KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)
Επιμέλεια Lorenzo Maria Pacini
5
ΣΟΡΟΣ, ΙΔΡΥΜΑ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (OSF) ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ
O ΣΟΡΟΣ , ΟΙ ΕΠΙΘΈΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ CONTE ΚΑΙ ΤΗΝ CORRIERE DELLA SERA
Ο Τζορτζ Σόρος έχει επίσης οικονομικά συμφέροντα στη χώρα μας, αν και δευτερεύοντα σε σχέση με άλλες περιοχές του κόσμου. Ωστόσο, υπήρξε μέτοχος μιας από τις ιστορικές μάρκες του Made in Italy, της Ferrari (όμιλος FCA, πρώην Fiat) και κατέχει μερίδιο στη συμμετοχή του Μπερλουσκόνι, που υπολογίζεται σε περίπου 0,45%. Το χρήμα δεν βρωμάει, όπως απάντησε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Βεσπασιανός σε όσους δεν ενέκριναν την απόφαση να φορολογήσει τα δημόσια αποχωρητήρια. Παρά τις πολιτικές διαφωνίες, οι εταιρείες του Cavaliere συχνά δίνουν ικανοποίηση στους επενδυτές. Η ίδια συνάντηση Soros-Gentiloni στο Palazzo Chigi το 2017 είχε πιθανότατα οικονομικά-χρηματοοικονομικά κίνητρα. Το ταμείο του, παρεμπιπτόντως, είναι σύμβουλος (consultant) του Black Rock, του μεγαλύτερου επενδυτικού ταμείου στον κόσμο. Το Quantum Strategic Partners, το οποίο διαχειρίζεται το Soros Fund Management, αγόρασε το 2014 μερίδιο 5% στην IGD - Immobiliare Grande Distribuzione SiiQ - η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα των ακινήτων του ιταλικού λιανεμπορίου.
Πρόσφατα, το Open Society Foundations σχεδίασε δωρεά ενός εκατομμυρίου ευρώ για την καταπολέμηση του Covid-19, η οποία ανατέθηκε στον Δήμο του Μιλάνου, ο οποίος διοικείται από μια χούντα που μοιάζει πολύ με τις αρχές της Open Society. Το κίνητρο είναι "να βοηθηθεί η οικονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας να ορθοποδήσει μετά την επιδημία. Η OSF τονίζει ότι το Μιλάνο είναι "κάτι περισσότερο από ένας πυλώνας της ιταλικής οικονομίας" και ότι η πόλη, "που κάποτε ήταν ζωντανή, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ευρωπαϊκό σχέδιο και αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία". Προσθέτει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση άργησε να ανταποκριθεί στην επιδημία, "κλείνοντας τα σύνορά της και στρεφόμενη προς τα μέσα, αντί να απλώσει το χέρι της στο πνεύμα της συνεργασίας και των κοινών θυσιών".
Καθοριστικό για τη σχέση μεταξύ του Σόρος και της Ιταλίας ήταν το 2018. Εκείνη τη χρονιά, ο δισεκατομμυριούχος μίλησε στο οικονομικό φεστιβάλ του Τρέντο, όπου, ερωτηθείς από τον αναπληρωτή διευθυντή της Corriere della Sera, Federico Fubini, οικογενειάρχη ως μέλος της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του Open Society Foundations, ξέσπασε με σκληρή επίθεση κατά του Matteo Salvini, τον οποίο κατηγόρησε ότι βρίσκεται στο μισθολόγιο του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Ανεξάρτητα από το βάσιμο των κατηγοριών κατά του Σαλβίνι - μέρος μιας μακράς δικαστικής διαδικασίας - ο Σόρος δήλωσε ότι στόχος του Πούτιν είναι να κυριαρχήσει στην Ευρώπη για να εκμεταλλευτεί τον πλούτο της. Το καζάνι φωνάζει το καζάνι μαύρο: οι επιθέσεις εναντίον ενός αρχηγού κράτους από τον μεγάλο διεθνή μαριονετίστα στο όνομα της ανοιχτής κοινωνίας είναι τρανταχτές, αλλά το κίνητρο είναι σαφές. Στη Ρωσία, το OSF απαγορεύτηκε το 2015 ως μέλος του καταλόγου των μη επιθυμητών ΜΚΟ. "Διαπιστώθηκε είπε η εκπρόσωπος της ρωσικής Γενικής Εισαγγελίας - ότι οι δραστηριότητες των Ιδρυμάτων Ανοικτής Κοινωνίας και του Ιδρύματος Ανοικτής Κοινωνίας για τη Βοήθεια του Ινστιτούτου Ανοικτής Κοινωνίας αποτελούν απειλή για τα θεμέλια του ρωσικού συνταγματικού συστήματος και την κρατική ασφάλεια".
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο επηρεασμός της πολιτικής είναι ευκολότερος, ιδίως όταν πρόκειται για έναν αδύναμο κρίκο όπως η Ιταλία. Από αυτή την άποψη, έχει ενδιαφέρον να αναπαραστήσουμε την υπόθεση του 2018 στην οποία ενεπλάκησαν ο George Soros, ο Επίτροπος της ΕΕ Frans Timmermans και, από δημοσιογραφικής πλευράς, η Corriere della Sera και ο αναπληρωτής διευθυντής της Fubini, ένας σιδερένιος Σοροζιανός. Οι ανοιξιάτικες βουλευτικές εκλογές δεν είχαν ορίσει κυβερνητική πλειοψηφία. Ωστόσο, η τεράστια επιτυχία του Κινήματος 5 Αστέρων, με 32% των ψήφων, δεν επέτρεψε στους Grillini να σχηματίσουν κυβέρνηση, ελλείψει συμμάχων. Ο άλλος νικητής της κάλπης ήταν η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, η οποία έλαβε περίπου 18%. Μετά από ένα μακρύ πολιτικό αδιέξοδο, τα δύο κόμματα συμφώνησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση "της αλλαγής". Πρώτος σταθμός: απέτυχαν να διορίσουν υπουργό τον Πάολο Σαβόνα, έναν έμπειρο οικονομολόγο, μισητό στις ευρωπαϊκές ολιγαρχίες και μπλοκαρισμένο από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Καλώς ή κακώς, η "κιτρινοπράσινη" κυβέρνηση προέκυψε, περιτριγυρισμένη από την αντίθεση όλων των ισχυρών δυνάμεων στη Ρώμη και στα περίχωρα των υπερεθνικών πολιτικών, χρηματοπιστωτικών και οικονομικών ολιγαρχιών.
Η φάση της σύνταξης του δημοσιονομικού νόμου φάνταζε για πολλούς εχθρούς της η στιγμή που θα επέφερε το αποφασιστικό χτύπημα στην εκτελεστική εξουσία της οποίας προήδρευε ο άγνωστος Απουλιανός δικηγόρος Τζουζέπε Κόντε. Η πρώτη ενέργεια ήταν στο ύφος των οικονομικών πολέμων των οποίων ο Σόρος είναι δάσκαλος - η κερδοσκοπική επίθεση κατά του ιταλικού δημόσιου χρέους. Το spread Bund-Btp -η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου των ιταλικών και των γερμανικών κρατικών ομολόγων- εκτινάχθηκε επικίνδυνα πάνω από τις τριακόσιες μονάδες τον Οκτώβριο. Κάποιος πουλούσε ιταλικά κρατικά ομόλογα. Ο Σαλβίνι πέρασε στην επίθεση κατηγορώντας έμμεσα τον Σόρος. Οι συστημικές εφημερίδες, ιδίως η Corriere della Sera, έγραψαν οργισμένα άρθρα κατά της κυβέρνησης. Ένας πρώην γερουσιαστής της Λέγκας του Βορρά και νυν Γκριλίνο, ο Τζιανλουίτζι Παραγκόνε, κατηγόρησε ανοιχτά τον Φουμπίνι για την εγγύτητά του με τον Σόρος. Εν μέσω της κοινοβουλευτικής μάχης για τον νόμο περί προϋπολογισμού, την 1η Νοεμβρίου, η Corriere, η εφημερίδα της αστικής τάξης που μετράει, έριξε τη βόμβα. Ο τίτλος είναι: Manovra, έτοιμη η διαδικασία της ΕΕ για το υπερβολικό έλλειμμα, με την υπογραφή του Fubini. Υπενθυμίζεται ότι τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί να εξαρτώνται από την Ένωση και για τις εσωτερικές τους πολιτικές δαπανών και ότι η λεγόμενη διαδικασία επί παραβάσει είναι ένας μηχανισμός που προβλέπεται από τις Συνθήκες για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (TFUE) για να πλήττονται με βαριά πρόστιμα τα κράτη μέλη που ευθύνονται για την παραβίαση των υποχρεώσεών τους βάσει του δικαίου της ΕΕ. Στην περίπτωση της Ιταλίας, σε περίπτωση καταδίκης το ελάχιστο πρόστιμο ανέρχεται σε εννέα δισεκατομμύρια ευρώ.
