Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

Πλήρης η πολιτική εκκοσμίκευση του Φαναρίου


Το Υπουργείον Εξωτερικών διωργάνωσε διημερίδα με θέμα: «Θρησκευτική – Εκκλησιαστική Διπλωματία τον 21ο αιώνα. Αποτύπωση Αρχών Πολιτικής και προτάσεις χάραξης Στρατηγικής για την άσκηση Θρησκευτικής και Εκκλησιαστικής Διπλωματίας» από 28 Φεβρουαρίου έως την 1ην Μαρτίου 2019. Θα ανεμέναμεν από τους Ιεράρχας να απαντήσουν αυθορμήτως ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είναι πνευματικός και όχι διπλωματικός. Αντιθέτως τα θέματα προδίδουν ότι τόσον το ίδιον το Φανάρι όσον και τα Ινστιτούτα αυτού λειτουργούν δίκην «νουντσιατούρας».
Παραθέτομεν ολίγα από τα θέματα: Επίσκοπος Αμορίου Νικηφόρος, Ηγούμενος Μονής Βλατάδων: «Ορθοδοξία και Οικουμένη, ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή», Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ: «Άσκηση Εκκλησιαστικής Διπλωματίας στο πλαίσιο λειτουργίας των πρεσβυγενών Πατριαρχείων», Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ « Η Ορθόδοξη μαρτυρία στον διαχριστιανικό και στον διαθρησκειακό διάλογο», Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Κενανίδης, Ιερά Μητρόπολη Βελγίου, «Η ανάπτυξη Εκκλησιαστικής Διπλωματίας μέσω της δράσης των ΜΚΟ και των αναπτυξιακών προγραμμάτων Διεθνών Οργανισμών», Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ: «Το Οικουμενικό Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ελβετία και η συμβολή του στην Εκκλησιαστική Διπλωματία», Αρχιμ. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, Πρωτοσύγκελλος Ι. Μ. Ξάνθης: «Η λειτουργία του Ορθόδοξου Ινστιτούτου «Πατριάρχης Αθηναγόρας» στο Berkeley, California, ως φορέα Ορθοδόξου ενότητας», Δρ. Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Διευθυντής Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης: «Η λειτουργία της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης ως μέσον άσκησης εκκλησιαστικής διπλωματίας».
Μετά από αυτά πως είναι δυνατόν να πιστεύση οιοσδήποτε ότι το Φανάρι δεν έχει καμίαν πολιτικήν ανάμειξιν εις την Ουκρανίαν;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://orthodoxostypos.gr/κληρικός-της-αυτοκέφαλης-εκκλησίας-τ/
https://katanixi.gr/2019/04/01/κληρικός-της-αυτοκέφαλης-εκκλησίας/

http://orthodoxostypos.gr/to-φως-του-φαναρίου-έσβησε/
http://aktines.blogspot.com/2019/04/to.html

Μαρία Π. είπε...

Σχετικά με το θέμα του συλλείτουργου του Ορθόδοξου με τον παπικό, υπήρξε διάψευση, αλλά δεν έχει τόση σημασία γιατί το θέμα είναι ποιες εντυπώσεις δίνονται στον κόσμο με την κοινή τους παρουσία, και ποιες επιπτώσεις έχουν αυτές (λαϊκός οικουμενισμός).
Αλλά και επί της ουσίας, γιατί να χρησιμοποιηθεί παπικός 'ναός' για Ορθόδοξη θεία λειτουργία(!); Πως είναι δυνατόν να γίνει μέσα σε αιρετικό χώρο με αγάλματα, χωρίς Αγία Τράπεζα με ιερά λείψανα, χωρίς καθαγιασμό; Επιπλέον η εμφάνιση του ορθόδοξου κληρικού είναι σχεδόν παπική. Είναι σχεδόν ξυρισμένος. Όσο καλοπροαίρετοι και αν θέλουμε να είμαστε, πραγματικά στην Ουκρανία βλέπουμε ένα κομφούζιο, μια σύγχυση προσώπων και 'εκκλησιών'. Οι παπικοί με την Ουνία, ΄μεταμφιέζονται' σε ορθόδοξους, και οι ορθόδοξοι σε παπικούς!

Σχετικά με την επιστολή του μ. Ναυπάκτου, πολύ ΚΑΚΩΣ, την έστειλε στην Ι.Σ..
Δεν γνωρίζω τους λόγους (αν δηλ. πιστεύει όσα γράφει ή αν υπάρχουν σκοπιμότητες), αλλά ανεξάρτητα απ΄αυτούς, και αν θεωρεί (όπως πολλοί), ότι υπήρχε η δικαιοδοσία να δοθεί η αυτοκεφαλία, έπρεπε τουλάχιστον να δει ΠΩΣ δόθηκε, (σχεδόν 'πραξικοπηματικά', δηλ. όπως γίνονται τα πάντα την τελευταία δεκαετία με την μορφή του 'κατεπείγοντος' για προφανείς λόγους ολοκλήρωσης των σχεδίων της ΝΤΠ), και κυρίως σε ΠΟΙΟΥΣ δόθηκε (μάλιστα χωρίς μετάνοια για όσα έκαναν).Η επιστολή είναι απαράδεκτη και δεν την περιμέναμε.
Ο μ. Πειραιώς Σεραφείμ τουλάχιστον, μόλις ξεκίνησε αυτό το θέμα χωρίς να γνωρίζει ακόμα κανείς πρόσωπα και πράγματα, βγήκε και είπε ότι το 'τυπικό' της υπόθεσης είναι ότι μπορεί ο Πατριάρχης να δώσει αυτοκεφαλία, το θέμα είναι ΠΩΣ την δίνει, σε ΠΟΙΟΥΣ τη δίνει, και κυρίως για ποιον λόγο γίνονται έτσι βεβιασμένα όλα αυτά.
Ακούστε εδώ [κυρίως από το 10.30]:
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για το γεωπολιτικό παιχνίδι γύρω από την ανεξάρτητη Εκκλησία της Ουκρανίας [16 Σεπ 2018]
https://www.youtube.com/watch?v=eQjJ7UPEly0
Πιστεύω ότι αν αντιστρέφαμε τους όρους, αν δηλ. όντως υπήρχε κάπου πρόβλημα αδικίας, και έπρεπε να αποκατασταθούν κάποιοι άνθρωποι σωστοί για το καλό της Ορθοδοξίας, και αν ο Πατριάρχης το έκανε, δεν θα έψαχνε κανείς αν έπρεπε ή όχι να επέμβει σε άλλη εκκλησία. Αντίθετα θα λέγαμε, ότι καλά έκανε με βάση το καλό της Ορθοδοξίας.
Εδώ όμως συμβαίνει το αντίθετο. Κινδυνεύει σήμερα σύσσωμη η Ορθοδοξία με εσωτερική διάλυση κάτι που επιθυμούσε και επιδίωκε η Δύση και το Βατικανό, για τους δικούς του λόγους ο καθένας.
Προφανώς και η ρωσική Εκκλησία δεν στέκεται εκεί που πρέπει, υπογράφει κοινά ανακοινωθέντα με τον Πάπα κτλ.., όμως στην περίπτωση της Ουκρανίας υπάρχουν τόσο εξόφθαλμες παρανομίες (όπως τόνισε και ο Αναστάσιος Αλβανίας στην δεύτερη επιστολή του) και τυπικές και ουσιαστικές που επιβλήθηκαν 'πραξικοπηματικά', ώστε δεν θα έπρεπε κανείς να τις παραβλέψει, πόσο μάλλον να τις υποστηρίζει!