Ο 78χρονος ηθοποιός ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο αναζητώντας την Ιστορία του Θεού και μίλησε στο ΒΗΜΑgazino για το πού προέκυψε η ιδέα της αναζήτησης: μέσα στην Αγια-Σοφιά
Ειδικά όταν μιλάει για τον ίδιο τον Θεό. Ακούω τη φωνή του Μόργκαν Φρίμαν να μιλάει για την Ιστορία του Θεού, για μια αναζήτηση του ιδίου και των συνεργατών του σε όλον τον κόσμο, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ «The Story οf God», που θα προβληθεί τον Απρίλιο από το National Geographic Channel. Τον ακούω να μιλάει για τα ταξίδια, από την Ιερουσαλήμ μέχρι την Ινδία, την Τουρκία, το Τέξας και τη Γουατεμάλα, και δεν μπορώ να μη σκεφτώ αυτό που έχουν σκεφτεί δεκάδες παραγωγοί του Χόλιγουντ: τον ασεβή συνειρμό πως ο Μόργκαν Φρίμαν έχει επάνω του κάτι από αυτό που φανταζόμαστε πως είναι ο Θεός. Ψηλός, επιβλητικός, απόμακρος, κάτοχος αυτής της φωνής και (γιατί όχι;) μαύρος.
Δεν είναι τυχαίο πως έχει παίξει στο παρελθόν ρόλους όπου, μεταξύ σοβαρού και αστείου, έχει υποδυθεί τον Θεό. Και δεν είναι τυχαίο πως όταν τον ρωτάει κανείς αν υπάρχει Θεός, απαντά: «Ναι, πιστεύω, γιατί είμαι ο Θεός». Αρχικά, η αμηχανία. Ενα γελάκι, μια προσπάθεια να απαντήσεις αναζητώντας σε αυτή τη δήλωση την ισορροπία μεταξύ μεγαλομανίας και μέτριας πλάκας. «Επειδή τον έχετε υποδυθεί;». Οχι ακριβώς. «Κοιτάξτε, μπορεί να φαίνεται επιπόλαιη, επιφανειακή η προσέγγισή μου, αλλά αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως ο Θεός υπάρχει μόνο μέσα σου. Εχει κανείς επιστημονικές αποδείξεις πως υπάρχει Θεός; Οχι. Εχουμε θεωρίες από προφήτες, διηγήσεις και ανάγκη για πίστη. Υποθέτω πως είναι ένα ερώτημα πίστης το αν υπάρχει Θεός. Το δικό μου σύστημα πίστης δεν υποστηρίζει έναν παντοδύναμο Θεό που μας δημιούργησε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Δεν είμαι άθεος, δεν είμαι αγνωστικιστής. Θεωρώ πως Τον έχουμε εφεύρει. Αρα είναι μέσα μας, είμαι εγώ, είστε εσείς, αυτό εννοώ όταν λέω "είμαι ο Θεός"».
Εχει κάτι το υποβλητικό η φωνή του Μόργκαν Φρίμαν. Είναι τόσο βαθιά, τόσο μπάσα, τόσο αργόσυρτη, έχει τόσες σωστές παύσεις και εντάσεις, που πλησιάζει ακριβώς αυτό που έχεις στο μυαλό σου όταν σκέφτεσαι μια φωνή από το υπερπέραν.
Ειδικά όταν μιλάει για τον ίδιο τον Θεό. Ακούω τη φωνή του Μόργκαν Φρίμαν να μιλάει για την Ιστορία του Θεού, για μια αναζήτηση του ιδίου και των συνεργατών του σε όλον τον κόσμο, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ «The Story οf God», που θα προβληθεί τον Απρίλιο από το National Geographic Channel. Τον ακούω να μιλάει για τα ταξίδια, από την Ιερουσαλήμ μέχρι την Ινδία, την Τουρκία, το Τέξας και τη Γουατεμάλα, και δεν μπορώ να μη σκεφτώ αυτό που έχουν σκεφτεί δεκάδες παραγωγοί του Χόλιγουντ: τον ασεβή συνειρμό πως ο Μόργκαν Φρίμαν έχει επάνω του κάτι από αυτό που φανταζόμαστε πως είναι ο Θεός. Ψηλός, επιβλητικός, απόμακρος, κάτοχος αυτής της φωνής και (γιατί όχι;) μαύρος.
Δεν είναι τυχαίο πως έχει παίξει στο παρελθόν ρόλους όπου, μεταξύ σοβαρού και αστείου, έχει υποδυθεί τον Θεό. Και δεν είναι τυχαίο πως όταν τον ρωτάει κανείς αν υπάρχει Θεός, απαντά: «Ναι, πιστεύω, γιατί είμαι ο Θεός». Αρχικά, η αμηχανία. Ενα γελάκι, μια προσπάθεια να απαντήσεις αναζητώντας σε αυτή τη δήλωση την ισορροπία μεταξύ μεγαλομανίας και μέτριας πλάκας. «Επειδή τον έχετε υποδυθεί;». Οχι ακριβώς. «Κοιτάξτε, μπορεί να φαίνεται επιπόλαιη, επιφανειακή η προσέγγισή μου, αλλά αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως ο Θεός υπάρχει μόνο μέσα σου. Εχει κανείς επιστημονικές αποδείξεις πως υπάρχει Θεός; Οχι. Εχουμε θεωρίες από προφήτες, διηγήσεις και ανάγκη για πίστη. Υποθέτω πως είναι ένα ερώτημα πίστης το αν υπάρχει Θεός. Το δικό μου σύστημα πίστης δεν υποστηρίζει έναν παντοδύναμο Θεό που μας δημιούργησε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Δεν είμαι άθεος, δεν είμαι αγνωστικιστής. Θεωρώ πως Τον έχουμε εφεύρει. Αρα είναι μέσα μας, είμαι εγώ, είστε εσείς, αυτό εννοώ όταν λέω "είμαι ο Θεός"».
Πώς προέκυψε η ιδέα πίσω από το «The Story of God»; «Μέσα στην Αγια-Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη. Βλέποντας τις τοιχογραφίες, τις χριστιανικές αγιογραφίες που είχαν καλυφθεί ανά τους αιώνες, μαθαίνοντας για τη μετατροπή της εκκλησίας σε τζαμί, συνειδητοποίησα πως δεν ήξερα σχεδόν τίποτα για την Ιστορία των θρησκειών. Ημασταν εκεί με τους συνεργάτες μου και έτσι γεννήθηκε η ιδέα ενός ντοκιμαντέρ για τον Θεό, μια ιστορία που μπορεί να ειπωθεί από χιλιάδες οπτικές γωνίες».
Στο ντοκιμαντέρ αναζητείτε τις ρίζες της θρησκείας. Ταξιδέψατε από την Ιερουσαλήμ μέχρι τη Γουατεμάλα. Τι σας έμεινε περισσότερο, οι διαφορές ή οι ομοιότητες μεταξύ των θρησκειών; «Αν μπορώ να βρω μια μεγάλη ομοιότητα, θα επικεντρωνόμουν σε αυτήν του Χριστιανισμού, του Βουδισμού και του Ισλάμ. Και στις τρεις αυτές θρησκείες υπάρχει μια ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης. Από την άλλη, στον Ινδουισμό δεν υπάρχει το σενάριο της Κόλασης. Μόνο κατά τη διάρκεια της ζωής - για τον Ινδουισμό - υπάρχουν προϋποθέσεις Κόλασης. Οι ινδουιστές προσβλέπουν στην τελική επιδίωξη που είναι η υπέρβαση του σώματος και η μετατροπή του σε ενέργεια - δηλαδή σε Θεό. Αυτή είναι όλη η ιδέα πίσω από τη μετενσάρκωση. Εχουν μια ισχυρή πεποίθηση πως πρέπει να γίνεται διαρκώς μετενσάρκωση, ώσπου να γίνει σωστά. Ιδεατά, αν γίνει σωστά η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια, θα γίνει μία φορά και δεν θα πρέπει να ζήσουν ξανά αυτό το χάος της ζωής (γελώντας). Οπότε η ιδέα τού να γίνεις "ένα με τον Θεό" είναι η ιδέα του Παραδείσου σύμφωνα με τον Ινδουισμό».
Ερευνώντας για όλες τις θρησκείες καταλήξατε για το αν είναι ή έχουν υπάρξει όλες βίαιες ανά τους αιώνες; Δεν γίνεται να μη σας ρωτήσω στην εποχή που ζούμε - πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το «Charlie Hebdo», έναν χρόνο μετά την επίθεση στα γραφεία του, με μια εικόνα του Θεού και τίτλο «Ο ένοχος δεν έχει συλληφθεί ακόμη». Συμφωνείτε; «Δεν ξέρω αν συμφωνώ. Ξέρω, όμως, ότι στο ντοκιμαντέρ δεν αναζητήσαμε αυτό. Αναζητήσαμε τον Θεό, όχι τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι είναι η αιτία της βίας και του πολέμου. Ο Θεός είναι κάτι που εκτείνεται πέρα από την ιδέα της ανθρωπότητας. Εμείς αναζητήσαμε τη γνώση και η έλλειψή της είναι αυτή που οδηγεί στη βία...».
Με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, έχω την εντύπωση πως η θρησκεία και η κουλτούρα δεν κάνουν καλές «δημόσιες σχέσεις» στην εικόνα του Θεού. Αυτό το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να δώσει καλύτερη εικόνα στον Θεό; «Ελπίζω. Η ελπίδα μου είναι πως αναζητώντας τον "Θεό", και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί δεν είναι μόνο μία η ιδέα του Θεού, θα καταλήξουμε πως οι άνθρωποι έχουν περισσότερες ομοιότητες και λιγότερες διαφορές. Πως οι θρησκείες περισσότερο μοιάζουν παρά διαφέρουν. Θέλω να καταλάβουμε ποιος είναι ο Θεός, τι είναι για εμάς ο Θεός».
Κατά τη γνώμη σας, υπάρχει σχέση μεταξύ των ικανοτήτων του μυαλού και της επιστήμης και των θείων πρακτικών; «Αυτή είναι μια βαθιά ερώτηση και δεν είμαι τόσο βαθύς τύπος, για να είμαι ειλικρινής. Νομίζω πως το σενάριο που έχουμε στο μυαλό μας για τον Θεό δεν αλλάζει. Οσο προχωράμε, παρά (ή ίσως εξαιτίας) της προόδου της επιστήμης, η ιδέα του Θεού είναι πιο ισχυρή. Φαίνεται πως ακόμη και αν δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξή Tου, αυτό δεν απειλεί τη φήμη Του. Μιλάμε για ιδέες. Και η ιδέα του Θεού, της ζωής, του θανάτου, είναι ισχυρές. Δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα και πράγματα που δεν μπορούμε να συλλάβουμε, όσο και να προοδεύει η επιστήμη. Για την ακρίβεια, όσο πιο πολλά καταλαβαίνουμε, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε. Υπάρχει πάντα μια πιο βαθιά αλήθεια».
Αλήθεια, εσείς τι σχέση έχετε με τον Θεό και τη θρησκεία; Είστε θρήσκος; «Εχω μια στενή σχέση με την ιδέα του Θεού, αλλά όχι, δεν είμαι θρήσκος».
Αυτό το ντοκιμαντέρ άλλαξε την οπτική σας για τα πράγματα; «Οχι, καθόλου. Απέκτησα γνώση για πολλές διαφορετικές θρησκείες και πρακτικές και τελετουργικά, αλλά η άποψή μου παρέμεινε η ίδια...».
Υπήρξαν παρεμβάσεις; Εκπρόσωποι θρησκειών που προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή μαζί σας για να αλλάξουν την οπτική σας για τα πράγματα; «Οχι, καθόλου. Μιλήσαμε με ειδικούς, με εκπροσώπους κάθε θρησκείας, πήραμε συμβουλές και απόψεις, αλλά δεν δεχθήκαμε προσηλυτισμό από κανέναν. Το κάναμε σαφές και κανείς δεν προσπάθησε να μας επηρεάσει».
Αναρωτιόμουν, ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο, από το Μεξικό στο Βατικανό, στο Βαρανάσι της Ινδίας, στη Γουατεμάλα και την Ελβετία, και γνωρίζοντας τόσους ανθρώπους, τι σας επηρέασε περισσότερο; Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση; «Οσο και να φαίνεται περίεργο, κάτι που είδα στην Αμερική. Ημασταν σε έναν καταυλισμό Ινδιάνων Νάβαχο, παρακολουθώντας ένα τελετουργικό που λέγεται Kinaalda. Είναι το τελετουργικό που παρακολουθεί τη μετατροπή ενός κοριτσιού σε γυναίκα, κάπως σαν το εβραϊκό Μπαρ Μιτσβά. Ημασταν, λοιπόν, στην έρημο, σε μια τελετή τεσσάρων ημερών, όπου μια νεαρή γυναίκα και οι υπόλοιπες γυναίκες της φυλής περνάνε από διαφορετικές διαδικασίες. Μία τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορεί στη μέση της ερήμου το ξημέρωμα, μία άλλη φτιάχνει ένα τεράστιο κέικ. Είναι υπέροχο, γιατί περιγράφει με χειροπιαστό τρόπο τη μετάβαση ενός κοριτσιού στην ενήλικη ζωή. Εκτός από θρησκευτική τελετή, είναι και ένας τρόπος να ενωθεί το άτομο με τις ρίζες του, με τη φύση».
Κάτι που μάλλον συμβαίνει αναπόφευκτα, είτε λόγω της φωνής σας είτε επειδή έχετε παίξει αρκετές φορές τον ρόλο του Θεού, είναι να σας περνούν αρκετοί για τον Θεό. Πηγαίνοντας στην Ιερουσαλήμ, συναντήσατε ανθρώπους που σας θεωρούσαν Θεό ή τουλάχιστον τη φωνή του Θεού; «Οχι, αυτό συμβαίνει περισσότερο στην Αμερική, ίσως και στην Αγγλία. Νομίζω πως οι περισσότεροι άνθρωποι μακριά από αυτές τις δύο χώρες με παίρνουν πιο πολύ στα σοβαρά - μάλλον έχουν μια πιο ξεκάθαρη ιδέα για το τι είναι Θεός».
Μπορούμε να εξαφανίσουμε το κακό από τον πλανήτη; «Οχι, δεν μπορούμε. Αν εξολοθρεύσουμε το κακό, εξολοθρεύουμε και το καλό».
Τι είναι κακό; «Το αντίθετο του καλού. Εχεις το ένα επειδή έχεις και το άλλο...».
Αν ήσασταν Θεός στην πραγματικότητα, τι θα κάνατε για αυτόν τον κόσμο; «Ενα από τα πρώτα πράγματα που θα έκανα θα ήταν να σταματήσω την τυραννία της ακατάσχετης καλλιέργειας της γης, της εκμετάλλευσής της για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Μετατρέποντας τα πάντα στον πλανήτη σε τρόφιμα για τους ανθρώπους, κόβοντας τα δέντρα στα τροπικά δάση, εκτοπίζοντας τα ζώα, καταστρέφουμε αλαζονικά τα πάντα. Το πρόβλημά μας είναι ο υπερπληθυσμός. Εχουμε 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη. Υπάρχει χώρος και για περισσότερους, αλλά η ενέργεια που απαιτείται, η ρύπανση και η φθορά που προκαλείται, καταστρέφει τον πλανήτη. Βέβαια, η θεωρία μου είναι πως η ευφυΐα του Σύμπαντος είναι μεγαλύτερη από την ανθρώπινη. Είμαστε εδώ προσωρινά και σύντομα θα φύγουμε. Ο πλανήτης, η φύση, θα επιβιώσει και ύστερα από εμάς. Νιώθω πολλές φορές πως είμαστε παράσιτα του πλανήτη...».
Το ντοκιμαντέρ «The Story of God» με τον Μόργκαν Φρίμαν θα προβληθεί τον Απρίλιο από το National Geographic Channel, το οποίο είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω Nova, OTE TV, Vodafone TV και Cyta Hellas.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016
ΣΧΟΛΙΟ: " Ο Πάν πέθανε", "Ο Θεός πέθανε, εμείς τόν σκοτώσαμε". Ζούμε μετά τόν θάνατο τού θεού. Τού θεού πού εμείς κατασκευάσαμε καί σκοτώσαμε. Αυτή είναι η σύγχρονη υπέρβαση, η ανθρωπολογία. Η αυθυπέρβαση μέ τήν οποία ο άνθρωπος αυτοχρίεται θεός. Ο θάνατος τού κατασκευασμένου θεού θεσμοποιήθηκε από τούς κληρονόμους του. Στήν αρχή από τόν Πάπα, στήν συνέχεια από τόν Διανοούμενο καί σήμερα από τόν Ηθοποιό. Τό Χόλλυγουντ ( τό νέο Ιερό ξύλο τής εικονικής ζωής, τής αποθέωσης τού κόσμου σάν αναπαράσταση) ανέλαβε τήν διαχείρηση τής κληρονομιάς τού Νεκρού. Τήν συντήρηση όλων τών νεκροταφείων τού θεού επί τής γής καί επί τού Σύμπαντος καί τήν εικονική επιβίωση καί διατροφή τών παιδιών τού νεκρού. Σήμερα ο Βαρθολομαίος προσπαθεί νά συμφωνήσει γιά τήν παράδοση καί τού Ορθοδόξου νεκροταφείου στό χόλλυγουντ.Πρόεδρος τών νεκροταφείων έχει αναλάβει ήδη ο Πάπας, αντί τού χριστού( Είναι ο αναμενόμενος αντί-χριστος ο οποίος δέν είναι αντίθετος αλλά αντί, στήν θέση τού χριστού). Εχει υποσχεθεί τήν θέση τού ανιπροέδρου στόν Βαρθολομαίο. Ολος ο κλήρος, οι αντι-πρόσωποι τού νεκρού θεού, περιμένει μέ αγωνία τήν σημερινή ομοφωνία σάν γενέθλιο ημέρα τής εικονικής ορθοδοξίας καί τήν ολοκληρωτική ανακούφισή του από τήν πίεση τών Αγίων τού Κυρίου οι οποίοι επιμένουν ότι ο Θεός είναι Ζωντανός καί κανείς δέν μπορεί νά τόν ακουμπήσει διότι άκτιστος. Τό τελευταίο επιχείρημα πρίν τήν ομοφωνία καί τήν ένωση τών γραφείων κηδειών τής γής , τό Αγιο Πνεύμα, τό οποίο λαμβάνεται μόνον μέ διορισμό από τούς κατά τόπους διευθυντάς, τούς ονομαζόμενος καί επισκόπους. Γενναιόδωρα προσφέρει τό άγιο πνεύμα καί σέ ορισμένους προορισμένους η φιλοσοφία τού προσώπου διότι τό άγιο αυτό πνεύμα όπου θέλει πνεί.
Ας αρχίσουν οι χοροί φίλοι, οι Ζηζιούληδες καί οι Βαρθολομαίοι ανακηρύσσονται αστέρια τού Χόλλυγουντ, δίπλα στόν Φρί-μαν, καί έχουν βάσιμες ελπίδες πλέον νά τσιμπήσουν καί κανά προσωπικό αυτόγραφο. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
Αμέθυστος
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016
ΣΧΟΛΙΟ: " Ο Πάν πέθανε", "Ο Θεός πέθανε, εμείς τόν σκοτώσαμε". Ζούμε μετά τόν θάνατο τού θεού. Τού θεού πού εμείς κατασκευάσαμε καί σκοτώσαμε. Αυτή είναι η σύγχρονη υπέρβαση, η ανθρωπολογία. Η αυθυπέρβαση μέ τήν οποία ο άνθρωπος αυτοχρίεται θεός. Ο θάνατος τού κατασκευασμένου θεού θεσμοποιήθηκε από τούς κληρονόμους του. Στήν αρχή από τόν Πάπα, στήν συνέχεια από τόν Διανοούμενο καί σήμερα από τόν Ηθοποιό. Τό Χόλλυγουντ ( τό νέο Ιερό ξύλο τής εικονικής ζωής, τής αποθέωσης τού κόσμου σάν αναπαράσταση) ανέλαβε τήν διαχείρηση τής κληρονομιάς τού Νεκρού. Τήν συντήρηση όλων τών νεκροταφείων τού θεού επί τής γής καί επί τού Σύμπαντος καί τήν εικονική επιβίωση καί διατροφή τών παιδιών τού νεκρού. Σήμερα ο Βαρθολομαίος προσπαθεί νά συμφωνήσει γιά τήν παράδοση καί τού Ορθοδόξου νεκροταφείου στό χόλλυγουντ.Πρόεδρος τών νεκροταφείων έχει αναλάβει ήδη ο Πάπας, αντί τού χριστού( Είναι ο αναμενόμενος αντί-χριστος ο οποίος δέν είναι αντίθετος αλλά αντί, στήν θέση τού χριστού). Εχει υποσχεθεί τήν θέση τού ανιπροέδρου στόν Βαρθολομαίο. Ολος ο κλήρος, οι αντι-πρόσωποι τού νεκρού θεού, περιμένει μέ αγωνία τήν σημερινή ομοφωνία σάν γενέθλιο ημέρα τής εικονικής ορθοδοξίας καί τήν ολοκληρωτική ανακούφισή του από τήν πίεση τών Αγίων τού Κυρίου οι οποίοι επιμένουν ότι ο Θεός είναι Ζωντανός καί κανείς δέν μπορεί νά τόν ακουμπήσει διότι άκτιστος. Τό τελευταίο επιχείρημα πρίν τήν ομοφωνία καί τήν ένωση τών γραφείων κηδειών τής γής , τό Αγιο Πνεύμα, τό οποίο λαμβάνεται μόνον μέ διορισμό από τούς κατά τόπους διευθυντάς, τούς ονομαζόμενος καί επισκόπους. Γενναιόδωρα προσφέρει τό άγιο πνεύμα καί σέ ορισμένους προορισμένους η φιλοσοφία τού προσώπου διότι τό άγιο αυτό πνεύμα όπου θέλει πνεί.
Ας αρχίσουν οι χοροί φίλοι, οι Ζηζιούληδες καί οι Βαρθολομαίοι ανακηρύσσονται αστέρια τού Χόλλυγουντ, δίπλα στόν Φρί-μαν, καί έχουν βάσιμες ελπίδες πλέον νά τσιμπήσουν καί κανά προσωπικό αυτόγραφο. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου