« Ο Νταβόσαυρος είναι σε μπελάδες
ΤΑ ΖΩΝΤΑΝΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΣ _
Θα αναγνωρίσουμε επιτέλους το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού.Κάθε φορά που μιλάμε για το WEF και για να πούμε την αλήθεια μερικές φορές συμβαίνει και σε μένα, αναδύεται η εικόνα ενός χταποδιού που πνίγει τον δυτικό κόσμο με τις παράλογες «ατζέντες» του και που εκφράζει μια σχεδόν ανίκητη δύναμη. Στην πραγματικότητα είναι ένα ζωντανό απολίθωμα, η μέγιστη έκφραση ενός κόσμου που αφήνει χώρο για νέες δομές, νέες ιδέες, νέες δυνάμεις. Στο Νταβός κατά τη διάρκεια των παράξενων γεγονότων που μοιάζουν με τις συνεδριάσεις της Αυτοκρατορικής Διατροφής στις οποίες συμμετείχαν όλοι οι φεουδάρχες της χρηματοοικονομικής οικονομίας, βρίσκουμε ό,τι είναι θεμελιώδες για τη δυτική νεοφιλελεύθερη και υπερισχύουσα ιδεολογία, τις δυνατότητές της, τα όριά της και τις ίδιες τις αιτίες τής καταστροφής της: σε κάθε λέξη, σε κάθε έκφραση, θέμα ή συμπέρασμα, βρίσκουμε τους θεμελιώδεις λόγους για τους οποίους αυτό το είδος αδυνατεί να εξελιχθεί και να αποσπαστεί από τις ενότητες σκέψης που συνόδευαν την επέκτασή του. Τα φτερά ή τα πόδια δεν μπορούν να αναδυθούν γιατί η γενετική-πολιτισμική δεξαμενή του νεοφιλελευθερισμού (1) δεν μπορεί να εξελιχθεί χωρίς να αυτοκαταστραφεί.
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων γενικών πολιτειών των δισεκατομμυριούχων του Νταβός και της πολιτικής τους υποτέλειας, προφανώς υπήρξε μεγάλη αναταραχή, αλλά δεν ακούστηκαν τρομπέτες. Πράγματι κάθε στιγμή, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ αποκάλυπτε την πλήρη έκταση της δυσαρέσκειας, της πικρίας. και απογοήτευση απέναντι σε έναν κόσμο που είναι όλο και πιο πεισματάρης στην απόρριψη των υποθέσεων που θα έκαναν τον νεοφιλελευθερισμό ένα αιώνιο και παγκόσμιο σύστημα. Υπό αυτή την έννοια, το φετινό Φόρουμ έμοιαζε με κραυγή πόνου και θυμού γιατί ο υπόλοιπος πλανήτης δεν αποδέχτηκε τις λύσεις που πρότειναν «σοφά και ορθολογικά» για να αυξηθούν οι ανισότητες και η έλλειψη ελευθερίας πέρα από κάθε όριο. Ακόμη και μέσα στον δυτικό κόσμο, η εποχική επίθεση που βασίζεται στο κλίμα, την πανδημία, τον πόλεμο και την ακραία πολιτική διαφθορά δεν κατάφερε να εξοντώσει εντελώς μια πεισματική αντιπολίτευση. Τα ίδια τα επιλεγμένα θέματα αποκαλύπτουν τις μεγάλες ανησυχίες και τις απογοητεύσεις που αντιμετωπίζουν αυτοί οι εκπρόσωποι ενός κόσμου που γίνεται όλο και πιο παράλογος και δυσλειτουργικός. Αυτό που είναι αφιερωμένο στην « Επίτευξη ασφάλειας και συνεργασίας σε έναν κατακερματισμένο κόσμο» αποκαλύπτει πώς η Δύση αισθάνεται ανασφαλής και πώς έχει τώρα εξαιρετική δυσκολία να επιβάλει τα μοντέλα της ληστείας που της αρέσει ωστόσο να αποκαλεί «συνεργασία».
Η ολοένα και πιο ρητή άρνηση της παγκόσμιας πλειοψηφίας να αποδεχθεί τις επιταγές του «απαραίτητου έθνους» μεταφράζεται, στα μάτια αυτών των ελίτ, σε ένα κενό εξουσίας. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: οι νευρικές Ηνωμένες Πολιτείες, σε κρίση ταυτότητας και σε κατάσταση άρνησης, είναι κίνδυνος για τον εαυτό τους, αλλά είναι και κίνδυνος για τους άλλους, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη όλες τις καταστροφικές δυνατότητες που έχουν στη διάθεσή τους. Και έτσι η ασφάλεια παραπέμπει επίσης σε αυτό. Σύμφωνα με αυτά τα συνέδρια των ζωντανών απολιθωμάτων με τώρα σκληρωτικούς εγκεφάλους, ένας ασφαλής κόσμος είναι ένας κόσμος χωρίς τη Ρωσία. Τι να σκεφτείτε για ένα γεγονός που θέλει να θεωρείται παγκόσμιο και που μιλάει για ασφάλεια, αλλά αποκλείει τη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη, το έθνος που είναι μακράν το μεγαλύτερο από άποψη εδάφους, το πιο πλούσιο σε φυσικούς πόρους, στρατηγικός εταίρος για σημαντικά χώρες που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως η Κίνα, η Ινδία και το Ιράν, ηγέτης της τεχνολογίας στον τομέα του διαστήματος, της αεροδιαστημικής, της πυρηνικής, του ναυτικού και του στρατιωτικού τομέα και ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τροφίμων και σιτηρών στον κόσμο. Το να μιλάμε για «ασφάλεια», «συνεργασία», «ενέργεια», «φύση» και «κλίμα» χωρίς να εμπλέκουμε τη Ρωσία δεν μπορεί παρά να είναι βλακεία. Αλλά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και συνεπώς για το Νταβός, ένας «ασφαλής» κόσμος είναι ένας κόσμος χωρίς αντιφάσεις, χωρίς αντιπάλους, όπου οι ελίτ της Βόρειας Αμερικής μπορούν να επιτεθούν σε οτιδήποτε.
Η συμμορία Dachshund
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου