Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Νίκος Λυγερός: Το Καστελόριζο δεν είναι ακριβώς Θερμοπύλες ..μπορεί να μετατραπεί σε Σαλαμίνα...

πηγή : Έχω μάτια καί βλέπω

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη όπως αναμενόταν, ήταν η ομιλία του Νίκου Λυγερού "Ελληνισμός και απέραντο γαλάζιο", που πραγματοποιήθηκε στην Λάρισα στις 20 Σεπ.2011.
Η ομιλία έγινε με πρωτοβουλία του προέδρου της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) Λάρισας, Απόστολου Παπαπαρίση.
Διαβάστε στην συνέχεια απόσπασμα της ομιλίας και δείτε αντιπροσωπευτικά βίντεο.

Το τριπλό σημείο επαφής των ΑΟΖ της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου είναι καθοριστικό, όχι ως ορισμός αλλά ως συνέπεια για το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Αρχικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρχει επαφή της ΑΟΖ της Ελλάδας με την ΑΟΖ της Κύπρου, είναι να έχει όχι μόνο το Καστελλόριζο μια οικονομική δραστηριότητα αλλά και η Στρογγύλη. Επιπλέον, πρέπει η τοπική ΑΟΖ να μην είναι περιορισμένη, διότι αυτή δε θα επαρκούσε για να δώσει την ιδιότητα της συνεκτικότητας στην ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Κατά συνέπεια μια άμεση αντιμετώπισή της μπορεί να μην υποστηριχθεί από το διπλωματικό σώμα. Ένας τρόπος για να αποφύγουμε αυτή τη δυσκολία είναι να ενεργοποιήσουμε το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο έχει τη δυνατότητα να αποδείξει την ύπαρξη μιας πλήρης ΑΟΖ για το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου.
Ο καθηγητής Καρυώτης προτείνει σε αυτό το πλαίσιο μια διακρατική συμφωνία μεταξύ Αιγύπτου, Ελλάδος και Κύπρου. Αυτή η ιδέα βασίζεται βέβαια και στη διακρατική συμφωνία της Αιγύπτου με την Κύπρου, η οποία έγινε το 2003. Με άλλα λόγια, να γίνει μια διπλή συμφωνία. Για να προωθήσουμε αυτήν την ιδέα σε πρακτικό επίπεδο μπορούμε να επισημάνουμε ότι η διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο προσφέρει ήδη στην Ελλάδα, το τριπλό σημείο επαφής, πράγμα το οποίο αποδεικνύει de facto και de jure την ύπαρξη της ΑΟΖ του Καστελλόριζου και μαζί και δίχως περιορισμούς. Δηλαδή αυτή η κίνηση δημιουργεί ήδη μια κατάσταση η οποία βοηθά το οικοδόμημα της διπλής συμφωνίας μεταξύ των τριών κρατών. Αντί να προσπαθήσουμε ν' αγγίξουμε πρώτα την κανονική ΑΟΖ του Καστελλόριζου, μπορούμε ν' αναζητήσουμε τη διπλή συμφωνία και για να γίνει αυτή μπορούμε να επικεντρωθούμε στο τριπλό σημείο επαφής. Σε κάθε περίπτωση είναι το πρέπον να παίξουμε με την Αίγυπτο, η οποία είναι ένας δύσκολος παίκτης που ξέρει από τη διπλωματία. Δεν πρέπει να έχουμε επιφυλάξεις για τις τοπικές αλλαγές. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι τόσο σημαντικά που αγγίζουν αναγκαστικά την υψηλή στρατηγική του κράτους, κατά συνέπεια δεν πρέπει να εμπλέκουμε σε κομματικές αντιπαραθέσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με το πλαίσιο της ΑΟΖ. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το ιστορικό της Αιγύπτου… Αλλιώς θα παραμείνει επιφυλακτικά σε ένα παραδοσιακό συμμαχικό πλαίσιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παραμερίσουμε το γεγονός ότι η Αίγυπτος υπέγραψε μια συμφωνία με την Κύπρο το 2003. Τώρα είναι η ώρα να κινηθούμε και ως Ελλάδα.

Το Καστελόριζο δεν είναι ακριβώς Θερμοπύλες ..μπορεί να μετατραπεί σε Σαλαμίνα...



Δεν υπάρχουν σχόλια: