Υπολογίζεται πως οι ληξιπρόθεσμοι λογαριασμοί του δημοσίου έχουν υπερβεί τα 15 δις $, συμπεριλαμβανομένων των 800 εκ. $ τόκων, με το συνταξιοδοτικό έλλειμμα στα 250 δις $ – ενώ η κυβέρνηση αδυνατεί να πληρώσει τους εργολάβους ή τους νικητές των τυχερών λαχείων, παρά το ότι έχει εισπράξει το αντίτιμο τους.
Άρθρο
Αποτελεί το Σικάγο και γενικότερα το Ιλινόις τον προπομπό των μελλοντικών εξελίξεων στις Η.Π.Α.; Πολλοί θεωρούν πως αυτό ακριβώς συμβαίνει με την Πολιτεία που πιθανότατα θα αποτελέσει την πρώτη αποτυχημένη (failed state) της υπερδύναμης – με κριτήριο το ότι, το Σικάγο έχει εγκαταλειφθεί τους τελευταίους μήνες από 3.000 εκατομμυριούχους, γεγονός που αποτελεί τη μεγαλύτερη εκροή πλουσίων ανθρώπων από οποιαδήποτε άλλη πόλη των Η.Π.Α. ή/και του πλανήτη.
Φυσικά δεν φεύγουν μόνο οι εκατομμυριούχοι αλλά, επίσης, πολλοί άλλοι, αφού λέγεται πως κάθε πέντε λεπτά κάποιος εγκαταλείπει το Ιλινόις – ενώ, σύμφωνα με μία πρόσφατη δημοσκόπηση, το 47% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως θέλουν να εγκαταλείψουν την Πολιτεία, όπως περί τους 500.000 την περασμένη δεκαετία. Προφανώς δε αυτοί που το αποφασίζουν πρώτοι είναι οι καλύτερα μορφωμένοι, οι πλέον εξειδικευμένοι όσον αφορά τις θέσεις εργασίας τους, καθώς επίσης αυτοί που κερδίζουν περισσότερα χρήματα – οπότε επιταχύνονται εύλογα οι δυσμενείς εξελίξεις, επειδή φεύγουν αυτοί που μπορούν να προσφέρουν περισσότερα, οι πιο παραγωγικοί.
Ειδικά όσον αφορά τους πλουσίους είναι φανερό το ότι, εγκαταλείπουν πρώτοι το πλοίο που βουλιάζει, επειδή έχουν τα μέσα για να το κάνουν – παίρνοντας μαζί τους τόσο τα χρήματα, όσο και τις επιχειρήσεις τους, οπότε χάνονται μαζικά θέσεις εργασίας. Έτσι όμως η οικονομία της περιοχής βουλιάζει, αδυνατώντας να επανέλθει σε πορεία ανάπτυξης,αφού οι λιγότεροι εργαζόμενοι και επιχειρήσεις που απομένουν, επωμίζονται τα αυξανόμενα φορολογικά βάρη – κάτι που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ενώ επεξηγεί καλύτερα την ελληνική τραγωδία της εποχής των μνημονίων.
Για να εξισορροπήσουν τώρα τις απώλειες οι αριστεροί πολιτικοί του Ιλινόις, αυξάνουν τους φόρους παρά το ότι ήταν ήδη από τους υψηλότερους στις Η.Π.Α. – τοποθετώντας το συντελεστή στο 32%, με στόχο την είσπραξη 5 δις $ επί πλέον ετησίως. Έτσι όμως εντείνεται το κύμα φυγής από την Πολιτεία, αφού άλλοι αδυνατούν, ενώ άλλοι δεν θέλουν να επιβαρύνονται με τέτοια ποσά – πόσο μάλλον όταν οι φόροι δεν προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο σε μία κυβέρνηση που δαπανάει μηνιαία 600 εκ. $ περισσότερα από αυτά που εισπράττει.
Περαιτέρω, υπολογίζεται πως οι ληξιπρόθεσμοι λογαριασμοί έχουν υπερβεί ήδη τα 15 δις $, συμπεριλαμβανομένων των 800 εκ. $ τόκων – ενώ η κυβέρνηση αδυνατεί να πληρώσει τους εργολάβους ή τους νικητές των τυχερών λαχείων, παρά το ότι έχει εισπράξει το αντίτιμο τους! Υπάρχει δε ένα κυριολεκτικά αβυσσαλέο κενό, όσον αφορά τις μη χρηματοδοτούμενες συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις του δημοσίου, ύψους 250 δις $ – ένα τρομακτικό ποσόν για μία Πολιτεία των 12,8 εκ. κατοίκων, λίγο χαμηλότερο από τα χρέη της Ελλάδας (325 δις €).
Σε κάθε περίπτωση θεωρείται βέβαιο πως το Ιλινόις (χάρτης), το οποίο έχει ήδη τη χαμηλότερη πιστοληπτική αξιολόγηση στις Η.Π.Α., θα είναι η πρώτη Πολιτεία στην αμερικανική ιστορία που τα ομόλογα της θα χαρακτηριστούν «σκουπίδια» – ενώ, εφ’ όσον συμβεί κάτι τέτοιο, θα προβεί πιθανότατα σε αθέτηση πληρωμών κάποιων υποχρεώσεων της (χρεοκοπία).
Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό κυρίως για τους συνταξιούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους εργολάβους δημοσίων έργων, καθώς επίσης για όλους όσους ζουν από το κράτος – γεγονός που επεξηγεί καλύτερα την άρνηση των ελληνικών κυβερνήσεων να προβούν σε στάση πληρωμώνστο παρελθόν, επιλέγοντας να διασώσουν τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, να παραδώσουν τα κλειδιά της χώρας μας με το PSI και να υπογράψουν τις τρομακτικές δανειακές συμβάσεις, με αποκορύφωμα την προδοσία του δημοψηφίσματος και το τρίτο μνημόνιο που επικυρώθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων στη Βουλή το 2015.
Με απλά λόγια, αντί να χρεοκοπήσει το κράτος και να επιβαρυνθούν οι εκάστοτε εκλογείς τους, οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν τη χρεοκοπία των Ελλήνων – γνωρίζοντας πως όταν δεν χρεοκοπεί το κράτος χρεοκοπούν οι Πολίτες του.
Σύντομα πάντως πιστεύεται πως το 25% των φόρων στο Ιλινόις (0,25 Σεντ ανά δολάριο) θα κατευθύνονται στην πληρωμή των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων – ένα τεράστιο ποσόν για τα ελληνικά δεδομένα. Ενδιαφέρον εν προκειμένω είναι το γεγονός ότι τα κόμματα του Ιλινόις, όπως επίσης πολλών άλλων υπερχρεωμένων Πολιτειών έχουν τροποποιήσει τα συντάγματα τους, έτσι ώστε να απαγορεύεται η μείωση των συντάξεων – οπότε οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να αποφύγουν τις περαιτέρω επιβαρύνσεις τους.
Έτσι αρκετοί επιλέγουν να εγκαταλείψουν την Πολιτεία, κατευθυνόμενοι σε άλλες που δεν είναι σε τέτοιο βαθμό υπερχρεωμένες – αν και, όσον αφορά το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα, ολόκληρες οι Η.Π.Α. έχουν μεγάλα προβλήματα, όπως η Καλιφόρνια με συνταξιοδοτικό έλλειμμα της τάξης των 750 δις $! Συνολικά το πρόβλημα υπολογίζεται στα 5 τρις $, σε μία εποχή που έχουν δημιουργηθεί πολλές μεγάλες φούσκες – όπως στις μετοχές και στα ομόλογα.
Σε κάθε περίπτωση, οι δημόσιες συντάξεις αποτελούν μία βραδυφλεγή ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της αμερικανικής οικονομίας – μίας υπερδύναμης που ευρίσκεται σε πορεία παρακμής, με πολλά οικονομικά προβλήματα που δεν επιλύονται ειρηνικά. Μπορεί δε αρκετοί να θεωρούν ότι, μόνο η Ελλάδα βιώνει οδυνηρές καταστάσεις, αλλά πρόκειται απλά για την κορυφή του παγόβουνου – ενώ σε απόλυτα μεγέθη τα δικά της προβλήματα είναι μηδαμινά, συγκρινόμενα με αυτά πολλών άλλων κρατών. Αρκεί να αναφέρει κανείς πως το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. πλησιάζει τα 20 τρις $ και τις Ιταλίας έχει υπερβεί τα 2,2 τρις $ για να το κατανοήσει (γράφημα, Η.Π.Α. μπλε καμπύλη αριστερή κάθετος – Ιταλία διακεκομμένη γραμμή δεξιά κάθετος) – ποσά υπέρογκα σε σχέση με τα 325 δις € της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου