« Δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος…»
ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
« Δεν θα κατέχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος…» είναι οι δυστοπίες που προσφέρουν ανοιχτά οι ολιγάρχες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF). Η συγκεντροποίηση και η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής τροφίμων είναι μέρος

μιας ευρύτερης τάσης παγκόσμιων αρπαγών γης και εξαγοράς της γεωργίας από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Εν ολίγοις, υπάρχει βιασύνη για την αγορά γεωργικής γης σε όλο τον κόσμο. Ο Μπιλ Γκέιτς, για παράδειγμα, ο οποίος ήταν ήδη ένας από τους μεγαλύτερους γαιοκτήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες με περίπου 550 χιλιάδες εκτάρια γης, αύξησε τις εκμεταλλεύσεις του το 2022 αγοράζοντας 4300 εκτάρια στη Βόρεια Ντακότα. Συνολικά, ακριβώς για να οπτικοποιήσουμε συγκεκριμένα τι είναι, έχει επιφάνεια μεγαλύτερη από την έκταση ολόκληρης της Λιγουρίας. Εν τω μεταξύ, ερευνητές όπως ο Van der Ploeg και οι συν-συγγραφείς του έχουν επισημάνει τον τρόπο με τον οποίο οι συμφωνίες γης σε όλη την Ευρώπη πραγματοποιούνται αδιαφανώς μέσω ενδιάμεσων (μεσαζόντων), με συμφωνίες που αναφέρονται στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Πολωνία και την Ουγγαρία. Η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας γης στην Ευρώπη καθοδηγείται από γεωργικές πολιτικές και επιδοτήσεις που, σύμφωνα με τον van der Ploeg, « ευνοούν τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις από τις ελίτ, περιθωριοποιούν τις μικρές εκμεταλλεύσεις και εμποδίζουν την πρόσβαση στους επίδοξους αγρότες».
Ένα λιγότερο γνωστό γεγονός για τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι ότι η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια παρασχέθηκε με την προϋπόθεση ότι θα δημιουργηθεί μια αγορά γης έτσι ώστε, ενώ οι άμαχοι πολεμούν και πεθαίνουν στον πόλεμο, τα εδάφη τους πωλούνται σε ολιγάρχες και μεγάλες γεωργικές εταιρείες μέ τη βοήθεια και τη χρηματοδότηση δυτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ο Frédéric Mousseau, συν-συγγραφέας της έκθεσης War and Theft: The Takeover of Ukraine's Agricultural Land γράφει (αναφέρεται από τον δημοσιογράφο του Off-Guardian Colin Todhunte) (1) : «Παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών ειδήσεων και της πολιτικής, λίγη προσοχή δόθηκε στην ουσία της σύγκρουσης, δηλαδή στο ποιος ελέγχει τη γεωργική γη στη χώρα γνωστή ως το καλάθι του ψωμιού της Ευρώπης. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι θεμελιώδης για την κατανόηση του τι διακυβεύεται σε αυτόν τον πόλεμο. Οι περισσότερες γεωργικές επιχειρήσεις είναι σε μεγάλο βαθμό χρεωμένες σε δυτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και στη Διεθνή Εταιρεία Χρηματοδότησης, τον ιδιωτικό βραχίονα της Παγκόσμιας Τράπεζας».

Η ίδια χούφτα μεγάλων εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων (BlackRock, Vanguard, State Street, Fidelity και Capital Group) διαδραματίζουν τον ηγετικό ρόλο σε αυτά τα funds. Ο Clapp εξηγεί: «Πρώτον, ένας μικρός αριθμός μεγάλων εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων ενεργούν ως μεσάζοντες, διοχετεύοντας μεγάλα χρηματικά ποσά σε μετοχές εισηγμένων διακρατικών γεωργικών επιχειρήσεων μέσω μιας ποικιλίας επενδυτικών κεφαλαίων που προσφέρουν στους επενδυτές έκθεση στον κλάδο. Δεύτερον, τα στοιχεία εταιρικής ιδιοκτησίας δείχνουν ότι οι ίδιες γιγάντιες εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων είναι μεταξύ των μεγαλύτερων μετόχων μεγάλων εταιρειών αγροδιατροφής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου