ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Οκτωβρίου 2018
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή της Εκκλησίας ήταν και είναι η διάκριση μεταξύ γνησίας και νόθης πνευματικότητος. Μελετώντας τα αγιογραφικά κείμενα και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας διαπιστώνουμε ότι στη ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τα πρώτα βήματά της, από την εποχή των αποστολικών χρόνων, εμφανίστηκε παράλληλα με την γνήσια πνευματικότητα, που είναι προϊόν και καρπός του αγίου Πνεύματος και μία άλλη «πνευματικότητα», νόθη και κίβδηλη, που εμπνέεται από το σατανά, με σκοπό την παραπλάνηση των πιστών. Όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις και οι παύλειες Επιστολές, οι νεοφώτιστοι μετά το βάπτισμά τους ελάμβαναν υπερφυσικά χαρίσματα, έτσι ώστε να γίνεται αισθητή η παρουσία του αγίου Πνεύματος στα μέλη της Εκκλησίας, αλλά και στους εκτός αυτής. Ένα από αυτά τα υπερφυσικά χαρίσματα ήταν και το λεγόμενο χάρισμα της «διακρίσεως των πνευμάτων», για το οποίο κάνει λόγο ο απόστολος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «άλλω δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών, άλλω δε ερμηνεία γλωσσών», (12,10). Στους χαρισματούχους αυτούς δηλαδή είχε δοθεί το ειδικό χάρισμα, να μπορούν να διακρίνουν τους αληθινούς προφήτες και διδασκάλους από τους απατεώνες και τα πραγματικά χαρίσματα του αγίου Πνεύματος από τα ψεύτικα, που κρύβουν απατηλά την πλάνη. Το ίδιο πρόβλημα επισημαίνει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος μας παραγγέλλει «δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν» (Α΄ Ιωαν.4,1). Μας προτρέπει δηλαδή να εξετάζομε και να διακρίνομε τους ανθρώπους, που εμφανίζονται εμπνεόμενοι από το άγιο Πνεύμα, εάν πράγματι προέρχονται από τον Θεόν.
Εάν μελετήσουμε επίσης τα ασκητικά κείμενα, (Γεροντικό, Ευεργετινός κ.α.), θα συναντήσουμε πάμπολλες διηγήσεις μεγάλων ασκητών, οι οποίοι, επειδή κάποτε υπερηφανεύθηκαν και νόμισαν ότι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής και αγιότητος, παραχώρησε ο Θεός και έπεσαν σε πλάνη και δέχθηκαν δήθεν αποκαλύψεις, οράματα και νόθες πνευματικές εμπειρίες, ως προερχόμενες από τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απάτες και τεχνάσματα των δαιμόνων. Για παράδειγμα, ο Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός διηγείται ότι ο αββάς Ήρων, αν και δαπάνησε πενήντα χρόνια σε αυστηρή άσκηση, όμως κάποτε υπερηφανεύτηκε και πίστευσε στους ιδικούς του λογισμούς, χωρίς να τους θέσει υπό την κρίση των πνευματικών του Πατέρων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εξαπατήθηκε από το διάβολο, ο οποίος εμφανίστηκε σ’ αυτόν ως «άγγελος φωτός» και τον έπεισε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας σ’ ένα βαθύ πηγάδι. Κλασικά παραδείγματα νόθης πνευματικότητος στην εποχή μας συναντούμε στις λεγόμενες «χαρισματικές κινήσεις» του προτεσταντικού χώρου, όπως η «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» και άλλες ομάδες του αποκρυφιστικού πλέγματος της «Νέας Εποχής», οι οπαδοί των οποίων ισχυρίζονται ότι έλαβαν το χάρισμα της γλωσσολαλιάς, ή άλλα χαρίσματα, κατά παρόμοιο τρόπο, όπως οι άγιοι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής.
Ωστόσο το φαινόμενο της νόθης πνευματικότητος δεν απουσιάζει δυστυχώς και από τον Ορθόδοξο εκκλησιαστικό χώρο. Και ακριβώς μια τέτοια περίπτωση, με πολύ πόνο ψυχής και συνοχή καρδίας, ερχόμαστε να επισημάνουμε στην παρούσα ανακοίνωσή μας με σκοπό την έγκαιρη ενημέρωση και προφύλαξη του πιστού λαού του Θεού. Πρόκειται για την μοναχή ονόματι Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992), της οποίας τον βίο, τις δήθεν ιεραποστολικές δραστηριότητες και την διδασκαλία δημοσιεύει σε ογκώδες βιβλίο, (500 σελίδων περίπου), κάποια άλλη μοναχή, προφανώς υποτακτική της, ονόματι και αυτή Γαβριηλία με τίτλο: «Η Ασκητική της αγάπης». Το εν λόγω βιβλίο μελέτησε ενδελεχώς ο π. Βασιλειος Σπηλιόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια δημοσίευσε μια ευστοχότατη και απόλυτα τεκμηριωμένη κριτική με τίτλο: «Κρίσεις και σχόλια στο περιεχόμενο του βιβλίου ‘Ασκητική της αγάπης’». Την κριτική προλογίζει ο αρχ. π. Σαράντης Σαράντος. Η πνευματική ζημία που προήλθε από την κυκλοφορία του βιβλίου αυτού είναι ανυπολόγιστη, δεδομένου ότι σήμερα διανύει την 13η έκδοσή του και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε πολλές ενορίες ως εγχειρίδιο κατηχητικών σχολείων. Στις γραμμές που ακολουθούν θα προχωρήσουμε σε ένα σύντομο σχολιασμό του βιβλίου, αφού προηγουμένως παραθέσουμε μερικά βιογραφικά στοιχεία της εν λόγω μοναχής.
Η Γερόντισσα Γαρβιηλία γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1897 στην Κωνσταντινούπολη από εύπορους γονείς. «Ήταν το τέταρτο και το τελευταίο παιδί της οικογενείας. Από τα αδέλφια της η μεγάλη, η Βασιλική, ήταν εκείνη που της πρωτομίλησε για τον Θεό. Μαζί με τα παραμύθια που της διάβαζε, της έλεγε ιστορίες από το Ευαγγέλιο και την Παλαιά Διαθήκη». (Ιστ. «Διακόνημα»). Σπούδασε Γεωπονία στην Ελβετία, αλλά είχε αναπτύξει με τα φυτά «μεταφυσική σχέση», αφού «κυριολεκτικά μέχρι το τέλος της ζωής της «μιλούσε» μαζί τους και λες κι έβλεπες κάθε φορά την ανταπόκριση τους» (όπου ανωτ.). Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1954 πήγε ως ιεραπόστολος στην Ινδία, την οποία αγάπησε με πάθος. Αλλά, στην αχανή αυτή χώρα, όπου έμεινε 5 χρόνια, εργάστηκε περισσότερο φιλανθρωπικά, παρά ιεραποστολικά, αφού «ποτέ δεν μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό, αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι» (όπου ανωτ.)! Επίσης εκεί γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλίες με την «μητέρα Τερέζα, Sivananda, Baba Amte» (όπου ανωτ.) και γνωστούς γκουρού του Ινδουισμού και του Βουδισμού, τους οποίους μνημονεύει στο σύγγραμμά της η υποτακτική της.
