«Fiducia supplicans» και η αλλαγή παραδείγματος στην ιεροσύνη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Διακήρυξη πρέπει να αποσυρθεί και ο Fernández πρέπει να παραιτηθεί

του Paolo Gulisano


Ο Tucho Fernandez προσφέρει το δηλητηριασμένο μήλο με τον Bergoglio να γελάει

Ο καρδινάλιος Fernández έδωσε μια συνέντευξη στην La Stampa η οποία είχε τον εξής τίτλο: « Η ευλογία των ομοφυλόφιλων ζευγαριών δεν είναι βλάσφημη, η τρυφερότητα του Ιησού Χριστού είναι για όλους ».

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική συνέντευξη, η οποία διακυβεύει περαιτέρω τη θέση του Νομάρχη της Διεύθυνσης για το Δόγμα της Πίστεως.

Το άρθρο ορίζει τον Víctor Manuel Fernández, γνωστό ως Tucho, ως «το βασικό πρόσωπο αυτής της φάσης του ποντίφικατου», και σίγουρα είναι. Η επιλογή του επισκόπου της Ρώμης να του αναθέσει το αξίωμα που ανήκε προηγουμένως στον Joseph Ratzinger έπεσε σε έναν χαρακτήρα του οποίου η θεολογική παραγωγή φαινόταν σε όλους πολύ φτωχή, αλλά μέσα στήν οποία υπάρχει επίσης ένα κείμενο, το οποίο ο Fernández είχε προσπαθήσει να ξεχάσετε, La pasion mystica (Ο Duc in altum έχει ασχοληθεί εκτενώς ξεκινώντας από εδώ), που τέθηκε πρόσφατα στην προσοχή και περιέχει στοιχεία ψευδοφυσιολογίας, όπως το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι «αχόρταγες» από σεξουαλική άποψη λόγω της ιδιαίτερης νεύρωση των οργάνων τους, μια συγκλονιστική φάρσα από ιατρικής άποψης και περιέχει ομοερωτικές περιγραφές βλάσφημου τύπου, σε σημείο να φαντάζεται συνουσία με τον Ιησού.

Τις τελευταίες μέρες δημοσίευσα ένα άρθρο (εδώ) στο οποίο προέβαλα τήν υπόθεση ότι η Fiducia supplicans έχει ως κύριους αποδέκτες της ομοφυλόφιλα μέλη του κλήρου, που θα μπορούσαν να βρουν στην «ευλογία» που οραματίζεται ο Fernández μια μορφή ικανοποίησης και «νομιμοποίησης» της σχέσης με τον σύντροφό τους.
Η συνέντευξη με τον Tucho φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτήν την υπόθεση, για την οποία είχα επίσης την ευκαιρία να λάβω πολλές οδυνηρές επιβεβαιώσεις από ιερείς που μου έγραψαν λέγοντάς μου ότι η ιερατική πρακτική τού να έχεις σύντροφο στο κρεβάτι είναι πλέον πολύ διαδεδομένη. Στη συνέντευξη, ο Νομάρχης του Δικαστικού Δόγματος της Πίστεως δεν μιλά καθόλου για παράτυπα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, αδιαμφισβήτητο σημάδι ότι η διακήρυξη δεν τα αφορά, των οποίων το πρόβλημα λύνεται με ακυρώσεις και νέους γάμους ή με μυστήρια  που δεν απαγορεύονται πλέον ούτε στην περίπτωση των πολιτικών ενώσεων. Μιλάει μόνο για ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Και για τον Fernández αυτές οι ευλογίες είναι «ευαγγελικές πράξεις», ενώ «οι υπερσυντηρητικοί διχάζουν την Εκκλησία» και «είναι ιεροσυλία να κάνεις διακρίσεις εναντίον κάποιου λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού».

Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την άποψη, η άρνηση ευλογίας σε ζευγάρια που το ζητούν είναι διάκριση σε σεξουαλική βάση. Μια δήλωση που δεν βγάζει νόημα και που περνάει μια ιερή ιεροτελεστία, την ευλογία, ως μια απαραίτητη πράξη που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς κατά παραγγελία .

Ο Fernández μιλά για «υπερσυντηρητικούς» και ο δημοσιογράφος συζητά επίσης ένα αυτοαποκαλούμενο «παραδοσιακό μέτωπο» που  εξαπολύει πόλεμο εναντίον του. Στην πραγματικότητα έχουν δηλώσει ότι το Trust  είναι απαράδεκτο  ολόκληρες Επισκοπικές Διασκέψεις, πού έχουν πραγματοποιηθεί ιδίως από την Αφρική και άλλες ηπείρους, τις λεγόμενες «περιφέρειες του κόσμου», τόσο αγαπητές στον επίσκοπο της Ρώμης. Γιατί λοιπόν να μην ακούσουμε τη φωνή τους, που σίγουρα δεν είναι αυτή του «υπερσυντηρητισμού»;

Αλλά ας επιστρέψουμε στην ανησυχητική υπόθεση ότι αυτό το έγγραφο σχεδιάστηκε για να ξεκαθαρίσει και να επιβεβαιώσει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ των κληρικών. Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό απόσπασμα στη συνέντευξη στην οποία ο Tucho δηλώνει: «Πρόκειται για την εκ νέου ανακάλυψη ενός άλλου τρόπου να είσαι ιερέας, πέρα ​​από τις λειτουργικές τελετουργίες, που έχουν την ομορφιά τους, αλλά που δεν μπορούν να εκφράσουν ή να περιέχουν όλη τη συγκεκριμένη πραγματικότητα του λαού».

Ένας νέος τρόπος να είσαι ιερέας, ή ένα νέο παράδειγμα ιεροσύνης, που μπορεί να αγνοεί την αγνότητα και που μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα συμβιώσεων που λαμβάνουν επίσημη ευλογία. « Η Διακήρυξη – συνεχίζει ο Tucho – μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει επίσης μια αυθόρμητη αποστολική ζωή, στα πεζοδρόμια , (ας ελπίσουμε ότι δεν εκτελωνίζεται και η πορνεία, σημείωμα του συντάκτη), ανάμεσα στους ανθρώπους, όπου όλοι κουβαλούν το βάρος της ζωής τους όσο καλύτερα μπορούν, και μερικές φορές χρειάζεται μια χειρονομία αγάπης και εγγύτητας από τη Μητέρα Εκκλησία ».

Ο καρδινάλιος Fernández αναφέρεται ρητά στο δόγμα του Πάπα Φραγκίσκου, στο όραμά του για τη «διευκολυντική Εκκλησία», που έχει ήδη εκτεθεί στο Amoris laetitia.

Η Fiducia supplicans είναι απλώς μια «ανάπτυξη», όπως λένε σήμερα, και μας λέει ότι πλέον εκτός από τις λειτουργικού τύπου ευλογίες, υπάρχει και ένας άλλος τύπος ευλογίας, τον οποίο ο Fernández ορίζει ως «αυθόρμητη» ή «ποιμαντική», που δίνονται « γιατί οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά στο να ζητήσουν τη δύναμη του Θεού για να προχωρήσουν στη ζωή».

Αυτό το είδος ευλογίας περιγράφεται από τον καρδινάλιο με συναισθηματικούς όρους: μια «ανάσα», ένα «χάδι».

Επιπλέον, αυτές οι ευλογίες « στο μυαλό του Πάπα δεν απαιτούν καμία τελειότητα ». Ως εκ τούτου, ούτε καν οι πραγματικές ευλογίες, που τώρα ορίζονται ως λειτουργικές, ούτε καν τα μυστήρια το απαιτούν. Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο μυστήριο της Συμφιλίωσης, για παράδειγμα, η τελειότητα δεν είναι απαραίτητη, τόσο πολύ ώστε να προσεγγίζεται ακριβώς για να ληφθεί άφεση και η λύτρωση τών αμαρτιών.

Αλλά υπάρχει σε αυτή την αυτάρεσκη αποστασιοποίηση από την «τελειότητα» μια έκδηλη παραίτηση από τη δέσμευση για την αναζήτηση της μεταστροφής, μιας αλλαγής ζωής, από το ίδιο το αίτημα για Χάρη με την οποία θα αντιμετωπίσουμε τους πειρασμούς και την αμαρτία. Αυτό το μοντέλο Εκκλησίας περιορίζεται στο νά χαϊδεύει, όχι στο να κρίνει, και ενδεχομένως να συνοδεύει. Και αυτό το παράδειγμα θα μπορούσε να επιβληθεί στους ιερείς.
Η πολύ σοβαρή απειλή για την ιεροσύνη για την οποία μιλήσαμε στο προηγούμενο άρθρο υλοποιείται όχι μόνο στις «αυθόρμητες και ποιμαντικές ευλογίες» που θα μπορούσαν να δοθούν σε ζευγάρια ιερέων, ανδρών και γυναικών θρησκευόμενων σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις, αλλά και στην υποχρέωση που θα μπορούσε να επιβάλλεται στους ιερείς να τελούν αυτές τις τελετουργίες.
Τι θα μπορούσε να συμβεί σε έναν ιερέα που αρνείται να δώσει την ευλογία «Tucho format» σε ένα ζευγάρι; Το παράπονο, η αναφορά στον επίσκοπο, η κύρωση, η τιμωρία. Ακόμη και σε ορισμένες χώρες με νομοθεσία που στοχεύει σκληρά τους αντιφρονούντες, ο ιερέας που «ένοχος» δεν έδωσε τη λεγόμενη ευλογία θα μπορούσε να παραδοθεί στον κοσμικό βραχίονα, δηλαδή να κριθεί και να καταδικαστεί από ένα πολιτικό δικαστήριο για ομοφοβικές διακρίσεις, χωρίς αυτός. να μπορεί να λάβει οποιαδήποτε βοήθεια από την Εκκλησία.

Πράγματι: στις δηλώσεις του Fernández ο δικαστής θα έβρισκε την πλήρη επιβεβαίωση των κατηγορητικών θεωριών. Η Διακήρυξη, σύμφωνα με τον Νομάρχη, προτρέπει τους ιερείς «να αναλογιστούν στις στάσεις τους αυτές τόν Ιησού ενώπιον του κόσμου, καλωσορίζοντας, αγκαλιάζοντας».

Μια καρικατούρα του Κυρίου μας, που ήρθε στον κόσμο όχι για να βάλει χέρι στον ώμο όσων συνάντησε, αλλά για να σκαρφαλώσει στον Σταυρό, υποφέροντας και προσφέροντας τη Σωτηρία.

Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να υποστηρίξουμε όλους εκείνους στην Εκκλησία που αντιτίθενται στη Fiducia supplicans : το μέλλον του Καθολικού ιερατείου διακυβεύεται.
Η Δήλωση πρέπει να αποσυρθεί αμέσως, με συνέπεια την απαραίτητη παραίτηση του Καρδινάλιου Fernández.

«Fiducia supplicans» και η αλλαγή παραδείγματος στην ιεροσύνη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Διακήρυξη πρέπει να αποσυρθεί και ο Fernández πρέπει να παραιτηθεί - Άρθρο του Paolo Gulisano (www-unavox-it.translate.goog)