Πηγή: Ρωμαικό Οδοιπορικό
Ἔκδοσις ΣΤ', σσ. 760.τοῦ Π. Τελεβάντου
Ἀνέμενα ἀπό καιρό νά πάρω στά χέρια μου τήν παροῦσα ἔκδοση. Ἤμουν ἀπόλυτα πεπεισμένος ὅτι θά ἦταν ἐξ ὁρισμοῦ τό καλύτερο βιβλίο πού θά μποροῦσε νά γραφτεῖ γιά τόν π. Παίσιο. Ὁ συγγραφέας τοῦ (Ἱερομόναχος Εὐθύμιος τῆς συνοδείας τοῦ κοιμηθέντος π. Ἰσαάκ καί Γέροντας τῆς καλύβης τῆς Ἀναστάσεως στήν Καψάλα τοῦ Ἁγίου Ὅρους), εἶχε ὅλες τίς προυποθέσεις νά συντάξει τό αὐθεντικό ἔργο γιά τό βίο καί τήν πολιτεία τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα...... Ἐγκρατής της θεολογίας ἱερομόναχος εἶχε τήν εὐτυχία καί τό προνόμιο νά ζήσει ἀπό κοντά γιά χρόνια τό μακαριστό Γέροντα Παίσιο. Πέραν τῆς προσωπικῆς μακρόχρονης καί ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἐμπειρίας μέ τό μακαριστό Ἅγιο ἀσκητή, ὁ καλός ἱερομόναχος συγγραφέας, εἶχε τή δυνατότητητα νά συλλέξει καί νά ἀξιοποιήσει τίς ἀναμνήσεις πλειάδας μοναχῶν οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἄμεση πνευματική ἐξάρτηση ἀπό τόν π. Παίσιο. Ποιός ἀρμοδιότερος τούτων νά μιλήσει γιά τήν προσωπικότητα τοῦ μακαριστοῦ ἀσκητῆ καί τούς μυστικούς ἀγῶνες του, νά καταγράψει τή θαυμαστή διδασκαλία του, νά ἐξιστορήσει τίς διάφορες φάσεις τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς του καί νά ἀναφερθεῖ στά θαύματα πού ἐπιτέλεσε καί ἐπιτελεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ;...
Καί ἐνῷ ἀνέμενα μέ ἀκλόνητη βεβαιότητα ὅτι ὁ καρπός τῆς συγγραφικῆς προσπάθειας τοῦ Ὀσιολογιότατου π. Εὐθυμίου (ὁ ὁποῖος ἀπό πνευματική εὐαισθησία ἀποδίδει στό μακαριστό του Γέροντα Ἰσαάκ τή συγγραφή τοῦ ἔργου) θά ἦταν ὄντως θαυμαστός, ὁμολογῶ ὅτι δέν ἀνέμενα νά διαβάσω ἕνα τόσο ἐκπληκτικό, ἀπό κάθε ἀπόψη, βιβλίο. Ἀρχίζω ἀπό τά...
ἐξωτερικά. Πολύ καλαίσθητος τόμος, δερματόδετος, πού διατίθεται μάλιστα σέ ἐξευτελιστική τιμή. Ἡ ταξινόμηση τοῦ ὑλικοῦ εἶναι ἀπόλυτα πετυχεμένη. Τό βιβλίο δέν εἶναι ἁπλά εὐανάγνωστο. Ἀνήκει στά εὐάριθμα ἐκεῖνα (καί μάλιστα ὀγκώδη πέραν τῶν 750 σελίδων) βιβλία πού δέν θέλεις νά τά ἀφήσεις ἀπό τά χέρια σου πρίν φτάσεις στήν τελευταία τους σελίδα. Καί ἀφοῦ τό ἀναγνώσεις ὡς τό τέλος ὅλο καί βρίσκεις ἀφορμή νά τό ξαναδιαβάσεις, ἄν ὄχι στήν ὁλότητά του, τουλάχιστον ὅσα κεφάλαια ἐρέθισαν τό ἐνδιαφέρον σου περισσότερο ἀπό τά ὑπόλοιπα.
Ὅσο γιά τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου “τί φῶ καί τί λαλήσω;” Ὁ ἀναγνώστης ἐνεός καί πλήρης κατανύξεως βλέπει νά ἀποκαλύπτεται μπροστά του μία ἐκπληκτική σκιαγραφία ἑνός μεγάλου σύγχρονου Ἁγίου ὁ ὁποῖος σελαγίζει μέ τή γιγάντιά του ἱερότητα τόν περίβολο τοῦ Ἀθωνα. “Σοκ καί δέος” δοκίμασα μέ τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου. Τό πρῶτο συναίσθημα πού μέ πλημμύρισε ἦταν ἀπελπισίας γιά τά χάλια μου. Πῶς μπορῶ νά ἐλπίζω σέ σωτηρία ἀφοῦ ὁ π. Παίσιος κατόρθωσε αὐτά τά ὑπεράνθρωπα ἀσκητικά παλαίσματα; Ὅταν ὅμως τελείωσα τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου πλημμύρισα ἀπό ἕνα ἄλλο συναίσθημα: Αὐτό τῆς ἀπέραντης φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ πού οἰκονόμησε στίς μέρες μας νά ὑπάξουν Ἅγιοί της ὁλκῆς τοῦ π. Παίσιου. Αὐτοί εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα μας ὅτι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ θά καλύψει καί τή ρᾳθυμία καί τήν ὀλιγοπιστία καί τίς ἁμαρτίες μας.
Πρόκειται γιά ἀληθινό ἀριστούργημα. Ἕνα ἀπό τά καλύτερα βιβλία ὀρθόδοξης θεολογίας πού γράφτηκαν τόν τελευταῖο τουλάχιστον αἰῶνα. Δέν χρειάζεται ἑπομένως νά εἶναι κανείς προφήτης γιά νά προφητέψει ὅτι θά γνωρίσει τεράστια ἐπιτυχία κι ἀπανωτές ἐκδόσεις. Ἔχω στά χέρια μου τήν ΣΤ΄ ἔκδοση καί τό βιβλίο μεταφράστηκε ἤ πρόκειται νά μεταφραστεῖ σέ 14 γλῶσσες!) σέ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀντίτυπα. Προπαντός θά ἀναμορφώσει ψυχές, θά τίς ὁδηγήσει σέ μετάνοια, θά παρηγορήσει καρδίες καί θά ἐμπνεύσει σέ ἀγωνίσματα ἀσκητικά, σέ ταπείνωση, σέ μετάνοια, σέ αὐτομεμψία καί προσευχή. Εἶχα, ἀπό τό 1975, ὅταν πρωτοδιάβασα τά βιβλία τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἠμῶν Ἰουστίνου Πόποβιτς “Ἄνθρωπος καί Θεάνθρωπος” καί “Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός” νά διαβάσω βιβλίο πού νά μέ συγκλονίσει σέ τέτοιο βαθμό. Σέ ὅσους ἀδελφούς ὑποβάλει ὁ πειρασμός ὅτι εἶμαι ὑπερβολικός ὅταν μιλῶ μέ αὐτό τόν ἀσυγκράτητο ἐνθουσιασμό γιά τό βιβλίο τούς παρακαλῶ θερμά νά τό διαβάσουν καί θά διαπιστώσουν ὅτι εἶμαι τόσο φειδωλός σέ ἐπαίνους. Ἁγιασμένο χέρι τό σύνταξε. Φωτισμένος νοῦς τό συνέλαβε, γι’ αὐτό καί ἅγιος ὁ καρπός τῆς προσπάθειας. Ἀποκλείεται νά μήν ἐπιστατοῦσε ἡ ψυχή τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα Παισίου στήν καταγραφή τοῦ θαυμαστοῦ αὐτοῦ βίου καί τῆς πολιτείας του.
“Ηδη πρός ἑσπέραν ἐστι καί κέκλικεν ἡ ἡμέρα...”. "Τό τέλος ἐγγύς". Δέν ξέρω ἄν ὁ Ἅγιος Θεός ἐπιτρέψει νά ξαναπάρω στά χέρια μου πέννα γιά νά γράψω ἄλλο ἄρθρο ἤ βιβλιοκρισία. Τόν εὐχαριστῶ “ἐκ μέσης καρδίας” ἐπειδή μέ ἀξίωσε νά διαβάσω καί νά κλάψω γοερά καί πικρά (νά εὔχεσθε, καλοί ἀναγνῶστες, σάν τόν Πέτρο κι ὄχι σάν τόν Ἰούδα) αὐτό τό ἀριστούργημα. Τόν δοξολογῶ “ἐκ βαθέων”, ἐπειδή τό ἀνάξιο χέρι μου ἀξιώθηκε νά γράψει αὐτά τά φτωχά λόγια γιά ἕνα ἔργο πού φέρει ἐμφανέστατα ἀνεξίτηλη τή σφραγῖδα τοῦ Πνεύματος. Τό συνιστῶ μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μου.
(Τήν κεντρική διάθεση τοῦ βιβλίου ἔχει τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον, “Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Προδρομος”, 63088 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, Τηλέφωνον: 2375061592 καί Τηλεμοιότυπον: 2375061103).
Ἔκδοσις ΣΤ', σσ. 760.τοῦ Π. Τελεβάντου
Ἀνέμενα ἀπό καιρό νά πάρω στά χέρια μου τήν παροῦσα ἔκδοση. Ἤμουν ἀπόλυτα πεπεισμένος ὅτι θά ἦταν ἐξ ὁρισμοῦ τό καλύτερο βιβλίο πού θά μποροῦσε νά γραφτεῖ γιά τόν π. Παίσιο. Ὁ συγγραφέας τοῦ (Ἱερομόναχος Εὐθύμιος τῆς συνοδείας τοῦ κοιμηθέντος π. Ἰσαάκ καί Γέροντας τῆς καλύβης τῆς Ἀναστάσεως στήν Καψάλα τοῦ Ἁγίου Ὅρους), εἶχε ὅλες τίς προυποθέσεις νά συντάξει τό αὐθεντικό ἔργο γιά τό βίο καί τήν πολιτεία τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα...... Ἐγκρατής της θεολογίας ἱερομόναχος εἶχε τήν εὐτυχία καί τό προνόμιο νά ζήσει ἀπό κοντά γιά χρόνια τό μακαριστό Γέροντα Παίσιο. Πέραν τῆς προσωπικῆς μακρόχρονης καί ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἐμπειρίας μέ τό μακαριστό Ἅγιο ἀσκητή, ὁ καλός ἱερομόναχος συγγραφέας, εἶχε τή δυνατότητητα νά συλλέξει καί νά ἀξιοποιήσει τίς ἀναμνήσεις πλειάδας μοναχῶν οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἄμεση πνευματική ἐξάρτηση ἀπό τόν π. Παίσιο. Ποιός ἀρμοδιότερος τούτων νά μιλήσει γιά τήν προσωπικότητα τοῦ μακαριστοῦ ἀσκητῆ καί τούς μυστικούς ἀγῶνες του, νά καταγράψει τή θαυμαστή διδασκαλία του, νά ἐξιστορήσει τίς διάφορες φάσεις τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς του καί νά ἀναφερθεῖ στά θαύματα πού ἐπιτέλεσε καί ἐπιτελεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ;...
Καί ἐνῷ ἀνέμενα μέ ἀκλόνητη βεβαιότητα ὅτι ὁ καρπός τῆς συγγραφικῆς προσπάθειας τοῦ Ὀσιολογιότατου π. Εὐθυμίου (ὁ ὁποῖος ἀπό πνευματική εὐαισθησία ἀποδίδει στό μακαριστό του Γέροντα Ἰσαάκ τή συγγραφή τοῦ ἔργου) θά ἦταν ὄντως θαυμαστός, ὁμολογῶ ὅτι δέν ἀνέμενα νά διαβάσω ἕνα τόσο ἐκπληκτικό, ἀπό κάθε ἀπόψη, βιβλίο. Ἀρχίζω ἀπό τά...
ἐξωτερικά. Πολύ καλαίσθητος τόμος, δερματόδετος, πού διατίθεται μάλιστα σέ ἐξευτελιστική τιμή. Ἡ ταξινόμηση τοῦ ὑλικοῦ εἶναι ἀπόλυτα πετυχεμένη. Τό βιβλίο δέν εἶναι ἁπλά εὐανάγνωστο. Ἀνήκει στά εὐάριθμα ἐκεῖνα (καί μάλιστα ὀγκώδη πέραν τῶν 750 σελίδων) βιβλία πού δέν θέλεις νά τά ἀφήσεις ἀπό τά χέρια σου πρίν φτάσεις στήν τελευταία τους σελίδα. Καί ἀφοῦ τό ἀναγνώσεις ὡς τό τέλος ὅλο καί βρίσκεις ἀφορμή νά τό ξαναδιαβάσεις, ἄν ὄχι στήν ὁλότητά του, τουλάχιστον ὅσα κεφάλαια ἐρέθισαν τό ἐνδιαφέρον σου περισσότερο ἀπό τά ὑπόλοιπα.
Ὅσο γιά τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου “τί φῶ καί τί λαλήσω;” Ὁ ἀναγνώστης ἐνεός καί πλήρης κατανύξεως βλέπει νά ἀποκαλύπτεται μπροστά του μία ἐκπληκτική σκιαγραφία ἑνός μεγάλου σύγχρονου Ἁγίου ὁ ὁποῖος σελαγίζει μέ τή γιγάντιά του ἱερότητα τόν περίβολο τοῦ Ἀθωνα. “Σοκ καί δέος” δοκίμασα μέ τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου. Τό πρῶτο συναίσθημα πού μέ πλημμύρισε ἦταν ἀπελπισίας γιά τά χάλια μου. Πῶς μπορῶ νά ἐλπίζω σέ σωτηρία ἀφοῦ ὁ π. Παίσιος κατόρθωσε αὐτά τά ὑπεράνθρωπα ἀσκητικά παλαίσματα; Ὅταν ὅμως τελείωσα τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου πλημμύρισα ἀπό ἕνα ἄλλο συναίσθημα: Αὐτό τῆς ἀπέραντης φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ πού οἰκονόμησε στίς μέρες μας νά ὑπάξουν Ἅγιοί της ὁλκῆς τοῦ π. Παίσιου. Αὐτοί εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα μας ὅτι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ θά καλύψει καί τή ρᾳθυμία καί τήν ὀλιγοπιστία καί τίς ἁμαρτίες μας.
Πρόκειται γιά ἀληθινό ἀριστούργημα. Ἕνα ἀπό τά καλύτερα βιβλία ὀρθόδοξης θεολογίας πού γράφτηκαν τόν τελευταῖο τουλάχιστον αἰῶνα. Δέν χρειάζεται ἑπομένως νά εἶναι κανείς προφήτης γιά νά προφητέψει ὅτι θά γνωρίσει τεράστια ἐπιτυχία κι ἀπανωτές ἐκδόσεις. Ἔχω στά χέρια μου τήν ΣΤ΄ ἔκδοση καί τό βιβλίο μεταφράστηκε ἤ πρόκειται νά μεταφραστεῖ σέ 14 γλῶσσες!) σέ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀντίτυπα. Προπαντός θά ἀναμορφώσει ψυχές, θά τίς ὁδηγήσει σέ μετάνοια, θά παρηγορήσει καρδίες καί θά ἐμπνεύσει σέ ἀγωνίσματα ἀσκητικά, σέ ταπείνωση, σέ μετάνοια, σέ αὐτομεμψία καί προσευχή. Εἶχα, ἀπό τό 1975, ὅταν πρωτοδιάβασα τά βιβλία τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἠμῶν Ἰουστίνου Πόποβιτς “Ἄνθρωπος καί Θεάνθρωπος” καί “Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός” νά διαβάσω βιβλίο πού νά μέ συγκλονίσει σέ τέτοιο βαθμό. Σέ ὅσους ἀδελφούς ὑποβάλει ὁ πειρασμός ὅτι εἶμαι ὑπερβολικός ὅταν μιλῶ μέ αὐτό τόν ἀσυγκράτητο ἐνθουσιασμό γιά τό βιβλίο τούς παρακαλῶ θερμά νά τό διαβάσουν καί θά διαπιστώσουν ὅτι εἶμαι τόσο φειδωλός σέ ἐπαίνους. Ἁγιασμένο χέρι τό σύνταξε. Φωτισμένος νοῦς τό συνέλαβε, γι’ αὐτό καί ἅγιος ὁ καρπός τῆς προσπάθειας. Ἀποκλείεται νά μήν ἐπιστατοῦσε ἡ ψυχή τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα Παισίου στήν καταγραφή τοῦ θαυμαστοῦ αὐτοῦ βίου καί τῆς πολιτείας του.
“Ηδη πρός ἑσπέραν ἐστι καί κέκλικεν ἡ ἡμέρα...”. "Τό τέλος ἐγγύς". Δέν ξέρω ἄν ὁ Ἅγιος Θεός ἐπιτρέψει νά ξαναπάρω στά χέρια μου πέννα γιά νά γράψω ἄλλο ἄρθρο ἤ βιβλιοκρισία. Τόν εὐχαριστῶ “ἐκ μέσης καρδίας” ἐπειδή μέ ἀξίωσε νά διαβάσω καί νά κλάψω γοερά καί πικρά (νά εὔχεσθε, καλοί ἀναγνῶστες, σάν τόν Πέτρο κι ὄχι σάν τόν Ἰούδα) αὐτό τό ἀριστούργημα. Τόν δοξολογῶ “ἐκ βαθέων”, ἐπειδή τό ἀνάξιο χέρι μου ἀξιώθηκε νά γράψει αὐτά τά φτωχά λόγια γιά ἕνα ἔργο πού φέρει ἐμφανέστατα ἀνεξίτηλη τή σφραγῖδα τοῦ Πνεύματος. Τό συνιστῶ μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μου.
(Τήν κεντρική διάθεση τοῦ βιβλίου ἔχει τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον, “Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Προδρομος”, 63088 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, Τηλέφωνον: 2375061592 καί Τηλεμοιότυπον: 2375061103).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου