Ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε ένα πρώτο πλατύσκαλο στην προσπάθειά μας να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα της πίστεώς μας σήμερα, στο μέτρο που μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Μπορούμε να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα πλέον, να θέσουμε τα βασικά
ερωτήματα!
Είναι Χριστιανική ακόμη η Ορθοδοξία;
Πόσο Χριστιανική είναι σήμερα η Ορθόδοξη θεολογία;
Εάν οι Ορθόδοξοι είχαμε γεννηθεί στην Ιταλία δεν θα είμαστε σήμερα με το ίδιο πάθος Καθολικοί;
ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Το ύδωρ το ζων που ποθεί μέχρι θανάτου η ψυχή μας το βρίσκουμε πλέον στο πηγάδι της Εκκλησίας;
Υπάρχει άραγε σήμερα Χριστιανός να 'χει κραυγάσει επεπόθησεν η ψυχή μου του επιθυμείσαι σαν τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο;
Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος ξεκινά τον πρώτο θεολογικό του Λόγο με δύο αφορισμούς. Ας τους ακούσουμε γι' άλλη μια φορά!
Το περί Θεού λέγειν ή φθέγγεσθαι και τα κατ᾿ αυτόν ερευνάν και τα ανέκφορα ποιείν έκφορα και τα πάσιν ακατάληπτα ως καταληπτά υπεμφαίνειν τολμηρώς αν είη και αυθαδούς ψυχής ένδειγμα.
1) Οι αυθάδεις ψυχές, όσα τα προς αιρετικούς πάλαι λαληθέντα παρά των θεσπεσίων θεολόγων και γραφή παραδοθέντα αποστηθίζουσι τε και πολυπραγμονούσιν, ουχ ίνα πνευματικήν τινα ωφέλειαν καρπώσωνται, αλλ᾿ ινά θαυμάζωνται παρά των ακουόντων εν πότοις και συνεδρίοις και θεολόγοι επιφημίζωνται. Ο και μάλλον λυπεί με, εννοούντα το φρικτόν του εγχειρήματος και το τοις τολμητίαις αποκείμενον κρίμα.
2) Τί λένε δε οι τολμηρές ψυχές των θείων κατατολμώντες;
Κατά τούτο φησί, μόνον μείζων ο Πατήρ του Υιού, καθ' ο αίτιος έστι της υπάρξεως του Υιού.
Μείζονα του Υιού τον Πατέρα πώς φης (λέγεις);
Ότι δη, φησί, μείζων ή πρώτος ο Πατήρ του Υιού εκ του Πατρός γαρ.
(Λέγω λοιπόν ότι ο Πατήρ είναι ανώτερος ή πρώτος του Υιού, διότι από του Πατρός).
Ταύτα της καινής κενοφωνίας αυτών και ασυνέτου θεολογίας!
Ο Ιούδας πρόδωσε τον Κύριο, πέταξε τα αργύρια και κρεμάστηκε! Τί ύψος, τι εξέλιξη προδοσίας να ζούμε όλοι μας σήμερα, ξοδεύοντας ευφραινόμενοι σαν Μαχαραγιάδες τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας μας!
Αμέθυστος
ερωτήματα!
Είναι Χριστιανική ακόμη η Ορθοδοξία;
Πόσο Χριστιανική είναι σήμερα η Ορθόδοξη θεολογία;
Εάν οι Ορθόδοξοι είχαμε γεννηθεί στην Ιταλία δεν θα είμαστε σήμερα με το ίδιο πάθος Καθολικοί;
ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Το ύδωρ το ζων που ποθεί μέχρι θανάτου η ψυχή μας το βρίσκουμε πλέον στο πηγάδι της Εκκλησίας;
Υπάρχει άραγε σήμερα Χριστιανός να 'χει κραυγάσει επεπόθησεν η ψυχή μου του επιθυμείσαι σαν τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο;
Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος ξεκινά τον πρώτο θεολογικό του Λόγο με δύο αφορισμούς. Ας τους ακούσουμε γι' άλλη μια φορά!
Το περί Θεού λέγειν ή φθέγγεσθαι και τα κατ᾿ αυτόν ερευνάν και τα ανέκφορα ποιείν έκφορα και τα πάσιν ακατάληπτα ως καταληπτά υπεμφαίνειν τολμηρώς αν είη και αυθαδούς ψυχής ένδειγμα.
