Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι "ελέω Θεού" άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ;

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι "ελέω Θεού" άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ; Και αν είναι "ελέω Θεού", και "τεταγμένοι από τον Θεό" κατά την Αγία Γραφή, πώς γίνεται να είναι συχνά ανάξιοι; Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης, μας εξηγεί...

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες τού κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό2.

Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας η βασιλεύς ή Επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;
Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»3. Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς που είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι

που είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά παραχώρησιν η και βούλησιν τού Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

Όταν είχε γίνει βασιλεύς ο Φωκάς ο τύραννος4 και άρχισε εκείνες τις αιματοχυσίες με τον Βονόσο5 τον δήμιο, υπήρχε κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολι, άγιος άνθρωπος, που έχοντας πολλή παρρησία προς τον Θεό, σαν να δικαζόταν με τον Θεό και έλεγε με απλότητα: «Κύριε, γιατί έκανες τέτοιον βασιλέα;» Και τότε, αφού το έλεγε αυτό για αρκετές ημέρες, τού ήλθε φωνή εκ Θεού που έλεγε: «Διότι δεν βρήκα άλλον χειρότερο».

Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος που ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και άτοπα πράγματα. Σ' αυτήν λοιπόν κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου διεφθαρμένος στο έπακρον απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι και πήγε και κουρεύτηκε μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ’ όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής.

Τότε παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν Επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο τού Ιπποδρόμου». Πήγε λοιπόν αυτός και έκανε ό,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην η μάλλον έτι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου του να φαντάζεται ότι κάτι είναι και να υψηλοφρονή. Τότε τού παρουσιάσθηκε άγγελος Κυρίου και τού λέει: «Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι δεν έγινες Επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιερωσύνη, αλλά γιατί αυτής της πόλεως τέτοιος Επίσκοπος της άξιζε».
Γι’ αυτό λοιπόν, αν ποτέ δης κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλέα η άρχοντα η Επίσκοπο, μην απορήσης, μήτε να κατηγορήσης την πρόνοια τού Θεού. Αλλά μάλλον μάθε απ’ αυτό και πίστευε ότι παραδιδόμεθα σε τέτοιους τυράννους εξ αιτίας των ανομιών μας, κι όμως πάλι δεν αφήνουμε τα κακά μας έργα.

1. Ερωτήσεις και αποκρίσεις περί διαφόρων κεφαλαίων εκ διαφόρων προσώπων, Ερώτησις ις', PG 89, 476Β - 477Α.
2. Ρωμ. ιγ' 1.
3. Παράβαλλε Ιερεμ. γ' 15.
4. Φλάβιος Φωκάς: αυτοκράτωρ του Βυζαντίου (602-610), περιβόητος για την σκληρότητα και ακολασία του.
5. Βονόσος ή Βόνωσος: λογοθέτης (υπουργός) επί Φλαβίου Φωκά?

Πηγή: Περιοδικό «Αγιορείτικη Μαρτυρία» τεύχος 7? Μάρτιος – Μάιος 1990. 


 agioritikovima.gr
 

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η κάθε κατάσταση είναι ο καθρέφτης μας.Επειδή δεν μπορούμε να δούμε το εσωτερικό μας, την παραμόρφωσή μας,την αλλοίωση της εικόνας του Θεού που έχουμε υποστεί,ο Θεός μας το δείχνει με εικόνες, με "εποπτικά μέσα".Το σκηνικό δηλ. που έχει στηθεί γύρω από τον καθένα μας και μέσα στο οποίο κινούμαστε, και "παραμένουμε", (ψυχικά όχι σωματικά),και ταυτιζόμαστε, είναι αυτό ακριβώς που θέλαμε.
Βλέπουμε μια ομαδοποίηση ψυχών, ανάλογα με τον βαθμό αποστασίας από τον Πατέρα, προ καταβολής κόσμου.
Άθεοι, αιρετικοί, τυπικοί, χλιαροί,αλλά και ειλικρινείς πιστοί έστω και αδύναμοι, και τέλος άγιοι.
Η κάθε ψυχή, ο κάθε άνθρωπος, προσελκύεται μέσα από το αυτεξούσιο, προς ένα σχήμα αντίληψης και ζωής, και καταλήγει στη "θέση" που ο ίδιος "επιλέγει",ανάλογα με την "απόσταση" από τον Θεό. Άπειρες αποστάσεις-άπειρες καταστάσεις.
Δεν είναι δηλ. η καταστασή του αποτέλεσμα εξωτερικών παραγόντων αλλά εσωτερικών.Π.χ. ένας τυπικός "χριστιανούλης" της συνήθειας, και του βολέματος,του συμφέροντος, που "έτσι τα βρήκε" και απλά τα συνεχίζει, όπως συνεχίζει να τρώει ή να κοιμάται, ο πλήρης μέσα στη μετριότητα και στρέβλωση, το χειρότερο δείγμα και η μεγαλύτερη δυσφήμιση του Θεού, είναι έτσι γιατί "κρεμάστηκε" από έναν κληρικό και "ησύχασε", τακτοποιήθηκε? ή γιατί ποτέ "ΔΕΝ ΕΙΧΕ" και "βρέθηκε" ακριβώς στη θέση που ήθελε.
Παρ όλα αυτά, εγώ προσωπικά πιστεύω,ότι ΟΛΟΙ θα ελεηθούν από τον Θεό, κατά το μέτρο που θα Του το επιτρέψουν.
Μ.Π.

amethystos είπε...

Γι' αυτό ο Κύριος μάς παραχωρεί διδασκάλους ή δέν μάς παραχωρεί εάν δέν υπάρχει κανείς νά τούς ακούσει. Ο Κύριος μάς ελευθέρωσε αλλά δέν τό μάθαμε ακόμη, δέν έχουμε αποστόλους διότι σήμερα τά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος γιά τήν οικοδομή τής εκκλησίας είναι παράνομα καί διώκονται από τόν κλήρο. Γι' αυτό δέν υπάρχει μετάνοια, μεταστροφή, μεταμόρφωση.

Ανώνυμος είπε...

Ομως αδελφέ ο Θεός ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να αδικήσει κανένα.Θέλω να πω δηλ. ότι δεν υπάρχει μετάνοια γιατί ΔΕΝ θέλουμε να μετανοήσουμε, και όχι γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να μας το πει, χωρίς αυτό να απαλλάσει από τις ευθύνες αυτούς που είναι ταγμένοι γι αυτό.Ακούμε κάποιες "απίθανες" και "παράλογες" περιπτώσεις μετάνοιας.Οι τρόποι του Θεού είναι άπειροι.
Μ.Π.

amethystos είπε...

Τήν Μετάνοια τήν δίνει ο Κύριος. Αλλά ο άνθρωπος είναι ένα όν σέ μαθητεία,φύσει ορέγεται τού ειδέναι,καί υποχρεούται νά διδαχθεί ακόμη καί τόν τρόπο νά περπατά. Δέν υπάρχουν ταγμένοι. Μόνον χαρίσματα. Τά οποία σπανίζουν σήμερα ενώ έπρεπε νά υπερτερούν τών πιστών.

Ανώνυμος είπε...

Δεν διαφωνούμε σε τίποτα, και υποχρεούται, και δικαιούται να Γνωρίσει την αλήθεια, και η αλήθεια θα τον ελευθερώσει, απλά μερικές φορές δεν θέλει.Και βέβαια ζούμε σε πνευματική "έρημο", έχουν εκλείψει τα χαρίσματα, αλλά αυτό είναι συνάρτηση της καθολικής αποστασίας αφού προχωράμε προς τις έσχατες μέρες.η Η πορεία δηλ. είναι παράλληλη.
Μ.Π.