Πολιτικός Επιστήμων
Το πρόσφατο «περίεργο» περιστατικό στο υψίστης γεωστρατηγικής σημασίας Φαρμακονήσι, όπου τούρκοι δουλέμποροι «αδειάζουν» συχνά πυκνά παράνομους μετανάστες με τις ευλογίες της Άγκυρας που αμφισβητεί την ελληνικότητά του, η συνεχής ετοιμότητα της πλειοψηφίας των Δυτικών να κατακεραυνώνουν την Ελλάδα σε δύσκολες στιγμές αλλά και η ύποπτη αναποτελεσματικότητα των πολιτικών του ΔΝΤ, δεν αφήνουν άλλα περιθώρια στην Ελλάδα παρά να κοιτάξει και προς Ρωσία, κάτι που καιρό τώρα υποστηρίζω σε άρθρα μου.
Οι συγκυρίες «σπρώχνουν» την Ρωσία όλο και πιο κοντά στην πολυτάραχη περιοχή μας και ουδείς είναι σε θέση να παραβλέψει αυτό το δεδομένο. Μετά την επίσκεψη Ματβιένκο και Λαβρόφ στην Αθήνα, γεγονός που αν μη τι άλλο δείχνει τις προθέσεις της Μόσχας να μην εγκαταλείψει τα συμφέροντά της στην Ελλάδα, έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες, αναγκαστικά και βάσει πρωτοκόλλου, συνάντηση Σαμαρά-Πούτιν, με την Ελλάδα να εκπροσωπεί την ΕΕ ως προεδρεύουσα χώρα.
Κατ” εμέ, παρότι δεν «θαμπώνομαι» από προεδρίες σε trust κρατών, η ανάληψη της Ελλάδας στην παρούσα φάση μπορεί να αξιοποιηθεί, ώστε υπό ευρωπαϊκό μανδύα και προσεκτικές κινήσεις αφενός να συσφιχτούν οι ελλήνο-ρωσικές σχέσεις, αφετέρου να αποφευχθούν αμερικανικές αντιδράσεις. Αφορμή των συχνών επαφών μπορεί κάλλιστα να παρουσιάζεται η κρίσιμη κατάσταση σε Ουκρανία αλλά και Μέση Ανατολή, κάτι που ούτως άλλως ισχύει, μιας και η Ελλάδα λόγω Προεδρίας είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένη να συναντάται με Ρώσους αξιωματούχους.
Η χώρα μας δύναται να συντηρήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα μόνο μέσω σύναψης ισχυρών γεωπολιτικών συμμαχιών. Με περιστατικά όπως στο Φαρμακονήσι, απειλείται το αναφαίρετο και κατοχυρωμένο δικαίωμά μας να ορίζουμε τις θάλασσες και τα πελάγη μας. Επομένως η ρωσική παρουσία στην περιοχή είναι απαραίτητη, προκειμένου να υπάρχει αντίβαρο συμφερόντων στους σχεδιασμούς της Ουάσινγκτον περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου υπό διεθνή εποπτεία. Δεν είναι τυχαίο που στο Φαρμακονήσι ενεπλάκησαν άμεσα διεθνείς οργανώσεις. Ούτε το ότι οι Τούρκοι διεκδικούν την Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο.
Στην πολιτική τίποτα δεν είναι δεδομένο όπως και τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Επιβάλλεται για χώρες, που επιθυμούν την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητάς τους, να κινούνται προσεκτικά μεν στρατηγικά-αποφασιστικά δε. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Εντούτοις οι συγκυρίες δεν αφήνουν, όπως προείπα, άλλα περιθώρια επανάπαυσης στην «αγκαλιά» της Δύσης. Είδαμε άλλωστε πως μας υπολογίζουν οι «Ευρωπαίοι» βάζοντας Σαμαρά και Πούτιν να κάτσουν σε πλαστικές καρέκλες καφενείου.
Ακούμε επίσης τι συμβαίνει στην Ουκρανία, όπου οι Ρώσοι δεν παραιτούνται επ” ουδενί από τα συμφέροντά τους και κατηγορούν την Δύση για παρέμβαση και πυροδότηση των αντικυβερνητικών «διαδηλώσεων». Η Ουκρανία είναι σημαντικός χώρος για την Μόσχα, διότι εκεί, εκτός των άλλων, αγκυροβολεί, πάντα σε επιφυλακή, ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας (ναύσταθμος Κριμαίας). Πολλοί αναλυτές εκφράζουν φόβους ακόμα και για διχοτόμηση της Ουκρανίας με τους μισούς πολίτες να φέρονται να θέλουν Ευρώπη τους άλλους μισούς Ρωσία.
Πως είμαστε λοιπόν σίγουροι ότι οι Δυτικοί δεν εμπλέκονται σε προσπάθεια δημιουργίας de facto καταστάσεων και στην Ελλάδα; Ωστόσο η ευρύτερη περιοχή του Ελληνισμού που ξεκινάει από τα Στενά και καταλήγει στην Μέση Ανατολή είναι πολύ πιο πολύπλοκη από αυτήν της Ουκρανίας. Σε εμάς τα κουκιά είναι δύσκολο να μοιραστούν και γι” αυτό κυριαρχούν, προς στιγμήν και όσο λειτουργεί ακόμα η διπλωματία, οι μεσοβέζικες λύσεις σε πολλά φλέγοντα ζητήματα, ειδικά όταν εμπλέκεται η Ρωσία. Με λίγα λόγια η παρουσία των Ρώσων δυσκολεύει αν όχι αποτρέπει δυτικά σχέδια. Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για την περιοχή μας…
Πηγή ΠΥΓΜΗ.gr
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου