Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος σε συνέντευξη του στον «Εθνικό Κήρυκα» περιέγραψε τα γεγονότα της τρομακτικής νεροποντής και πλημμύρας που έπληξαν την πόλη του Βόλου και την ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας, τα οποία χαρακτήρισε «πρωτοφανή» στην ιστορία της περιοχής.
Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος είναι εκ των κορυφαίων και λογίων ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αξιόλογη ποιμαντική, εκκλησιαστική, θεολογική, φιλανθρωπική και πολιτιστική δραστηριότητα στην Μητρόπολη Δημητριάδος, στην οποία διαδέχθηκε τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο.
Ο Σεβασμιότατος Ιγνάτιος τόνισε στον «Ε.Κ.», πως, «είναι ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο το οποίο όπως ομολογούν και οι παλαιοί κάτοικοι της περιοχής δεν έχουν ζήσει ποτέ στο παρελθόν σε τέτοια ένταση. Ηταν μία βροχόπτωση η οποία συνεχιζόταν σχεδόν επί τρεις ημέρες και νύχτες, με φοβερό όγκο νερού πράγμα που δημιούργησε φυσικά προβλήματα διότι όπως ξέρετε εμείς έχομε το Πήλιο, αυτό το ευλογημένο βουνό που όμως τα νερά που ερχόταν από εκεί δημιουργούσαν το αδιαχώρητο στα ποτάμια που υπάρχουν για να δέχονται τα νερά στο Βόλο με αποτέλεσμα κάποιο από αυτά να υπερχειλίσει και εκεί δημιουργήθηκαν τα προβλήματα. Δεν ήταν δυνατόν να αντέξει η γη όλο αυτό το νερό και ιδιαίτερα η πόλη και τα περίχωρα βέβαια όπως και η Αγριά και η ευρύτερη περιοχή κι όχι μόνο η Μαγνησία αλλά και η περιοχή της Λάρισας, όπως και στην περιοχή της Αγιάς δημιουργήθηκαν παρόμοια φαινόμενα όπου οι παραλίες δεν μπορούσαν να δεχθούν πολύ νερό. Όμως όλα επανορθώνονται είχαμε δύο μεμονωμένες απώλειες ανθρώπων που ήταν κάτι που δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει».
Αναφορικά αν ναοί, Μονές ή άλλοι χώροι έχουν υποστεί ζημιές, ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος είπε πως «δεν έχομε κάποια εκκλησιαστικά μνημεία ή χώρους που να έχουν υποστεί ιδιαίτερες ζημίες, απλώς πρέπει να επανέλθουν οι δρόμοι και να αποκατασταθούν σπίτια και υπόγεια που έχουν πλημμυρίσει». Συμπλήρωσε πως «έχουν υποστεί ρωγμές δρόμοι κυρίως στην επαρχία π.χ. ο δρόμος κόπηκε στο Τρίκερι και πρέπει να αποκατασταθεί για να επικοινωνήσουμε, κάποια χωριά στο Πήλιο, αλλά ήδη έχουν ξεκινήσει και αργάζονται. Εκανα μία περιοδεία και είδα ότι τα μηχανήματα δουλεύουν για να αποκαταστήσουν τους δρόμους και ο Δήμος αυτή τη στιγμή διανέμει εμφιαλωμένο νερό διότι έχομε διακοπή νερού λόγω του ότι έχει διακοπεί και το ηλεκτρικό ρεύμα σε πολλές περιοχές».
Στην ερώτηση αν η Μητρόπολη κάνει κάποιες ενέργειες για τη στήριξη των πλημμυροπαθών, ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος, είπε, πως, «εμείς από αύριο καταγράφουμε τα προβλήματα. Ηδη συνεργασθήκαμε με το Γηροκομείο του Βόλου επειδή υπήρξε εκεί ένα πρόβλημα και φιλοξενούμε ανθρώπους στο δικό μας Γηροκομείο στα Κανάλια κι από αύριο πλέον θα καταγράψουμε πού πρέπει να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε ιδιαίτερα στην αποκατάσταση κατοικιών και εάν και εφόσον υπάρχει ανάγκη για οτιδήποτε άλλο. Εξ’ άλλου έχομε την αποθήκη του «Εσταυρωμένου», που είναι ο Οργανισμός ο οποίος προβλέπει τέτοια πράγματα ώστε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των ανθρώπων μας».
Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος είπε επίσης ότι «ο Πατριάρχης τηλεφώνησε για να μάθει τις εξελίξεις, ενδεικτικό ότι η Εκκλησία μας έχει ενότητα. Και η Σύνοδος σήμερα τόνισε πως είναι στο πλευρό όλων των πληγέντων και νομίζω πως αυτό μας δίνει δύναμη».
Για την Ομογένεια της Αμερικής είπε πως «ευχόμαστε να είναι όλοι καλά. Ξέρουμε ότι και εκεί υπάρχουν παρόμοιες εμπειρίες, νομίζω όμως ότι πρέπει πλέον να καταλάβουμε ότι έχομε μία κλιματική αλλαγή και πρέπει να φροντίσουμε να διασώσουμε το Περιβάλλον μας και να ετοιμαστούμε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοια φαινόμενα. Με αγάπη και υγεία σε όλους». [Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ]
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΝΕΡΟ. ΕΙΝΑΙ ΛΑΣΠΗ. ΒΟΥΡΚΟΣ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ; ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ; ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΗΡΕ ΝΑΧΕΙ.
ΟΤΑΝ Η ΓΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΡΑΝΟ
"Τρία ημερόνυχτα σχεδόν έβρεχεν. Είχε βρέξει όλον τον Οκτώβριον και τον Νοέμβριον, και μέρος του Δεκεμβρίου. Τον Ιανουάριον είχον αγιασθή τα νερά, κ' είχον "φωτισθή νοτιές", εξηκολούθησεν όμως αυτός ο καιρός, υγρός και άστατος επί μήνας... Τέλος τον Απρίλιον ακόμη έβρεχεν, έβρεχε... Τα νερά είχον εκχυλίσει, κ' είχον γίνει λίμνη γύρω μας, και ηπείλουν τα θεμέλιά μας. Το κατώγι μας, όπως όλα τα κατώγεια, είχε πλημμυρίσει νερόν, κ' είχομεν πληρώσει τρεις δραχμάς εις τον Πακέτον, τον βαστάζον της αγοράς... δια να το αδειάση. Μάταιος κόπος και δαπάνη. Αποβραδύς το άδειαζεν ως έγγιστα, έως το πρωί εγέμιζε πάλιν τρεις πιθαμές νερόν. Τα καυσόξυλα έπλεον, δύο εύκαιρα βαρέλια εκολυμβούσαν, το πιθάρι του λαδιού, αν και δεμένον καλά στον τοίχον και σφραγισμένον καλώς με το κάλυμμά του, είχεν αρχίσει να κλονίζεται. Θεέ μου, ήτον φόβος και τρόμος.
Όλην την νύκτα δεν ημπορούσα να κοιμηθώ. Αν έκλεια προς στιγμήν τα όμματα, εξυπνούσα έμφοβος από αστραπήυν ή βροντήν, ή από σφοδράν επίτασιν βροχής και ανέμου. Ακόμη και σεισμούς είχε κάμει. Ως φοβερά η οργή σου, Κύριε! Φαντασθήτε, αν ετρόμαζον κ' εδειλιούσαν οι άνθρωποι από τους σεισμούς, εις ποίον ύπαιθρον θαλάσσης και αβύσσου θα κατέφευγον από τον φόβον μη καταρρεύσουν τα σπίτια και τους πλακώσουν. Ω, αμαρτωλοί, πού φύγωμεν;
Έλεγα μέσα μου τας δύο Παρακλήσεις, την μεγάλην και την μικράν. Συνήθως άμα έφθανα εις το "Άλαλα τα χείλη των ασεβών" παρετήρησα ότι εκόπαζε προς καιρόν η βροχή, και τότε ήτο μία άνεσις, αν και μετ' ολίγον εξανάρχιζε πάλιν ραγδαία..."
(Από το διήγημα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη "O Καλούμπας")
2 σχόλια:
"Τρία ημερόνυχτα σχεδόν έβρεχεν. Είχε βρέξει όλον τον Οκτώβριον και τον Νοέμβριον, και μέρος του Δεκεμβρίου. Τον Ιανουάριον είχον αγιασθή τα νερά, κ' είχον "φωτισθή νοτιές", εξηκολούθησεν όμως αυτός ο καιρός, υγρός και άστατος επί μήνας... Τέλος τον Απρίλιον ακόμη έβρεχεν, έβρεχε... Τα νερά είχον εκχυλίσει, κ' είχον γίνει λίμνη γύρω μας, και ηπείλουν τα θεμέλιά μας. Το κατώγι μας, όπως όλα τα κατώγεια, είχε πλημμυρίσει νερόν, κ' είχομεν πληρώσει τρεις δραχμάς εις τον Πακέτον, τον βαστάζον της αγοράς... δια να το αδειάση. Μάταιος κόπος και δαπάνη. Αποβραδύς το άδειαζεν ως έγγιστα, έως το πρωί εγέμιζε πάλιν τρεις πιθαμές νερόν. Τα καυσόξυλα έπλεον, δύο εύκαιρα βαρέλια εκολυμβούσαν, το πιθάρι του λαδιού, αν και δεμένον καλά στον τοίχον και σφραγισμένον καλώς με το κάλυμμά του, είχεν αρχίσει να κλονίζεται. Θεέ μου, ήτον φόβος και τρόμος.
Όλην την νύκτα δεν ημπορούσα να κοιμηθώ. Αν έκλεια προς στιγμήν τα όμματα, εξυπνούσα έμφοβος από αστραπήυν ή βροντήν, ή από σφοδράν επίτασιν βροχής και ανέμου. Ακόμη και σεισμούς είχε κάμει. Ως φοβερά η οργή σου, Κύριε! Φαντασθήτε, αν ετρόμαζον κ' εδειλιούσαν οι άνθρωποι από τους σεισμούς, εις ποίον ύπαιθρον θαλάσσης και αβύσσου θα κατέφευγον από τον φόβον μη καταρρεύσουν τα σπίτια και τους πλακώσουν. Ω, αμαρτωλοί, πού φύγωμεν;
Έλεγα μέσα μου τας δύο Παρακλήσεις, την μεγάλην και την μικράν. Συνήθως άμα έφθανα εις το "Άλαλα τα χείλη των ασεβών" παρετήρησα ότι εκόπαζε προς καιρόν η βροχή, και τότε ήτο μία άνεσις, αν και μετ' ολίγον εξανάρχιζε πάλιν ραγδαία..."
(Από το διήγημα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη "O Καλούμπας")
Του Απήντησε ο Κορίνθου του Δημητριάδος μήπως στο Βόλο ήταν το εργοστάσιο των τσιπ κάτι τέτοιο ακούγεται.. Αμέθυστε αν έχεις δυνατότητα ψαξτο.
Δημοσίευση σχολίου