πηγή : Τρελο-Γιάννης
«Οι Πατέρες, μιλώντας για την Μεταμόρφωση του Χριστού και την μέθεξη της θείας δόξης, κάνουν λόγο για προσωπική ανάβαση στο όρος της θεοπτίας. Συνεχής είναι η κραυγή της Εκκλησίας: "λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αΐδιον". Και σε μια σχετική ευχή κατά την πρώτη ώρα αισθανόμαστε την ανάγκη να παρακαλέσουμε τον Χριστό: "Χριστέ, το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον σημειωθήτω εφ’ ημάς το φως του προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψόμεθα φως το απρόσιτον".
Χρειάζεται διαρκής άνοδος και εξέλιξη. Στην Εκκλησία ομιλούμε για εξέλιξη του ανθρώπου όχι από τον πίθηκο στον άνθρωπο, αλλά από τον άνθρωπο στον Θεό.
Και αυτή η εκκλησιαστική θεωρία της εξελίξεως δίνει νόημα ζωής και ικανοποιεί όλα τα εσωτερικά προβλήματα και τις υπαρξιακές ανησυχίες του ανθρώπου».
Από το βιβλίο: «Οι Δεσποτικές Εορτές»
Κεφ. Α7, Εκδόσεις Ι. Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου
πηγή
--------------------
ΣΧΟΛΙΟ : Γιατί νά μήν δεχθούμε μέ νηφαλιότητα, τήν όμορφη θεωρία τού Δαρβίνου καί απλώς νά τήν φωτίσουμε εκκλησιαστικά; Δέν μάς λένε εν χορωδίαις όλοι οι Πατέρες πώς ο άνθρωπος πού εγκαταλείπει τόν Θεό, ο άθεος, γίνεται ζώον;
ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ!!!
Στην Εκκλησία ομιλούμε για εξέλιξη του ανθρώπου
όχι από τον πίθηκο στον άνθρωπο, αλλά από τον άνθρωπο στον Θεό.
Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου π. Ιερόθεος
όχι από τον πίθηκο στον άνθρωπο, αλλά από τον άνθρωπο στον Θεό.
Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου π. Ιερόθεος
«Οι Πατέρες, μιλώντας για την Μεταμόρφωση του Χριστού και την μέθεξη της θείας δόξης, κάνουν λόγο για προσωπική ανάβαση στο όρος της θεοπτίας. Συνεχής είναι η κραυγή της Εκκλησίας: "λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αΐδιον". Και σε μια σχετική ευχή κατά την πρώτη ώρα αισθανόμαστε την ανάγκη να παρακαλέσουμε τον Χριστό: "Χριστέ, το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον σημειωθήτω εφ’ ημάς το φως του προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψόμεθα φως το απρόσιτον".
Χρειάζεται διαρκής άνοδος και εξέλιξη. Στην Εκκλησία ομιλούμε για εξέλιξη του ανθρώπου όχι από τον πίθηκο στον άνθρωπο, αλλά από τον άνθρωπο στον Θεό.
Και αυτή η εκκλησιαστική θεωρία της εξελίξεως δίνει νόημα ζωής και ικανοποιεί όλα τα εσωτερικά προβλήματα και τις υπαρξιακές ανησυχίες του ανθρώπου».
Από το βιβλίο: «Οι Δεσποτικές Εορτές»
Κεφ. Α7, Εκδόσεις Ι. Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου
πηγή
--------------------
ΣΧΟΛΙΟ : Γιατί νά μήν δεχθούμε μέ νηφαλιότητα, τήν όμορφη θεωρία τού Δαρβίνου καί απλώς νά τήν φωτίσουμε εκκλησιαστικά; Δέν μάς λένε εν χορωδίαις όλοι οι Πατέρες πώς ο άνθρωπος πού εγκαταλείπει τόν Θεό, ο άθεος, γίνεται ζώον;
Καί τί μάς λέει ο Δαρβίνος; Ότι ο άνθρωπος είναι η εξέλιξη τού ζώου. Η εξέλιξη, ο βασιληάς τού ζώου, το μεγαλύτερο ζώο. Ο άρχοντας τής ζούγκλας. Καί ποιόν άνθρωπο γνώριζε ο Δαρβίνος; Τόν άνθρωπο πού ζούσε γύρω του. Τόν απάνθρωπο πού γνωρίζουμε από τά βιβλία τού Ντίκενς. Τόν άνθρωπο πού μέσα σέ εξελισσόμενη βιομηχανική επανάσταση, αγωνιζόταν νά εξελιχθεί εις βάρος τών ποντικών καί τών αρουραίων. Όποιος έχει διαβάσει τόν Δαβίδ Κόπερφιλντ γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Δαρβίνος έχει δίκαιο, ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τά ζώα.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.
ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ.
Άς ρίξει μιά ματιά γύρω του ο Σεβασμιώτατος όταν βρίσκεται στή Σύνοδο κάι άς μάς μεταφέρει με ειλικρίνεια τήν αίσθηση πού δοκιμάζει κάποιος όταν βρίσκεται ανάμεσα σέ μιά αγέλη άγριων θηρίων.
Εκτός καί άν δέν βρίσκεται ανάμεσα.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου