Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΟΣ

Τι νόημα έχει αλήθεια να αναπτύσσεται η οικονομία μας, όταν παράγει ταυτόχρονα υψηλότερα ελλείμματα και χρέη; Για να γίνει πιο κατανοητό, μοιάζει με μία επιχείρηση που όσο αυξάνεται ο τζίρος της, τόσο αυξάνονται οι ζημίες και τα χρέη της. Ποιος επιχειρηματίας θα επιθυμούσε την αύξηση του τζίρου του, υπό αυτές τις προϋποθέσεις; Κατ’ επακόλουθο, γιατί θριαμβολογεί η κυβέρνηση με μία τέτοιου είδους ανάπτυξη, αντί να ανησυχεί; Υπενθυμίζουμε εδώ πως μία αντίστοιχη ανάπτυξη, βασισμένη στην κατανάλωση με δανεικά, βιώσαμε τη δεκαετία πριν το 2009 – με τη γνωστή σε όλους μας κατάληξη. Υπενθυμίζουμε επίσης πως ο υπουργός οικονομικών το 2008 διαβεβαίωνε τους πάντες ότι, η Οικονομία μας τότε ήταν οχυρωμένη – όπως δυστυχώς συμβαίνει και σήμερα.

 Βασίλης Βιλιάρδος.

Κοινοβουλευτική Εργασία

Επιγραμματικά στο σχέδιο νόμου, αφού αναλύθηκε επαρκώς από τον εισηγητή μας, η σύσταση Δικαστικής Αστυνομίας ως ειδικού σώματος εμπειρογνωμόνων που θα συνεπικουρούν δικαστές και εισαγγελείς, ανταποκρίνεται σε ένα πάγιο αίτημα των δικαστικών ενώσεων – σημειώνοντας πως έχει καθυστερήσει υπερβολικά η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στη μηχανοργάνωση της γραμματείας των δικαστηρίων.

Προφανώς πάντως είναι απαραίτητη η εισαγωγική εκπαίδευση, η επιμόρφωση και η δοκιμαστική υπηρεσία του προσωπικού της Δικαστικής Αστυνομίας – ενώ είναι εύλογες οι αναφορές στη βαθμολογική εξέλιξη του προσωπικού του πολιτικού και αστυνομικού τομέα, στη διαδικασία προαγωγών τους, στην επιλογή των προϊσταμένων των αντιστοίχων οργανικών μονάδων, στην αναπλήρωση και στην παύση τους, καθώς επίσης στη διαδικασία μετακίνησης, μετάθεσης και απόσπασης των εν λόγω υπαλλήλων.

Εν τούτοις, θεωρούμε πως υπάρχουν αφενός μεν φωτογραφικές διατάξεις, όπως στο άρθρο 36, αφετέρου υπερβολικές νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το οποίο διορίζεται με απόφαση του οικείου Υπουργού – επίσης στο Διευθυντή της Δικαστικής Αστυνομίας και στον εποπτεύοντα την αντίστοιχη περιφερειακή υπηρεσία να καθορίσουν σημαντικά ζητήματα.

Εκτός αυτού υπάρχει πρόβλημα, όσον αφορά τη σαφή οριοθέτηση αρμοδιοτήτων και οικονομικών πόρων – για τη σωστή οργάνωση και λειτουργία του εν λόγω σώματος.

Τέλος, υπάρχουν διατάξεις που διορθώνουν νομικές πλημμέλειες προηγουμένων άρθρων – ειδικά σε θέματα προθεσμιών κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Αρκετές από τις διατάξεις αυτές είναι προς τη θετική κατεύθυνση, όπως το άρθρο που προβλέπει τη δυνατότητα εξ αποστάσεως στις δίκες των Τμημάτων Ελεγκτικού Συνεδρίου – καθώς επίσης το άρθρο που αναφέρει πως το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου, δεν υπολογίζεται στις προθεσμίες των άρθρων για τις αντικρούσεις, τις παρεμβάσεις και τις ανταγωγές.

Βέβαια, ο Αύγουστος ήταν ανέκαθεν νεκρός μήνας στην Πολιτική Δικονομία και εξαιρείται πάντοτε από τις δικαστικές προθεσμίες, τις αναγκαστικές εκτελέσεις κλπ. – οπότε η ωφέλεια είναι θεωρητική.

Το μεγάλο πρόβλημα βέβαια που διαπιστώνεται σε όλα τα σχέδια νόμου της κυβέρνησης, είναι οι εξουσιοδοτικές διατάξεις – οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στους Υπουργούς να αποφασίζουν όπως επιθυμούν και κατά την κρίση τους, για σημαντικά θέματα.
Σε σχέση με τα υπόλοιπα θέματα της χώρας μας τώρα, ο χειρισμός τους εκ μέρους της κυβέρνησης μας ανησυχεί σε μεγάλο βαθμό – ειδικά όσον αφορά τα εθνικά σε σχέση με την Τουρκία όπου, ενώ απαιτείται σύμπνοια όλων των πολιτικών κομμάτων, ο πρωθυπουργός αρνείται σταθερά την ενημέρωση των επικεφαλής τους.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, να υπάρξει η απαιτούμενη ομοψυχία, απέναντι σε μία χώρα που βάλει συνεχώς εναντίον μας; Με τη μία παράνομη και παράλογη διεκδίκηση της, να ακολουθεί την άλλη; Που δεν σέβεται την εθνική μας κυριαρχία, παραβιάζοντας διαρκώς τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο μας;

Χωρίς ομοψυχία όμως και σε συνθήκες διχόνοιας, η Ελλάδα κινδυνεύει πολύ σοβαρά – ενώ ανησυχούμε, επειδή η κυβέρνηση υποβαθμίζει τους κινδύνους και δεν καταλαβαίνει πως σε περίπτωση σύγκρουσης, θα είμαστε μόνοι μας.

Ανησυχούμε επίσης για τα θέματα της Υγείας, μεταξύ άλλων όσον αφορά την πανδημία – διαπιστώνοντας πως η κυβέρνηση υποβαθμίζει και εδώ τους κινδύνους.

Εκτός αυτού υπάρχει έλλειμμα στην ενημέρωση μας, εάν όχι ολόκληρης της κοινωνίας – ειδικά όταν μαθαίνουμε από διεθνείς πηγές ότι, η Ελλάδα είναι σήμερα πρωταθλήτρια κόσμου σε σχέση με τα κρούσματα Covid.

Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από ένα πρόσφατο άρθρο των New York Times που θα καταθέσουμε στα πρακτικά – ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έχουμε ήδη 30.500 θανάτους, όταν χώρες που δεν επέβαλαν αυστηρά lockdowns και που δεν κατέστρεψαν χωρίς λόγο τις οικονομίες τους, είχαν πολύ λιγότερα.

Παράδειγμα η Σουηδία με 19.200 και η Ελβετία με 13.800 – χώρες πολύ πιο πλούσιες από την Ελλάδα που όμως συμπεριφέρθηκαν με σύνεση, σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση που κυριολεκτικά σπατάλησε 43 δις € με δανεικά, όπως έχουμε τεκμηριώσει πολλές φορές.

Ανησυχούμε ακόμη περισσότερο για την Οικονομία, διαπιστώνοντας από πάρα πολλές πλευρές πως η κυβέρνηση έχει χάσει εντελώς το λογαριασμό – εν πρώτοις με κριτήριο το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης που αυξήθηκε κατά 13,5 δις € το πρώτο τρίμηνο του 2022, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2021, από τα 344,24 δις € στα 357,66 δις €.

Εκτοξεύθηκε δηλαδή στο 197% του ΑΕΠ μας του 2021, ύψους 181 δις € – γεγονός που ασφαλώς είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.

Ακόμη χειρότερα το χρέος του Κεντρικού Κράτους, το οποίο είναι αυτό που χρεωνόμαστε με τόκους, συνέχισε την ανοδική του πορεία προς τα 400 δις € – πρόσφατα στα 397 δις € ή στο 217% του ΑΕΠ του 2021.

Εάν εδώ συμπεριλάβουμε το κρυφό χρέος από τις εγγυήσεις του δημοσίου, ειδικά όσον αφορά τις τράπεζες τις εγγυήσεις για τα προγράμματα Ηρακλής, θα διαπιστώσουμε πως η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη – ενώ δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως θα δανειζόμαστε για πάντα, έτσι ώστε να χρηματοδοτούμε τα ελλείμματα του δημοσίου, λόγω της κυβερνητικής κακοδιαχείρισης.

Ανησυχούμε επίσης για το εμπορικό μας έλλειμμα, όπου το πρώτο πεντάμηνο του 2022, εκτοξεύθηκε στα 14,7 δις € – γεγονός που μεταξύ άλλων σημαίνει ότι, έχει χαθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, ενώ παράγουμε όλο και λιγότερο.

Πόσο μάλλον όταν το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που συμπεριλαμβάνει τον τουρισμό, εκτινάχθηκε στα 10,1 δις € – εις βάρος φυσικά του εξωτερικού μας χρέους που έχει υπερβεί ήδη το θηριώδες ποσόν των 560 δις €!