1) Οι αυθάδεις ψυχές, όσα τα προς αιρετικούς πάλαι λαληθέντα παρά των θεσπεσίων θεολόγων και γραφή παραδοθέντα αποστηθίζουσι τε και πολυπραγμονούσιν, ουχ ίνα πνευματικήν τινα ωφέλειαν καρπώσωνται, αλλ᾿ ινά θαυμάζωνται παρά των ακουόντων εν πότοις και συνεδρίοις και θεολόγοι επιφημίζωνται. Ο και μάλλον λυπεί με, εννοούντα το φρικτόν του εγχειρήματος και το τοις τολμητίαις αποκείμενον κρίμα.
2) Τί λένε δε οι τολμηρές ψυχές των θείων κατατολμώντες;
Κατά τούτο φησί, μόνον μείζων ο Πατήρ του Υιού, καθ' ο αίτιος έστι της υπάρξεως του Υιού.
Μείζονα του Υιού τον Πατέρα πώς φης (λέγεις);
Ότι δη, φησί, μείζων ή πρώτος ο Πατήρ του Υιού εκ του Πατρός γαρ.
(Λέγω λοιπόν ότι ο Πατήρ είναι ανώτερος ή πρώτος του Υιού, διότι από του Πατρός).
Ταύτα της καινής κενοφωνίας αυτών και ασυνέτου θεολογίας!
Ο Ιούδας πρόδωσε τον Κύριο, πέταξε τα αργύρια και κρεμάστηκε! Τί ύψος, τι εξέλιξη προδοσίας να ζούμε όλοι μας σήμερα, ξοδεύοντας ευφραινόμενοι σαν Μαχαραγιάδες τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας μας!
Αμέθυστος
28 σχόλια:
Αγαπητέ Αμέθυστε, γενικά σε πολλά posts σου θέλω να σχολιάσω, πολλές φορές αντιθετικά, αλλά τ'αφήνω για να δω που θα το πας :))
Πάντως συμφωνώ 100% με την παραπάνω ανάρτηση. Προβληματισμοί που θα έπρεπε να είναι διαρκώς προ των οφθαλμών και προ των ψυχών μας.
Χαρήκαμε που σε ξανακούσαμε Πάτερ!
Δεν ξέρω αν στον πρώτο απολογισμό" μπορεί να χωρέσει και αυτό:
Επειδή σήμερα οι περισσότεροι των χριστιανών νομίζουν ότι πρέπει να έχουν σχέση με τον Θεό (ένας έγραφε :... ότι η σχέση με τον Θεό δε σταματάει στην Εκκλησία... (εκεί αρχίζει κατ’ εμέ)Ότι σ’ αυτή τη σχέση δεν υπάρχει ανάπαυση...) θα πρέπει κάποιος επιτέλους να μας πει πόσο πλανιόμαστε, αν αυτό το νομίζουμε σωστό ή το πιστεύουμε.Η πλάνη φαίνεται και από τη σχέση που ψάχνουμε να βρούμε μεταξύ των αντιεξουσιαστών-αναρχικών και των υποτιθέμενων ομοίων με αυτούς χριστιανών "αντιεξουσιαστών".
Ο χριστιανός είναι ο αντιεξουσιαστής κατά της εξουσίας του κοσμοκράτορος του κόσμου τούτου (του αιώνος του απατεώνος) το τέλος του οποίου θα είναι η έλευση της Δευτέρας Παρουσίας. Οι κοσμικοί αντιεξουσιαστές είναι κατά της κοσμικής εξουσίας για να εγκαταστήσουν μια διαφορετική ,αλλά κοσμική πάλι,εξουσία. Ποια η σχέση του ενός με το άλλο ;
Ο χριστιανός δεν έχει σχέση με το Θεό. Ο χριστιανός είναι με το Θεό και αυτό το "είναι με τον Θεό", σημαίνει κοινωνία με τον Θεό, κατά το αποστολικό "θείας φύσεως κοινωνοί" (: "όσοι δε έλαβον αυτόν,έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι,τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού,οι ουκ εξ αιμάτων,ουδέ εκ θελήματος σαρκός,ουδέ εκ θελήματος ανδρός,αλλ΄εκ Θεού εγεννήθησαν". Για περισσότερα, βλέπε Πέτρου Β΄, και υπόμνημα στίχων 3-4)
Καλημέρα σας
Ρωτάτε:
"Το ύδωρ το ζων που ποθεί μέχρι θανάτου η ψυχή μας το βρίσκουμε πλέον στο πηγάδι της Εκκλησίας;"
Νομίζω πως πρέπει πρώτος να δώσετε μία απάντηση, για να δούμε σε ποιο πλατύσκαλο βρίσκεστε εσείς. Έτσι δεν είναι; Βρήκατε απαντήσεις στα ερωτήματά σας; Αν ναι, πείτε μας..