Από την μελέτη της κριτικής του π. Βασιλείου και ιδιαιτέρως των αποσπασμάτων του βιβλίου, διαπιστώσαμε ότι στο εν λόγω βιβλίο κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος το στοιχείο του θρησκευτικού συγκρητισμού και του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, ενώ παράλληλα ακυρώνεται η μοναδικότητα του Θεανδρικού προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος ισοπεδώνεται και τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους αρχηγούς θρησκειών. Παράλληλα μέσω λόγων και πράξεων της Γερόντισσας γίνεται μια έντεχνη και μεθοδική προσπάθεια έμμεσης προβολής των βασικών δογματικών διδασκαλιών του Ινδουϊσμού και του Γκουρουϊσμού και των πρακτικών του. Σύμφωνα με μια γενική εκτίμηση του συγγραφέως της κριτικής, «το βιβλίο αυτό στοχεύει στην προώθηση του λαϊκού Οικουμενισμού, στην προώθηση δηλαδή ανάμεσα στους απλούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς, της διδασκαλίας ότι όλες οι θρησκείες κατέχουν μέρος της αληθείας και συνεπώς, όχι μόνο δεν δικαιούμεθα να απορρίπτουμε τις διάφορες διδασκαλίες τους, αλλά έχουμε χρέος ιερό να τις αποδεχθούμε, ώστε να φθάσουμε κάποτε στην επιθυμητή, για τους φορείς αυτής της ιδέας, ένωση όλων των θρησκειών σε μία. Αποτελεί, άρα, πράξη μίσους, φανατισμού η ‘φονταμενταλισμού’, κατά τη μοντέρνα ορολογία, και μισαλλοδοξίας η εμμονή στα δόγματα, τους κανόνες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας και η απόρριψη των υπολοίπων ομολογιών και δοξασιών, φαινόμενο που, κατά τη συγγραφέα, οφείλεται σε διάφορα κόμπλεξ και φοβίες που μας διακατέχουν», (σελ.4). Ο συγγραφέας της κριτικής, προκειμένου να τεκμηριώσει το παρά πάνω γενικό συμπέρασμα, παραθέτει στη συνέχεια ένα πλήθος περιπτώσεων λόγων και πράξεων της Γερόντισσας, (με πλήθος παραπομπών), που αποδεικνύουν «την ύπαρξη ενός ανελέητου και νεοεποχίτικου συγκρητισμού, όσο και τις πλάνες των ανατολικών θρησκειών, οι οποίες είναι διάσπαρτες σ’ όλο το βιβλίο, ‘μεταμφιεσμένες’ επιμελώς σε Ορθόδοξη πνευματικότητα», (σελ.4).
Πιο συγκεκριμένα:
Η συνέχεια averoph
ΟΙ ΓΡΙΟΥΛΕΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΞΑΝΑΣΤΗΣΑΝ ΤΟ ΞΟΑΝΟ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΘΕΟΥΣΕΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΤΑΡΑΧΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΕΝΑΝ ΙΕΡΕΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕ ΧΑΙΡΕ ΦΙΛΕΡΓΕ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ.
ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ Οι πιο επικίνδυνες πλάνες του διαβόλου είναι εκείνες που κρύβονται κάτω απο «Ορθόδοξη» μορφή! ΄
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΥΦΛΟ ΤΟΥΣ ΖΗΛΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΟΦΕΙΛΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ.
ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.
Αμέθυστος
Θωμάς είπε...
Παλιές θλιβερές ιστορίες ξανάφερε στην επιφάνεια το Γραφείο αιρέσεων της Ι.Μ.Πειραιώς. Μας θύμισε έργα και ημέρες του Αντιαιρετικού Εγκολπίου. Τους είχε πειράξει πολύ η επιτυχία του βιβλίου η "Ασκητική της Αγάπης" και είχαν χιμήξει με νύχια και με δόντια εναντίον της γερόντισσας.
Θεωρώ σημαντικό για κάποιους που δεν είχαν παρακολουθήσει αυτήν την ιστορία από την αρχή να ξαναδούν τις αναρτήσεις με τίτλο:
«Αναίρεση των συκοφαντιών εναντίον της Γερόντισσας Γαβριηλίας»
https://amethystosbooks.blogspot.com/search/label/%C2%AB%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CF%83%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%93%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82%20%CE%93%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82%C2%BB
Θεωρώ σημαντικό για κάποιους που δεν είχαν παρακολουθήσει αυτήν την ιστορία από την αρχή να ξαναδούν τις αναρτήσεις με τίτλο:
«Αναίρεση των συκοφαντιών εναντίον της Γερόντισσας Γαβριηλίας»
https://amethystosbooks.blogspot.com/search/label/%C2%AB%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CF%83%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%93%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82%20%CE%93%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82%C2%BB
43 σχόλια:
πριν κλεισουν το κουκουλι της Γεροντισσας ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗς ΕΛΑΜΨΕ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΕΙ.
Το άσχημο της υποθεσης ειναι οτι ο Κοτταδακης στο προσωπο της γεροντισας βλεπει την αρρωστημενη αγαπη των οικουμενιστων.
Τα λόγια, τα έργα αλλά και η ζωή της γερόντισσας Γαβριηλίας, όπως περιγράφονται κατά το δυνατόν στο εν λόγω βιβλίο, είναι παρ' όλ' αυτά ακραιφνώς ορθόδοξα... Όποιος θέλει, ας αναζητήση αυτήν την αλήθεια μελετώντας άφοβα το βιβλίο... Και φυσικά υπάρχουν και οι τόσοι 'μάρτυρες' που γνώρισαν τη γερόντισσα σ' αυτήν την ζωή, ανάμεσά τους αγαθοί ιερείς και επίσκοποι... - "Δεν μιλούσα για τον Χριστό αν δεν μου το ζητούσαν..." Μα το ίδιο έλεγε και ο άγιος Πορφύριος: "Κανείς δεν με ρώτησε για τον Χριστό..." Ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης θεράπευε και τους Τούρκους στα Φάρασα... - Όλοι αυτοί οι 'χαρισματούχοι' κληρικοί κάτι φοβούνται πως μπορεί να αποκαλυφθή κάτω απ' το ράσο...
Τήν φοβούνται οι μεγάλοι σύγχρονοι "ποιμένες" ότι θά χαλάσει τήν πιάτσα καί θά μειωθεί τό ποίμνιο.
Από τα ίδια τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο (όπως η δαιμονικής προέλευσης τύφλωση που της προκάλεσαν στο βουδιστικό Άσραμ, που σταμάτησε με την προσευχή της, και στη συνέχεια την έδιωξαν), και από τα λόγια της, και από τις μαρτυρίες όσων την γνώρισαν, φαίνεται ποια ήταν η γ. Γαβριηλία. Πρέπει όμως να επισημάνουμε (το έχουμε πει και άλλες φορές), ότι υπάρχει πρόβλημα με το βιβλίο... είναι «κακογραμμένο» με την έννοια ότι η συγγραφέας (η Μοναχή Γαβριηλία, η οποία παρεπιπτόντως έφυγε από τη μοναχική ζωή) έχει περάσει το δικό της πνεύμα στα γραφόμενα, με αποτέλεσμα να αμαυρώνεται το πρόσωπο της γ. Γαβριηλίας...
Νομίζουμε ότι τό πρόβλημα ξεκίνησε από τόν παπαΣαράντη καί από τήν μεγάλη επιτυχία καί κυκλοφορία τού βιβλίου. Γράφτηκε από κάποιον πού ξέρει νά γράφει.Στήν ορθοδοξία έχουμε συνηθίσει τίς κακοτεχνίες. Παραδοθήκαμε στήν ασχήμια. Γράφουν αγιογραφίες οι ατάλαντοι καί αγιογραφούν οι άμορφοι, οι αμόρφωτοι, οι θεούσες. Είμαστε σέ φοβερή παρακμή. Η Ρωσική εκκλησιαστική τέχνη καί λογοτεχνία βγήκε από τήν στενωπό. Ισως φτάσουν νά δημιουργήσουν κάτι σοβαρό καί αληθινό.
Aδελφέ Αμέθυστε, συμφωνώ μαζί σου ότι το βιβλίο από λογοτεχνική-καλλιτεχνική άποψη είναι άψογο. Την λέξη «κακογραμμένο» την έβαλα σε εισαγωγικά, ώστε να δώσω όχι την κοινή έννοια (κακής σύνταξης κ.τ.λ.), αλλά την έννοια της παραποίησης των λεγομένων της Γερόντισσας (όχι εσκεμμένης, αλλά ίσως λόγω προχειρότητας στην απόδοση, ή ακόμα και ημιμάθειας της Μοναχής), στα όρια μάλιστα της διαστρέβλωσης. Όπως επίσης και την λάθος οπτική της απέναντι στο άνοιγμα του ιεραποστολικού έργου της Γερόντισσας που η Μοναχή το εκλαμβάνει και το αποδίδει ως ένα πνεύμα γενικής και αόριστης αποδοχής...
Μέσα στον λίγο χρόνο μας, είναι λογικό να μην μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς τις λεπτομέρειες κάθε θέματος, ούτε κι εγώ τις γνωρίζω..
Έγω δει όμως κάποια πράγματα στο βιβλίο που είναι λάθη (είτε ορθογραφικά, είτε νοηματικά) με όλη τη σημασία της λέξης..
Την κατηγορούν για παράδειγμα, ότι ταύτιζε τον Θεό με το Σύμπαν.Αν είναι δυνατόν, η Γερόντισσα να σκέφτεται με βουδιστικό τρόπο (!)..
Όμως δυστυχώς μέσα στο βιβλίο υπάρχει ένα κακογραμμένο απόσπασμα από ηχογραφημένη ομιλία της, που η συγγραφέας έχει αποδώσει με διαστρεβλωμένο τρόπο.
Παρακαλώ δείτε το απόσπασμα από την σελ. 199 του βιβλίου.
Γράφει από την ηχογραφημένη ομιλία της:
« ...όταν το Άγιο Πνεύμα γεμίσει το νου μας και τη διάνοιά μας, όλο το είναι μας, τότε μπορούμε να καταλάβουμε τι λέει η Αγία Γραφή... Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου, εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της διανοίας σου, το Σύμπαν δηλαδή.
Όλο μας το είναι Τον αγαπά...»..
Έτσι όπως είναι γραμμένο, αν απομονωθεί η πρόταση, φαίνεται σαν να ταυτίζεται ο Θεός με το Σύμπαν. Αν δεν απομονωθεί, μπορεί κάποιος πολύ εύκολα να καταλάβει το λάθος της Μοναχής που θα έπρεπε να μην βάλει κεφαλαίο στη λέξη Σύμπαν, αφού η Γερόντισσα δεν εννοούσε αυτό το Σύμπαν το υλικό, αλλά το παν του ανθρώπου, και σύμπασα την ύπαρξή του. Επίσης δεν έπρεπε να βάλει τελεία και να απομονώσει την επόμενη πρόταση.
Έδωσα τώρα ένα παράδειγμα, και μπορώ να βρω και άλλα που δείχνουν σοβαρές απροσεξίες που διαστρεβλώνουν το νόημα.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν δίκιο όσοι επικρίνουν την Γερόντισσα. Θα έπρεπε να γίνει κριτική μόνο στο βιβλίο.
Είναι παράλογα αυτά που ακούγονται ως κατηγορίες, και φυσικά έχουν μεγάλη ευθύνη όσοι δεν φρόντισαν να ερευνήσουν καλά το θέμα, και να δουν από τα συμφραζόμενα των απομαγνητοφωνήσεων, ποιο ήταν το πραγματικό νόημα των λόγων της γερόντισσας, και ακόμα και από τα ίδια τα γεγονότα της ζωής της την ασκητικότητα και την όντως αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη της...
Να συμπληρώσω ότι το κείμενο της ανακοίνωσης περιέχει δεύτερη επιπλέον διαστρέβλωση (απόσπασμα από την κριτική του π.Β.Σπηλιόπουλου), και λέει ότι, η Γερόντισσα «σπεύδει να επεξηγήσει, 'το σύμπαν δηλαδή', άρα κατ΄αυτήν ταυτίζεται το σύμπαν με τον Θεό, η κτίσις με τον Κτίσαντα, γεγονός που αποδεικνύει την υιοθέτηση εκ μέρους της ολιστικής θεωρήσεως του κόσμου» (!)
Δεν «επεξηγεί» τίποτα η Γερόντισσα, πόσο μάλλον ότι Θεός σημαίνει Σύμπαν...
Το σύμπαν είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει στην συγκεκριμένη πρόταση, είναι το όλον του ανθρώπου που δίνεται στον Θεό...
Αν διαβάσουμε τίς απομαγνητοφωνήσεις τού Ράμφου θά νομίσουμε ότι είναι αγράμματος. Αλλά οι άνθρωποι διατηρούν τόν προφορικό αέρα. Ο κύκλος τού παπαΣαράντη είναι σκοτεινός. Αποβλακώνουν τούς ανθρώπους. Οι Ελληνες εκτιμούν ιδιαιτέρως τόν ναρκισσισμό καί τήν έπαρση καί παραδίδουν τήν ψυχή τους μέ προχειρότητα. Αγοράζουν ότι πουλάει ο καθένας χωρίς διάκριση. Τώρα έχουμε αρπαχτεί από τό ράσο.Αλλά ματαίως.Δέν περιέχει πιά τίποτε.
Τα λάθη σύνταξης και ορθογραφίας, που σε κάποια σημεία είναι σοβαρά όπως αυτό που παρέθεσα, δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τους επικριτές της Γερόντισσας γιατί όταν προβαίνεις σε τέτοιες δηλώσεις (ψευδούς πνευματικότητας), οφείλεις τουλάχιστον να μελετήσεις καλά τα πράγματα.Η κριτική έπρεπε να περιοριστεί μόνο στο βιβλίο.
Το λάθος αυτό είναι τόσο εμφανές, που δεν θα έπρεπε (με βάση μάλιστα τις εκατοντάδες αναφορές μέσα στο βιβλίο για την Αγία Τριάδα, και τις πλάνες των βουδιστών), να χρησιμοποιηθεί, για να την κατηγορήσουν ότι ταυτίζει τον Θεό με το Σύμπαν (!).
Επειδή ξαναείδα το βιβλίο, υπάρχουν μάλιστα πνευματικές κατευθύνσεις που δίνει σε όσους έχουν ανακατευτεί με γιόγκα και διαλογισμό, και τους λέει πόσο αυτά έχουν επηρεάσει τον εσωτερικό τους κόσμο, και ότι πρέπει να γίνει ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ.
Αυτά έπρεπε να τα δουν όσοι την κατηγορούν για "ολιστική θεώρηση του κόσμου".
Υπάρχουν πολλά λάθη που έχει κάνει η συγγραφέας μέσα στο βιβλίο ως προς τη δομή, την συνέχεια των αποσπασμάτων και την επιλογή τους.
Υπάρχουν αποσπάσματα από επιστολές προς αλλόθρησκους συνεργάτες της στην Ινδία, στα οποία έχουν απομονωθεί μόνο οι φιλοφρονήσεις (π.χ. ότι είναι δούλος του Καλού, αφού διακονούσε τους λεπρούς), που αν τις δούμε αποκομμένα, μπορεί να παρεξηγηθούν..
Όπως επίσης υπάρχουν αρχικά κεφαλαία γράμματα σε λέξεις όπως "Ενέργεια" ή "Φως" ή στην έκφραση "δούλος του Καλού" κ.α. από την συγγραφέα, που είναι λάθος, γιατί παραπέμπουν σε άλλου είδους έννοια γι΄αυτές τις λέξεις.Όμως γι αυτά δεν φταίει η αγία Γερόντισσα.
Το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ και όχι ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ.
Αν διαβαστεί σωστά υπάρχει βαθιά ωφέλεια από τα λόγια της...
Είναι φοβερό αυτό πού συμβαίνει σήμερα μέ τούς πνευματικούς καί τούς αγίους. Η κατασυκοφάντησή τους ξεπερνά τήν ύβρι. Είναι εωσφορική οίηση, φθόνος ομολογημένος καί αμετανόητος. Τό βιβλίο έχει τεράστια επιτυχία καί εδώ καί στό εξωτερικό. Ενα δείγμα τής παρακμής μας αποτελεί καί η νέα βιογραφία τής Γερόντισσας από πρόσωπο υπεράνω πάσης υποψίας. Εντυπωσιάζει όμως καί ο τρελο-γιάννης διότι είχε αναστατωθεί τόσο μέ τόν διωγμό τού Διώτη καί τώρα πήρε τήν θέση του. Ισως πρόκειται γιά άλλο πρόσωπο. Πρέπει νά λάβουμε υπόψιν μας καί τήν μεσολάβηση τού εκδότη.
Η θλιβερή πραγματικότης είναι ότι παπαΣαράντης, Πειραιώς, Στρατηγόπουλος, Μεταλληνός, Αποτειχισμένοι, σάν χορωδία, συκοφαντούν τούς αγίους καί τούς δούλους τού Κυρίου μας. Στό όνομα τίνος;
Η Μαρία τί λέει ; Έχει νά πει κάτι για την " συκοφάντηση των αγίων και των δούλων του Θεού " ;
Εσύ τί λές; Ας ακούσουμε εσένα πρώτα καί βλέπουμε.
Εγώ λέω οτι κάθε μέρα ξεχέζεις " τους αγίους και τους δούλους του Θεού " ! Και απο πάνω διαμαρτύρεσαι ! Είσαι πολύ αστείος !
Ποιούς δηλ. τόν Ζήση, τόν Τρικαμηνά, τόν Σαράντο;Δώσε μας ένα παράδειγμα; Εκτός καί άν θές νά εκτονωθείς. Υπάρχουν καί άλλοι τρόποι.
Η περίπτωση του Γ. Σωφρονίου είναι διαφορετική, γιατί τα βιβλία του ενώ είναι θεολογικά άψογα, και εκλεπτυσμένα, γίνονται ακατανόητα από ανθρώπους περιορισμένης αντίληψης, και συγκεκριμένου νομικού τρόπου σκέψης, που δεν έχουν γνώση των ασκητών Πατέρων (όπως π.χ. ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος κ.α.) που λένε ακριβώς τα ίδια με τον Γέροντα.
Έτσι είδαμε τον διασυρμό του μόνο από το χώρο των αποτειχισμένων.
Δεν θα το καταλογίσουμε λοιπόν σε κανέναν άλλο, γιατί είναι λάθος και κρίμα.
Ο π. Σάββας Αγιορείτης που έχει εκατοντάδες ομιλίες με όλα τα έργα των ασκητών και των Πατέρων, [και μιλάει ανελλιπώς για τον Οικουμενισμό και τη Νέα Εποχή], λέει συνεχώς Άγιο τον Γέροντα σε αυτή την ομιλία: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ,
https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw
και έχει 80 βίντεο με ομιλίες μόνο για το βιβλίο του για τον Άγιο Σιλουανό: https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/01/1-2-3-4-41-5-28-6-80.html
Τα αναφέρω αυτά μια που μου δόθηκε η ευκαιρία..
Το βιβλίο για την Γερόντισσα Γαβριηλία ξαναλέω ότι είναι προβληματικό για όποιον δεν έχει τα πνευματικά εφόδια και δεν το διαβάσει ολοκληρωμένα.
Δείτε π.χ. αυτό το απόσπασμα, και τα κεφαλαία σε κάποιες λέξεις
"Φεύγοντας πήρε μαζί της δύο βιβλία μόνο, το Ευαγγέλιο και ένα βιβλίο του πολύ γνωστού Ινδού Γκουρού Sivananda.."
Η Γερόντισσα προφανώς διάβαζε το βιβλίο του γκουρού για να εγκλιματιστεί (να μπει στο κλίμα), της χώρας που θα πήγαινε. Η συγγραφέας αναφέρεται όμως στη συνέχεια πολλές φορές σε αυτό και ο αναγνώστης μπορεί να το εκλάβει ως σημαντικό.
Συνεχίζει(τα θαυμαστικά είναι δικά μου):
"...γνώρισε και γνωρίστηκε από πολλές Προσωπικότητες (!), τους γνωστούς τότε Γκουρού που είχαν Δυτικούς οπαδούς, και είχαν Μοναστήρι όπως το Ashram του Sivananda, τo Αshram του Αurobindo..."
(αναφέρει και μερικούς άλλους γκουρού και συνεχίζει με ευαγγελιστές ιεραποστόλους και προτεστάντες που τους χαρακτηρίζει όλους και τους γκουρού, ως "Προσωπικότητες" με Κεφαλαίο)
Επίσης η συγγραφέας βάζει κεφαλαία συνέχεια σε λέξεις που αναφέρονται στους Ινδούς, μετατρέποντας μια κοινή λέξη σε σημαντική όπως εδώ:
Γ.Γ.:"..Ήρθα στην Ινδία και γνώρισα τους Σοφούς (!) της, και την Φιλοσοφία της..
Σηκώνομαι στις 6 για να καλωσορίσω τον Ήλιο.." (πάλι με κεφαλαίο, λες και πρόκειται για λατρεία όπως κάνουν οι Ινδοί)
Επίσης η συγγραφέας μεταφέρει αποσπάσματα από επιστολές άλλων προς την Γερόντισσα (μεγάλο λάθος), έτσι όπως αυτοί αντιλαμβάνονται τα πράγματα, με τις οποίες αμαυρώνεται η γνήσια Ορθόδοξη πνευματικότητά της.
Απόσπασμα από γράμμα του Ινδουιστή Chidananda προς την Γερόντισσα:
"...Το γράμμα σας μου έδωσε μεγάλη χαρά γιατί μοιράστηκα με σας τις αναμνήσεις εκείνων των ημερών, των γεμάτων Χάρη (με Κεφαλαίο λες και πρόκειται για την Θεία Χάρη), που ζούσε ανάμεσά μας ο σεβαστός Guru dev. To πνεύμα διακονίας που είχατε για την εξυπηρέτηση του Συνανθρώπου είχε προκαλέσει μεγάλη ανταπόκριση στην καρδιά του αγαπημένου μας Γκουρού Sivananda. Για μας ήταν μια εξυψωτική εμπειρία, να βλέπουμε την πνευματική σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσά σας, παρ΄όλη την διαφορά σας..."
Τι εντύπωση μένει στον αναγνώστη αν διαβάσει αυτό το απόσπασμα; Ότι η Γερόντισσα είχε πνευματική σχέση με τον γκουρού...
Ενώ η πραγματικότητα ήταν ότι, όταν αντιλήφθηκε ότι εμπόδιζε Ευρωπαίους να ασπαστούν τον βουδισμό, προσπάθησε με δαιμονικές ενέργειες να την τυφλώσει και να την τρελάνει, και αφού δεν τα κατάφερε την έδιωξε.
Η Γερόντισσα λέει ότι κατάλαβαν ότι Κάποιος Δυνατότερος την προστάτευε (δυνατότερος από τους δικούς τους, τους δαίμονες).
Αυτό ξεκαθαρίζει στον αναγνώστη ότι η Γερόντισσα, είχε πλήρη επίγνωση του δαιμονικού περιβάλλοντος του "Μοναστηριού"..
Γι αυτό τόνισα ότι το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί ολοκληρωμένα, ή να διαβαστούν μόνο τα λόγια της Γερόντισσας που είναι πολύ ωφέλιμα.
Αν κάποιος δεν έχει τα πνευματικά εφόδια μπορεί όντως να πέσει στην παγίδα του "λαϊκού οικουμενισμού" με τις περιγραφές της Μοναχής.
Από κει και πέρα τώρα επαναλαμβάνω ότι η Γερόντισσα δεν είναι υπεύθυνη, γι΄αυτό είναι απαράδεκτη η κριτική στο πρόσωπό της, που θα έπρεπε να γίνει μόνο στο βιβλίο.
Αυτό συμβαίνει γιατί εμπιστεύτηκαν το βιβλίο του π.Σπηλιόπουλου, που και αυτός στηρίχθηκε σε όσα έγραψε η Μοναχή, χωρίς να ερευνήσει όπως όφειλε επακριβώς τα πράγματα. Και τελικά βγαίνει η Γερόντισσα με "ψευδή πνευματικότητα"(!)...
Μεγάλο λάθος που πρέπει να ερευνηθεί και άμεσα να διορθωθεί.
Σχετικά τώρα με τις δημοσιεύσεις της ανακοίνωσης, νομίζω ότι το θέμα εμπίπτει σε αυτό που είχα πει την άλλη φορά, ότι υπάρχει ένα κλίμα, μη διαφοροποίησης των ιστολογίων, από την "γραμμή της επικαιρότητας", θεωρώντας ίσως ότι όλα είναι σωστά όταν προέρχονται από συγκεκριμένες πηγές (γι αυτό δεν πρέπει να διαφωνήσουμε).
Δεν είναι όμως έτσι, γιατί όλοι κάνουν λάθη και μάλιστα σοβαρά όπως τώρα το Αντιαιρετικό Γραφείο, που θα έπρεπε να απευθύνει την κριτική του μόνο στο βιβλίο. Αυτά και τίποτα άλλο δεν θέλω να πω. Καθένας είναι υπεύθυνος και οφείλει να κρίνει σωστά τα πράγματα..
Πολύ σωστό είναι και το σχόλιο της ΟΟΔΕ, γιατί αναδεικνύει και άλλες πλευρές του θέματος:
"Έχουμε εκφράσει ξεκάθαρα τη διαφωνία μας με το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο, και όλους όσους, αντί να ασχοληθούν με τις αιρέσεις, ασχολούνται με τον διασυρμό ορθοδόξων αδελφών μας.
Πιστεύουμε ότι το βιβλίο της Γερόντισσας Γαβριηλίας, είναι καθ’ όλα Ορθόδοξο, και καθ’ όλα ωφέλιμο και χωρίς προβλήματα.
Τα προβλήματα παρουσιάζονται, όταν κάποιος το διαβάζει ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ, και όταν έχει την απαίτηση να χρησιμοποιείται ΠΑΝΤΟΤΕ η συνήθης ορολογία που χρησιμοποιούμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Πολλά βιβλία όμως, (όπως αυτό), απευθύνεται ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣ, συνεπώς χρησιμοποιεί ορολογία την οποία γνωρίζουν και κατανοούν ΑΥΤΟΙ. Και αυτή η ορολογία ξενίζει όσους το διαβάζουν κακοπροαίρετα, ή όσους ζητάνε ακρίβεια ορολογίας, κατά την Ορθόδοξη συνήθεια.
Το εν λόγω βιβλίο, αν διαβαστεί ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ, δεν έχει κανένα πρόβλημα. Σίγουρα όμως, όταν διαβάζεται από ανθρώπους που ψάχνουν για προβλήματα, ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ, παρεξηγώντας τις έννοιές του.
Πιστεύω ότι ο π. Γ. Μεταλληνός, και ο π. Κ. Στρατηγόπουλος, αν το διάβασαν μέσα από τα παραμορφωτικά γυαλιά των αποσπασμάτων που τους έδειξαν ορισμένοι “καλοθελητές”, δικαίως το παρεξήγησαν. Αν το διάβαζαν ΧΩΡΙΣ τις κακοπροαίρετες υποδείξεις ορισμένων, είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα έβρισκαν κανένα πρόβλημα.
Η δική μας συμβουλή είναι, να ωφελείται από αυτό, ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ. Αν κάποιος το διαβάζει κακοπροαίρετα, ή ψάχνει να βρει προβλήματα στις διατυπώσεις και στην ορολογία, ας μη το διαβάσει καθόλου.
Τα βιβλία τα διαβάζουμε για να ωφεληθούμε, και να βρούμε σε αυτά πράγματα εποικοδομητικά. Και όχι για να ψάχνουμε αφορμές να βγάλουμε αιρετικούς τους αδελφούς μας, και μάλιστα αδελφούς μας τόσο ευλογημένους, όπως η αγία γερόντισσα Γαβριηλία.
Κακές διατυπώσεις, υπάρχουν ΣΕ ΚΑΘΕ βιβλίο. Ακόμα και σε πατερικά κείμενα, θα μπορούσαμε να σου υποδείξουμε ακόμα και σε βιβλία αγίων, όπως ο γέροντας Σωφρόνιος, ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ή ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Κανείς όμως δεν διανοήθηκε να τους χαρακτηρίσει “αιρετικούς”, παρά τα λάθη σε εκφράσεις τους, ή ακόμα και δογματικές τους, (ακόμα και Θεολογικές τους) ατυχείς εκφράσεις. Γιατί λοιπόν να πιανόμαστε ΕΙΔΙΚΑ από το βιβλίο της Γερόντισσας και να το περνάμε από κόσκινο, περιμένοντας από αυτήν απόλυτη συμμόρφωση με την Ορθόδοξη ορολογία, και να μην κάνουμε το ίδιο με τους άλλους αγίους Πατέρες; Γιατί να μην πούμε “άσχετο” τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, που κάνει ειδική ανάλυση πάνω στη ΛΑΘΟΣ βάση, ότι ο πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή ήταν δήθεν Αρχιερέας; Γιατί να μην πούμε αιρετικό τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης, που μιλάει για τέλος της Κολάσεως και σωτηρία του Σατανά;
Όπως λοιπόν όλοι μας κατανοούμε τους λόγους που οι άγιοι έγραψαν αυτά που έγραψαν, και όπως αναγνωρίζουμε τη δική μας ανεπάρκεια για να δούμε το βάθος αυτών που λέγονται, έτσι οφείλουμε να κατανοούμε και τους λόγους για τους οποίους το εν λόγω βιβλίο πρέπει να διαβαστεί επίσης καλοπροαίρετα.
ΟΟΔΕ
Ο π.Τρικαμηνάς λέει ότι ο π.Σ.Σαχάρωφ έχει πολλά λάθη.
Να συμπληρώσω σχετικά με το ιστολόγιο που αναφέρθηκε ότι είπε ότι σέβεται την Γερόντισσα, και ότι θεωρεί πλανεμένη την Μοναχή, επομένως επιβλαβές και το βιβλίο. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι έχει πνεύμα πλάνης η Μοναχή... μάλλον αυτό που μου βγάζει από την πρώτη λέξη είναι ένας απεριόριστος θαυμασμός για την Γερόντισσα, επομένως και σε ότι σχετιζόταν με αυτήν. Ίσως λοιπόν λόγω απειρίας με την έννοια της μη επίγνωσης της λάθος πρόσληψης από κάποιους, να έγιναν αυτά τα λάθη... Το βιβλίο πάντως περιέχει πολύτιμους λόγους της Γερόντισσας και αν διαβαστεί από ανθρώπους που έχουν τις πνευματικές προϋποθέσεις να το κατανοήσουν, είναι πολύ ωφέλιμο..
11.19 Υπάρχουν καί άλλοι τρόποι εκτόνωσης. Εχεις άγχος. Δέν καταλαβαίνεις τί γίνεται γύρω σου. Οι ανάγκες επιβίωσης σκληρές. Είναι κατανοητό.
11.19 Κάνεις λάθος. Δεν έχει διαβάσει τα βιβλία του Γ.Σωφρονίου, το έχει πει ο ίδιος, και απλά του μετέφεραν κάποια πράγματα όπως τις διαστρεβλώσεις του γνωστού και μη εξαιρετέου, Πηλαβάκη, τις οποίες φυσικά χαρακτήρισε ως λάθη.
Δέν μπορεί νά τά διαβάσει. Δέν καταλαβαίνει. Κανέναν από τούς Πατέρες. Κανένας αποτειχισμένος. Είναι δύσκολοι έτσι κι' αλλιώς.
"Δέν καταλαβαίνει. Κανέναν από τούς Πατέρες. Κανένας αποτειχισμένος" έγραψε ο Αμέθυστος.
Ναι, μωρέ! Γιατί οι μη αποτειχισμένοι που αντι να προσεύχονται μόνο βιντεοσκοπούν πλέον μέσα στους ναούς και πάνε από γαμοβάφτιση σε γαμοβάφτιση, καταλαβαίνουν τα τρία κακά της μοίρας τους. Βαρετός έχεις καταντήσει με το μένος σου για τους αποτειχισμένους. Δεν κοιτάς τα χάλια των δικών σου. Οι αποτειχισμένοι που κάνουν από μόνοι τους και λόγω υπερβολικά αυστηρής συνείδησης, και με τεράστιο προσωπικό κόστος, έναν αγώνα, σου φταίνε! Γι αυτό υποπτεύονται κάμποσοι, τι ρόλο υπέρ του κ. Βαρθολομαίου τελικά, παίζει η ιστοσελίδα σου.
Εγώ είμαι ο 10.20 στον οποίο μιλάς για εκτόνωση και δεν έχω καμμία σχέση μέ τον 11.19 , στον οποίο μιλάς πάλι για εκτόνωση . Γιατί μέ μπερδεύεις ; Αφού έχεις τον τρόπο νά βλέπεις ποιός είναι ο ανώνυμος . Γιατί δεν δημοσίευσες την απάντησή μου στό ερώτημά σου ποιόν ξεχέζεις ; Μήν υιοθετείς ανοίκειες μεθόδους !
στο 10:40 η συνεχεια σε σχολιο σου ειχε την εξης συνεχεια.
Γιατί να μην πούμε αιρετικό τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης, που μιλάει για τέλος της Κολάσεως και σωτηρία του Σατανά; Γιατί να μην πούμε αθεολόγητο τον γέροντα Σωφρόνιο, που αναφέρει ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα, και όχι ο Πατήρ, όπως διατυπώνει με ακρίβεια η Ορθόδοξη Θεολογία; Γιατί να μην πούμε αιρετικό τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, που γράφει ότι ο Χριστός είχε “μία φύση”;
Ειναι απαραδεκτα. Ο Γεροντας δεν ελεγε αυτο το πραγμα, αλλα εκει στην ΟΟΔΕ διαβαζουν την δογματικη του Ζηζιουλα αμαχητι. Τεσπα.
επισης ο Αγιος Κυριλλος δεν ελεγε αυτα τα πραγματα. ΗΜΑΡΤΟΝ οτι τους ερχεται στο στομα το εκσφενδονιζουν. Μια φυση του Θεου.........ΣΕΣΑΡΚΩΜΕΝΗ...... ΦΙΛΕ ΑΠΟ ΟΟΔΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑΣ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΣΟΥ. ΒΑΛΛΟΜΕΘΑ ΠΑΝΤΑΧΟΘΕΝ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΟΥ ΜΕΣΑ.
Στο ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝΩΘΗΚΑΝ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΦΥΣΗ --Εις ένα Χριστόν και Υιόν εκ δυοίν τελείοιν θεότητός τε και ανθρωπότητος. ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ PG 69 297
ΕΙΣΤΕ ΜΕΓΑΛΑ ΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝ ΤΕΛΕΙ.
ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΜΑΣ.
3.42 Δέν τά δημοσίευσα φίλε γιατί βάλαμε ένα όριο σστίς μαλακίες. Από 'βδομάδα πάλι.
1.01 Οι αποτειχισμένοι θυσίασαν κάτι πού δέν είχαν έτσι κι' αλλιώς. Τήν διάνοιά τους. Ανακάλυψαν έναν τρόπο νά γλιτώσουν από τό βάρος τής άγνοιάς τους. 15ος κανόνας καί πάσης Ελλάδος. Καί σάν παραπονιάρες γατούλες νιαουρίζουν. Καλά τά λές ...αλλά κοινωνάς όμως μέ τήν αίρεση καί μαγαρίζεσαι.. Τό νέο κύμα τών παλαιοημερολογιτών.
Χαλάρωσε, καταρχήν να πω ότι την κριτική της ΟΟΔΕ, την είδα στις αναρτήσεις του Αμέθυστου, που παραθέτει ο σχολιαστής Θωμάς. Πάτα το σύνδεσμο, και δες το μόνος σου.
Όπως σου έχω ήδη γράψει και στο άλλο ιστολόγιο, είδα το λάθος γι αυτό και το έσβησα χθες βράδυ από το απόσπασμα που έστειλα εδώ, όπως και έσβησα σήμερα ολόκληρη την κριτική της ΟΟΔΕ, για να μην μένουν σκοτεινά σημεία.
Δες το : Κυνηγοί κεφαλών στά εκκλησιαστικά πράγματα
https://amethystosbooks.blogspot.com/2010/10/blog-post_16.html
ΕΣΤΕΙΛΑ ΚΑΙ στον Τρελογιαννη οταν ειδα το σχολιο της ΟΟΔΕ, διοτι ειναι απαραδεκτα αυτα που λενε οι ΟΟΔΕ-ΔΕΣ. Σπανια γραφω κατι περαν του εδω ιστοτοπου.
Δεν ειδα τη ειπες εκει περα ΜΕΤΑ. Αλλα δεν εχει και καμια σημασια.
ΟΜΩΣ Σε καθε περιπτωση τονιζω οτι θελει προσοχη.
Φαινεται η καλη προαιρεση. Δεν θελει βια το πραγμα. Τεσπα.
Αλλα καλα καναν και βγηκαν για να μαθουμε και τι μας γινεται.
Επι τη ευκαιρια ο ΟΟΔΕΣ ΛΕΕΙ: Γιατί να μην πούμε αθεολόγητο τον γέροντα Σωφρόνιο, που αναφέρει ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα, και όχι ο Πατήρ, όπως διατυπώνει με ακρίβεια η Ορθόδοξη Θεολογία;
Να δουμε και την παραδοση:
Αγιος Μαξιμος ο Ομολογητης
Εις Θεος, οτι μια θεοτης· μονας αναρχος και απλη και υπερουσιος· και αμερης και αδιαιρετος· η αυτη μονας και Τριας· ολη μονας η αυτη, και ολη Τριας η αυτη· μονας ολη κατα την ουσιαν η αυτη, και Τριας ολη κατα τας υποστασεις η αυτη. Πατηρ γαρ, και Υιος, και Πνευμα αγιον η θεοτης, και εν Πατρι, και Υιω, και αγιω Πνευματι η θεοτης. Ολη εν ολω τω Πατρι η αυτη· και ολος εν ολη τη αυτη ο Πατηρ· και ολη εν ολω τω Υιω η αυτη· και ολος εν ολη τη αυτη ο Υιος. Και ολη εν ολω τω Πνευματι τω αγιω η αυτη· και ολον εν ολη τη αυτη το Πνευμα το αγιον. Ολη Πατηρ, και εν ολω τω Πατρι· και ολος εν ολη ο Πατηρ· και ολη ολος ο Πατηρ. Και ολη ολος ο Υιος η αυτη· και ολη εν ολω τω Υιω η αυτη· και ολος ολη, και εν ολη τη αυτη οΥιος. Και ολη Πνευμα αγιον η αυτη, και εν ολω τω Πνευματι τω αγιω· και το Πνευμα το αγιον ολον ολη, και ολον εν ολη τη αυτη το Πνευμα το αγιον. Ου γαρ εκ μερους η θεοτης εν τω Πατρι, η εκ μερους Θεος ο Πατηρ· ουτε εκ μερους εν τω Υιω η θεοτης, η εκ μερους Θεος ο Υιος· ουτε εκ μερους εν τω αγιω Πνευματι η θεοτης, η εκ μερους Θεος το Πνευμα το αγιον. Ουτε γαρ μεριστη η θεοτης· ουτε ατελης ο Θεος ο Πατηρ, η ο Υιος, η το Πνευμα το αγιον· αλλ ολη εστιν η αυτη τελεια ᾿ τελειως εν τελειω τω Πατρι· και ολη τελεια τελειως εν τελειω τω Υιω η αυτη· και ολη τελεια τελειως η αυτη εν τελειω τω αγιω Πνευματι. Ολος γαρ εν ολω τω Υιω και τω Πνευματι τελειως εστιν ο Πατηρ· και ολος εν ολω τω Πατρι και
τω Πνευματι τελειως εστιν οΥιος· και ολον εν ολω τω Πατρι και τω Υιω τελειως εστι το Πνευμα το αγιον. Διο και εις Θεος ο Πατηρ και ο Υιος και το Πνευμα το αγιον. Μια γαρ και η αυτη ουσια και δυναμις και ενεργεια Πατρος και Υιου και αγιου Πνευματος· ουκ οντος ουδενος του ετερου χωρις η νοουμενου.
Αδελφέ αμέθυστε είσαι μεγάλος μαλάκας !
Δέν αποκλείεται. Μέ τά χρόνια μεγαλώνουν καί τά κουσούρια. Φαίνεται έ;;;;
Η ανυπόστατη θέση, ότι ο Θεός είναι ο Πατήρ και όχι η Αγία Τριάδα, που αναφέρεται στην κριτική ως δήθεν διατυπωμένη από την Ορθόδοξη θεολογία, ίσως προέρχεται από έναν πρώην μάρτυρα του Ιεχωβά, που έχει γράψει πολλά κείμενα στην ΟΟΔΕ.
Γράφει:«Γιατί να μην πούμε αθεολόγητο τον γέροντα Σωφρόνιο, που αναφέρει ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα, και όχι ο Πατήρ, όπως διατυπώνει με ακρίβεια η Ορθόδοξη Θεολογία;» (!)
Οπως φανερώνουν τά σχόλια , ιδιαιτέρως στόν ιστότοπο τού τρελο-γιάννη, οι Ελληνες όπως καί στήν πολιτική, ζητούν πλέον αφορμή γιά νά δαγκώσει ο ένας τόν άλλον. Τρωγόμαστε σάν λυσσασμένα σκυλιά. Τελειώσαμε. Δέν έχει κανέναν λόγο πιά νομίζουμε ο Θεός νά μάς προστατεύσει. Η πρόταση νά αφορισθεί η Γερόντισσα καί τώρα μετά θάνατον από φανατισμένους ζηλωτές είναι σοκαριστική. Ανεξήγητη. Σκοτεινή. Οι Μητροπόλεις όπως καί τά ιστολόγια έχουν μετατραπεί σέ φωλιές λύκων. Η Ελλάδα τραβάει τήν κατηφόρα. Οι Ελληνες ανούσια σαρκοβόρα.Μεγάλη η τραγωδία μας.
Έχεις δίκιο αδελφέ αμέθυστε ! Γι Αυτό και ο Σημάτης έχει κάνει πολλές φορές έκκληση για ενότητα και σύμπνοια !
Τών αποτειχισμένων. Φοβάται τά δαγκώματα. Δέν περίμενε νά καταλήξει σέ σκυλομαχία η επιχείρηση σωτηρίας τής εκκλησίας.
Όποιος κάνει έκκληση για ενότητα αδελφέ αμέθυστε μέσα σε ένα παραλήρημα ύβρεων το εννοεί ενότητα μέ τον εαυτόν του !
Όπως βλέπετε η Ελένη Λωρίτου άρχισε πάλι τα ίδια κοροϊδευτικά και ειρωνικά σχόλια απέναντί μου, προδιαθέτοντάς με για τη συνέχεια. Επειδή ερχόμαστε να πάρουμε και να δώσουμε κάτι εποικοδομητικό ώστε να ωφεληθούμε, και όχι να αναλωνόμαστε σε ανούσιους καυγάδες, έγραψα κάποια πράγματα, αλλά το ιστολόγιο Τρελο-Γιάννης δεν τα δημοσίευσε.
Απευθύνθηκα και στην ίδια και στο ιστολόγιο ρωτώντας αν είναι δίκαιο αυτό που συμβαίνει, και ποιος χριστιανισμός ή έστω ποια διαδικτυακή δεοντολογία υπάρχει σε όλα αυτά.
Της έγραφα αν είναι σωστό να δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στο ιστολόγιο με ανώνυμες επιθέσεις προς τους άλλους σχολιαστές.
Επίσης έγραψα στο ιστολόγιο ότι αν δεν δημοσίευε τα κακόβουλα σχόλια θα είχαν αποφευχθεί τόσες διαμάχες και τόσες πικρίες που δημιουργήθηκαν στη συνέχεια, τις οποίες δεν θέλει ο Θεός να έχουμε.Στο ιστολόγιο «Ινφογνώμων», που προσπαθούμε κάποιοι να πούμε λίγα πράγματα για τον οικουμενισμό και τη Νέα Εποχή σε κοινό που δεν τα γνωρίζει, (και γι αυτό είναι χρήσιμο), βοηθώντας όσο μπορούμε στον πνευματικό αγώνα, όταν κάποιος μίλησε ειρωνικά, βγήκε αμέσως ο διαχειριστής και τον έβαλε στη θέση του, και από τότε δεν ξαναέγινε ποτέ.
Ο ρόλος των διαχειριστών είναι να διατηρούν την τάξη στα ιστολόγιά τους.
Και επιπλέον για εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε χριστιανοί, είναι να ακολουθούμε τη δικαιοσύνη και να υπερασπιζόμαστε αυτόν, που χωρίς να φταίει τον αναγκάζουν να εμπλέκεται σε διαμάχες.
Της έγραψα επίσης ότι ο σκοπός της είναι προφανώς να με ξαναδιώξει και ότι αν το ιστολόγιο δεν ανταποκριθεί στην έκκλησή μου, και συνεχίσει να δημοσιεύει κακόβουλα σχόλιά της απέναντί μου, θα αναγκαστώ όντως να σταματήσω οριστικά, όχι από καμιά εμπάθεια αλλά για να μην γίνομαι η πέτρα του σκανδάλου, και φτάσουμε στο τέλος να γίνουμε όλοι μαλλιά κουβάρια.
Δεν θέλω όμως να ξανακούσω κατηγορίες για «εγωισμό και υπερηφάνεια».
Ειλικρινά αυτό δεν το θέλει ούτε ο θεός. Δηλαδή ενώ φταίει ο άλλος να βγαίνεις και με τα πλευρά σπασμένα.
Ήδη έγινε η αρχή, και εφόσον δεν υπάρχει περίπτωση να την βάλει στη θέση της το άλλο ιστολόγιο (ίσως τη φοβάται γιατί ξέρει ότι δεν έχει όρια), εγώ αναγκάζομαι να σταματήσω, για να μη φτάσουμε στο τέλος να αλληλομισηθούμε.
Θα μιλάω αλλά όχι πολύ συχνά, ακριβώς για το πνευματικό καλό όλων μας, και της ίδιας.
Καλημέρα σε όλους.
Καλημέρα. Ο παιδαγωγός τήν αντιμετώπισε μέ επιτυχία. Ο τρελο-γιάννης δέν έχει ίσως τήν εμπειρία καί τήν ετοιμότητα. Παραλογίζεται καί ευτελίζεται νομίζοντας ότι έχει χιούμορ. Εχει αναλάβει τήν υπεράσπιση τού Ζήση γνωρίζοντας όμως μόνον τό μαλλιοτράβηγμα. Ισως έχει γύφτικο αίμα. Ξεσπούν τά απωθημένα τής καλής κόρης.Δέν αντιμετωπίζεται μέ τήν λογική. Μπορείς νά τό πάρεις σάν άσκηση καί νά ελευθερωθείς εσωτερικά από τέτοιους παράγοντες. Από μούσα τού Ζήση έγινε τό μούσι τού Ζήση. Ευθύνεται κατά πρώτον ο ίδιος. Θά ήταν καταστροφικό γιά τήν ίδια νά πιστέψει ότι νίκησε. Τό αγαθό ξεσηκώνει πάντοτε τό πονηρό. Μπορείς νά τήν αγνοήσεις καί νά τό καταλάβει. Μέ τόν τρόπο πού αντιμετωπίζουμε τούς λογισμούς. Είναι ετεροπροσδιοριζόμενη.
Αδελφή Μαρία , λυπάμαι πολύ που ο αδελφός Τρελογιάννης δεν δημοσίευσε τά σχόλιά σου ! Κανένας αδελφός δεν έχει το δικαίωμα νά σε κατηγορήσει για " εγωισμό και υπερηφάνια " ! Μεταξύ αδελφών αυτά δεν επιτρέπονται !
Μέ κανένα τρόπο αυτό που σου γράφω τώρα δεν αποτελεί απάντηση ! Θα σου απαντήσω κάποια άλλη στιγμή , γιατί δεν έχω χρόνο . Ελπίζω ο αδελφός αμέθυστος νά το εμφανίσει , αλλά αυτόν τον αδελφό πολύ τον φοβάμαι ! Πολύ βρίζει ! Αν δεν το εμφανίσει γιατί, όπως μας πληροφόρησε παραπάνω, έχει βάλει πλαφόν στην μαλακία δεν θά φταίω εγώ ! Στό δικό του γήπεδο κιόλας ! Δεν το συζητώ ! Χαμός ! Αδελφικώς πάντα !
αμεθυστε σαν αδερφος θα σου προτεινα και θα προτεινα και στην μαρια να την γραψει εκει που δεν πιανει μελανι. Επισης θα λεγαμε Κυριε σωσε τον δουλον σου. Αυτα γινονται ταυτοχρονα. Μπας και ισιωσει. Τωρα αν ειναι διαολεμενο ε τοτε θα σηκωθει οπως ο κερατας και θα φωναξει : ποιος σου ειπε οτι θελω εγω να σωθω.
Περα απο αυτα επειδη οι καλες φωνες ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ οφειλει να λεει αυτα που γνωριζει το κοριτσι, η μαρια, και να μην σκαει καθολου. Να βλεπει την εκρηξη που γινεται στον ειρηνικο ωκεανο και αυτη να ειναι αταραχη στην μεσογειο. Ετσι να λεει το κυριε ελεησον.
Λές γι αυτό νά έκλεισε ο αδελφός
παιδαγωγός ; στην προσπάθειά του νά μέ αντιμετωπίσει ;
Αδελφέ ειλικρινά δεν είναι το πρόβλημά μου «ποιος θα νικήσει».. Είχα γράψει και στο σχόλιο που δεν δημοσιεύτηκε, αν έχει κάτι μαζί μου, να μου το πει να της ζητήσω και συγγνώμη. Τι κάνουμε τώρα με όλα αυτά; Χριστιανικό αγώνα; Μέσα στην ταραχή και στην προκατάληψη του ενός απέναντι στον άλλο; Πως μπορείς να «είσαι» κάπου όταν νιώθεις εχθρότητα απέναντί σου;
Αν διαφωνεί μαζί μου σε οτιδήποτε, ας μου μιλήσει σαν άνθρωπος να τα συζητήσουμε όλα 10 μέρες.Της είπα να απευθυνθεί σε μένα αν θέλει κάτι, αντί να χρησιμοποιεί το όνομά μου, και είδες τη συνέχεια.Μπορώ να το αγνοήσω αλλά ειλικρινά αυτό με προδιαθέτει για δεύτερο μεγαλύτερο κύκλο από διαμάχες, και γι αυτό έγραψα τα προηγούμενα.Τέλος πάντων, το προσπερνώ και ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια. Ο Θεός να την/μας φωτίσει.
9.37 Κλείνεις μαγαζιά. Ούτε η Μαρίκα Νίνου νά ήσουν. Απλώς σέ τάπωσε.
Δημοσίευση σχολίου