι ψευδές μια που υπάρχει τεράστια εκδοτική προπαγάνδα της Νέας Εποχής. Εκδοτικοί οίκοι εκδίδουν μόνο τέτοια βιβλία και πολλά βιβλιοπωλεία έχουν βιβλία μόνο για τέτοια θέματα. Σε εκθέσεις βιβλίων κυκλοφορούν ευρέως τέτοια βιβλία. Τα βιβλία είναι η σπορά και τα σεμινάρια τάχα "πνευματικής εξέλιξης" ο θερισμός...

amethystos είπε...

Μάλλον ΔΕΝ εχεις υπ`όψιν αυτά πού γράφει το ρεσάλτο και η κλασσικοπερίπτωση, το ορθόδοξο παρατηρητήριο. Ίσως ΔΕΝ γνωρίζεις ότι έχουν επαναληφθεί τα πράγματα αυτά. Ότι το εγκόλπιο ετοιμάζει καινούρια σειρά κατηγοριών παρ`όλες τίς μαζικές διαμαρτυρίες. Θέλει να αποδείξει ότι έχει δίκαιο οπωσδήποτε.
Η ίδια αδιαφορία γιά τίς διαμαρτυρίες τών άλλων υπάρχει και στό βιβλίο τού διάκου.

amethystos είπε...

ΣΥΝΈΧΕΙΑ

“ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ”
Συνολική ἀπάντηση στίς ἐνστάσεις γιά τήν
βιβλιοκριτική στήν "Ασκητική τῆς Ἀγάπης" (Γαβριηλίας πρώην μοναχῆς)
Ἐπειδή πολλοί εἶναι αὐτοί πού ἔκαναν τόν κόπο νά διαβάσουν τή βιβλιοκριτική μας περί τῆς "Ἀσκητικῆς τῆς Ἀγάπης" ἀλλά καί νά τοποθετηθοῦν εἴτε θετικά, ἐπιδοκιμάζοντας τίς θέσεις μας, εἴτε ἀρνητικά, ἀποδοκιμάζοντας τή στάση μας, ὀφείλουμε νά κάνουμε κάποιες ἀπαραίτητες ἐπεξηγήσεις.

Κατ' ἀρχήν θέλουμε νά ἐκφράσουμε τή λύπη μας γιά τό γεγονός ὅτι πολλοί ἀπ' ὅσους διαφώνησαν μέ τή στάση μας καί οἱ ὁποῖοι θεωροῦν ὅτι μέ τό βιβλίο αὐτό μαθήτευσαν στήν ἀγάπη, κάθε ἄλλο παρά ἀγάπη μᾶς ἔδειξαν. Ἐπιτέθηκαν μέ σφοδρότητα καί ἐμπάθεια, ὄχι στίς θέσεις μας, ἀλλά πρός τά πρόσωπά μας καί μᾶς προσῆψαν ἀπίθανες καί φανταστικές κατηγορίες.

Ἕνα ἄλλο γεγονός πού ἀφάνταστα μᾶς λυπεῖ, ὡς ποιμένες τῶν ἐσχάτων καί χαλεπῶν αὐτῶν καιρῶν τῆς γενικῆς σχεδόν ἀποστασίας, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἡ μεγαλύτερη πλειοψηφία τῶν ἀντιδρώντων δέν ἔκανε τόν κόπο νά μελετήσει, νά ἐπεξεργαστεῖ καί νά περάσει ἀπό κρίση τίς θέσεις καί τά ἐπιχειρήματά μας ἀλλά μᾶς κατηγορεῖ, κινουμένη προφανῶς ἀπό ἄκρατη προσωπολατρεία, ἁπλῶς διότι τολμήσαμε νά κρίνουμε τή γερόντισσα Γαβριηλία. Τό ἐπιχείρημα τῶν περισσοτέρων ἀπό τούς ἀνθρώπους αὐτούς πού ἀντιπαρατίθενται στά ἀμέτρητα δικά μας ἐπιχειρήματα - σωστά ἤ ἐσφαλμένα δέν ἔχει σημασία- εἶναι ἕνα καί μοναδικό: δέν δικαιοῦσθε ἐσεῖς οἱ ἁμαρτωλοί, οἱ φανατικοί, οἱ ἄγευστοι τῆς Θείας Χάριτος (αὐτοί εἶναι οἱ χαρακτηρισμοί πού, ἐπιτυχημένα ὁμολογοῦμε, μᾶς προσδίδουν) νά κρίνετε τήν ἁγία γερόντισσα Γαβριηλία.

Ἀπαντώντας λοιπόν πρός αὐτούς ἀλλά καί πρός τό ἀνυπόστατο ἐπιχείρημά τους θά θέλαμε νά τούς συστήσουμε νά διαβάσουν τή μελέτη προσεκτικά καί κυρίως ἀπροκατάληπτα, χωρίς νά θίγονται ἀπό τό γεγονός ὅτι κρίνεται ἡ ἀγαπημένη τους γερόντισσα. Ὡς Ὀρθόδοξοι ὀφείλουμε νά δείχνουμε ταπείνωση, νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά ἀναγνωρίσουμε τά σφάλματά μας, ἀλλά νά ἔχουμε καί κρίση, ἑτοιμότητα καί νήψη ἡ ὁποία καί μόνο θά μᾶς διασώσει στούς ἐσχάτους καιρούς καί θά μᾶς βοηθήσει νά ἀναγνωρίσουμε τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου ὥστε νά μήν τόν προσκυνήσουμε.

Διαβάζοντας, λοιπόν, κανείς προσεκτικά καί ἀπροκατάληπτα τή μελέτη μας θά διαπιστώσει ὅτι καί ἀπό αὐτήν ἀκόμα τήν ἐπικεφαλίδα τονίζεται τό γεγονός ὅτι ἡ κριτική ἀπευθύνεται πρός τό βιβλίο "Ἀσκητική τῆς Ἀγάπης" καί ὄχι πρός τό πρόσωπο τῆς γερόντισσας Γαβριηλίας τήν ὁποία δέν γνωρίσαμε οἱ ἴδιοι καί ἴσως αὐτό νά μᾶς βοηθάει στό νά κρίνουμε πιό ἀντικειμενικά τά γραφόμενα. Συνεπῶς τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ γερόντισσα Γαβριηλία ἦταν ἁγία δεν ἀναιρεῖ τόν ἰσχυρισμό μας ὅτι τό ἐν λόγῳ βιβλίο εἶναι ἐπιβλαβές ἀφοῦ τά δύο αὐτά - ἡ γερόντισσα καί τό βιβλίο- μπορεῖ νά εἶναι καί ἄσχετα μεταξύ τους.

Ἐξακολουθώντας, λοιπόν, νά ἔχουμε τήν ἴδια πεποίθηση γιά τήν ἀξία τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, ἡ ὁποία ὁμολογοῦμε πώς ἐνισχύεται ἀπό τά κρούσματα προσωπολατρείας καί φανατισμοῦ τῶν ἀναγνωστῶν του, ἐξηγοῦμε, αὐτή τή φορά συνοπτικά, τούς λόγους γιά τούς ὁποίους θεωροῦμε τό βιβλίο ξένο πρός τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα, συγκρητιστικό, προπαγανδιστικό τῆς Νέας Ἐποχῆς καί ἄρα καί ἐπιζήμιο καί καταστροφικό.

Κάτ' ἀρχήν ἔχει γιά ἐμᾶς πολύ μεγάλη σημασία τό γεγονός ὅτι τό βιβλίο προέρχεται ἀπό τήν γραφίδα μιᾶς ἀποσχηματισμένης μοναχῆς, μιᾶς μοναχῆς δηλαδή, ἡ ὁποία ἀρνήθηκε τίς ὑποσχέσεις τίς ὁποῖες ἔδωσε ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Ἄς μήν ἐκλειφθεῖ αὐτό ὡς κατάκριση διότι ἡ γυναῖκα αὐτή αὔριο μπορεῖ νά μετανοήσει καί νά ἁγιάσει. Ὅμως πῶς μπορεῖ ἕνας ὀρθόδοξος Χριστιανός νά ἐμπιστευθεῖ τό κριτήριο καί τά βιώματα ἑνός τέτοιου ἀνθρώπου; "Τυφλός τυφλόν ἐάν ὁδηγεῖ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται" Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε ὅσους ἀποδεδειγμένα κατάφεραν νά φθάσουν πρῶτα στό σημεῖο πού καί ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε, τή θέωση, καί μόνο αὐτούς, τούς ἁγίους δηλαδή, νά ἔχουμε ὡς ὁδηγούς. Δέν εἶναι λοιπόν ἐπιζήμιο ἕνα βιβλίο ὅταν ὁ συγγραφέας του, ἀποδεδειγμένα πλέον, δέν κατέχει τό θέμα μέ τό ὁποῖο ἀσχολεῖται;


ΔΗΛΑΔΗ Ο ΔΙΑΚΟΣ ΚΙ Ο ΠΑΠΑ-ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΩΜΕΝΟΙ;;;
ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ ΤΡΕΛΛΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά δεν ξέρω κανέναν θεωμένο και ειλικρινά θα ήθελα να με ενημερώσετε αν γνωρίζετε εσείς κάποιον επειδή πιστεύω ότι στην εποχή μας απουσιάζει το παράδειγμα.
Η αλήθεια είναι ότι πήρα μια ιδέα για την αντιπαράθεση αλλά δεν με απασχολεί πολύ να την παρακολουθήσω επειδή η διαμάχη μεταξύ χριστιανών μόνο θλίψη μου προκαλεί.
Νομίζω ότι το βιβλίο για την Γερόντισσα Γαβρίηλια δεν ανταποκρίνεται στο πρόσωπό της και ενδεχομένως να περιλαμβάνει και δόλο να μπερδέψει τους ανθρώπους με τη Νέα Εποχή και γιατί όχι, να φέρει σε αντιπαράθεση τους χριστιανούς (αυτό το έχει πετύχει όπως φαίνεται). Δεν μπορεί να γραφτεί ένα άλλο βιβλίο για την Γερόντισσα Γαβρίηλια που να λέει τα πράγματα όπως είναι; Είναι κρίμα να τσακώνονται πάντως οι χριστιανοί μεταξύ τους γιατί αν μη τι άλλο, όταν συμβαίνει αυτό πώς θα είναι το άλας του κόσμου; Δεν είπε ο Κύριος ότι ο κόσμος θα γνωρίσει ότι είστε μαθητές μου από την μεταξύ σας αγάπη; Και βρίσκουν οι Οικουμενιστές ευκαιρία και προβάλλουν την αγάπη - που τόσο μας λείπει και μας χρειάζεται- η οποία βέβαια είναι ψεύτικη αφού είναι εκτός Αληθείας αλλά πού είναι και η δική μας η αληθινή αγάπη;Δυστυχώς ισχύει αυτό που αναφέρεις για τους Ποιμένες... και ίσως και για αυτό όταν δουν οι άνθρωποι κάποιον ο οποίος αγωνίζεται τρέχουν να τον υπερασπιστούν παρόλο που ο άνθρωπος αυτός μπορεί να απέχει πολύ από την αγιότητα...αλλά έχουμε ζωντανά παραδείγματα; Έχουμε αγίους τους οποίους να συναναστρεφόμαστε;

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Η γνώμη ενός τρίτου:

Αμέθυστε και λοιποί, ας σταθούμε μόνο σ΄ αυτό :

"Κάτ' ἀρχήν ἔχει γιά ἐμᾶς πολύ μεγάλη σημασία τό γεγονός ὅτι τό βιβλίο προέρχεται ἀπό τήν γραφίδα μιᾶς ἀποσχηματισμένης μοναχῆς, μιᾶς μοναχῆς δηλαδή, ἡ ὁποία ἀρνήθηκε τίς ὑποσχέσεις τίς ὁποῖες ἔδωσε ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων".

Είναι σημαντικό αυτό που γράφει και θα ήταν προτιμότερο να μην είχε υποβληθεί ο συντάκτης στον κόπο συγγραφής ενός ολόκληρου βιβλίου κριτικής. Αυτό και μόνο του λέει πάρα πολλά. Τα άλλα δεν χρειαζόταν γιατί βλέπεις που οδηγούνται τα πράγματα.

Και κάτι τελευταίο. Η τάση προσωπολατρείας ισχύει ένθεν κακείθεν.

Ανώνυμος είπε...

α) Η μοναχή αποσχηματιστηκε. Είναι αμαρτία. Είναι αίρεση; είναι αρνηση της ορθοδοξίας; Πως μας λέει πως δεν είναι κατάκριση. Είναι και παραείναι. Αν αύριο ο ίδιος -θεος φυλάξοι- πέσει σε πορνεία σημαίνει πως οτι έχει γράψει ως τώρα δεν ισχύει; Αν ο Θεός έδινε χάρισμα σε ορισμένους Γέροντες της Ερήμου ακόμα και να αναστήσουν νεκρούς και μετά κάποιοι το έχασαν επειδή αμάρτησαν σημαίνει πως εξαρχής δεν ήταν απο Θεού το χάρισμα η το έχασαν οταν αμάρτησαν;

β) Είστε σίγουροι οτι δεν ισχύει η φήμη που λέει πως η ίδια η συγγραφέας διέσωσε οτι παντρευτηκε για να μπορεσει να απομακρυνθεί απο τους επαίνους του κόσμου;

γ)Εχετε ακούσει καθολου κασσέτες/ομιλίες ; εχετε μιλήσει σε ανθρώπους που γνώριζαν ΚΑΛΑ την Γερόντισσα; Αν το είχατε κάνει θα ξέρατε πως το βιβλίο δεν είναι παρα μια καταγραφή των πράξεων και λεχθέντων της Γερόντισσας. Αδυναμίες μικρές μπορεί να έχει , αλλά κατα 90% εκφράζει τις πράξεις και τους λόγους της Γερ. Γαβριηλίας... Τα υπολοιπα είναι "προφάσεις εν αμαρτίαις" για να μπορέσει να δικαιολογησει τις αντιδράσεις ο συγγραφέας της κριτικής...

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

"Κ α ν ε ί ς ΔΕΝ μπορεί να ξέρει
π ο ι ο ς ειναι θεωμένος και ποιος όχι...διοτι κ α ν ε ί ς δεν ειναι μ έ σ α στην ψυχή κ α ν ε ν ό ς .
Ευτυχώς δηλαδή...ευτυχώς... "

Θα το ξέραμε, θα το γνωρίζαμε αν είμαστε ταπεινοί, διότι τότε θα είχαμε διάκριση. Οι ταπεινοί Κων/πολίτες επί αγ. Μάρκου Εφέσου είχαν. Οι Κολυβάδες είχαν. Ο αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός είχε. Ο Παπουλάκος είχε. Ο Μακρυγιάννης είχε. Ο Παπαδιαμάντης είχε. Οι Ορθόδοξοι του 1920-23 είχαν.

Μετά, μας άλλαξαν τα φώτα οι παπικοί, οι ουνίτες και οι προτεστάντες. Η μασονία θριάμβευσε.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Σε κόσμους φαντασμάτων όπου επιζούμε,φίλοι,Δ Ε ΧΩΡΟΥΝ Ο Ι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΑΜΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΤΑΤΟΙ Ε Ι Δ Ι Κ Α ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ,ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗΣ..

Ανώνυμος είπε...

Διόρθωση:οι συγκαιρινοί τους και όχι οι συγκαινοί τους..οπως εκ παραδρομής γράφτηκε