ΑοΒ
Θα σας απαντήσω εγώ για λογαριασμό τους, Ανώνυμε ΑοΒ.
Το νερό αυτό το διαβάζετε, αλλά δεν το πίνετε. Βλέπετε,χρειάζονται κάποιες "υγροποιητικές" γνώσεις, έτσι ώστε,τα γράμματα να γίνονται νερό τρεχούμενο.
@ΑοΒ
Μάλλον υπάρχει κάποια παρεξήγηση και γι' αυτό σου γεννήθηκε τόση αρνητικότης.
Λέμε ότι η δική μας προσπάθεια έφτασε σε ένα πλατύσκαλο, από το οποίο θα μπορούσαμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.
Τα συμπεράσματα είναι ότι δύσκολα θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τη σημερινή εκκλησία χριστιανική. Διότι η λεγόμενη ορθόδοξη εκκλησία αυτοθεώθηκε, αυτονομήθηκε από τον Κύριο. Πιστεύει ότι αυτή είναι ο ίδιος ο Θεός. Δεν υπακούει πλέον σ' ένα Θεό ζώντα. Δυστυχώς.
Δες τι λέει ο Σμέμαν για τη σύγχρονη ορθόδοξη εκκλησία:
«Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 1982
Ο κληρικαλισμός δημιουργεί ασφυξία· ανάγει ένα μέρος του εαυτού του σ’ ολόκληρο τον ιερό χαρακτήρα της Εκκλησίας· μεταβάλλει τη δύναμή της σε ιερή εξουσία για να ελέγχει, να καθοδηγεί, να διοικεί· σ’ εξουσία για να επιτελεί μυστήρια, και γενικά, μετατρέπει την κάθε εξουσία σε «θεόσδοτη εξουσία»! Ο κληρικαλισμός αποσπά κάθε «ιερότητα» από τους λαϊκούς: αποδείξεις; το τέμπλο, η θεία Κοινωνία (μόνο κατόπιν αδείας), η Θεολογία...
Και όσο περισσότερο ο κληρικαλισμός «κληρικοποιεί» (η παραδοσιακή εικόνα του επισκόπου ή του ιερέα – που επιτείνεται από τα ρούχα του, τα μαλλιά του, κ.λπ., κι ο επίσκοπος από τις πανάκριβες στολές!), τόσο περισσότερο η ίδια η Εκκλησία θα εκκοσμικεύεται, θα υποτάσσεται πνευματικά σ’ αυτόν τον κόσμο. Στην Καινή Διαθήκη, ο ιερέας παρουσιάζεται ως ο ιδανικός λαϊκός. Σχεδόν όμως αμέσως μετά αρχίζει ο αυξανόμενος ριζικός χωρισμός του από τους λαϊκούς· κι όχι μόνο χωρισμός, αλλά αντίθεση κι αντιπαράθεση προς τους λαϊκούς…
Ο ιερέας αντί να είναι ο «τύπος των πιστών» (Α' Τιμοθ. 4, 12), εμφανίζεται με την εικόνα του «κυρίου πάσης ιερότητος» (master of all sacrality) που ξεχωρίζει από τους πιστούς, που διανέμει τη χάρη κατά βούληση.
Αύτη είναι η ρίζα της αντίθεσης στη συχνή θεία Κοινωνία από κάποιους κληρικούς – η προστασία της θείας Κοινωνίας με την εξομολόγηση, την άφεση, με την «εξουσία που μου έχει δοθεί...» κ.λπ. Είναι σαφές πως αυτός ο αγώνας μεγαλώνει τώρα υπό την επίδραση κάποιων κληρικών πού έχουν καταληφθεί από την εξουσία τους, από την «ιερότητά» τους. Τίποτε δεν απειλεί τόσο την εξουσία τους όσο η επιστροφή της Ευχαριστίας στην Εκκλησία, η αναγέννησή της ως το «Μυστήριο της Εκκλησίας», κι όχι ως ένα από «τα μέσα εξαγιασμού...».
Η τραγωδία της θεολογικής παιδείας βρίσκεται στο γεγονός πως νέοι άνθρωποι που θέλουν να γίνουν ιερείς αναζητούν – συνειδητά ή ασυνείδητα – αυτόν τον χωρισμό, αυτή την εξουσία, αυτό το ανέβασμα πάνω από τους λαϊκούς. Η δίψα τους αυτή ενισχύεται και γεννάται από ολόκληρο το σύστημα της θεολογικής παιδείας, τον κληρικαλισμό. Πώς μπορεί να τους κάνει κανείς να καταλάβουν, όχι μόνο με το μυαλό τους, αλλά μ’ ολόκληρη την ύπαρξή τους, πως πρέπει ν’ απομακρυνθούν από την εξουσία, από κάθε εξουσία, η οποία υπήρξε ανέκαθεν ένας πειρασμός που προέρχεται πάντοτε από τον Διάβολο; Ο Χριστός μάς απελευθέρωσε απ’ αύτη την εξουσία – «εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης...» (Ματθ., 28,18) – αποκαλύπτοντας το Φως της εξουσίας ως εξουσία αγάπης και Ουσιαστικής αυτοπροσφοράς. Ο Χριστός δεν έδωσε στην Εκκλησία «εξουσία», αλλά το Άγιο Πνεύμα: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον...». Η εξουσία, εν Χριστώ, επέστρεψε στον Θεό, κι ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από το «διοικείν και διατάζειν».
Στο εξηκοστό πρώτο έτος της ζωής μου, ξαφνικά αναρωτιέμαι: Πώς τα πάντα έχουν τόσο πολύ διαστρεβλωθεί; Και φοβούμαι!»
Δεν ξέρω γιατί τα λέτε αυτά που λέτε αλλά η Εκκλησία λέει αυτό που είπε ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης :
‘Ο Κύριος έδωκεν εις την Αγίαν Εκκλησίαν ποιμένας, και ούτοι διακονούν κατά το υπόδειγμα του Χριστού και διά Πνεύματος Αγίου έχουν την εξουσίαν όπως συγχωρούν αμαρτίας’,
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, περί των ποιμένων
Και ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης:
‘ Ίδετε αυτοί είναι οι χριστιανοί, οι οποίοι ονομάζονται Ορθόδοξοι. Ίδετε πως ζουν………
……..Είναι κατά μέγα μέρος ιδικόν μας λάθος το ότι οι χριστιανοί δεν εορτάζουν τας πανηγύρεις όπως πρέπει. Δεν τους αποκαλύπτομεν. Δεν τους απαγορεύομεν……
……….Δεν αποκλείομεν πάντοτε από το Άγιον Ποτήριον, προς παραδειγματισμόν των άλλων, τα πρόσωπα τα οποία είναι γνωστά δια τα πάθη της μέθης και πορνείας και επιτρέπομεν, τοιουτοτρόπως, τα μεταδοτικά και αποτρόπαια αυτά ηθικά νοσήματα να διαδίδωνται περισσότερον μεταξύ των χριστιανών.
Ή εις την Εξομολόγησιν επιβάλλομεν πολύ ελαφράς ποινάς εις τα πρόσωπα, τα οποία είναι άξια της αυστηράς τιμωρίας της Εκκλησίας
Ή δεν φροντίζομεν όσον θα έπρεπε δια την εκπλήρωσιν και αυτών των ελαφρών ποινών τα οποίας επιβάλλομεν’
Τα άλλα περί κληρικαλισμού που λέτε, νομίζω, δεν συμβαδίζουν με την πείρα των Αγίων, της Εκκλησίας δλδ.
AoB
Όπως πολύ σωστά αναφέρεις στο απόσπασμα του Αγ. Σιλουανού, ο Κύριος πρέπει να δίνει στην Εκκλησία Του τους ποιμένες, όχι ο Χριστόδουλος.
Δε με καλύπτει καθόλου το σχόλιό σας!
Για αυτά που λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης δεν έχετε κάτι να πείτε;
ΑοΒ
Σχολίασε εσύ πρώτα τον Σμέμαν και εμείς θα σχολιάσουμε τον Άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης.
Εγώ να σχολιάσω το π. Σμεμαν;;
Τον 'σχολίασε' ήδη ο Άγιος Σιλουανός και όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας : "...διά Πνεύματος Αγίου έχουν την ΕΞΟΥΣΙΑΝ όπως συγχωρούν αμαρτίας."
Και ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης! Τι σας μετέφερα τα λόγια του περί εξομολογήσεως και ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ από το Άγιον Ποτήριον, ορισμένων προς παραδειγματισμόν των άλλων κτλ κτλ; Δε διαβάσατε το σχόλιό μου;
Εκτός κι αν δε καταλαβαίνω σωστά αυτά που λένε οι Άγιοι και είναι τελικά ίδια μ'αυτά του π. Σμεμαν που λέει:
"Αύτη είναι η ρίζα της αντίθεσης στη συχνή θεία Κοινωνία από κάποιους κληρικούς – η προστασία της θείας Κοινωνίας με την εξομολόγηση, την άφεση, με την «εξουσία που μου έχει δοθεί""
Λένε το ίδιο; Αν λένε το ίδιο τότε δεν έχω καμία ένσταση! Αλλά μου φαίνεται ο π. Σμεμαν λέει άλλα.
Και μία ακόμη σκέψη! Αν έχετε ερωτήματα και μάλιστα πολύ σοβαρά να έχετε και τις απαντήσεις έτοιμες και καλά τεκμηριωμένες γιατί σοβαρά ερωτήματα ενσπείρουν κακό σπόρο αν δεν απαντηθούν αμέσως. Έτσι νομίζω!
ΑοΒ
Αγαπητέ ΑοΒ, αν δεν βλέπετε τα γραφόμενα από τον π. Αλεξ. Σμέμαν ως αυτονόητα, μάλλον ζείτε σε άλλο κόσμο (... ή πλανήτη!)
Όσο για τα λόγια των αγίων, μόνο η λέξη ΕΞΟΥΣΙΑ (και μάλιστα με κεφαλαία)σας έμεινε ;
Άλλο το ποιο είναι το πρέπον και τέλειο (γι αυτό μιλούν οι άγιοι) και άλλο η πικρή πραγματικότητα.
Ας μη συγχέουμε αυτό που θα θέλαμε να είναι αλήθεια με την ίδια την αλήθεια.
ΝΛ
Η διαφωνία αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα.Έχουμε από το ένα μέρος αυτά που λέει ο αγ.Ιωάννης της Κροστάνδης και από το άλλο αυτά του π.Σμέμαν.
Και αυτά που λέει ο άγιος μπορεί να εκληφθούν ότι οδηγούν σε κληριαλισμό,αλλά και όσα υποστηρίζει ο π.Σμέμαν μπορεί να οδηγήσουν σε μια μορφή λαϊκού κληρικαλισμού,με την έννοια ότι η ιερότητα μετατίθεται πλέον στο πλήρωμα της Εκκλησίας, στο λαό του Θεού, οπότε μπορεί να ακούσουμε και κανένα σύνθημα τύπου :"Οι ιερείς να κυβερνούν και ο λαός να εξουσιάζει".
Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό και δεν μπορούμε να τα διαγράφουμε όλα με τη μονοκοντυλιά του κληρικαλισμού.Στην εποχή που ζούμε και κυρίως, κάτω από τις συνθκες που έχουν διαμορφωθεί για να ζούμε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιμένουμε κάτι να αλλάξει.Όλο και περισσότερο τα πάντα θα συγκλίνουν προς την κατεύθυνση μιας συγκεντρωτικής μορφής (παπικού στυλ) Εκκλησίας, απ΄ όπου θα λαμβάνονται οι τελικές αποφάσεις και θα χαράζεται η πορεία των ενδιαφερομένων για τη σωτηρία τους. Ποιοι και πόσοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται να εισχωρήσουν εις τα ενδότερα του Ευαγγελίου; Ποιοι και πόσοι ενδιαφέρονται να εισχωρήσουν εις τα ενδότερα των εκκλησιαστικών Μυστηρίων ; Ποιοι και πόσοι ενδιαφέρονται να νοηματοδοτήσουν λεπτές θεολογικές έννοιες,που χωρίς αυτές,η επαγγελόμενη σωτηρία και η χαρισματική "καλή αλλοίωσις" είναι ανέφικτες.
"Επίστευσα διο ελάλησα", αλλά πόσοι "λαλούν" σήμερα και ο λόγος τους,ο λόγος της πίστεως,γίνεται "πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον".Προτιμάμε να πεινάμε και να διψάμε,παρότι "ο ερχόμενος προς με ου μη πεινάση,και ο πιστεύων εις εμέ ου μη διψήση".
Κάτω από τις τρέχουσες συγκυρίες,καλό είναι να θυμόμαστε τα λόγια του αγ.Ιωάννου της Κροστάνδης.Ο εκκλησιαστικός λαϊκισμός είναι περισσότερο επικίνδυνος,παρότι αυτό δεν αποτελεί πρόταση του π. Σμέμαν και δεν είναι,υποθέτω, μέσα στις προθέσεις του.
Αγαπητέ μου μας υποχρεώνεις να κάνουμε μεγάλο κύκλο, αλλά θα τον κάνουμε! Κατά μία θαυμαστή συγκυρία, ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, επέβαλε την “μόνιμη” Θ. Ευχαριστία, όπως στην πρώτη Εκκλησία, στην Ρωσία της εποχής του! Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και στο Άγιον Όρος, αλλά οι Μοναχοί που διαμαρτυρήθηκαν για τον αποκλεισμό από την Θ. Ευχαριστία εκτοπίστηκαν από το Όρος. Ο π. Σμέμαν είναι ένας από τους Ιερείς ο οποίος προσπάθησε να συνεχίσει την διδασκαλία του Αγίου της Κροστάνδης. Πολλές ενορίες της Αγγλίας και της Αμερικής εφαρμόζουν ακόμη την διδασκαλία του Αγίου. Στην Ελλάδα κοινωνούν τα μωρά, οι θλιμμένοι στα μνημόσυνα και οι υπόλοιποι Χριστού-Λαμπρή!
Όσο για το δύσβατο θέμα της συγχωρήσεως των αμαρτιών, γνωρίζουμε πως μόνον μία αμαρτία δεν συγχωρείται. Οι Ιερείς δεν συγχωρούν αμαρτίες, διαβάζουν την Eυχή! Δεν λαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα στις χειροτονίες! Η κατοχή του Αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Οι Επίσκοποι και οι Ιερείς δεν είναι εκπρόσωποι ή αντιπρόσωποι του Κυρίου αλλά του λαού Του! Η εξουσία που έδωσε στους Αποστόλους του δεσμείν και λύειν, δεν αφορά τις αμαρτίες. Ο Κύριος ήρθε για να σώσει αμαρτωλούς. Το απολωλός πρόβατο! Η Μετάνοια σβήνει τις αμαρτίες!
Ο Χριστόδουλος χειροτόνησε τόσους επισκόπους, αυτοί με την σειρά τους χειροτόνησαν τόσους ιερείς, πιστεύεις πως τις κεφαλές όλων αυτών κατοικούσε το Άγιο Πνεύμα; Τί λέει η Αποκάλυψη; Δεν προειδοποιεί τόσες Εκκλησίες; Η παρεκτροπή δεν είναι ο συνηθισμένος κίνδυνος κάθε Εκκλησίας, κάθε Χριστιανού;
Τα Μυστήρια του Κυρίου λειτουργούν με την Χάρη του Κυρίου! Διάβασε αν επιθυμείς τις ευχές της Θ. Ευχαριστίας!
Όσο για τα ερωτήματα που διαβάζεις, είναι στην πραγματικότητα απαντήσεις. Γι' αυτό και τα ονομάζουμε συμπεράσματα!
Καλημέρα σας
Λέτε:
«Στην Ελλάδα κοινωνούν τα μωρά, οι θλιμμένοι στα μνημόσυνα και οι υπόλοιποι Χριστού-Λαμπρή»
Άλλο είναι να λέτε, όπως ο Άγιος Ιωάννης σε ποια κακή κατάσταση είναι οι ορθόδοξοι σήμερα κι άλλο να λες στην ουσία πως το Ύδωρ το Ζων δεν το βρίσκουμε πια στο πηγάδι της Εκκλησίας το οποίο νομίζω πως είναι μεγάλο σφάλμα.
Για δε, τη μετάνοια-εξομολόγηση αρκεί το παράδειγμα του Ιούδα. Μετανόησε μεν δεν ζήτησε συγχώρεση από εκεί που έπρεπε, δεν εξομολογήθηκε δλδ την αμαρτία του και χάθηκε.
Αλλά όπως βλέπω γράφετε ‘περίεργα’ πράγματα τα οποία δε μου θυμίζουν λόγια των Πατέρων ημών και θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω από την κουβέντα γράφοντας ένα τελευταίο, μια ακόμη αναφορά στον Άγιο Σιλουανό, (Περί πνευματικών) :
«Πρέπει πάντοτε να ενθυμώμεθα ότι ο πνευματικός τελεί το λειτούργημα αυτού εν Πνεύματι Αγίω, και διά τούτο οφείλομεν να ευλαβώμεθα αυτόν»
«Εάν ο άνθρωπος δεν λέγη τα πάντα εις τον πνευματικόν, τότε η οδός αυτού είναι σκολιά και δεν οδηγεί προς την σωτηρίαν…»
« Εάν πάλιν σκεφθείς ότι ο πνευματικός είναι ΑΠΕΙΡΟΣ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, ότι απασχολείται εις μάταια πράγματα, ότι ο ίδιος θα εύρης την οδόν διά της μελέτης των βιβλίων, τότε ευρίσκεσαι ήδη εις επικίνδυνον οδόν και ουχί μακράν της πλάνης …»
AoB
Ο π. Σμέμαν μπορεί να συνέχισε το έργο του αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης.Δεν σημαίνει όμως ότι είναι και άγιος.Θα το έκανε με τον τρόπο που αυτός νόμιζε ότι είναι ο καλύτερος για την εποχή που ζούμε. Και ακριβώς, για την εποχή που ζούμε, είναι και ο συντονιστής,κατά κάποιο τρόπο,της λειτουργικήςα αναγέννησης της νέας οικουμενιστικής Ορθοδοξίας που ετοιμάζεται.
Οι παρατηρήσεις που κάνει είναι σωστές,αν και γενικές και εν πολλοίς αυθαίρετες.Αν ήθελε να προσφέρει κάτι προς οικοδόμηση των πιστών,αυτό θα έπρεπε κάπου αλλού να το αναζητήσει.
Θα ήθελα να συμπληρώσω και τα εξής,σε όσα πριν από λίγο ανέφερα.
Σε μια εποχή όπως η σημερινή,όπου δεν υπάρχει περίπτωση συνοδικής απόφασης (δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει) ώστε να γνωρίζουμε ποιός είναι και ποιός δεν είναι αιρετικός και κακόδοξος, θα ήταν πολύ ριψοκίνδυνο να αναφερόμαστε, προκειμένου να τεκμηριώσουμε "ορθά τέμνοντες" συλλογισμούς μας,σε άτομα που η γενικότερη συμπεριφορά τους ρέπει σε νεωτερισμούς και πολύ πέραν τούτων.
Θέλετε να προχωρήσω και λίγο ακόμη πιο πέρα τη σκέψη μου ; Ε, τότε,ακούστε.
Ο Μακράκης ήταν ένας δεινός θεολόγος που καταφέρθηκε σφοδρότατα κατά της Σιμωνίας, που μάστιζε στην εποχή του την Εκκλησία της Ελλάδος. Αποτέλεσμα ήταν να εκτραπεί σε παραληρηματική θεολογία με αποκορύφωμα την Αποκάλυψη,που ερμήνευσε.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.Οι νέοι θεολόγοι κτυπούν βάναυσα την Εκκλησία για να οδηγηθούν κι αυτοί σε θεολογικά παραληρήματα όπως αυτά των κ.κ. Βασιλειάδη, Ζηζιούλα,Ράμφου,Γιανναρά και πλήθος συνεργατών του π. Σμέμαν μη εξαιρουμένου. Επίκεντρο του παραληρήματος οι Ιεροί Κανόνες και η μη λειτουργική ανταπόκριση της Εκκλησίας στο πνεύμα των σύγχρονων καιρών.
Όλοι αυτοί λησμονούν ένα πράγμα.Ότι οι Ιεροί Κανόνες είναι κσνόνες μιας γενικής και φιλάνθρωπης αρχής. Αλλά πέρα από την αρχή αυτή,υπάρχει η μετά προσοχής ακρίβεια, ή διάκριση και η εξατομίκευση. Δεν μπορεί ποτέ η εξατομίκευση να υποκαταστήσει τις θέσεις αρχής των Ιερών Κανόνων. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν. Το δε χειρότερο,λιθοβολούν την Εκκλησία όπως έκαναν στον καιρό τους οι Ιουδαίοι: "περί καλού έργου ου λιθάζομέν σε,αλλά περί βλασφημίας, και ότι συ άνθρωπος ών ποιείς σεαυτόν Θεόν". Η Εκκλησία είναι αυτή που ήταν,που είναι και θα είναι. Τα ατοπήματα (μπορεί και βλασφημίες) αυτών που κατά καιρούς την διοικούν,και οι λιθοβολισμοί εκείνων που θέλουν να την προσαρμόσουν στα δεδομένα της εποχής και της επιστήμης,δεν την αγγίζουν.
