Περιδιαβαίνοντας τον “Ορθόδοξο Τύπο” της 26ης Ιουνίου 2009

Γιατί τον Ορθόδοξο Τύπο; Επειδή κατόρθωσε να συσπειρώσει γύρω του τον “κληρικαλισμό”, την άλλη μεγάλη αίρεση που μαστίζει και σκοτώνει την Εκκλησία μας σιγά-σιγά. Επειδή ο Ορθόδοξος Τύπος μας αποκαλύπτει με ενάργεια πως άρχισαν ήδη οι μάχες, ο εμφύλιος πόλεμος μέσα στην Ίδια την Εκκλησία, των Ι. Κανόνων από το ένα μέρος, που αντιπροσωπεύουν τα άπαρτα τείχη του κληρικαλισμού, με την “Ιστορική διαίσθηση” από το άλλο του Πατριαρχείου Κων/πόλεως κατά κύριο λόγο και όλων όσων πείθονται για την ανάγκη της Ενώσεως των Εκκλησιών με Ιστορικά κριτήρια και όχι με Εκκλησιαστικά. Όταν μιλούμε για εμφύλιο όμως, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά εμείς οι Έλληνες, μιλούμε για πόλεμο δύναμης, και όχι δικαίου. Είναι σκοτεινός πόλεμος εξουσίας και τίποτε άλλο! Στηρίζεται στον Φθόνο και τον Φόνο.

Τί εννοούμε; Πως και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές κάνουν ακριβώς τα ίδια! Να ένα μικρό δείγμα στην πρώτη σελίδα, από το κείμενο του πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση!
«Οι Οικουμενιστές βαδίζουν μοναχικό δρόμο. Μπορεί να έχουν αξιώματα και τίτλους, να έχουν κοσμική δύναμη, μπορεί να έχουν και χρήματα, όμως είναι μόνοι και μόνοι θα παραμείνουν. Και λίγο πιο κάτω: Πρέπει να γίνουμε παραδοσιακότεροι, να αποκτήσουμε περισσότερο ζήλο και περισσότερη παρρησία. Πολλοί κληρικοί, αλλά και επίσκοποι διαφωνούν, αλλά δεν εκφράζονται δημοσίως»!

Γιατί να εκφραστούν δημοσίως κ. Τάτση; Δεν έχουν ποίμνιο; Δεν έχουν χρέος να ενημερώσουν το ποίμνιό τους; Τον λαό του Κυρίου, τον οποίο αντιπροσωπεύουν; Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη απόδειξη για το γεγονός πως δεν υπάρχει η Εκκλησία πλέον στις καρδιές των ανθρώπων; Οι Οικουμενιστές λοιπόν δεν ενημερώνουν κανέναν! Γιατί οι κληρικοί ποιον ενημερώνουν; Η Ομολογία πίστεως μοιράστηκε στους επισκόπους; Γιατί δεν ενημέρωσαν τον λαό, του οποίου έχουν την μέριμνα;

Στην 3η σελίδα υπάρχει σύντομο άρθρο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιερόθεου. Μας πληροφορεί λοιπόν πως στις παραμονές της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως υπήρχαν τρεις διαφορετικές τάσεις για την διάσωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Γεώργιος Σχολάριος, ο οποίος αντιπροσώπευε την τρίτη τάση, είχε την άποψη ότι η διάσωση του Γένους (όχι της Αυτοκρατορίας) θα έλθει από την ίδια την ελληνορθόδοξη παράδοση όταν βιώνεται στην ολότητά της, δηλαδή όταν στηρίζεται στα πνευματικά της θεμέλια. Και απέτυχε, παρότι ο Μητροπολίτης μοιράζεται την γνώμη του Ranciman πως πέτυχε τη διάσωση του Γένους τουλάχιστον. Λίγο πιο κάτω ομολογεί πως τουλάχιστον διετηρήθη η αυτοσυνειδησία του Γένους (όχι τα πνευματικά του θεμέλια).

Η διάσωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η διάσωση του Γένους με τα πνευματικά του θεμέλια και η αυτοσυνειδησία του Γένους είναι τρία εντελώς διαφορετικά πράγματα! Πώς είναι δυνατόν να τα ταυτίζουμε;

Και τί έχετε να πείτε κ. Ιερόθεε για όσα μας αποκάλυψε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ο οποίος δεν βρήκε ούτε Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ούτε πνευματικά θεμέλια, ούτε αυτοσυνειδησία; Για την καταδίκη του από το Μοναστήρι του; Δεν θα έπρεπε τα πνευματικά θεμέλια να στηρίξουν τη σωτηρία του Γένους;

Εσείς προσωπικώς πιστεύετε πως συμβάλλετε στην διατήρηση της αυτοσυνειδησίας του Γένους! Δεν θα 'πρεπε όμως να αγωνίζεστε για την διατήρηση της ορθής πίστης και ορθής πράξης της Εκκλησίας;

Ερχόμαστε τώρα στο πιο σημαντικό σημείο: Η κ. Αμαλία Γερακανάκη έγραψε επιστολή διαμαρτυρίας εναντίον του κ. Γιανναρά. Διαμαρτύρεται επειδή ο κ. Γιανναράς κατηγορεί βάναυσα τον κλήρο με τρομοκρατικό λεξιλόγιο: «ροδοπέταλα, πού ραίνουν χρυσοστόλιστες μαζορέττες». Θα θέλαμε να καθησυχάσουμε την αγαθή κυρία για του λόγου το αληθές του κ. Γιανναρά! Μπορεί ο κ. Γιανναράς να είναι μακρυά από τα πνευματικά θεμέλια της Εκκλησίας, αλλά γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω του. Να την βεβαιώσουμε πως η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι το μόνο που απομένει να υπερασπιστεί ο καθένας μας, ελλείψει Εκκλησίας, μπρος στο βάρβαρο ψεύδος κλήρου και λαού που κυριαρχεί στις μέρες μας! Ίσως δε, ιστορικά, το “πρόσωπο” που διδάσκει ο κ. Γιανναράς, παρότι Εκκλησιαστικά ανύπαρκτο, να αποδειχθεί η μόνη μας λύση!

Και κάτι ακόμη για την σεβαστή κυρία! Τα κάθε λογής νεαρά άτομα με σπουδές, ωριμότητα, σοβαρότητα και επαγγελματική αξιοπρέπεια είναι κατάλληλα για γάμο ίσως, δεν είναι κατάλληλα όμως για να στηρίξουν Εκκλησιαστικές θέσεις!

Αμέθυστος