Πέμπτη 9 Μαΐου 2024

Η πίστη είναι μία κάθοδος Στο μυστήριο του εαυτού μου Και στο μυστήριο του Χριστού! Πατήρ Λουδοβίκος

 

Απομαγνητοφώνηση αποσπασμάτων από την ομιλία:

Η πίστη είναι μία κάθοδος Στο μυστήριο του εαυτού μου Και στο μυστήριο του Χριστού! Πατήρ Λουδοβίκος

…ο θάνατος στον οποίο βρισκόμαστε. Και δεν είναι σκοπός το θαύμα, το ξαναλέω. Το θαύμα ανοίγει μια πόρτα. Αλλά το θαύμα είναι αποτέλεσμα μιας στάσης. Η στάση έχει σημασία. Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν, οι δε εννέα πού; Που είναι οι υπόλοιποι εννιά λέει. Δηλαδή η υγεία είναι, ότι θα ζήσεις πέντε χρόνια ακόμα; Αυτό είναι; Συνάντησες αυτόν που σου προσφέρει αιώνια ζωή, εδώ και τώρα. Και αυτό το πράγμα, τους προσφέρει αιώνια ζωή ξαφνικά, κατ’ αρχήν με τη μορφή της θεραπείας αυτής. Σαν να τους λέει, δεν υπάρχει για μένα αρρώστια, ούτε ζωή, ούτε θάνατος. Είμαι πέρα απ’ αυτά. Ε, πήγαινε να τον βρεις. Όχι. Θαύμα, και μετά δεύτερο θαύμα, και τρίτο θαύμα, και να ζω μέσα στα θαύματα. Και να είμαι άπιστος! Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η φοβερή κουβέντα στο Ευαγγέλιο, που λέει ο Χριστός, θα’ ρθουν κάποιοι, οι οποίοι θα πουν, εν τω ονόματι σου εποιήσαμεν τέρατα και σημεία, και θα πω, ουκ οίδα υμάς! Δε σας ξέρω. Όστις θέλει λοιπόν, οπίσω μου ελθείν… θα συνεχίσουμε πάνω στο θέμα τι είναι αυτή η πίστη για την οποία λέμε… «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτο μοι». Αν θέλει κανείς να ακολουθήσει το δρόμο τον οποίο ακολουθώ;;;;;.[ΑΓΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ;] Κοιτάξτε να δείτε τι δρόμος είναι αυτός. Απαρνησάσθω εαυτόν. Όχι να εγκαθιδρύσει τον εαυτό του, και να δοξάσει τον εαυτό του, και να ομορφύνει τον εαυτό του, και να ισχυροποιήσει τον εαυτό του, αλλά απαρνησάσθω εαυτόν. Γιατί; Γιατί αυτό που κάνει ο Χριστός για μένα, είναι αυτό το πράγμα, είναι απάρνηση. Δεν έχει ανάγκη αυτή την κάθοδο ο Χριστός προς εμένα. Έτσι. Είναι το μυστήριο με το οποίο μαθαίνω τον τρόπο του Χριστού. Η αγάπη δηλαδή. Την αγάπη. Απαρνούμαι τον εαυτό μου. Απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτο μοι. Ο σταυρός αυτός είναι ο σταυρός που διαλέγω εγώ. Δεν είναι ο σταυρός απλά, που διαλέγω να τον σηκώσω σταυρός. Δηλαδή δεν είναι μια συμφορά, η οποία ούτως ή άλλως θα συμβεί. Όλοι οι άνθρωποι έχουνε συμφορές. Υπάρχει ειδικός σταυρός σ’ αυτούς που ακολουθούνε τον Χριστό. Μόλις θα τον ακολουθήσω και θα απαρνηθώ τον εαυτό μου, αμέσως έχω στα χέρια μου τον σταυρό μου. Η απάρνηση του εαυτού μου είναι ο σταυρός. Και οτιδήποτε συνοδευει αυτό το πράγμα στη συγκεκριμένη ζωή του συγκεκριμένου ανθρώπου. …ακολουθείτο μοι. Όχι μπροστά, ούτε δίπλα, από πίσω. Και ος αν θέλει την ψυχή αυτού σώσαι, απωλέσει αυτήν. Ος δ’ αν απωλέσει την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν. Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θέλει να σώσει την ψυχή του, όποιος θέλει να σώσει αυτό το στάτους όλο, το οποίο μέσα μας είναι τόσο πολύτιμο, και συνδέεται με τον ναρκισσισμό μας, το όνομα μας, η επιφάνεια μας, είναι αυτό το οποίο θέλουμε νάμαστε, αυτό το προσωπείο το οποίο φορούμε, αυτός ο εαυτός ο ψεύτικος, όποιος θέλει να το σώσει αυτό το πράγμα, θα το χάσει. Θα χάσει και αυτό που είναι από πίσω, την αληθινή ζωή δηλαδή. Αλλά όποιος το χάσει αυτό, ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου, αυτός θα το σώσει. Να το χάσει, ναι. Να το χάσει για να τηρήσει τις εντολές, να το χάσει για να ακολουθήσει το Χριστό, να το χάσει για να είναι αυτό το οποίο πράγματι είναι ο Χριστός μπροστά στον κόσμο. Δηλαδή ένας χαμένος, όχι ένας κερδισμένος. Κάποιος ο οποίος συγχωρεί είναι ένας χαμένος. (4:30)

Η συνέχεια όπως στο

Ποία είναι η κατάσταση της Πίστεως και Ποιας Αυτής του θαύματος;(Η Σχέση τούς) Πατήρ Ν. Λουδοβίκος

https://www.youtube.com/watch?v=4KcnQdnaN3w&t=214s

Τη χάρη τη θεωρούν ψυχή που ζωντανεύει και κινεί και ενεργοποιεί σαν σώμα τις ενέργειες των εντολών

15. Να ζητάς τον Κύριο στην οδό, δηλαδή στην καρδιά σου, με τις εντολές.

Γιατί όταν ακούσεις τον Ιωάννη [τον τον άγιος Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή] να φωνάζει και να προστάζει όλους να ετοιμάσουν τις οδούς και να κάνουν ίσιους τους δρόμους, να θεωρήσεις ότι εννοεί τις εντολές και τις καρδιές και τις πράξεις.

Και είναι αδύνατο να κάνει κανείς ευθεία την οδό των εντολών και ακατάκριτο το έργο του, χωρίς την ευθύτητα της καρδιάς.

18. Οι αγωνιστές έρχονται πάλι στο αρχικό αξίωμα με δυο εντολές, την υπακοή και τη νηστεία.

Γιατί όλη η κακία μπήκε στο γένος των ανθρώπων από τα αντίθετα αυτών.

Όσοι τηρούν τις εντολές με την υπακοή, επιστρέφουν στο Θεό συντομότερα, ενώ όσοι τις τηρούν με τη νηστεία και την προσευχή, αργότερα.

Η υπακοή είναι κατάλληλη για τους αρχαρίους, η νηστεία για τους μέσους
που έχουν γνώση και ανδρεία. Γιατί το να τηρηθεί ανόθευτη η διά μέσου των εντολών υπακοή στο Θεό, είναι κατορθωτό από πάρα πολύ λίγους και επίπονο ακόμα και γι’ αυτούς τους ανδρείους

Τη χάρη τη θεωρούν ψυχή που ζωντανεύει και κινεί και ενεργοποιεί σαν σώμα τις ενέργειες των εντολών

19. Ο νόμος του ζωοποιού Πνεύματος, κατά τον Απόστολο [Απόστολο Παύλο], είναι αυτός που ενεργεί και λαλεί μέσα στην καρδιά, όπως και ο νόμος του γράμματος είναι εκείνος που ενεργείται στη σάρκα.

Ο πρώτος ελευθερώνει το νου από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου, ενώ ο άλλος ανεπαίσθητα τον κάνει φαρισαίο, να πράττει και να νοεί το νόμο σωματικά και να εργάζεται τις εντολές προς το θεαθήναι.

14. Πολλοί που εργάζονται τις εντολές, νομίζουν ότι βαδίζουν δεν έχουν όμως φτάσει ακόμη στην πόλη και μένουν απ’ έξω.

Και τούτο γιατί ακολούθησαν χωρίς να καταλάβουν τις παρόδους των βασιλικών ίσων δρόμων, δηλαδή τις κακίες που στέκουν δίπλα στις αρετές, κι έτσι πορεύονται άσκοπα.

Γιατί οι εντολές δε θέλουν ούτε υπερβολή, ούτε έλλειψη, αλλά σκοπό θεάρεστο, και ζητούν μόνον το θείο θέλημα. Αλλιώς, ο κόπος είναι μάταιος, όταν δηλαδή δεν κάνουν ίσιους τους δρόμους του Κυρίου. Γιατί σε κάθε έργο εξετάζεται ο σκοπός του πράγματος.

ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ ΣΟΥ ΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΚΕΡΔΙΣΕΙΣ, ΑΘΑΝΑΤΟ;;; ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ. ΛΕΓΕΤΑΙ ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΓΩ. ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ.

Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙΝΑ ΠΟΙΕΙ ΠΑΝΤΑ. ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΡΣΗΣ, ΣΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΣΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΣΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: