Πηγή : www.olympia.gr
Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε σήμερα τον Συνταγματολόγο, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό των οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο να ομολογεί ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία στην Ελλάδα. «Το δράμα της χώρας» είπε, «είναι ότι δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε δημοκρατικά ούτε μέσα από τις εκλογές, η οποία να είναι αξιόπιστη». Και για να το δικαιολογήσει αυτό συμπλήρωσε πως «Πολλές φορές οι λαοί επιλέγουν δημοκρατικά το αδιέξοδο. Αυτό είναι το πρόβλημα, αυτό είναι το δράμα».
Τα πιο πάνω, δεν τα είπε κάποιος τυχαίος, αλλά ο καθηγητής Πανεπιστημίου του Συνταγματικού Δικαίου κ. Βενιζέλος και δεν πρέπει να τα προσπεράσουμε φορώντας απλά κομματικές παρωπίδες. Βέβαια ο κ. Βενιζέλος, τα είπε όλα αυτά (θέλουμε καλόπιστα να πιστεύουμε, αλίμονο αν υπονοεί κάτι άλλο!!!), για να πείσει τον ελληνικό λαό, ότι... η μόνη λύση αυτή τη στιγμή είναι το ΠΑΣΟΚ και ότι όλοι οι άλλοι είναι ακατάλληλοι. Ακόμα, άσχετος (λανθασμένα υπονοεί) μπορεί να είναι και ο ίδιος ο λαός, αφού πολλές φορές επιλέγει (κατά τον κ. Βενιζέλο) δημοκρατικά το αδιέξοδο.
Ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έχει γνώση της συνταγματικής ιστορίας του τόπου, ομολογεί κάτι ορθό. Ομολογεί στην ουσία, ότι το ισχύον πολιτικό σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας είναι ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό το πολιτικό σύστημα έχει οδηγήσει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν τη χώρα σε κρίσεις και σε αδιέξοδα, τα οποία καλούνταν να τα λύσουν διάφορες δικτατορίες ή γινόταν παράδοση, από την ίδια τη Βουλή της διακυβέρνησης της χώρας, σε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. Εξάλλου και ο ίδιος, σε ανύποπτο χρόνο, την Άνοιξη του 2009 είχε μιλήσει σε συνέντευξή του, για την ακαταλληλότητα του ισχύοντος πολιτικού συστήματος.
Σήμερα, πράγματι έχουμε φθάσει και πάλι σε ένα νέο αδιέξοδο. Όχι όμως γιατί η δημοκρατία γενικά δεν μπορεί να λειτουργήσει στη χώρα που την γέννησε, ούτε γιατί ο λαός είναι άσχετος.
Το πρόβλημα της χώρας σήμερα, είναι αυτό που ήταν πάντα και που μόνιμα βασανίζει την Ελλάδα.
Δηλαδή η ακαταλληλότητα και η μη δημοκρατικότητα του συγκεκριμένου ξενόφερτου και αταίριαστου με την ελληνική δημοκρατική ψυχή, αγγλοσαξωνικού πολιτικού συστήματος.
Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα (όσο πιο άμεσα γίνεται) και πρέπει ο κ. Βενιζέλος να έχει το σθένος να το ομολογήσει, όπως εξάλλου το έχει ομολογήσει ήδη ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος και ζητά την εκ βάθρων αλλαγή του.
hassapis-peter
Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε σήμερα τον Συνταγματολόγο, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό των οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο να ομολογεί ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία στην Ελλάδα. «Το δράμα της χώρας» είπε, «είναι ότι δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε δημοκρατικά ούτε μέσα από τις εκλογές, η οποία να είναι αξιόπιστη». Και για να το δικαιολογήσει αυτό συμπλήρωσε πως «Πολλές φορές οι λαοί επιλέγουν δημοκρατικά το αδιέξοδο. Αυτό είναι το πρόβλημα, αυτό είναι το δράμα».
Τα πιο πάνω, δεν τα είπε κάποιος τυχαίος, αλλά ο καθηγητής Πανεπιστημίου του Συνταγματικού Δικαίου κ. Βενιζέλος και δεν πρέπει να τα προσπεράσουμε φορώντας απλά κομματικές παρωπίδες. Βέβαια ο κ. Βενιζέλος, τα είπε όλα αυτά (θέλουμε καλόπιστα να πιστεύουμε, αλίμονο αν υπονοεί κάτι άλλο!!!), για να πείσει τον ελληνικό λαό, ότι... η μόνη λύση αυτή τη στιγμή είναι το ΠΑΣΟΚ και ότι όλοι οι άλλοι είναι ακατάλληλοι. Ακόμα, άσχετος (λανθασμένα υπονοεί) μπορεί να είναι και ο ίδιος ο λαός, αφού πολλές φορές επιλέγει (κατά τον κ. Βενιζέλο) δημοκρατικά το αδιέξοδο.
Ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έχει γνώση της συνταγματικής ιστορίας του τόπου, ομολογεί κάτι ορθό. Ομολογεί στην ουσία, ότι το ισχύον πολιτικό σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας είναι ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό το πολιτικό σύστημα έχει οδηγήσει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν τη χώρα σε κρίσεις και σε αδιέξοδα, τα οποία καλούνταν να τα λύσουν διάφορες δικτατορίες ή γινόταν παράδοση, από την ίδια τη Βουλή της διακυβέρνησης της χώρας, σε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. Εξάλλου και ο ίδιος, σε ανύποπτο χρόνο, την Άνοιξη του 2009 είχε μιλήσει σε συνέντευξή του, για την ακαταλληλότητα του ισχύοντος πολιτικού συστήματος.
Σήμερα, πράγματι έχουμε φθάσει και πάλι σε ένα νέο αδιέξοδο. Όχι όμως γιατί η δημοκρατία γενικά δεν μπορεί να λειτουργήσει στη χώρα που την γέννησε, ούτε γιατί ο λαός είναι άσχετος.
Το πρόβλημα της χώρας σήμερα, είναι αυτό που ήταν πάντα και που μόνιμα βασανίζει την Ελλάδα.
Δηλαδή η ακαταλληλότητα και η μη δημοκρατικότητα του συγκεκριμένου ξενόφερτου και αταίριαστου με την ελληνική δημοκρατική ψυχή, αγγλοσαξωνικού πολιτικού συστήματος.
Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα (όσο πιο άμεσα γίνεται) και πρέπει ο κ. Βενιζέλος να έχει το σθένος να το ομολογήσει, όπως εξάλλου το έχει ομολογήσει ήδη ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος και ζητά την εκ βάθρων αλλαγή του.
hassapis-peter
1 σχόλιο:
Ένα μάθημα δημοκρατίας...
Ισλανδία, αλήθεια τι συμβαίνει εκεί?
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ
έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην
Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις
μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν
δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής
οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για
την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα
στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και
δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα,
σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και
κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού
και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της
χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την
Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι
ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και
ανακοινώνει ότι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΌΧΙ στην πληρωμή με 93%
των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι
συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή
και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το
νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522
που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι
ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει
μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών
συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη
αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση
ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις
κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και
ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου