Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΕΓΚΥΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ 9ο ΜΗΝΑ

…με πρωταγωνιστή τον Παππά του χωριού στη Μαζαρακιά Θεσπρωτίας.
Κυριακή πρωί 14/09/2014 Ημέρα Υψώσεως Του Τίμιου Σταυρού, μετά το πέρας της λειτουργίας και κατά την ώρα της Θείας Κοινωνίας υπομονετικά η έγκυος γυναίκα περίμενε τη σειρά της.
Ο παππάς όμως, είχε τα δικά του σχέδια.
Φτάνοντας η σειρά της εγκύου, τη ρώτησε αν είναι στεφανωμένη! Για κακή της τύχη όμως είναι παντρεμένη με πολιτικό γάμο.
Με περίσσιο θράσος λοιπόν, αρνήθηκε να τη “κοινωνήσει” γυρνώντας τη, την πλάτη λέγοντας της με ύφος : «Όταν στεφανωθείς, εδώ είμαστε» !!! κ η εγκυμονούσα αποχώρησε ντροπιασμένη .
Πόσο απάνθρωπο μπορεί να είναι να αρνηθείς σε μια έγκυο γυναίκα να “κοινωνήσει” εν έτη 2014 ..???
Πως θέλουν να γυρίσει ο κόσμος στην εκκλησία, την στιγμή που οι “Λειτουργοί” της, διώχνουν τους πιστούς, θεωρώντας την εκκλησία κτήμα τους?
Δυστυχώς μόνο ΝΤΡΟΠΗ & ΑΙΣΧΟΣ έμεινε να πεις!
Αναγνώστης

olympia 

ΚΑΙ ΟΙ ''ΠΙΣΤΟΙ'' ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ; ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΥ. ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΟΚΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΥΘΕΝΤΙΑ. Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ;; Ο ΜΠΑΞΕΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ;;

Αμέθυστος

Θεία Εὐχαριστία

Ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ Ἡσαΐας, περιγράφει στὸ βιβλίο του μίαν ἐκπληκτικὴ ἐμπειρία του, ἕνα ἀποκαλυπτικὸ ὅραμα. Εἶδε, μᾶς λέει, τὸν Θεὸ νὰ κάθεται σ᾿ ἕνα θρόνο ψηλό, πλημμυρισμένο ἀπὸ δόξα. Γύρω ἀπὸ τὸν θεϊκὸ αὐτὸ θρόνο, στέκονταν ἄγγελοι καὶ ἔψαλλαν τὸν γνωστὸ ὕμνο: «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ». Ὁ Ἡσαΐας παρακολουθοῦσε μὲ ἔκπληξη καὶ θαυμασμό. Σὲ κάποια στιγμὴ εἶπε: «Ὢ ταλαίπωρος ἐγώ! Ἔχω συγκλονιστεῖ ὁλόκληρος! Γιατὶ ἐνῶ εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς καὶ ἔχω ἀκάθαρτα χείλη καὶ κατοικῶ μέσα σὲ λαὸ ποὺ ἔχει ἐπίσης ἀκάθαρτα χείλη, ἀξιώθηκα νὰ δῶ τὸν βασιλιὰ Κύριο Σαβαώθ». Μόλις εἶπε αὐτὰ τὰ λόγια, ἕνας ἄγγελος πῆρε μὲ μιὰ λαβίδα ἕνα ἀναμμένο κάρβουνο, τὸ ἔβαλε στὸ στόμα τοῦ Ἡσαΐα καὶ τοῦ εἶπε: « Νὰ αὐτὸ τὸ ἀναμμένο κάρβουνο ἄγγιξε τὰ χείλη σου καὶ θὰ ἀφαιρέσει τὶς ἀνομίες σου καὶ θὰ καθαρίσει τὶς ἁμαρτίες σου». Ὁ Ἡσαΐας πῆρε μεγάλη δύναμη ἀπὸ τὴ φωτιὰ αὐτὴ ποὺ τὸν ἄγγιξε καὶ ξεκίνησε τὴν μεγάλη ἀποστολή του.
Αὐτὸ τὸ ἐκπληκτικὸ γεγονὸς συμβολίζει τὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας, ποὺ μεταγγίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ πῦρ τῆς θεότητος. Εἶναι ὁ ἀνεκτίμητος θησαυρὸς ποὺ κατέχουν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀλλὰ ποὺ δυστυχῶς τὸν ἀγνοοῦν ἢ τὸν περιφρονοῦν.

Alopsis

Σμέμαν
Ο κληρικαλισμός δημιουργεί ασφυξία• ανάγει ένα μέρος του εαυτού του σ’ ολόκληρο τον ιερό χαρακτήρα της Εκκλησίας• μεταβάλλει τη δύναμή της σε ιερή εξουσία για να ελέγχει, να καθοδηγεί, να διοικεί• σ’ εξουσία για να επιτελεί μυστήρια, και γενικά, μετατρέπει την κάθε εξουσία σε «θεόσδοτη εξουσία»! Ο κληρικαλισμός αποσπά κάθε «ιερότητα» από τους λαϊκούς: αποδείξεις; το τέμπλο, η θεία Κοινωνία (μόνο κατόπιν αδείας), η Θεολογία...

Και όσο περισσότερο ο κληρικαλισμός «κληρικοποιεί» (η παραδοσιακή εικόνα του επισκόπου ή του ιερέα – που επιτείνεται από τα ρούχα του, τα μαλλιά του, κ.λπ., κι ο επίσκοπος από τις πανάκριβες στολές!), τόσο περισσότερο η ίδια η Εκκλησία θα εκκοσμικεύεται, θα υποτάσσεται πνευματικά σ’ αυτόν τον κόσμο. Στην Καινή Διαθήκη, ο ιερέας παρουσιάζεται ως ο ιδανικός λαϊκός. Σχεδόν όμως αμέσως μετά αρχίζει ο αυξανόμενος ριζικός χωρισμός του από τους λαϊκούς• κι όχι μόνο χωρισμός, αλλά αντίθεση κι αντιπαράθεση προς τους λαϊκούς…

Ο ιερέας αντί να είναι ο «τύπος των πιστών» (Α' Τιμοθ. 4, 12), εμφανίζεται με την εικόνα του «κυρίου πάσης ιερότητος» (master of all sacrality) που ξεχωρίζει από τους πιστούς, που διανέμει τη χάρη κατά βούληση.

Αυτή είναι η ρίζα της αντίθεσης στη συχνή θεία Κοινωνία από κάποιους κληρικούς – η προστασία της θείας Κοινωνίας με την εξομολόγηση, την άφεση, με την «εξουσία που μου έχει δοθεί...» κ.λπ. Είναι σαφές πως αυτός ο αγώνας μεγαλώνει τώρα υπό την επίδραση κάποιων κληρικών πού έχουν καταληφθεί από την εξουσία τους, από την «ιερότητά» τους. Τίποτε δεν απειλεί τόσο την εξουσία τους όσο η επιστροφή της Ευχαριστίας στην Εκκλησία, η αναγέννησή της ως το «Μυστήριο της Εκκλησίας», κι όχι ως ένα από «τα μέσα εξαγιασμού...».

Η τραγωδία της θεολογικής παιδείας βρίσκεται στο γεγονός πως νέοι άνθρωποι που θέλουν να γίνουν ιερείς αναζητούν –συνειδητά ή ασυνείδητα– αυτόν τον χωρισμό, αυτή την εξουσία, αυτό το ανέβασμα πάνω από τους λαϊκούς. Η δίψα τους αυτή ενισχύεται και γεννάται από ολόκληρο το σύστημα της θεολογικής παιδείας, τον κληρικαλισμό. Πώς μπορεί να τους κάνει κανείς να καταλάβουν, όχι μόνο με το μυαλό τους, αλλά μ’ ολόκληρη την ύπαρξή τους, πως πρέπει ν’ απομακρυνθούν από την εξουσία, από κάθε εξουσία, η οποία υπήρξε ανέκαθεν ένας πειρασμός που προέρχεται πάντοτε από τον Διάβολο; Ο Χριστός μάς απελευθέρωσε απ’ αύτη την εξουσία –«εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης...» (Ματθ., 28,18)– αποκαλύπτοντας το Φως της εξουσίας ως εξουσία αγάπης και Ουσιαστικής αυτοπροσφοράς. Ο Χριστός δεν έδωσε στην Εκκλησία «εξουσία», αλλά το Άγιο Πνεύμα: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον...». Η εξουσία, εν Χριστώ, επέστρεψε στον Θεό, κι ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από το «διοικείν και διατάζειν».

Στο εξηκοστό πρώτο έτος της ζωής μου, ξαφνικά αναρωτιέμαι: Πώς τα πάντα έχουν τόσο πολύ διαστρεβλωθεί; Και φοβούμαι!» 

ΣΧΟΛΙΟ
Ο ίδιος ο Χριστός ως Αρχιερεύς, κατά το ανθρώπινον, δεν αρνήθηκε τη Θεία Κοινωνία στον προδότη Ιούδα παρότι γνώριζε για το φρικτό αμάρτημα της προδοσίας. Αν, ως Θεός, του έδωσε ή όχι Αγιασμό, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Τα Άγια τα δίνει ο Χριστός όχι ο ιερεύς.

Ας κοιτάξει ο συγκεκριμένος ιερέας να κατηχήσει έστω την κοπέλα πρώτα και ας αφήσει τις ψευτομαγκιές.

Γεώργιος

35 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

όταν σκύβει πολύ ο άνθρωπος ειναι φυσικό να τον..πηδάνε...

Ανώνυμος είπε...

Καλά έπραξε ο ιερεύς που ερώτησε.
Οι μετέχοντες σε πολιτικό γάμο, είναι άγαμοι. Ζουν εν πορνεία. Ορθώς ο ιερεύς αρνηθηκε να δώσει τα άγια.

amethystos είπε...

Αυτό λέει καί ο Απόστολος. Γιά τίς πορνείες έχετε τίς γυναίκες σας. Μπράβο.

Ανώνυμος είπε...

@ Ανώνυμος 1:04 π.μ.

Ο ίδιος ο Χριστός ως Αρχιερεύς, κατά το ανθρώπινον, δεν αρνήθηκε τη Θεία Κοινωνία στον προδότη Ιούδα παρότι γνώριζε για το φρικτό αμάρτημα της προδοσίας. Αν, ως Θεός, του έδωσε ή όχι Αγιασμό, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Τα Άγια τα δίνει ο Χριστός όχι ο ιερεύς.

Ας κοιτάξει ο συγκεκριμένος ιερέας να κατηχήσει έστω την κοπέλα πρώτα και ας αφήσει τις ψευτομαγκιές.

Γεώργιος

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στο λεβέντη παπά! Αρκετά με τον εμπαιγμό των μυστηρίων! Δεν είναι ξέφραγο αμπέλι η Εκκλησία για να κάνει ο καθείς του κεφαλιού του! Πορνεύουν κάποιοι ασύστολα και περιμένουν να τους "επιβραβεύσει" ο παπάς κι από πάνω!

Ανώνυμος είπε...

Από πότε η τήρηση των κανόνων "βαφτίζεται" ψευτομαγκιά; Δεν ντρέπεται λιγάκι αυτός που εκφράζεται με περίσσεια ασέβεια και αυθάδεια; Τα έχουμε ισοπεδώσει όλα;

Ανώνυμος είπε...

Η Ιερά Σύνοδος έχει αποφανθεί πάνω στο θέμα οριστικά και τελεσίδικα. Τα υπόλοιπα είναι σοφιστείες και προφάσεις εν αμαρτίαις.
"Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας συγκληθεῖσα ἐκτάκτως τόν Ἰανουάριο τοῦ 1982 ἀπευθύνθηκε μέ τήν ὑπ᾽ ἀριθμόν 2309/21-1-1982 Ἐγκύκλιό της «Πρός τόν εὐσεβῆ ἑλληνικόν λαόν». Στήν ἐν λόγῳ Ἐγκύκλιο μεταξύ τῶν ἄλλων τονιζόταν :
«Εἶναι ἀληθές, ὅτι δέν νοεῖται χριστιανός ὀρθόδοξος, ἀνήκων εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καί μή τηρῶν τήν διδασκαλίαν της καί μάλιστα τήν δογματικήν. Διά τοῦτο καί εἶναι σαφές ὅτι, ὁ τελῶν πολιτικόν γάμον, ὄχι μόνον δέν τελεῖ ἔννομον καί κανονικήν σύζευξιν κατά τήν τάξιν τῆς θρησκείας, ἀλλά καί καταπατεῖ δημοσίᾳ καί ἐνσυνειδήτως τήν περί τῶν 7 Μυστηρίων δογματικήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ Ἱ. Σύνοδος κρίνει ὅτι ὁ οὕτω συμπεριφερόμενος ἐκφράζει τήν θέλησιν καί προχωρεῖ εἰς τήν ἐκπλήρωσίν της, ὅπως παύσῃ τοῦ λοιποῦ ἀνήκων οὐσιαστικῶς εἰς τήν ἐξ ἧς προέρχεται Ἐκκλησίαν. Ἡ συνέπεια και εἰλικρίνεια ἐπιβάλλει ὁ τοιοῦτος νά παύσῃ καί τυπικῶς πλέον νά ἀνήκῃ εἰς τούς κόλπους της».
Ἀκολούθησε ἡ ὑπ᾽ ἀριθμόν 2328 Ἐγκύκλιος τῆς Δ.Ι.Σ. τήν 20ή Ὀκτωβρίου 1982 μέ θέμα «Ποιμαντορική μέριμνα τῆς Ἐκκλησίας ἐν σχέσει μέ τόν Πολιτικόν Γάμον». Ἐπαινοῦσα ἡ Ἱ. Σύνοδος τούς Δημάρχους καί Κοινοτάρχες πού ἀρνήθηκαν νά τελέσουν Πολιτικούς Γάμους καί ἐπισημαίνουσα τήν πνευματική εὐθύνη ὅσων ἐκ τῶν δημοτικῶν ἀρχόντων ἐτέλεσαν πολιτικούς γάμους, κατέληγε συνιστώντας ἀορίστως πατρική ποιμαντική μέριμνα «διά τά ζεύγη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τά τελέσαντα πολιτικόν γάμον, ἵνα ταῦτα, μεταμελούμενα, τελέσωσι τόν θρησκευτικόν γάμον, διά νά ἐπανασυνδεθῶσι μετά τῆς Μητρός Ἐκκλησίας».

amethystos είπε...

Μιλήσαμε φίλε γιά τήν εν' Χριστώ ζωή καί οι κανόνες δέν αποτελούν μέρος αυτής τής Ζωής.

amethystos είπε...

Ο παπάς δέν επιβραβεύει φίλε. Μήπως κοιμάσαι σέ λάθος πανδοχείο;;

amethystos είπε...

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ στήν οποία αναφέρεσαι δέν ανήκει στήν εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

@ Ανώνυμος 9:47 π.μ.

Η Θεία Κοινωνία δεν είναι "επιβράβευση", αυτά τα διδάσκουν στα "κατηχητικά" της ζωής. Η Θεία Κοινωνία δίδεται εις άφεση αμαρτιών. Το "ασύστολα" που γράφεις, το στηρίζεις κάπου; Είσαι καρδιογνώστης μήπως; Πως είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν η κοπέλα προσήλθε στη Θεία Κοινωνία με συντετριμμένη καρδιά ή όχι; Ας αφήσουμε τον Κύριο να αποφασίσει καλύτερα και ας πάψουμε να κάνουμε τους έξυπνους.

@ Ανώνυμος 9:49 π.μ.

Δεν απαντάς επί της ουσίας φίλε. Ο Χριστός έπρεπε να κοινωνήσει τον Ιούδα ή όχι; Μήπως ο Κύριος ήταν και αυτός παραβάτης των Kανόνων; Η γυναίκα, στην οποία επέτρεψε να του αγγίξει και να του πλύνει τα πόδια, πόρνη δεν ήταν; Είναι ψευτομαγκιά να θεωρούμε το Σώμα και το Αίμα του Θεού ιδιοκτησία μας.

Γεώργιος

amethystos είπε...

Mάλιστα δέ Γεώργιε ήταν ο πρώτος πού βούτηξε τό ψωμί του στον αγιασμό, όπως σήμερα οι ιερείς. Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή διότι οι πρώτοι εύκολα καταλήγουν τελευταίοι.

Ανώνυμος είπε...

Προς εν σοφιστεία και διαστρεβλώσει διαπρέποντα Γεώργιο: ο Χριστός παρήγγειλε στους αποστόλους και τους διαδόχους τους τα εξής: "μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων". Μήπως για να ικανοποιηθεί η ιδεοληψία σου θα πρέπει να καταργηθούν και τα κωλύματα της Θείας Κοινωνίας; Σούπα είναι η Θεία Κοινωνία για να πλησιάζει σε αυτήν ο καθένας χωρίς όρους και ελαφρά τη καρδία;
Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις ότι όσοι τελούν πολιτικό γάμο αποκόπτονται απ την Εκκλησία, εξωεκκλησιάζονται; Τι ισοπέδωση είναι αυτή; Γιατί δείχνεις ανυπακοή στην απόφαση της Εκκλησίας, την ομόφωνη μάλιστα;

amethystos είπε...

MAΡΓΑΡΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΚΥΡΙΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΟΣΟ ΟΜΟΦΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΞΟΥΝ ΟΙ ΛΥΚΟΙ, ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΛΥΚΟΙ.
ΟΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΓΑΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΥΛΙΑ;;
ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
ΟΥΤΕ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ;!

Ανώνυμος είπε...

Να εξομολογηθεί "εν συντριβή", να τελέσει θρησκευτικό γάμο και μετά να προσέλθει στο μυστήριο. Ο Θεός ου μυκτηρίζεται αλλά είναι "πυρ καταναλίσκον". Κατάλαβες 12:23 που έγραψες για "συντετριμμένη καρδιά";
Και επειδή χρησιμοποιείς τα αγιογραφικά χωρία για να τεκμηριώσεις και κατοχυρώσεις τις ιδεοληψίες σου μήπως θυμάσαι τι έκανε ο Ζακχαίος όταν μετανόησε; Απέδωσε εις το τετραπλούν! Ενώ σήμερα "σκαρώνουμε" ένα παιδί, κάνουμε πολιτικό γάμο και μετά τρέχουμε και στον παπά να κάνουμε γάμο και βάφτιση του εξώγαμου μαζί, χωρίς ούτε το Θεο να φοβόμαστε ούτε τους ανθρώπους να ντρεπόμαστε! Τα λεγόμενα "γαμοβαφτίσια"! Δηλαδή ο παπάς,δηλαδή η επίσημη Εκκλησία μας στεφανώνει "εις το τετραπλούν".Όλα ωραία και όλα καλά!
Υ.Γ. Μου κάνει εντύπωση πως από χρόνια όταν πάνε κάποιοι παπάδες να εφαρμόσουν τους κανόνες σχετικά με πολιτικούς γάμους, κηδείες αυτοκοτονούντων και τα συναφή βγαίνουν όλοι οι εκκλησιομάχοι και οι άθεοι και κατηγορούν τους δύστυχους παπάδες ότι έχουν έλλειψη αγάπης και άλλες τέτοιες βλακείες! Τώρα βλέπουμε και κάποιους χριστιανούς να συμπλέουν μαζί τους! Σημείο των καιρών μάλλον!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Η λυση ειναι ο παππας να κατηχησει την εγκυο με δακρυα προσευχη και νηστεια και η εγκυος μετανοημενη στην πραξη οταν παντρευτει στην Ορθοδοξη Εκκλησια αφου προηγουμενως εχει γεννησει μετα χαρας να παει να κοινωνησει Το Σωμα και Το Αιμα Του Χριστου μας.
Γιατι με την Θεια Κοινωνια πρεπει να σωζομαστε και οχι να καταδικαζομαστε κληρικοι μοναχοι και λαικοι.

amethystos είπε...

29/9/14 2:26 μ.μ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ, ΦΙΛΕ, ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΕ ΕΙΔΩΛΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θέλω να κρίνω την συγκεκριμένη γυναίκα η οποία μπορεί να είναι πιο πιστή και καθαρή και άξια απ΄όλους,εξάλλου οι περισσότεροι πια, αυτό κάνουν, ένα πολιτικό γάμο και μετά ένα θρησκευτικό μαζί με το βάπτισμα του μωρού, όμως θέλω να ρωτήσω, ανεξάρτητα απ αυτό, η Θεία Κοινωνία δεν δίνεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις?
Δηλ. όλοι ανεξαιρέτως μπορούν να κοινωνήσουν? π.χ. αβάπτιστοι, αιρετικοί, αμετανόητοι? και τι νόημα έχει αν δεν είσαι ενωμένος με τον Κύριο πνευματικά, να ενωθείς και μυστηριακά?
Μ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Αδελφέ Γεώργιε είσαι σίγουρος ότι ο Ιούδας πήρε Θεία Κοινωνία? Νομίζω ότι αφού έφαγε το ψωμί βουτηγμένο στο πιάτο, (στο φαγητό δηλ.), μετά εισήλθε μέσα του ο Σατανάς και έφυγε μέσα στη νύχτα. Στη συνέχεια ο Κύριος τους είπε όλα τα συνταρακτικά που βλέπουμε στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο και έκανε και την πρώτη Κοινωνία με ψωμί και κρασί και όχι ζωμό φαγητού.Καλοπροαίρετα σε ρωτάω.
Μ.Π.

amethystos είπε...

Στίς περιπέτειες ενός προσκυνητού,στό ξεκίνημα, περιγράφεται η κλήση τού Κυρίου καί ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ. Στήν κοινωνία τών πιστών, στήν ενορία καθαίρεται η καρδια καί δέχεται τήν κλήση. Στό Κυριακό σώμα πεθαίνει ο σπόρος γιά νά ζήσει.Μέ τό θέλημα τού Κυρίου πλέον. Σήμερα δέν υπάρχει πλέον ενορία καί όλα δυσκόλεψαν.

Ανώνυμος είπε...

@ Μ.Π.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει στα Ιερά Παράλληλα: "Ότε εκοινώνησεν το έσχατον δείπνον ο Ιούδας κατά την τελευταίαν νύκτα, τών άλλων απάντων ανακειμένων, αυτός προπηδήσας εξήλθεν. Εκείνον μιμούνται και ούτοι οι προ τής εσχάτης αποδησήσαντες." Υπάρχει πλήθος Πατέρων που επιβεβαιώνουν το ότι ο Ιούδας κοινώνησε. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει επίσης γράψει εκτενέστατο χωρίο περί του θέματος.

Προς τους ανώνυμους που με κατηγόρησαν για ιδεοληψία και σοφιστεία:

Φυσικά και ο σκοπός μου δεν είναι να δικαιώσω την πορνεία ή οποιαδήποτε άλλη αμαρτία. Ούτε κατηγορώ τον ιερέα για έλλειψη αγάπης, δεν ανήκω στους αγαπολόγους του οικουμενισμού. Η πράξη του και τα λόγια του όμως φανερώνουν πνεύμα φιλαρχίας. «Ο εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει» λέγει ο Απόστολος. Μόνο πραγματικοί πνευματικοί άνθρωποι μπορούν να ορίσουν τα όρια του "αναξίως". Όποιος δεν έχει τέτοιο χάρισμα καλό είναι να σιωπά και να αφήνει τον Κύριο να αποφασίσει. Ο συγκεκριμένος ιερέας μπορεί να κοινώνησε και 100 ατόμα αυτή την Κυριακή. Ξέρει να μας πει άραγε πόσοι από αυτούς κοινώνησαν αξίως και πήραν πράγματι Χάρη; Ο ίδιος είναι σίγουρος πως πήρε Χάρη από τη Θεία Κοινωνία;

Οι ιερείς σήμερα έχουν παρατήσει την κατήχηση του λαού και το έχουν ρίξει στο αρχηγηλίκι. Το να θες να εξουσιάζεις το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι χειρότερη αμαρτία από τη σαρκική πορνεία.

Γεώργιος

Ανώνυμος είπε...

O Ιούδας λοιπόν κοινώνησε.Ποιό ήταν όμως το αποτέλεσμα? Να εισέλθει μέσα του ο Σατανάς ως ανάξιος που ήταν.
"ο εσθίων και πίνων αναξίως, ΚΡΙΜΑ εαυτώ εσθίει και πίνει".
Μήπως λοιπόν είναι απαραίτητο σαν ένα "μέτρο" προστασίας, να πει ο σωστός πνευματικός μια γνώμη με βάση αυτά που ξέρει, στον άνθρωπο, και από κει και πέρα ας αποφασίσει μόνος του?
Γιατί και ο απ. Παύλος μας λέει ότι υπάρχουν επιπτώσεις φοβερές όταν είσαι ανάξιος, και πρέπει να εξετάζει καθένας εξονυχιστικά τον εαυτό του.
Μ.Π.

Ανώνυμος είπε...

@ Μ.Π.

Φίλε μου, ο αληθινός πνευματικός δεν θα πει την γνώμη του. Την γνώμη του είπε και ο ιερέας της ιστορίας. Η γνώμη του καθενός δεν μπορεί να είναι βάση για πνευματική καθοδήγηση. Αν τυφλός οδηγεί τυφλό θα πέσουν και οι δύο σε λάκκο, είπε ο Κύριος. Υπήρξαν κατά καιρούς στην Εκκλησία ιερείς και επίσκοποι που αξιώθηκαν από τον Κύριο να βλέπουν τη λαβίδα να επιστρέφει από τα στόματα των αναξίων στο Άγιο Ποτήριο γεμάτη. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να προτρέψουν ή να αποτρέψουν κάποιον. Το "δεσμείν και λύειν" όμως δεν είναι εξουσία όλων των ρασοφόρων. Όποιος χειροτονείται δεν σημαίνει ντε και καλά πως παίρνει Πνεύμα Άγιο. Η ψήφος των ανθρώπων δεν ταυτίζεται ντε και καλά με τη ψήφο του Θεού. Τα κείμενα του Αγίου Συμεών και του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα που ανήρτησε εσχάτως ο Αμέθυστος είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι στους ψευδοπνευματικούς και στους ψευδοπροφήτες της εποχής μας.

Γεώργιος

Ανώνυμος είπε...

"να πει ο σωστός πνευματικός μια γνώμη με βάση αυτά που ξέρει.."
Μίλησα για "σωστό" και "γνώστη" των πνευματικών.Αν δεν είναι "υιός" και είναι "μισθωτός" ή "δούλος", ας διαβάσει τουλάχιστον στον άνθρωπο από την επιστολή προς Κορινθίους
"..ώστε ος αν εσθίη τον άρτον τούτον ή πίνη το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ΕΝΟΧΟΣ έσται του σώματος και αίματος του Κυρίου. ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΩ δε άνθρωπος εαυτόν, και ούτως εκ του άρτου εσθιέτω και εκ του ποτηρίου πινέτω.Ο γαρ εσθίων και πίνων αναξίως ΚΡΙΜΑ εαυτώ εσθίει και πίνει, ΜΗ ΔΙΑΚΡΙΝΩΝ ΤΟ ΣΩΜΑ του Κυρίου.Δια τούτο εν υμίν ΠΟΛΛΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ και ΑΡΡΩΣΤΟΙ και ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΙΚΑΝΟΙ.Ει γαρ εαυτούς ΔΙΕΚΡΙΝΟΜΕΝ, ΟΥΚ ΑΝ ΕΚΡΙΝΟΜΕΘΑ.."
Αυτό όμως πρέπει να γίνει με απόλυτο σεβασμό, ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΑ, και χωρίς πνεύμα ΚΑΤΑΚΡΙΣΗΣ, η οποία είναι ικανή να σε παγώσει και να σε καταστρέψει πνευματικά.
Πέρα απ όλα αυτά όμως που λέμε, το ΤΡΑΓΙΚΌ κατά τη γνώμη μου είναι άλλο.Οτι ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο και έτοιμο, όταν έχει υποτίθεται νηστέψει και είναι και μια γιορτή κτλ...
Το γεγονός ότι μέσα του γίνεται ένας χαμός αλλοίωσης, παραμόρφωσης, στρέβλωσης...σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξής του, δεν το αντιλαμβάνεται καν, και όπως σωστά ειπώθηκε δεν υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί να τον βοηθήσουν να το δει.
Ολα έχουν παραμορφωθεί, έχουν γίνει τυπικά, ψεύτικα (δεν ξέρω βέβαια αν ήταν και ποτέ αληθινά, η αλήθεια διασωζόταν πάντοτε σε λίγους) , ίσως γιατί έτσι μας "βολεύει" κι εμάς.Δεν θέλουμε να βούμε από την "ασφάλεια του σχήματος", μας τρομάζει το "περισσότερο", δεν είμαστε μαξιμαλιστές, καταδικάζουμε τον εαυτό μας στην μετριότητα, και ο Θεός λέει"μέλλω σε εμέσαι εκ του στοματός μου.."
Ο Χριστός όμως είναι "επαναστάτης".
"Ιδού, ΠΟΙΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΕΑ"
Θέλει την καρδιά μας, ολόκληρο το "είναι" μας.
Αν του τη δώσουμε και την ΑΛΛΑΞΕΙ, μόνο τότε μπορεί να αποκατασταθεί αυτή η μορφή και η εικόνα που θέλησε να φτιάξει.
Και τότε η εκπλήρωση των εντολών Του θα είναι το φυσικό και αβίαστο επακόλουθο, μια φυσική κατάσταση της ΖΩΗΣ, μια ΑΠΛΗ μορφή ύπαρξης, συνεκτική, χωρίς εσωτερικό διχασμό, και όχι μια νομική, φαρισαϊκή ψευτοτήρηση, που τελικά είναι η καταστροφή μας.
Μ.Π.

amethystos είπε...

Ας λάβουμε όμως υπόψιν μας καί τούτο. Οτι ο Απ. Παύλος μιλούσε σέ ανθρώπους πού είχε κατηχήσει καί κηρύξει τό Ευαγγέλιο τού ΚΥΡΊΟΥ, δηλ. σέ ανθρώπους πού γνώριζαν ποιός είναι ο Κύριος. Πού τούς είχε γεννήσει μέ πόνους στήν εκκλησία. Αυτό πού γνώρισαν όλοι οι Απόστολοι τήν Πεντηκοστή. Αυτή η γνώση είναι η Αποστολική διαδοχή καί όχι οι φαντασιώσεις τού κλήρου ότι κληρονομούνται τά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος, στούς διαδόχους τών θρόνων τους.Σάν νά πρόκειται γιά βασιλική εξουσία τού κόσμου τούτου.Κάτι πού ζητούσε από τόν Κύριο ο όχλος πού τόν Σταύρωσε. Κάτι πού θά ολοκληρωθεί στόν Αντίχριστο.Καί δυστυχώς ο κλήρος ετοιμάζει τούς πιστούς τού Αντίχριστου μέ τίς παρανοικές απαιτήσεις του, μέ τά δικαιώματά του. Δέν πρέπει νά ξεχνούμε ότι ο κορυφαίος κληρικός είναι ο Πάπας. Καί μπρεί να γίνει Σωτήριος ο λόγος: ''Πέρα απ όλα αυτά όμως που λέμε, το ΤΡΑΓΙΚΌ κατά τη γνώμη μου είναι άλλο.Οτι ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο και έτοιμο, όταν έχει υποτίθεται νηστέψει και είναι και μια γιορτή κτλ...'',εάν προσθέσουμε ότι ακόμη χειρότερο είναι πώς θεωρεί ο άνθρωπος κατάλληλο καί έτοιμο τόν εαυτό του νά κατανοήσει τήν Καινή Διαθήκη, μέ τίς δυνάμεις του καί μόνο.

Ανώνυμος είπε...

Αδελφέ, αυτό τον "χριστιανισμό" μάθαμε από παιδιά.Εγώ προσωπικά ήμουνα "ευχαριστημένη", αν έβλεπα στον άλλο, κάποια τήρηση κανόνων, για να τον χαρακτηρίσω θετικά.Και δεν μιλώ για νηστεία και άλλα τυπικά κτλ. αλλά για καλά έργα.Το πράγμα αυτό όμως πάει βαθύτερα και φτάνει στην "βιτρίνα" οχι την εξωτερική και προφανή, της υποκρισίας, αλλά την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ που έχουμε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, ΟΛΟΙ, αφού τολμάμε να τον διαχωρίζουμε μέσα στην συνείδησή μας από το συνολικό σώμα της ανθρωπότητας, για να μην "μολυνθεί" (αυτή είναι και η αληθινή ουσία και αιτία της κατάκρισης) κάτι που ΔΕΝ έκανε ο ΜΟΝΟΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ...
Στους ψαλμούς του Δαυίδ βλέπουμε να μιλάει προφητικά "για την αμαρτία ΜΟΥ και την δικαιοσύνη ΣΟΥ".
Μ.Π.

amethystos είπε...

Τίποτε όμως δέν μάς εμποδίζει καί δέν μπορεί νά μάς εμποδίσει νά ωριμάσουμε σάν χριστιανοί.

Ανώνυμος είπε...

Οι αληθινοί άγιοι έσπασαν αυτή τη βιτρίνα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, μέσω της ΑΛΗΘΙΝΗΣ μετάνοιας.
Ο γ. Σωφρόνιος όταν επέστρεψε από τον βουδισμό, βίωσε την κατάστασή του "ως επανάληψη της πτώσης του Αδάμ" όπως λέει , και σύντριβε τα κόκαλά του από το υπερβολικό κλάμα. Εκανε διαλογισμό λέγοντας "είμαι Θεός"...αλλά όταν ήρθε στην Παρουσία του αληθινού Θεού, ένιωσε "ως το ουδέν" που κρέμεται πάνω από την άβυσσο. Αλλά όπως λέει, κατανόησε οτι έτσι ΕΠΡΕΠΕ να γίνει, να εκμηδενιστεί, να γίνει το "ουδέν", "εκ του οποίου είναι ίδιον του Θεού να δημιουργεί, αφού εκ του μη όντος, εις το "είναι" ημάς παρήγαγε".ΕΠΡΕΠΕ να καταστραφεί το ΕΓΩ.
Αυτές είναι ακραίες καταστάσεις του πνεύματος, και αληθινό ΔΩΡΟ του Θεού, που εκπληρώνουν τις προδιαγραφές με τις οποίες δημιουργηθήκαμε και μας μετατρέπουν σε ΝΕΟ ΚΤΙΣΜΑ.
Ενας απλός κανόνας για την καθημερινή μας ζωή, είναι η μη ικανοποίηση ποτέ από το σημείο που φτάσαμε, και η διαρκής "αγωνία" και συνεχής προσήλωση του βλέμματος προς τα "ψηλότερα". Αλίμονο στον "επιτυχημένο" του κόσμου αυτού.
Μαρ. Π.

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να συμπληρώσω κάτι σε αυτά, που λέει ο Άγιος Νικόδημος.Αν η επίγνωση της κατάστασής μας δεν συνδυαστεί με την απόλυτη ελπίδα στη Δύναμη και το Ελεος του Θεού, τότε θα οδηγηθούμε στην απελπισία, και αυτό θέλει ο εχθρός της ψυχής μας.
Αρα, αφού ο Θεός όχι απλά μας ανέχεται ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως, αλλά μας δίνει την ΖΩΗ Του, και περιμένει ως ΑΓΑΘΟΣ που είναι με πλήρη μακροθυμία και αγάπη, την βελτίωσή μας και την επιστροφή μας, με χαρά και ελπίδα ας προσπαθούμε καθημερινά και ας τον μιμηθούμε σ αυτό.
Δηλ. όλη η κρίση μας και ο "θυμός", ας στρέφεται εναντίον της αμαρτίας και ΠΟΤΕ εναντίον του αμαρτωλού και του ΑΝΕΠΑΡΚΗ ανθρώπου. Είμαστε όλοι σ ένα "μαραθώνιο", πως μπορούμε να ξέρουμε την θέση μας και την απόσταση από τον Θεό, το επόμενο λεπτό? Και προς μεγάλη μας αισχύνη, μπορεί να δούμε μπροστά από μας αυτούς που απαξιώσαμε και περιφρονήσαμε...και επειδή ο Θεός ΔΕΝ είναι προσωπολήπτης, αυτοί μπορεί να είναι τα πιο "απίθανα" πρόσωπα, που θεωρούσαμε ότι βρίσκονται στην κατώτερη κλίμακα πνευματικά.Αυτό το λέω και για τους ψευδοπνευματικούς που είπες, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις την εξέλιξη κανενός, και σε ποια χρονική στιγμή της ζωής του θα έρθει η μετάνοια.
Μ.Π.

Ioanna thiva είπε...

Δηλ. όλη η κρίση μας και ο "θυμός", ας στρέφεται εναντίον της αμαρτίας και ΠΟΤΕ εναντίον του αμαρτωλού και του ΑΝΕΠΑΡΚΗ ανθρώπου.

Μπράβο Μαρία!

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ ευχαριστώ Ιωάννα, απλά να σου πω, ότι κι εγώ που τα λέω, (και τα πιστεύω), δυστυχώς πολλές φορές δεν τα τηρώ.
Μ.Π.

χαλαρωσε είπε...

ΑΥΤΑ που λεει ο Γεωργιος ειναι ολα πατερικα. Αγιος Νικολαος Καβασιλας. Ως εκ τουτου θα επρεπε να προβληματιζουν τον καλλιτεχνη που χορευει νομιμες ζεμπεκιες. Ειναι δυνατον να φωτιστηκε αυτος, ο ζειμπεκης, και να σκοτιστηκε ο Αγιος Νικολαος οΚαβασιλας; Επισης Γεωργιε και αμεθυστε εντυπωση μου κανει που δεν σχολιασατε αυτο τα 7 μυστηρια αυτη και αυτος. Ο Σμεμαν λεει οτι παει ο αλλος και κοινωνει και φευγει καταξιωμενος οτι τα καταφερε. Ουτε αφεση ελαβε ουτε τιποτε διοτι αν ελαμβανε αφεση δεν θα πηγαινε να καταξιωθει αλλα να κλαψει και να μεμφει την αναξιοτητα και να μεινει εκθαμβος με το μεγα ελεος του Κυριου που ακομα και σε αυτον τον αχρηστο καταδεχθηκε να ενοικησει. Ετσι ο ανθρωπος θα φυγει απο το ποτηριο και θα παρει τον Χριστο μαζι του και η αυτομεμψια θα ειναι αξονας ζωης. Αντιθετα παει το γιδι δικαιωμενο οτι τα καταφερε και φευγει παντελως ανυποψιαστο δις δικαιωμενο και φουσκωμενο το γιδι. Και λεει οτι η χαρις ειναι στα μυστηρια. Ποια χαρις ρε γιδι αφου μονος σου κοινωνας.

Ανώνυμος είπε...

Αν σκεφτούμε πως ξεκίνησαν οι πρώτοι Χριστιανοί όπως είπε και ο αμέθυστος, μετά την Πεντηκοστή, και που βρίσκονται σήμερα δεν μπορεί παρά να κλαίμε με το ψεύτικο και κίβδηλο που φτιάχτηκε.
Αληθινός χριστιανός: νέο κτίσμα, εμφάνιση της εικόνας του Θεού, "πάροικος" και "παρεπίδημος", περιμένει Αυτόν που τον αγάπησε, με συντριμένη καρδιά,με χαρά, έκθαμβος από το μέγεθος της δωρεάς Του, όλο το μυαλό του και τα συναισθήματά του είναι σ αυτή τη στιγμή που θα Τον συναντήσει για να ζήσουν αιώνια μαζί. Είναι ΗΔΗ ευτυχισμένος, ότι κι αν του συμβαίνει.Πως μπορεί αυτός ο άνθρωπος από κει και πέρα να μισήσει, να ζηλέψει, να επιθυμήσει αυτά που έχει ο άλλος, να μαζεύει πλούτη, να κατακρίνει κτλ..
Ψευτοχριστιανός:ένα στρεβλωμένο πράγμα, μια αλλοίωση της αλήθειας, μια εσωτερική σαπίλα με επένδυση υπακοής κανόνων, ένας "τάφος κεκονιαμένος", ένας εσωτερικός διχασμός και μια δυστυχία αφού δεν έχει καταλάβει και δεν έχει γευτεί αυτό που του δίνει ο Χριστός,...που δεν μπορεί παρά να εκδηλωθεί είτε φανερά είτε κρυφά μεσω όλων των ανομιών: ζηλοφθονία, κατάκριση, χαιρεκακία, σκληροκαρδία...
Το χειρότερο? Η δημιουργία από τέτοιας μορφής "χριστιανούς" ενός ολόκληρου οικοδομήματος σάπιου, ενός "συστήματος" εικονικών αξιών, ουσιαστικά "τίτλων" αρετής, με τα οποία εζησαν γενιές...
Και το ακόμα χειρότερο? Ο διωγμός του "αληθινού", η εξάλλειψή του, ώστε να μην είναι ορατό και αντιληπτό το "ψεύτικο".
Μ.Π.

Ανώνυμος είπε...

@ χαλάρωσε

Τα 7 Μυστήρια αναφέρονται στη εγκύκλιο ως Μυστήρια της Εκκλησίας "ΜΑΣ". Άγνωστο ποια είναι βέβαια η Εκκλησία "ΤΟΥΣ". Είναι δική τους, όχι του Χριστού. Αν διαβάσεις την εγκύκλιο που διαβάστηκε φέτος στο Φανάρι, ανήμερα την Κυριακή της Ορθοδοξίας, θα παρατηρήσεις γραμμένη την ίδια φράση, "οι Εκκλησίες μας", οι δικές μας.

Σε συμπλήρωμα όσων καταγγέλλει ο Σμέμαν, επιτρέψτε μου να γράψω μία ιστορία που άκουσα πρόσφατα από έναν φίλο μου, επίτροπο σε μία ενορία της Αυστραλίας.

Σε πανηγυρικό Εσπερινό της ενορίας, έρχεται να χοροστατήσει ένας Επίσκοπος, και παρατηρεί πως οι ιεροψάλτες και τα παιδιά που βοηθούν στο Ιερό, δεν φορούν ράσα. Στον καφέ που ακολουθεί του Εσπερινού, ο Επίσκοπος λέει στον ιερέα και στο εκκλησιαστικό συμβούλιο, να αγοράσουν ράσα για όσους διακονούν εν ώρα ακολουθίας στο ναό. Στο επόμενο εκκλησιαστικό συμβούλιο, ο φίλος μου και ταμίας της ενορίας, ρωτάει τον ιερέα από που μπορούν να παραγγείλουν ράσα και πόσα χρήματα θα χρειαστούν. Ο ιερέας του απαντά ορθά κοφτά πως δεν θα αγοράσουν ράσα και άσε τον δεσπότη να λέει. Όταν ο φίλος μου τον ρωτάει το λόγο, ο παπάς επανέρχεται δριμύτερος και του λέει: "Τι δηλαδή; Όλοι ρασοφόροι θα γίνουμε εδώ μέσα;"

Γεώργιος

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη, από κάποια "ψυχή" εδώ για κάτι που είπα (θα το καταλάβει), και να πω ότι είμαστε όλοι ελεηνοί και τρισάθλιοι και γι αυτό ο Κύριος επιτρέπει αυτές τις πτώσεις, ώστε να το δούμε, να ταπεινωθούμε, και να μετανοήσουμε.
Μ.Π.