@ΑοΒ
Λέμε πως το ύδωρ το ζων δεν το βρίσκουμε πλέον στην Εκκλησία διότι η σημερινή Εκκλησία ξανάγινε πηγάδι, καθώς ταυτίστηκε με τον κλήρο. Κάποιος επίσκοπος, στην τηλεόραση λέει σε έναν “γνωστό” λαϊκό. «-Και όμως σας περιμέναμε όλοι μας να έρθετε στην Εκκλησία! -Γιατί, ερωτά, που είμαι; -Εννοούμε σε μας, στον κλήρο», είχε την απάντησή του! Ο Γέρων Σωφρόνιος μας αποκάλυψε πως στην ζωή του συνάντησε πέντε-έξι ανθρώπους που είχαν την εμπειρία του ακτίστου φωτός. Μόνον οι δύο ανήκαν στον κλήρο.
Η Μετάνοια δεν καλύπτεται, δεν εξισούται με την εξομολόγηση. Σήμερα με ένα πτυχίο θεολογικής σχολής Μέσης Εκπαιδεύσεως, ένας Ιερεύς ανακηρύσσεται πνευματικός.
Σ' ευχαριστούμε για την αγάπη που μας δείχνεις εδώ και καιρό. Μας ωφελούν πολύ οι απειλές σου και οι τριγμοί των οδόντων. Φαίνεται ξεκάθαρα πως διαθέτεις τον σωστό πνευματικό. Βαδίζεις τον σωστό δρόμο, εν Αγίω Πνεύματι, νάχουμε την ευχή σου.
Αγαπητέ κ. Χριστοδουλίδη,
Δεν χρειάζεται κανείς μας το Άγιο Πνεύμα για να δει την εξουσία του κλήρου και την δουλοπρέπεια των πιστών σήμερα! Αρκεί ο Κοινός Νους!
Σωστά γράφετε ότι "ο κοινός νους βλέπει την εξουσία του κλήρου και την δουλοπρέπεια των πιστών". Οπωσδήποτε όμως χρειάζεται το Άγιον Πνεύμα για να δεί κι αυτό :"έπεσα προσκυνήσαι έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δεικνύοντός μοι ταύτα. και λέγει μοι,όρα μη,σύνδουλός σού ειμι και των αδελφών σου των προφητών και των τηρούντων τους λόγους του βιβλίου τούτου. τω Θεώ προσκύνησον".
Γίνομαι υπερβολικός; Μπορεί.
Για τον αναγνώστη,
που παρακολούθησε αυτή τη συζήτηση,μπορεί να διαβάσει αυτά που εγώ έγραψα στην πιο ολοκληρωμένη "εν ροή" έκθεση, ακολουθώντας το σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομά μου.
κ. Χριστοδουλίδη,
Είστε σίγουρος ότι γνωρίζετε τί σημαίνει παραλήρημα;
Σε έναν καλόπιστο διάλογο, είναι προτιμότερο να θέτουμε απευθείας τις όποιες αιτιολογημένες παρατηρήσεις ή αντιρρήσεις που έχουμε προς τον συνομιλητή μας.
κ. Χριστοδουλίδη,
τον καλόπιστο διάλογο, εφόσον γνωρίζετε τί είναι, έπρεπε να τον είχατε εφαρμόσει πριν γράψετε το παραλήρημα στο blog σας.
Το παραλήρημα για το οποίο γράφω αφορά στους Μακράκη και την ομάδα των οικουμενιστών νεο-ορθοδόξων.Δεν αφήνει αιχμές για κανένα άλλο. Μάλιστα δε, βάση αυτών που γράφετε δεν σας αφορά καθόλου. Εκτός αν δεν έχω καταλάβει καλά, οπότε ενδεχομένως να παραληρώ.
Σύμφωνοι, εμείς δεν θέλουμε επ' ουδενί να σας στεναχωρήσουμε. Κάναμε πολύ καλή παρέα μέχρι τώρα. Αλλά στο κείμενό σας γελάτε πίσω από την πλάτη μας.
Όχι,αυτό καθόλου να μη το νομίζετε. Φρόντισα όσο μπορούσα να είμαι διακριτικός στις (έμμεσες) παρατηρήσεις μου. Θέλησα μόνο να δείξω κάποια επικίνδυνα μονοπάτια χωρίς καμιά διάθεση ειρωνίας.
Δημοσίευση σχολίου