Στις εσωτερικές σελίδες της Corriere, ωστόσο, ο ανταποκριτής των Βρυξελλών Ivo Caizzi περιέγραψε μια άλλη ιστορία, αναφερόμενος σε συνομιλίες στις οποίες επιδιώκεται συμφωνία. Το κλίμα έγινε άσχημο, με σαφείς κατηγορίες προς την Corriere ότι ήθελε να χειραγωγήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές εναντίον της Ιταλίας. Έξαλλη ήταν η αντίδραση του γερουσιαστή του Γκρίλο, Elio Lannutti, ο οποίος επικαλέστηκε ανοιχτά το έγκλημα της χειραγώγησης της αγοράς, τη δράση όσων επηρεάζουν την τιμή αγαθών ή τίτλων χρησιμοποιώντας εμπιστευτικές πληροφορίες ή διαδίδοντας ψευδείς ή μεροληπτικές ειδήσεις. Οι σχέσεις μεταξύ του Fubini και του Soros, που χαρακτηρίστηκε ως "διεθνής καρχαρίας", μπήκαν στο στόχαστρο της διαμάχης. Και δεν είναι μόνο αυτό: οι εφημερίδες La Verità και Il Fatto αποκάλυψαν μια εμπιστευτική συνάντηση μεταξύ του Τζορτζ Σόρος και του Φρανς Τίμερμανς, αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έλαβε χώρα στα τέλη Νοεμβρίου 2018, κατά την οποία ο χρηματοδότης της Ανοιχτής Κοινωνίας φέρεται να απαίτησε από την Επιτροπή να ασκήσει πιέσεις για την απόρριψη του ιταλικού νόμου για τον προϋπολογισμό. Σύμφωνα με την επιχειρηματική εφημερίδα Italia Oggi, ο χρηματοδότης ζήτησε ανοιχτά από τον Τίμερμανς να επιβληθεί στην Ιταλία, όπως στην Ελλάδα το 2015, μια προσφυγή στην "τρόικα", τη συνάντηση της ίδιας της Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), μια πράξη που σίγουρα θα υπονόμευε την εθνική κυριαρχία της Ιταλίας. Ωστόσο, η ανταπόκριση ήταν αρνητική: μήπως θα ήταν μια πολύ σοβαρή πράξη που θα προκαλούσε επίσης οικονομικές επιπτώσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία;
Ο Σόρος είχε σταθερή σχέση με τον Τίμερμανς για τουλάχιστον είκοσι χρόνια, παραδέχτηκε ο Ολλανδός πολιτικός, ορκισμένος θαυμαστής του. Στην εφημερίδα The Brussels Times των Βρυξελλών στις 13 Απριλίου 2018, ο Τίμερμανς, σοσιαλιστής πολιτικός, είχε κάνει την ακόλουθη δήλωση για τον δισεκατομμυριούχο, τον οποίο συνάντησε επίσημα στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 16 Απριλίου: "Δεδομένης της δικής μου και της δικής του εμπειρίας [...], μου φαίνεται απολύτως λογικό να διατηρούμε τακτικά επαφή και να συγκρίνουμε σημειώσεις για την κατάσταση στην Ευρώπη και πέραν αυτής. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η δέσμευσή του για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ανάπτυξη ανοικτών κοινωνιών με ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες είναι γνήσια και ειλικρινής". Όποιος βρίσκει έναν φίλο, βρίσκει έναν θησαυρό, προς μεγάλη απογοήτευση των λαών της Ευρώπης. Οι ευρωεκλογές του 2019, η αλήθεια είναι ότι ανέλαβαν να αραιώσουν δραστικά τον κατάλογο των "αξιόπιστων" ευρωβουλευτών του OSF.
Η ευρωβουλευτής της Κινήματος των 5 Αστέρων Isabella Adinolfi, με ερώτησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζήτησε ρητά να μάθει το περιεχόμενο της συνάντησης του Νοεμβρίου και αν ο ίδιος ο Τίμερμανς είχε λάβει χρηματοδότηση από τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας. Το κλίμα στην Ιταλία πυρακτώθηκε και ακόμη και ο Carlo Calenda, πρώην υπουργός του PD που τα έβαλε με το κόμμα της Δράσης, πήρε θορυβωδώς θέση στο Twitter στις 14 Ιανουαρίου 2019: "Ο Fubini είναι ένας από τους καλύτερους Ιταλούς δημοσιογράφους, ο Soros είναι πρόεδρος ενός ιδρύματος που υπερασπίζεται την ανοιχτή κοινωνία και τη δημοκρατία. Είμαι με τον Φουμπίνι και επίσης με τον Σόρος". Ένας κολλητός. Ένας άλλος θαυμαστής του Σόρος είναι ο πολύ αριστερός δημοσιογράφος Γκαντ Λέρνερ, ο οποίος σε τηλεοπτική συνέντευξη στην Piazzapulita, στο La7 - ραδιοτηλεοπτικός φορέας του οποίου εκδότης είναι ο Urbano Cairo, επίσης ιδιοκτήτης της Corriere della Sera - έπλεξε το εγκώμιο του δισεκατομμυριούχου με ένα ηχηρό "Viva Soros" που χειροκροτήθηκε από το εκλεκτό κοινό τού στούντιο. Ο παρουσιαστής Corrado Formigli τον διέκοψε υπενθυμίζοντας ότι το 1992 ο Soros "διέλυσε την Ιταλία με έναν ελιγμό". Ένα κομμάτι από το εγχειρίδιο της αντι-Ιταλίας.
Αναμφισβήτητα, η προσπάθεια να ναυαγήσει η κιτρινοπράσινη κυβέρνηση με τον νόμο για τον προϋπολογισμό του 2018 ήταν εκεί και κάποια ισχυρά "χεράκια" που δούλευαν εναντίον του ιταλικού δημόσιου χρέους, δηλαδή εναντίον των συμφερόντων όλων των Ιταλών, υποστηριζόμενα από ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτικής, της οικονομίας και της επικοινωνίας της χώρας μας. Επαναλαμβάνουμε, τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο: είναι ένα επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό της εθνικής ιστορίας από την εποχή των Γκουέλφων και των Γιβελλίνων. Η δράση του Σόρος στην Ιταλία δεν σταμάτησε. Θα μιλήσουμε εκτενώς για τον ρόλο των οργανώσεων του γαλαξία του στα επαναλαμβανόμενα κύματα μετανάστευσης σε επόμενο κεφάλαιο. Το 2020, στα ενενήντα του πλέον χρόνια, έδωσε συνέντευξη σε μια άλλη "φιλική" εφημερίδα, τη La Repubblica, στην οποία -πάντα καλά ενημερωμένος για τα ιταλικά πράγματα- δήλωσε ότι ανησυχεί πολύ για την Ιταλία, επιβεβαίωσε την αποστροφή του προς τον Matteo Salvini και έδειξε την ανησυχία του για την άνοδο της δημοτικότητας της Giorgia Meloni, "ακόμη πιο εξτρεμιστικής και από τον ίδιο συνασπισμό" με τον ηγέτη της Λίγκας του Βορρά. Η απάντηση του ηγέτη της Fratelli d'Italia ήταν πολύ βαριά και αναρτήθηκε στο Facebook: "Για τον Τζορτζ Σόρος θα ήμουν εχθρός της ΕΕ. Αντιθέτως, πιστεύω ότι οι πραγματικοί εχθροί της Ευρώπης είναι εκείνοι που κερδοσκοπούν πάνω στις δυστυχίες των ανθρώπων, εκείνοι που χρηματοδοτούν τη μαζική μετανάστευση και αποσταθεροποιούν την κοινωνία και τον πολιτισμό ολόκληρων λαών. Τυχαίνει όλα αυτά να είναι χαρακτηριστικά του φιλάνθρωπου που είναι τόσο δημοφιλής στην παγκοσμιοποιημένη αριστερά μας. Αν η καταπολέμηση αυτών των εκτροπών σημαίνει να είσαι εχθρός του Σόρος, τότε είμαι περήφανος που είμαι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου