Οι συνέπειες αναγνώρισης "Ιθαγενών Μακεδόνων"

Οι συνέπειες αναγνώρισης "μακεδονικού Έθνους" ως προπαρασκευαστική οικουμενιστική γεωπολιτική και νομική αυτοδιοικητική κατασκευή της "Ηνωμένης Μακεδονίας" και ευρωβαλκανοτουρκικής ομοσπονδιοποίησης και η νεοαριστερή αντιεπιστημονική κατάχρηση του αυτοπροσδιορισμού ως αλληλουχία νομοθεσιών από την απλοποιημένη απόδοση ιθαγένειας επιλογής και την "ταυτότητα φύλου", στην αναγνώριση "μακεδονικής ταυτότητας"

Τι μπορεί να επιφέρει γεωπολιτικά η θέση της Ελληνικής Μακεδονίας και η γειτνιάζουσα χώρα των Σκοπίων έχοντας κατοχυρώσει ονομασία με παράγωγο που εμπεριέχει τον όρο "Μακεδονία". (ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ συμφωνήθηκε το "Βόρεια Μακεδονία") σε σχέση με την αναγνώριση "μακεδονικού έθνους":
Το κρατίδιο των Σκοπίων είχε εν τη γενέση του ένα εξαιρετικά επικίνδυνο βασικό χαρακτηριστικό επιδίωξης συνένωσης μέσω αποσχίσεων εδαφών-περιφερειών γειτνιάζοντων κρατών διεκδικώντας την προσάρτηση της ιστορικής πλήρους γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, και κατά δεύτερον την ανιστόρητη διεκδίκηση διεθνούς αναγνώρισης "μακεδονικού ΄Εθνους" και σε επέκταση προώθηση αναγνώρισης κάποιων τεχνητών μακεδονικών μειονοτήτων στις γειτονικές χώρες των Σκοπίων.

Ο κρατικός τεχνητός εθνοτικός "μακεδονισμός" ως αυτοπροσδιορισμός, δεν είναι απλώς υπόθεση Ελλάδος και Σκοπίων ακόμη και πριν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά ένα διπλωματικό πεδίο συνολικής επιδίωξης αφομοίωσης και ομοσπονδιακής αναδιακατομής περιοχών και περιφερειών όλων των κρατών που συνορεύουν με το κρατίδιο των Σκοπίων για την συνένωση εδαφών μέσω των ανιστόρητων ζητημάτων που εγείρουν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "Μακεδόνες". Το αλυτρωτικό αφήγημα απόσχισης τμημάτων από περιφερειακές χώρες και σύνθεσης της "Ηνωμένης Μακεδονίας" αποτελεί κεντρική πολιτική των Σκοπίων όσον αφορά την προώθηση της τεχνητής ταυτότητα τους.

Η πραγματικότητα γύρω από από τα Σκόπια σε σχέση με την ομοσπονδιακή νεομεσσιανική βάση αλυτρωτισμού φανερώνεται από το "άτυπο" μέχρι στιγμής όνομα αυτής της ομοσπονδιοποίησης (united macedonia) και όχι από το ίδιο το κρατίδιο στη σημερινή του έκταση. Στην αντίληψη της σλαβοβουλγαρικής προπαγάνδας κάποιου "μακεδονισμού" μέσω επιδιωκόμενων συνενώσεων τμημάτων από γειτονικές χώρες συνυπάρχει η οπτική αλυτρωτικού απελευθερωτισμού. Η διαφορά ως προς την παρουσίαση της καθιερωμένης εγχώριας και διεθνούς διπλωματίας είναι πως ανάγεται αχνά εσφαλμένα η δογματική βάση του "μακεδονισμού" σε "εξτρεμισμό", παρότι η αλυτρωτική αντίληψη απελευθερωτισμού των "μακεδονικών" εδαφών" και προσάρτηση τους σε ένα μακεδονικό κράτος είναι από κοινού χαρακτηριστικό του κόμματος vmro-dpmne και των αυτοπροσδιοριζομενων εθνοτικά "Μακεδόνων", και του σχισματικού ιερατείου, χωρίς διαφοροποιήσεις δεδομένου πως η αναγνώριση "Μακεδονικού ΄Εθνους" αποτελεί την εξίσου ανιστόρητη ανακατανομή προσάρτησης των ιστορικών εδαφών του Μακεδονικού τοπικού ή μεγάλου Μακεδονικού κράτους.

Με τον αλυτρωτικό όρο "Ηνωμένη Μακεδονία" διεκδικούν με απώτερο σκοπό και συνεχιζόμενα την ένωση μιας περιοχής των Βαλκανίων την οποία παρουσιάζουν ως τον ευρύτερο μακεδονικό χώρο ο οποίος σύμφωνα με αυτούς διαμελίστηκε μεταξύ της Ελλάδας («Μακεδονία του Αιγαίου»), της Βουλγαρίας («Μακεδονία του Πιρίν»), της Σερβίας («Μακεδονίας του Γκόρα και Πρόχορ Πτσινσκι στην νοτιοανατολική Σερβία). Η Γκόρα είναι τμήμα του Κοσσυφοπεδίου κι΄ αυτές οι περιοχές μερικές φορές θεωρούνται τμήμα του Βαρδάρη και της Αλβανίας («Μάλα Πρέσπα» και «Γκόλο Μπάρντο»).

Με το τέλος του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989, ιδρύθηκαν πολλά πολιτικά κόμματα, και όσον αφορά την Βουλγαρία, κυρίως η εξ΄ ορισμού αλυτρωτική οργάνωση "Ηνωμένος Μακεδονικός Οργάνισμός-Ίλιντεν (Umo-Ίλιντεν)", ωστόσο οι κυβερνητικές αρχές της Βουλγαρίας οριοθέτησαν σύντομα τις δραστηριότητές της οργάνωσης, επικαλούμενες άρθρο του συντάγματος του 1991 που απαγορεύει τη δημιουργία εθνοτικών ή θρησκευτικών κομμάτων.
Η Βουλγαρική κυβέρνηση επικαλείται, επίσης, μια συνταγματική διάταξη που ορίζει τη Βουλγαρία ως ένα ομοιογενές, μονο-εθνικό κράτος, στο οποίο απαγορεύονται όλες οι δραστηριότητες «που στοχεύουν κατά της ενότητας του κράτους». Κύριος στόχος της Umo-Ίλιντεν ήταν να εξασφαλίσει την αναγνώριση μακεδονικής μειονότητας στη Βουλγαρία με πολιτιστικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις.

Όταν δημιουργήθηκε ένα συμβουλευτικό όργανο για θέματα μειονοτήτων το 1997, το Εθνικό Συμβούλιο για εθνοτικά και δημογραφικά θέματα, οι συτοπροσδιοριζόμενοι ως Μακεδόνες είχαν αποκλειστεί. Υπό την πίεση της ΕΕ στο πλαίσιο της ενταξιακής της διαδικασίας, η Βουλγαρία επέτρεψε την καταχώριση του Μακεδονικού κόμματος «Umo Ίλιντεν - Πιρίν» (το ακρωνύμιο επίσης μεταγραφεί ως OMO), αλλά το 2000 το Συνταγματικό Δικαστήριο της Βουλγαρίας συμφώνησε με την κυβέρνηση σε κίνηση για την απαγόρευση ως απειλή την ενότητα του κράτους.

Το 2001 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ισχυρίστηκε ότι η Βουλγαρία είχε παραβιάσει το δικαίωμα στα μέλη των αυτοπροσδιοριζόμενων Μακεδόνων στην ελευθερία του συνέρχεσθαι απαγορεύοντας αναμνηστικά δραστηριότητες της προηγούμενης κατάστασης της Umo-Ίλιντεν οργάνωσης.

Στην Αλβανία δραστηριοποιείται το κόμμα "Μακεδονική συμμαχία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" - "macedonian party" των αυτοπροσδιοριζόμενων ως Μακεδόνων της Αλβανίας και με την ιδιότητα του ομόλογου ή αντίστοιχου οργανισμού ουσιαστικά του "EFA-Rainbow" που εδρεύει στη Φλώρινα με το οποίο συνεργάζεται, και το οποίο διατείνεται ότι υπερασπίζει τα συμφέροντα μακεδονικών μειονοτήτων στην Αλβανία. Άλλοι οργανισμοί αυτοπροσδιοριζόμενων ως μακεδονικών μειονοτήτων περιλαμβάνουν τη «Bratska» ιδρυθείσα το 1991, τη "Μακεδονική Κοινωνία Ίλιντεν Τίρανα" , Πρέσπα , "Mir (ειρήνη)", Bratstvo (Αδελφότητα) και το MED ("Μακεδονική Αιγιακή κοινωνία").

Οι ρίζες του όρου της "Ηνωμένης Μακεδονίας" έχουν απαρχές από το 1910. Σε μία από τις κύριες πλατφόρμες της Πρώτης Βαλκανικής Κομμουνιστικής Συνέλευσης το 1910 για το Μακεδονικό Ζήτημα, ο Γκεόργκι Ντίμιτρωφ το 1915 έγραψε "ότι η δημιουργία μιας Μακεδονίας η οποία διαιρέθηκε σε τρία τμήματα επρόκειτο να ενωθεί ξανά με ίσα δικαιώματα στο πλαίσιο μιας Βαλκανικής Δημοκρατικής Ομοσπονδίας". Georgi Dimitrov, Selected Works Sofia Press, Sofia, Volume 1, 1972, pp. 49-52. Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί από τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα, πολλές φορές συνδεδεμένος με την Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία.

Η αρχή αυτού του δόγματος της "Ηνωμένης Μακεδονίας" εως σήμερον είναι ότι οι περισσότεροι κάτοικοι του ευρύτερου χώρου εκτός των Σκοπίων της περιοχής του Βαρδάρη παρουσιάζονται ως καταπιεσμένοι «Μακεδόνες» και περιγράφουν τις γειτονικές περιοχές και περιφέρειες άλλων κρατών ως τις «αλύτρωτες» περιοχές της Μακεδονίας. Εκτός βαλκανίων οργανωμένη προώθηση του ίδιου προπαγανδιστικού δόγματος γίνεται από την "United Macedonians Organization of Canada".

Ως παρένθεση, μια παράθεση με προπαγανδιστικές εικόνες από οργανώσεις και συνέδρια καταδεικνύοντας τις οργανωμένες διεθνώς προθέσεις αλυτρωτισμού ως κεντρικό αφήγημα και δομικό στοιχείο της συγκρότησης οργανώσεων αυτοπροσδιοριζόμενων ως Μακεδόνων των Σκοπίων και της Αλβανίας, καθώς και προπαγανδιστικές αναφορές με χάρτες στο μεγάλο Μακεδονικό Κράτος.

Η πραγματικότητα γύρω από το κρατίδιο των Σκοπίων και τα δυνητικά αποτελέσματα αποκρύπτονται από την εγχώρια και διεθνή διπλωματία. Αποκρύπτονται και απομονώνονται από τη διπλωματία παράμετροι ως προς τα δυνητικά αποτελέσματα των πολιτικών αυτοπροσδιορισμού και αναθεώρησης υπηκοοτήτων και ιθαγένειας, σχεδόν ανάλογες, ή συμπληρωματικές να σημειωθεί των οδηγιών πολιτικής από διεθνείς επιτροπές δικαιωμάτων σε κάθε χώρα για τους αυτοπροσδιορισμούς ατόμων της ομοφυλοφιλικής κοινότητας όπως έγινε γνωστό θέμα προσφάτως με τον νόμο δήλωσης φύλου και τον απλοποιημένο νόμο για την ιθαγένεια (σε παράνομους μετανάστες) κατά την σύγχρονη συνένωση δικαίου αποικιοκρατικών δικτύων και σύγχρονων "ανοικτών δημοκρατιών".

Tο κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων ως αναφορικό σημείο, καθώς και ολόκληρη η αρχαία περιοχή της Μακεδονίας και συνεπώς το ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονία, αποτελούν σε σχέση με τον "μακεδονισμό" έναν ευρύτερο διεθνή σχεδιασμό δομής μιας μακροσκελής νομικής πολυετούς κατασκευής βαλκανικής ομοσπονδίας που εκκολάπτονταν τουλάχιστον για μισό αιώνα κάτω από κομμουνιστική καθεστωτική πρόνοια ως εθνοτικό αναγνωρισμένο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή η επιβούλευση πέρασε με άλλα προσχήματα πέραν κάποιου πανσλαβισμού και σοβιετικής επιρροής, στη σύγχρονη αγγλοσαξονική, ευρωπαϊστική και νατοϊκή κυρίως εξωτερική πολιτική κατά το πέρας των ιστορικών εξελίξεων. Αποδεικνύεται πως σε καμία περίπτωση δεν είναι μια περιστασιακή κατάσταση που αξιώνει στατικά ως προς τη γεωγραφική του έκταση κάποια ταυτότητα. Ο γεωγραφικός προσδιορισμός ως προς την ονοματοδοσία όχι απλώς δεν εξασφαλίζει την παύση αλυτρωτικών διεκδικήσεων των Σκοπίων, αλλά προδιαγράφει την προπαρασκευαστική αναφορική γεωγραφική ανακατανομή και σύνθεση της ομοσπονδιοποιημένης Μακεδονίας με αποσχίσεις και ενώσεις εδαφών γειτονικών κρατών.

Τα άνωθεν μεταφράζονται όσον αφορά την αναγνώριση μέσω της συμφωνίας της Ελλάδος περί ονοματοδοσίας με όρο που περιέχει όνομα "Μακεδονία" στα Σκόπια (πέραν του προσωρινού FYROM) και την ευρωπαϊκή ή νατοϊκή προοπτική των Σκοπίων όπως τίθεται, πως αναγνωρίζεται προπαρασκευαστικά το "Ηνωμένο Μακεδονικό" κράτος ως προς την ένταξη του στην Ευρωπαϊκή ένωση ή το ΝΑΤΟ.
Άρα οι διαπραγμετεύσεις διπλωματικά εκ των δεδομένων δεν αφορούν απλώς την περιοχή της Βαρτνάσκα, αλλά επαγωγικά αυτομάτως προωθούν τα ζητήματα προσαρτήσεων που θέτουν τα αλυτρωτικά κομματίδια και οι περιφερειακοί οργανισμοί εντός και περιφερειακά της περιοχής της Βαρντάσκα. Τουτέστιν νομικά ως προς τη γενική ολοκληρωμένη εικόνα εννοούνται μόνο ως συγκεκαλυμμένες διαβουλεύσεις προδοσίας εισόδου κάποιας υπό προπαρασκευαστική κατασκευή βαλκανικής συνομοσπονδίας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ.

Οι προαγανδιστικοί αλυτρωτισμοί των σκοπιανών σε έναν αλληλένδετο συνδυασμό της γεωπολιτικής επιδίωξης εδαφικής ανακατανομής για την ίδρυση Ηνωμένης Μακεδονίας έχουν σαφώς επίπλαστα αναπομπή στην αρχαία τοπική μακεδονική επικράτεια. Επίσης ένα τέχνασμα που ακολουθούν οι Σκοπιανοί είναι η προπαγανδιστική απόδοση της ιδιότητας των κατοίκων και των φύλων του Μακεδονικού μεγάλου Βασιλείου, ή του ιστορικού τοπικού Βασιλείου, σε σύγχρονη απαίτηση υπηκοότητας και εθνότητας περιγραφόμενη μέσω του δυτικού τύπου δημοκρατίας.

Σαν επισήμανση, η ονομασία "Μακεδόνες" εμπεδώθηκε με την άνοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οι Σλάβοι των Σκοπίων και κάποιες κοινότητες Βούλγαρων που θέλουν να αυτονομάζονται Μακεδόνες υποστηρίζουν πως αναμείχθηκαν αργότερα με τα μακεδονικά φύλα. Έκτοτε από το πέρας της Τσαρικής Ρωσίας, των σοσιαλιστικών δημοκρατίων και όψιμα της μεταβατικής υποστήριξης του δυτικού κυρίως παράγοντα συμφερόντων, θέλουν να προσδιορίζονται ως «Μακεδονικό Έθνος» βασισμένα σε μια προπαγανδιστική υπερδιόγκωση «μακεδονικής» υποτιθέμενης προσδιοριστικής ομοιογένειας στα Σκόπια διεκδικώντας μέσα από διεθνείς φορείς εθνοτικό και εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Οι Σλάβοι και κάποιοι Βούλγαροι που θέλουν να λέγονται μακεδόνες (με κάποιες διαφοροποιήσεις από αλβανόφωνους, και τους Αλβανούς κυρίως του Τετοβο) υποστηρίζουν πως αναμείχθηκαν αργότερα (6 αιώνα Μ.Χ.) με τους "Μακεδόνες".

Η νεοφανή "ιδιοτυπία" κάποιου αναγνωρισμένου αυτοπροσδιορισμού "μακεδονικού έθνους" και άρα της συνένωσης "μακεδονικών μειονοτήτων" θα δημιουργήσει εκ του μηδενός τετελεσμένα ενώ μεσοπρόθεσμα η κατοχύρωση παραγώγου με τον όρο Μακεδονία για τα Σκόπια θα ενεργοποιήσει τον γενικότερο σχεδιασμό ανακατανομής που προπαρασκευαστικά εδράζεται στην οικονομία, την πολιτική, την τρέχουσα σύσταση πληθυσμού (και πληθυσμού διαμονής) των σχετικών χωρών, κυρίως δε της Ελλάδος, και τον χειρισμό τους αναφορικά και με τους αυτοπροσδιορισμούς, τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και τις αποφάσεις που λαμβάνονται.


Ποία είναι τα θέματα και οι παράγοντες που μπορεί να επιφέρουν κάτι τέτοιο: Oικονομικά και υπογεννητικότητα Ελληνορθόδοξων στην περιφέρεια της Μακεδονίας με μακροπρόθεσμη αλλαγή και ανταγωνιστική αντικατάσταση πληθυσμού που τμήματα του θα δήλωναν και θα αυτοπροσδιορίζονταν με τέτοιο τρόπο ώστε να εισέλθουν στην επιρροή των Σκοπίων, της τεχνητής δηλαδή "μακεδονικής ταυτότητας", ή της Τουρκίας.
Εξάλλου η ουσιαστική διένεξη για το θέμα αυτοπροσδιορισμού αντικατοπτρίζει την καθιέρωση της επίπλαστης «συνεκτικότητας» των νεώτερων σχηματιζόμενων πολυεθνικών κοινωνικών και ανατρεπόμενων καθεστώτων ιθαγένειας στις "ανοικτές δημοκρατίες" καθιστώντας την ως υποδεέστερη ιδιότητα επιλογής και τυχάρπαστου αυτοπροσδιορισμού.
Η αναγνώριση "μακεδονικού έθνους" έχει ακριβώς αυτό το αντικείμενο ως επιβεβαίωση και επιπλέον κατοχύρωση της διεθνούς πολιτικής με τον παράλληλο χειρισμό αλλοδαπών πληθυσμών στις ειδικές οικονομικές ζώνες ΕΟΖ. Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, εν συντομία Ε.Ο.Ζ., είναι μια μοντέρνα εκδοχή των παλιών αποικιών λειτουργώντας ως κράτος εν κράτη. Κατά συνέπεια μέρος της εδαφικής επικράτειας ενός κράτους εκχωρείται σε ιδιώτες επενδυτές με ειδικό εργασιακό καθεστώς ειδικό φορολογικό καθεστώς και ειδικό διοικητικό καθεστώς. Κάποιες εξ΄αυτών τοποθετούνται σε ακριτικές περιοχές νομών της βορείου Ελλάδος μεταξύ Μακεδονίας και Θράκης.

Στην αρχαιότητα η τακτική πολιτικής του Μακεδονικού κράτους - Βασιλείου ήταν η προσάρτηση εδαφών στα πρότυπα ομοσπονδίας, και οι κατοχυρώσεις ισοπολιτείας για τους υπηκόους. Μέσω της σύγχρονης βαλκανικής γεωπολιτικής και υπό την πίεση διεθνών παραγόντων με διάφορα προσχήματα, όπως του "εθνοτικού μακεδονισμού", (ανύπαρκτου έθνους) μεθοδεύεται μια παραλλαγή ευρασιατικής-ευρω-βαλκανο-τουρκικής ομοσπονδιοποίησης.

Με την περίσταση γειτνίασης της Ελληνικής περιφέρειας της Μακεδονίας και των Σκοπίων εάν λάβει ως όνομα ή ως συνθετικό όρο το "Μακεδονία", παράλληλα του φαινομένου του "μακεδονισμου", θα τεθεί πλέον ως πρόταση προσδιορισμού πολιτών κάποιας ομοσπονδίας και status quo αναπροσαρμοσμένα για τη σύγχρονη γεωπολιτική και οικονομική επιρροή με πληθυσμούς από ανατολικά εδάφη που στην αρχαιότητα προσαρτήθηκαν στο Μακεδονικό Βασίλειο. Το μεγάλο μακεδονικό Βασίλειο-κράτος σε σύγχρονη παραλλαγή status quo Ευρασίας-ευραραβίας αποδίδει την παράδοση Ελληνικών περιφερειών κυρίως σε τουρκική επιρροή σε σχέση με τον ύποπτο επιπρόσθετο παράγοντα και νέο δεδομένο του εθνοτικού μακεδονικού προσδιορισμού ως εργαλείο για τους οποιουσδήποτε παράλληλα με τις αποδιδόμενες ελευθερίες για το Ισλαμικό θρήσκευμα.
Άλλα παρεμφερή δεδομένα που προκύπτουν:
-Ενέργειες από την τοπική αυτοδιοίκηση της περιφέρειας στον πολιτιστικό τομέα και την διαχείριση αλλοδαπών και διάφορων συλλόγων και ενώσεων. Ως γνωστόν, στην Φλώρινα τα μέλη της οργάνωσης "Ουράνιο Τόξο" ή "EFA -rainbow" ή "ευρωπαϊκή ελεύθερη συμμαχία" δηλώνουν "Μακεδόνες, εθνικής μακεδονικής συνείδησης, πολίτες της Ελλάδος", οι οποίοι συνεργάζονται με οργανώσεις του Τζωρτζ Σόρος και με εκπροσώπους της κοινότητας των ομοφυλόφιλων lgbtq, για τα ανθρώπινα, καθώς και για εθνικά πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα της "μακεδονικής εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα", αναπαράγοντας την εδαφική αλυτρωτική προπαγάνδα των Σκοπίων, και υποστηρίζοντας την αναγνώριση "τουρκικής ένωσης Ξάνθης". Ζητούν επίσης να εισαχθεί στην εκπαίδευση η τεχνητή και κατασκευασμένη «μακεδονική» γλώσσα.
-Σχηματισμός πληθυσμού εντός της Ελλάδος που θα δηλώσει εθνοτικό "Μακεδονικό αυτοπροσδιορισμό", έχοντας Ελληνική Ιθαγένεια, στην ίδια βάση που κάποιο τμήμα πληθυσμού θα δήλωνε ισλαμικό θρησκευτικό προσδιορισμό με τους ανάλογους κινδύνους προσεταιρισμού από Τουρκία, έχοντας και την Ελληνική Ιθαγένεια. Είναι εξαιρετικά πιθανό γεγονός, αφού ένα μετρήσιμο ποσοστό αποκτήσει Ελληνική Ιθαγένεια, μπορεί να υποβάλει κάτω από διάφορες πολιτικές συνθήκες αξίωμα επί μέρους μακεδονικού αυτόπροσδιορισμού, εκτός ή παραλλήλως του Ισλαμικού.
Η αναγνώριση του αυτοπροσδιορισμού "μακεδονικής εθνότητας και μειονοτήτων" σε σχέση με τους άνωθεν παράγοντες θα αποτελέσει προβλεπόμενα μοχλό πίεσης για την ανακατανομή εδαφών προς τη σύνθεση ομοσπονδιακού κράτους με παράλληλη εκμετάλλευση εσωτερικών θεμάτων και προβλημάτων εντός Ελληνικού Κράτους, που σε αυτά, όπως και στην απόκρυψη των αστάθμητων παραγόντων, βασίζεται η σύγχρονη γεωπολιτική υπερδυνάμεων που επιδιώκουν ανακατατάξεις στα Βαλκάνια ενώ με αφορμή πιθανές αποσταθεροποίησεις προσχηματικά θα πατήσουν σε τετελεσμένα μη αναστρέψιμα προβλήματα ώστε να παρουσιαστούν ολέθριες λύσεις.

Προφανώς αδύνατον κάτι τέτοιο να προταθεί από Ελληνορθόδοξους και να υπάρξει τέτοια κατεύθυνση όσον αφορά το θρήσκευμα, όχι όμως από τους ως επί τω πλείστων παράνομους μετανάστες των ειδικών οικονομικών ζωνών ΕΟΖ έχοντας λάβει, ή βρίσκονται σε διαδικασία απόκτησης Ελληνικής Ιθαγένειας. Το κίνητρο αναπομπής για όλα αυτά εδράζεται στην "σπόνδα" της αναγνώρισης από τους διεθνείς οργανισμούς μακεδονικής ιθαγένειας, ταυτότητας και μακεδονικού έθνους σε γειτνιάζον κράτος.
Γίνεται περισσότερο αντιληπτό το αποδομητικό φαινόμενο της παράνοιας των ανιστόρητων και αντιεπιστημονικών αυτοπροσδιορισμών ως αλληλουχία πολιτικής νομοθεσιών. Από την επιλογή φύλου στα 15 έτη ηλικιακά αναιρώντας μέσω ενός ψηφίσματος την ίδια φύση, η κυβέρνηση προχωρεί μειοδοτικά στις διεθνείς αναγνωρίσεις τεχνητών και κατασκευασμένων εθνοτικών μειονοτήτων και τις αποδόσεις ιθαγένειας επιλογής. Κοινός παράγοντας καθόλου τυχαία ο πλουρεαλισμός του διεθνούς "ουράνιου τόξου" της "ταυτότητας φύλου", και της αναγνώρισης κατασκευασμένης "μακεδονικής ταυτότητας" όσον αφορά και τις τελευταίες εξελίξεις.

Γεγονός είναι πως το "φάσμα" των σύγχρονων φιλελεύθερων δυνάμεων και οργανώσεων έχουν υιοθετήσει απόλυτα την αλυτρωτική βαλκανική γεωπολιτική της κομμουνιστικής διεθνούς Κομιντέρν για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου ομοσπονδιοποιημένου μακεδονικού κράτους, των κομιτατζίδων, και των κομμουνιστικών ένοπλων κομμάτων, μετονομάζοντας και μεταφέροντας αυτούσια δυτικοποιημένα τα οράματα των κομμουνιστικών ομοσπονδιών στον ευρωκρατισμό και στον ολοκληρωτισμό της συνομοσπονδίας της Ε.Ε. με ελάχιστα διαφοροποιημένα προσχήματα, όπως η διεθνή "πράσινη αναπτυξιακή πολιτική" της ατζέντα 21 που είναι ένα πρόσχημα επιβολής κομμουνιστικού τύπου εταιρικού πλέον ολοκληρωτισμού. Σε αυτά προστίθενται, οι Ισλαμικές-θρησκευτικές τεχνητές εθνοτικές και ελευθεριακές ομάδες.
Μέσω της αναγνώρισης κάποιου "μακεδονικού" εθνοτικού πολιτιστικού και τεχνητού γλωσσικού αυτοπροσδιορισμού δημιουργείται άλλο ένα εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό τεχνητό δεδομένο νομικής κατασκευής παραλλήλως διάφορων άλλων πολιτιστικών, θρησκευτικών εθνοτικών προσδιορισμών.

Yποσημείωση 1
Δεδομένου πως το κείμενο αρχικώς έχοντας δημοσιευθεί, συντάχθηκε πριν την τρέχουσα συμφωνία κυβέρνησης σύριζα και σκοπιών, το όνομα που προέκυψε είναι "Βόρεια Μακεδονία" και σύμφωνα με ελεγχόμενες πληροφορίες η συμφωνία περιέχει παραπλήσια - χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις των αρχικών βλέψεων κατοχυρώσεων υπέρ Σκοπίων -την αναγνώριση "ιθαγένειας" χωρίς να γίνεται χρήση της λέξης "εθνότητα". 

Yποσημείωση 2
Σε σχέση με το "ergo omnes" (έναντι όλων) που εμπεριέχεται στη συμφωνία, τα Σκόπια-Βαρντάρ να τονιστεί ότι δεν είναι υπόθεση Καταλονίας-κεντρικής Ισπανικής διοίκησης ή Θιβετανοκινεζικών διενέξεων που γι΄αυτές τις υποθέσεις κάποιοι οργανισμοί έχουν επικαλεστει τον όρο erga omnes. Τα Σκόπια δεν είναι περιφέρεια της Ελλάδος, αλλά γειτνιάζον κράτος της Ελλάδος που συνορεύει με την Ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Η αξίωση αν όχι εφαρμογή του erga omnes θεωρητικά ανάγεται ως προς τον εμβόλιμο προληπτικό χαρακτήρα σε ενδοκρατικά θέματα περιπτώσεων περιφερειών με δυναμικό αυτονόμησης στην περίπτωση που υπάρχει κάποια ευρεία εθνοτική αυτοδιάθεση αυτοχθόνων ή πραγματικών πολιτιστικών μειονοτήτων. Δηλαδή έχει έρθει καταχραστικώς στη συμφωνία.

Ο δόλος και η ασύμμετρη απειλή παραχθείσα μέσω της συμφωνίας που θα ενισχύσει τους ψευτολυτρωτισμούς υποδηλώνεται εξάλλου μέσω της αναγνώρισης ιθαγένειας για τους πολίτες των Σκοπίων σε χώρα αναγνωρισμένη ως "Βόρεια Μακεδονία".

Η κατοχύρωση "ιθαγένειας" (παραπλήσια της έννοιας περί εθνότητας) και η υπαγωγή των κατοίκων των Σκοπίων σε πλαίσια προστασίας αυτοχθονίας, αφού αναγνωριστούν ως "Μακεδόνες", δηλαδή ως μακεδονικό έθνος, ακόμα και με ανούσιες γεωγραφικές διευκρινήσεις και "αστερίσκους", θα υπερβαίνει ως γεγονός την αλλαγή του συντάγματος και την διαγραφή αλυτρωτικών παραγράφων που έτσι κι΄αλλιώς με την ορατή αλλαγή των δεδομένων και της εισόδου των Σκοπίων στους διεθνούς οργανισμούς, δεν θα υπάρξει κανένας παράγοντας που θα αποκλείει την επαναφορά στην αρχική μορφή.

Θα δημιουργηθεί τεχνητά άμεσα σε σχέση με τα εδάφη της Ελληνικής Μακεδονίας κληρονομική σύναψη πολιτιστικών δικαιωμάτων των αναγνωρισμένων τεχνητά "μακεδόνων". Εξαιτίας αυτών των τετελεσμένων αλλά και ισχύος erga omnes, θα απαιτηθεί εις βάρος του Ελληνικού κράτους να θέσει υπό εξέταση και να εκπληρώσει διάφορα ζητήματα που θέτουν οι σκοπιανοί και οι διεθνείς οργανώσεις τους όπως ακόμα και το ζήτημα δήθεν "γενοκτόνιας μακεδόνων" την περίοδο του εμφυλίου πολέμου όπως το θέτει ψευδώς η Γιουγκοσλαβική ιστοριογραφία. Εκεί Παρουσιάζεται αρχικά ο ελληνικός εμφύλιος μετά το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου και το κομμουνιστικό παιδομάζωμα σαν την «δεύτερη Μακεδονική επανάσταση 1945-49» στην οποία ο πόλεμος δεν γίνονταν μεταξύ των Ελλήνων, αλλά υποτίθεται μεταξύ Ελλήνων και των εθνοτικών «Μακεδόνων».
Παρεμφερώς θα αντιστραφεί η πραγματικότητα ζητώντας τα Σκόπια την απαγόρευση του ονόματος "Μακεδονία" και παραγώγων του από την Ελλάδα, ενώ θα αποκτά τεχνητά ισχύ λόγω κατοχύρωσης ιθαγένειας ο ψευδοαλυτρωτισμός των Σκοπίων, φανερώνοντας αυτό το γεγονός της συμφωνίας τη μεγάλη εθνική προδοσία της εγχώριας κυβέρνησης του σύριζα.

Η διένεξη αλλά και η ανακοινωθείσα συμφωνία μοιάζει μόνο ως προαναγγελία προληπτικού χαρακτήρα ανάλογης περιπτώσεων θεωρητικής ισχύος ανθρώπινων δικαιωμάτων όταν συνέρχεται κάποια περιοχή μετά από κάποια σύρραξη όπου τα εδάφη με τους ανάλογους κατοίκους έχουν καταληφθεί από δυνάμεις οι οποίες δεν έχουν σχέση με τις κεντρικές κυβερνήσεις, η προπαρασκευαστικές ενέργειες και κυβερνητικής παραδοχής κατασκευής διζωνικής ομοσπονδίας ως προπαρασκευαστικό στάδιο των βλέψεων του "μακεδονισμού" για την δημιουργία της "ηνωμένης μακεδονίας- united macedonia". Η συμφωνία για την κυβέρνηση και τη διπλωματία της Ελλάδος μεταφράζεται μόνο ως απόλυτη υποχώρηση και εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας με την κυβέρνηση να έχει προδοτικά δεχθεί και συμφωνήσει αφήνοντας απόλυτα περιθώριο στις πάγιες επεκτατικές βλέψεις και θέσεις των Σκοπίων.

"Εμπεδοκλής"

kostasxan