3. ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ

O κόσμος – ο άνθρωπος – η λύτρωση – η εκκλησία!

Ο Μέσκος συνεχίζει με αυξανόμενο πάθος την εκλαΐκευση της Χριστιανικής ζωής και διδασκαλίας μειώνοντάς την, για τους δικούς του ψυχολογικούς λόγους!

Εδώ αναδύεται και η θεά στην οποία πιστεύει και η οποία του δίνει δύναμη! Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Μια μονομερής και ουτοπική άποψις της επιστήμης, χωρίς τα προβλήματά της, τα αδιέξοδά της, την εξάρτησή της από την εξουσία και το χρήμα, χωρίς την αλαζονεία των επιστημόνων της οι οποίοι κάνουν τα πάντα για ένα νόμπελ, χωρίς τις αντιφάσεις της, τις οποίες καταπίνει με το πρωινό του τσάϊ!

Η δημιουργία του κόσμου, όπως περιγράφεται στη βίβλο, λέει, ατύχησε, διότι δεν προέβλεψε την επιστήμη και την ανάπτυξή της! Το Σύμπαν έπεσε στα χέρια της Επιστήμης και δεν μπορεί να της το αποσπάσει κανείς από τα χέρια της πλέον.

Αρχίζει να χοροπηδά πάνω στην κλίμακα της δημιουργίας, αλλά σκοντάφτει αμέσως στη δημιουργία εκ του Μηδενός: «Υπάρχει κάποιο μηδέν από το οποίο ξεπηδά το σύμπαν; Υπάρχει κάτι άλλο έξω από τον Θεό;» Αγνοεί παντελώς την δημιουργία εκ των ακτίστων ενεργειών, οι οποίες δημιουργούν το Μηδέν με την ύπαρξή τους και μόνον. Ο κόσμος και η ζωή δεν δημιουργήθηκαν από την ουσία του Θεού.

Αυτές είναι ο Λόγος του Θεού, που δημιούργησε τα πάντα με το: «Είπε και εγένετο». Αυτές, υπονοούνται και σαν την συνείδηση του ανθρώπου, σαν την φωνή του Θεού που αντηχεί μέσα μας , όπως δίδαξε ο Θεός τον Ηλία. Αυτές αποτελούν και τον νόμο του Θεού, που βρίσκεται γραμμένος στις σάρκινες πλάκες της καρδιάς του καθενός μας, όπως μας δίδαξε και ο Κύριος στους Μακαρισμούς! Όπως μας αποκάλυψε και ο Σωκράτης ο πατέρας της φιλοσοφίας!

Μας δημιούργησε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, ο Τριαδικός Θεός. Και καλό είναι να ανατρέξουμε στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο όσοι ενδιαφερόμαστε! Και τί είναι άραγε αυτό το κατ' εικόνα; Είναι απλά και μόνο τα “ώτα” του Ευαγγελίου. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω! Αυτό είναι όλο. Όποιος δεν έχει ώτα πεθαίνει. Αυτά νομίζουμε φθάνουν, διότι δεν μπορούμε να ρίχνουμε τους μαργαρίτες στα σκυλιά που γαβγίζουν. Όπως έκανε η Εύα και έχασε την επαφή της με τον Λόγο Κυρίου! Δεν σκέφτηκε γιατί να υπάρχει ένα όν που δεν γνωρίζει τον Νόμο του Κυρίου; Δεν ανατρίχιασε μπροστά στον κίνδυνο. Το δέντρο του θανάτου είναι η γνώση που μπορούμε να αποκτήσουμε από άλλες πηγές, εκτός του Θεού. Διότι όση Γνώση χρειαζόμαστε μας την δίνει ο Λόγος.

Αποκτούμε Γνώση χωρίς τον Λόγο; Πεθαίνουμε όπως μας προειδοποιεί ο “μύθος” που τόσο υποτιμά ο Μέσκος, διότι δεν τον καταλαβαίνει!

Με τον θάνατο καταστρέφεται η επαφή μας με τον Λόγο, καταστρέφονται το ώτα, η ακοή και η υπακοή μας. Η υπερηφάνεια παίρνει την θέση του Θεού. Όπως μας αποκαλύπτει περίτρανα και ο Μέσκος! Πώς το γράφει στο blog του; Ο θεός μου είναι η ιερή αντανάκλαση του εαυτού μου! Το ιερό είδωλο. Παραβαίνοντας τον νόμο περί ειδωλολατρείας και εννοώντας το κατ' εικόνα κάτι σαν καθρέφτη. Ένας καθρέφτης που δόθηκε δώρο από τον Θεό για να καθρεφτίζουμε τον ναρκισσισμό μας! Δυστυχισμένος άνθρωπος. Και ποιος είναι ο Λόγος του Νάρκισσου, εφόσον διέκοψε την επαφή του με τον Θεό-Λόγο και βαδίζει προς τον θάνατο; [Πώς είχαν περιγράψει οι αναρχικοί αυτό το φαινόμενο; Πεθαίνετε στα 17 και σας θάβουν στα 70!]

Η ΗΧΩ είναι ο λόγος του πλέον. Οι τελευταίες λέξεις των ομιλιών των ανθρώπων. Χωρίς κανένα νόημα, αρχή και τέλος. Η ηχώ της ανθρωπολογίας, της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της θεολογίας! Αυτή είναι η Βαβέλ. Η προσποίηση των κουφών πως ακούνε και καταλαβαίνουν.

Στην συνέχεια πιστεύει πως ο Θεός έχει Νού και πώς οι Λόγοι των όντων είναι οι Ιδέες του Πλάτωνος. Δυστυχώς γι' αυτόν ο Θεός δεν έχει Νού, όπως και ο ίδιος ο Μέσκος. Αυτά έχουν λυθεί από τον καιρό του Ωριγένη. Έχει λοιπόν την εικόνα, την ιερή αντανάκλαση του εαυτού του, ο κ. Μέσκος, έχει και την ομοίωση, είναι χωρίς Νού. Είναι πλήρης! Πώς είχε πει ο Θεός βλέποντας τον αξιοθρήνητο Αδάμ να βγαίνει από τον παράδεισο, την χώρα της υπακοής στο Θεό, της Ελευθερίας; Για δες τον Αδάμ έγινε σαν κι εμάς, Θεός! Η καρδούλα του Αδάμ το ξέρει, που κλαίει μαύρο δάκρυ από τότε μέχρι σήμερα ! Αυτό σημαίνει Ευαγγέλιο ! Αδάμ μην κλαις πια, βρίσκομαι ανάμεσά σας, και ο τρόπος της ενώσεώς μας αυτή τη φορά θα είναι άτρεπτος. Χαίρου!

Ο Μέσκος, ο άφρων λοιπόν, αρνείται την πτώση με ένα παιδαριώδες επιχείρημα! Εάν υπήρχε η πτώση, η επιστήμη θα την είχε ανακαλύψει! Χωρίς να υπολογίζει τον κατακερματισμό της επιστήμης, την απελπισία της να επινοήσει μια ενοποιητική αρχή που θα ενώνει τον μικρόκοσμο με τον μακρόκοσμο, την απροσδιοριστία με την βαρύτητα! Χωρίς να υπολογίζει την δική του πτώση. Ο ίδιος δεν ισχυρίζεται πως “έπεσε” στην εκκλησία για 20 χρόνια; Δεν είναι και λίγα! Και δεν ισχυρίζεται πως σώθηκε από την πτώση αυτή λόγω μιας ανόητης ιδέας: Πως ο ίδιος άνθρωπος έχει τις εμπειρίες και ο ίδιος τις ερμηνεύει! Αλλά οι ερμηνείες μπορεί να είναι σχετικές και διαστρεβλωτικές! Είναι ανόητη αυτή η ιδέα διότι οι εμπειρίες προσφέρουν μόνες τους καθώς αφομοιώνονται από το υποκείμενο της εμπειρίας την ερμηνεία τους.

Και όμως στη σελίδα 96 αντιγράφει με τη δύναμη της ηχώς πως «ο άνθρωπος αποτελείται από δύο διαφορετικής φύσεως και τάξεως ουσίες: μία υλική και μία πνευματική!» Δεν θα μπορούσε να σκεφτεί μόνον μ' αυτή την πρόταση πως άλλη ουσία έχει την εμπειρία και άλλη ουσία την ερμηνεύει; Πώς ο ίδιος δεν είχε ποτέ του “άλλη” εμπειρία, μ' αυτή την πολυθρύλητη εμπειρία του φωτός, διότι τα φώτα είναι πολλά και περίεργα!; Όπως άλλωστε είδαμε στην Θιβετανική βίβλο των νεκρών!

Δεν θα μπορούσε να σκεφτεί πως ο άνθρωπος είναι διπλός;

Πριν φτάσουμε σε μια σημαντική πατερική διδασκαλία πάνω στο θέμα μας, ας σημειώσουμε κάτι σχετικό με τον Απόστολο Παύλο. Ο Μέσκος κληρονομεί και υιοθετεί όλο το μένος της προτεσταντικής θεολογίας εναντίον του Απ. Παύλου. Μένος που οφείλεται στο ότι δεν μπορούν να τον καταρρίψουν εύκολα καθώς στις επιστολές του δεν υπάρχουν τοπωνύμια με την βοήθεια των οποίων καταρρίπτουν ως γνωστόν τα Ευαγγέλια, καθώς επίσης υιοθετεί και το μένος του φίλου του Βασιλειάδη! Στη σελίδα 101 γράφει: «Ο Παύλος δημιούργησε ένα σχήμα το οποίο καθόρισε δεσμευτικά την εξέλιξη της χριστιανικής θεολογίας. Συνέδεσε τον Χριστό με τον απαγγελμένο στη Γένεση Μεσσία».

Θα μπορούσε και ο Ράμφος να γράψει αυτή την χαριτωμένη ανακρίβεια, λόγω κακής προαιρέσεως και ο ίδιος. Διότι η σύνδεση γίνεται στις πράξεις των Αποστόλων, στην πρώτη ομιλία του Πέτρου, μετά την Πεντηκοστή! «ασφαλώς ουν γιγνώσκέτω πας οίκος Ισραήλ ότι και Κύριον και Χριστόν αυτόν ο Θεός εποίησε, τούτον τον Ιησούν όν υμείς εσταυρώσατε».

Ακόμη και όσα προσπαθεί να φορτώσει στην Εκκλησία είναι απλές συκοφαντίες. Ο Κύριος δεν ίδρυσε κανέναν φορέα μέσω του οποίου προσφέρεται η Σωτηρία. Αυτή είναι ακριβώς παπική διδασκαλία ! Η Ορθόδοξη διδασκαλία διδάσκεται από τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο. Την έχουμε επαναλάβει πολλές φορές. «Όλοι οι Άγιοι είναι κατά αλήθειαν μέλη Χριστού του Θεού και ως μέλη είναι κολλημένοι με αυτόν και ενωμένοι με το σώμα του Χριστού, δια να είναι ο Χριστός κεφαλή και όλοι οι Άγιοι ένας άνθρωπος. [ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ]. Και άλλοι από αυτούς αποπληρούσι τάξιν χειρών, εργαζόμενοι έως άρτι... αναπλάττοντες εξ' αναξίων αξίους και φέροντες αυτούς πάλιν εις αυτόν. Και άλλοι είναι εις τάξιν στήθους και αναβρύουν εις τούς διψώντας και πεινώντας την δικαιοσύνην του Θεού, το καθαρώτατον ύδωρ του λόγου της απορρήτου σοφίας και γνώσεως, άλλοι είναι ωσάν σκέλη και πόδια και δείχνουν ανδρείαν και υπομονήν εις τους πειρασμούς, σαν τον Ιώβ. Τοιουτοτρόπως συναρμόζεται το σώμα της Εκκλησίας του Χριστού...»

Όσο για την κτίση και την μοίρα της στα χέρια της Επιστήμης, ο ίδιος Άγιος Συμεών ξανά στον 45ο του Λόγο, στη σελ. 213 της εκδόσεως Ζαγοραίου γράφει: «“Τή γάρ ματαιότητι ή κτίσις υπετάγη ουχ εκούσα αλλά δια τον υποτάξαντα επ' ελπίδι”. Η κτίσις δέν υπετάχθη αφ' εαυτού της εις τούς ανθρώπους, ούτε με το θέλημά της έγινε φθαρτή και κάμνει και καρπούς φθαρτούς και βλαστάνει ακάνθας και τριβόλους. Ο Θεός πρό του να κάμει τόν κόσμον, επροώρισε να γένη η σωτηρία του ανθρώπου από την αναγέννησιν οπού έμμελε να λάβει δια της ενσάρκου οικονομίας του Χριστού και έτσι υπέταξεν εις αυτόν την κτίσιν και την υποχρέωσε να γένει φθαρτή, ωσάν οπού έγινε φθαρτός και ο άνθρωπος, δια τον οποίον εκτίσθη αυτή, δια να δίδει εις αυτόν κάθε χρόνον τροφήν φθαρτήν. Και όταν ανακαινίση τον άνθρωπον τότε να ανακαινίσει μαζί με αυτόν και όλην την κτίσιν, και να την κάμη αΐδιον, άφθαρτον και άϋλον».

Η επιστήμη λοιπόν δεν μπορεί παρά να βρει αυτό που υπάρχει, όπως και η διάνοια του ανθρώπου δεν μπορεί να βρει στον εαυτό της την πτώση της και βλέπει την τρίχα στον οφθαλμό τού άλλου, αλλά δεν μπορεί να δει το παλούκι στον δικό της οφθαλμό.

Άτυχος λοιπόν ο Μέσκος, για έναν ακόμα λόγο. Μόλις έμαθε η επιστήμη πως ξεκίνησε μαζί με τους φίλους του έναν διάλογο επιστήμης και θρησκείας, η επιστήμη κήρυξε εαυτόν θρησκεία, της απέδωσε το αλάθητο και έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, μεγαλύτερος ακόμη και από τον πάπα!

Για να τελειώνουμε: Γνωρίζει κάποιος από τους οπαδούς και φίλους του Μέσκου, πώς υπέγραφε τα κείμενα που δημοσίευε στο αποκρυφιστικό περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ, μαζί με τον φίλο του Βασιλειάδη; Σαν Αρσένιος Μέσκος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όπου έμενε μόνος!

Ο Αρσένιος Μέσκος λοιπόν, ο Ηγούμενος!

(Συνεχίζεται)

Αμέθυστος