Εν προκειμένω, τεκμηριώνεται αυτό που έχουμε πει πολλές φορές, χωρίς δυστυχώς να δίνει την απαιτούμενη σημασία η κυβέρνηση – το ότι, όσο πιο υψηλός είναι ο ρυθμός ανάπτυξης, τόσο μεγαλύτερα τα ελλείμματα στα ισοζύγια μας, λόγω της αποψίλωσης του παραγωγικού μας ιστού και της ανόδου των εισαγωγών.

Τι νόημα έχει αλήθεια να αναπτύσσεται η οικονομία μας, όταν παράγει ταυτόχρονα υψηλότερα ελλείμματα και χρέη; Για να γίνει πιο κατανοητό, μοιάζει με μία επιχείρηση που όσο αυξάνεται ο τζίρος της, τόσο αυξάνονται οι ζημίες και τα χρέη της.

Ποιος επιχειρηματίας θα επιθυμούσε την αύξηση του τζίρου του, υπό αυτές τις προϋποθέσεις; Κατ’ επακόλουθο, γιατί θριαμβολογεί η κυβέρνηση με μία τέτοιου είδους ανάπτυξη, αντί να ανησυχεί;

Υπενθυμίζουμε εδώ πως μία αντίστοιχη ανάπτυξη, βασισμένη στην κατανάλωση με δανεικά, βιώσαμε τη δεκαετία πριν το 2009 – με τη γνωστή σε όλους μας κατάληξη.

Υπενθυμίζουμε επίσης πως ο υπουργός οικονομικών το 2008 διαβεβαίωνε τους πάντες ότι, η Οικονομία μας τότε ήταν οχυρωμένη – όπως δυστυχώς συμβαίνει και σήμερα.

Έχει κατανοήσει αλήθεια η κυβέρνηση πως εισερχόμαστε σε μία εποχή υψηλών επιτοκίων, με ένα μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, καθώς επίσης με ένα εκτός ελέγχου κόκκινο ιδιωτικό;

Έχει καταλάβει πως το έκτακτο εργαλείο που ανακοίνωσε η ΕΚΤ για τον έλεγχο των επιτοκίων, απαιτεί αίτημα της χώρας που θα το χρησιμοποιήσει; Επομένως πως θα είναι συνώνυμο με ένα πέμπτο μνημόνιο, θυμίζοντας πως η κυβέρνηση οφείλει να ολοκληρώσει ακόμη 22 προαπαιτούμενα της Ενισχυμένης Εποπτείας, όπως ονομαζόταν το 4ο μνημόνιο;

Συνεχίζοντας, ανησυχούμε για το ύψος του πληθωρισμού στο 12,1% τον Ιούνιο – ενώ εξοργιζόμαστε, όταν ακούμε την κυβέρνηση να ισχυρίζεται πως μείωσε τους φόρους.

Εξοργιζόμαστε, επειδή όλοι γνωρίζουμε πως ο πληθωρισμός είναι φόρος και μάλιστα ο πιο άδικος – αφού είναι οριζόντιος. Εν προκειμένω, φορολογούνται οι πάντες με 12,1% – ακόμη και οι καταθέτες που θα χάσουν πάνω από 17 δις € από τις αποταμιεύσεις τους, μόνο το 2022.

Περαιτέρω, ανησυχούμε επειδή διαπιστώνουμε πως επιταχύνεται η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας μας, όπως είχαμε επισημάνει πολλά χρόνια πριν – με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με την κατάσχεση της ιδιωτικής.

Μεταξύ άλλων, περί τα 83.000 σπίτια πλειστηριάζονται τώρα ηλεκτρονικά – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ και σε καμία άλλη χώρα. Πουθενά αλλού δεν επιτρέπονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί με τις διαδικασίες που δρομολογούνται.

Δυστυχώς όμως, βρίσκει η κυβέρνηση και τα κάνει – αφού σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, θα είχαν επαναστατήσει οι Πολίτες.

Σε σχέση τώρα με τις επενδύσεις, για τις οποίες θριαμβολογεί η κυβέρνηση, δεν βλέπει πως ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου παραμένει στο 50% της εποχής προ των μνημονίων; Ότι δεν καλύπτει ούτε καν τις αποσβέσεις; Πόσο μάλλον όταν το σωρευτικό επενδυτικό κενό της χώρας μας είναι τεράστιο, της τάξης των 200 δις €;

Γιατί αναφέρεται μόνο στις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, όταν χιλιάδες ελληνικές ΜμΕ έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για να επιβιώσουν στα Βαλκάνια; Όταν αρκετές μεγάλες επίσης, επιλέγοντας την κεντρική Ευρώπη; Δεν θα έπρεπε να τις αφαιρεί, εάν ήταν έντιμη;

Είναι δυνατόν λοιπόν να μην ανησυχούμε, διαπιστώνοντας αυτές τις εξελίξεις; Είναι δυνατόν να επιλυθεί ποτέ ένα πρόβλημα, όταν δεν το αντιμετωπίζει κανείς ως πρόβλημα και αεροβατεί;

Συνεχίζοντας, ανησυχούμε για τη διεθνή μας πολιτική, διαπιστώνοντας πως καταφέραμε το ακατόρθωτο: να έχουμε ως εχθρούς τόσο τη Ρωσία, όσο και την Ουκρανία, παρά το ότι στείλαμε στην τελευταία όπλα αξίας άνω το 300 εκ. €.

Περισσότερα ακόμη και από τη Γαλλία. Πάνω από 300 εκ. €, όπως ενημερωθήκαμε από το διεθνή Τύπο – αφού η κυβέρνηση ούτε ρώτησε, ούτε ενημέρωσε κανέναν.

Ανησυχούμε φυσικά για το δημογραφικό, διαπιστώνοντας πως ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 400.000 άτομα περίπου, παρά τις μεταναστευτικές εισροές – γεγονός που σημαίνει πως οι Έλληνες είναι κατά πολύ λιγότεροι.

Ανησυχούμε εδώ ιδιαίτερα, επειδή δεν λαμβάνονται καθόλου μέτρα – ούτε καν για να σταματήσουν να φεύγουν οι νέοι μας, αφού οι 700.000 που εγκατέλειψαν την Ελλάδα, δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω.

Τέλος, ανησυχούμε για την επάρκεια και για τις τιμές της ενέργειας στη χώρα μας – έτσι όπως θα διαμορφωθεί η κατάσταση το χειμώνα.

Εν προκειμένω, είναι αδύνατον να καταλάβουμε γιατί η κυβέρνηση δεν διορθώνει τα λάθη του ενεργειακού χρηματιστηρίου του κ. Χατζηδάκη – καθώς επίσης γιατί επιτρέπει στο καρτέλ της ενέργειας των γνωστών 4, 5 εταιριών να κερδοσκοπεί σε τέτοιο βαθμό.

Ειδικά όσον αφορά τους λιγνίτες, μετά την ανεύθυνη εγκατάλειψη εργοστασίων και ορυχείων, είναι ασφαλώς εξαιρετικά δύσκολο να λειτουργήσουν σωστά – ενώ δεν διαθέτουμε καν χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου, παρά το ότι υπάρχουν δυνατότητες στην Καβάλα και οι συζητήσεις είχαν ξεκινήσει από το 2011.

Τι να πει όμως κανείς, όταν το φράγμα της Μεσοχώρας ξεκίνησε το 2001 και ακόμη δεν λειτουργεί; Όταν δεν εκμεταλλευόμαστε τη γεωθερμία ή τη βιομάζα, ενώ δεν έχουμε ξεκινήσει τις εξορύξεις;

Αλήθεια, πώς θα παράγει πλούτο η Ελλάδα, όταν δεν χρησιμοποιεί τον ορυκτό της πλούτο; Όταν εισάγει ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, καταστρέφοντας τη φύση και τον αγροδιατροφικό της τομέα; Όταν ξεπουλάει τα πάντα στους ξένους;

Από τον τουρισμό που οι ξένοι έρχονται με δικά τους αεροπλάνα, προσγειώνονται σε δικά τους αεροδρόμια, καταναλώνουν τα δικά τους προϊόντα, μένουν ακόμη και σε δικά τους ξενοδοχεία, ενώ εμείς νοικιάζουμε μόνο δωμάτια σε ξένους tour operators; Οι οποίοι εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος, αφού οι ξενοδόχοι μας τα πουλούν με 15 έως 20 € all inklusiv;

Κλείνοντας, όλα αυτά δεν σημαίνουν πως η Ελλάδα δεν μπορεί να καταφέρει να ευημερήσει – αφού είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα.

Σημαίνουν μόνο πως θα οδηγείται από το κακό στο χειρότερο, όσο κυβερνάται με το λάθος τρόπο – ειδικά από τη σημερινή κυβέρνηση που θεωρούμε πως δεν είναι απλά ανίκανη αλλά, πολύ χειρότερα, εξαιρετικά επικίνδυνη.

Η Ελλάδα οδηγείται στο χάος – The Analyst