Οτι η εξουσία λειτουργεί για να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη είναι ένα γνωστό γεγονός που μας απασχολεί συνεχώς. Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι η εξαιρετικά ανώτερη δύναμη των διαθέσιμων μέσων, επιστημονικών, ψυχολογικών, πολιτισμικών και επικοινωνιακών. Επιπλέον, υπάρχει η ύπουλη μαζική πεποίθηση -με τη σειρά της διαδόθηκε έντεχνα- ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι πιο ελεύθερος, αυτόνομος, καλλιεργημένος και στοχαστικός από τις προηγούμενες γενιές. Ένα εκρηκτικό μείγμα που κάνει τη χειραγώγηση επιτυχημένη και τον απλό άνθρωπο λιγότερο αντιδραστικό, πείθεται να δράσει, να αποφασίσει, να σκεφτεί ελεύθερα.
Μια επίσκεψη στα ράφια που είναι αφιερωμένα στην ψυχολογία και τις γνωστικές επιστήμες σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο θα ήταν αρκετή για να διαλύσει αυτή την πεποίθηση. Κείμενα αφιερωμένα στη νευροεπιστήμη, το NLP (Neuro Linguistic Programming), πραγματείες και εγχειρίδια αφιερωμένα στην τέχνη τής πειθούς -δηλαδή της παραβίασης της ελευθερίας των άλλων- σειρές αφιερωμένες στη «διεκδίκηση» και τη λεγόμενη πειστική γλώσσα είναι άφθονα και ξεχειλίζουν.
Ένα πολύ αποτελεσματικό μηχάνημα εργάζεται στην αποπροσωποποίησή μας, κάνοντάς μας να πέσουμε θύματα τού κάθε είδους κράχτη.
Είναι η κοινωνία της αγοράς, προφανώς, αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο, ένας αυθεντικός γνωστικός πόλεμος που στόχος του είναι να κατακτήσει το μυαλό μας, να διεισδύσει στις συνειδήσεις μας για να το τροποποιήσει, να το εκμεταλλευτεί, τελικά να το καταλάβει και να το κυριαρχήσει. Ο γνωστικός πόλεμος είναι η συνεχής ψυχολογική βία που ασκείται στον πληθυσμό με σκοπό τον έλεγχο και τη μυστικοποίηση. Είναι παραβίαση του εγκεφάλου μας, της ζωής μας, της φυσικής και κοινωνικής μας ύπαρξης. Η γνώση και η πληροφόρηση είναι τα πεδία μάχης
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αντικείμενο πολέμου, ακόμη και ως έδαφος προς κατάκτηση. Χωρίς συνωμοσία: η επίθεση στο ανθρώπινο μυαλό με τη μορφή γνωστικού πολέμου έχει θεωρητικοποιηθεί τα τελευταία δέκα χρόνια στο ΝΑΤΟ και έχει χρησιμοποιηθεί ανοιχτά ως όπλο από το μοιραίο 2020. Το σχετικό δόγμα αναπτύχθηκε για σκοπούς «διαχείρισης αντίληψης», υποστηρίζεται από μελέτες λαμπρών επιστημονικών ομάδων που δημοσιεύτηκαν σε επίσημα έγγραφα της Ατλαντικής συμμαχίας.
Ο γνωστικός πόλεμος προέρχεται από τη στρατιωτική έννοια του «ανθρώπινου τομέα» που ορίζεται από την Αμερικανίδα αξιωματικό Kathleen Curthoys ως «κάτι που σχετίζεται με επιχειρησιακές, εταιρικές, γνωστικές και πολιτιστικές κοινωνικοοικονομικές πτυχές, που συνεπάγονται δέσμευση και επιρροή». Ένα σημαντικό έγγραφο που συντάχθηκε από στρατηγούς του ΝΑΤΟ αναφέρει ότι «αν οι πέντε κύριες περιοχές πολέμου (γη, αέρας, θάλασσα, διάστημα και κυβερνοχώρος) μπορούν να προσφέρουν τακτικές και επιχειρησιακές νίκες, μόνο η ανθρώπινη κυριαρχία μπορεί να οδηγήσει στην τελική ολοκληρωτική νίκη» (François du Cluzel , Η έννοια του γνωστικού πολέμου, 2020), δηλαδή πλήρης έλεγχος του πληθυσμού. Έννοιες που ισχύουν τόσο στο πραγματικό σενάριο πολέμου σε εχθρικό έδαφος όσο και στο πλαίσιο ενός γνωστικού πολέμου που διεξάγεται για την τροποποίηση ιδεών, συμπεριφορών και αξιών αναφοράς.
Μπορούμε να πούμε ότι το ψέμα έχει γίνει επιστήμη.
Ο γνωστικός πόλεμος της προοδευτικής παγκοσμιοποιητικής κουλτούρας διαπερνά κάθε τομέα και προκαλεί πραγματική πλύση εγκεφάλου, ειδικά μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Η χειριστική προπαγάνδα πέρασε ως πρόοδος, όπως στις περιοδικές ημέρες αφιερωμένες σε θέματα που επηρεάζουν την εξουσία. Η εμπορική διαφημιστική επικοινωνία δεν ξεφεύγει από τον κανόνα, προτείνοντας, ή μάλλον υποτυπωδώς επιβάλλοντας, μοντέλα συμπεριφοράς, ιδεολογίες, οράματα για τον κόσμο σύμφωνα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων ολιγαρχιών. Από το 2020, το πρώτο έτος της πανδημίας, αλλά και της παγκόσμιας εκστρατείας υστερικού αντιρατσισμού που προωθείται από το κίνημα BLM (Black Lives Matter), δεν υπάρχει διαφημιστικό μήνυμα που να απευθύνεται στο ιταλικό κοινό στο οποίο να μην εμφανίζονται μαύροι πρωταγωνιστές. . Προπαγάνδα σε μια πολυεθνική κοινωνία, ενιαία στην εμπορευματική μορφή και την καταναγκαστική κατανάλωση.
Το γνωστό μοντέλο διαφήμισης είναι ρευστό, «εκτεταμένο». στη σεξουαλική έκκληση που βιώνεται για κάποιο χρονικό διάστημα προσθέτει μια πιο σαφή χυδαιότητα. Η επιθυμία πολιτικού και ιδεολογικού προσανατολισμού είναι ξεκάθαρη σε εκστρατείες όπως αυτή της Gillette με επίκεντρο τον «τοξικό» ανδρισμό και στην επιλογή μιας τρανσέξουαλ μαρτυρίας για μια γνωστή μπύρα. Ευτυχώς, συγκλονιστικές αποτυχίες. Αυτές τις μέρες υπάρχει σημάδι αντιστροφής τάσης. Η καινοτομία είναι η διαφήμιση υπέρ της ζωής από τη Volvo, τη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία που έχει ενσωματωθεί στον κινεζικό όμιλο Geely από το 2010. Σε αντίθεση με τη βρετανική Jaguar, η οποία υιοθέτησε τη ριζοσπαστική προοδευτική αφύπνιση στη διαφημιστική επικοινωνία, η Volvo, στη διαφήμιση που δημιουργήθηκε για ένα μοντέλο SUV, η συνολική διάρκεια του οποίου είναι πάνω από τρεισήμισι λεπτά, ένα είδος ταινίας μικρού μήκους με θέμα της και μια ηθική, χτυπά βαθιά ανθρώπινες χορδές, εστιάζοντας στην ασφάλεια και τη διατήρηση της ζωής στη μήτρα.
Αυτό είναι εμφανές στον πιο διάχυτο, καθημερινό, πανταχού παρόντα τομέα της ζωής μας, τη διαφήμιση. Αυτό γράφουμε στο The Truth Principle (Nexus Edizioni, 2024): «Η διαφήμιση δεν απευθύνεται στη λογική αλλά στο συναίσθημα. Όπως κάθε άλλος τύπος πρότασης, επηρεάζει συναισθηματικά την υποταγή διανοητικά. Οι μέθοδοί της καταπνίγουν τις κρίσιμες ικανότητες όπως ένα ηρεμιστικό ή η ύπνωση. Αυτή είναι η άποψη του ψυχολόγου και ψυχαναλυτή Erich Fromm, που χρονολογείται από το 1976, όταν η διαφήμιση δεν είχε ακόμη φτάσει στην τεχνική τελειότητα και την ικανότητα να επηρεάζει κάθε πτυχή της ύπαρξης σε σημείο να αποικίζει τη γλώσσα, να τροποποιεί τη συμπεριφορά και το όραμα της ζωής.
Η σύγχρονη δυτική κοινωνία μπορεί κάλλιστα να οριστεί ως μια κοινωνία προπαγάνδας, στην οποία ο διαφημιστικός μηχανισμός είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που καθορίζει τη συμπεριφορά. Ένα αυθεντικά επιβεβλημένο νοητικό Γκουλάγκ, στο οποίο το ψέμα μεταμορφώνεται σε επιστήμη της οποίας οι ειδικοί κατέχουν τρομερή δύναμη για λογαριασμό των εμπορικών, πολιτικών και μέσων ενημέρωσης των αρχηγών τους. «Ο γνωστικός πόλεμος σηματοδοτεί αυθεντικούς θριάμβους μέσω της επικοινωνίας διαφήμισης/προπαγάνδας, οι διαφορές των οποίων είναι πλέον σχεδόν δυσδιάκριτες. Λίγες πτυχές της σύγχρονης κοινωνίας είναι τόσο ύπουλες όσο η διαφήμιση, η παρεμβατικότητα της, η διείσδυσή της παντού, απασχολούν τη φαντασία, αλλάζουν όχι μόνο τις καταναλωτικές συνήθειες, αλλά και τη συμπεριφορά, τις προτιμήσεις, τα κοινωνικά μοντέλα. Η ψεύτικη αισιοδοξία του, οι εξαιρετικά εκλεπτυσμένες τεχνικές του, η ικανότητά του να χρησιμοποιεί -ανάλογα με τα αγαθά, τις υπηρεσίες και τις ιδέες που υπηρετεί- τη γλυκιά, υπνωτική καταγραφή, η αναγκαστική ευθυμία του ικανοποιημένου καταναλωτή, η ψεύτικη ουδετερότητα είναι απεχθής όταν διαφημίζει προϊόντα υγείας ή υγιεινής, μέ την ικανότητα διείσδυσης στην ατομική και συλλογική φαντασία. Πληρώνει το λογαριασμό για χίλιες δραστηριότητες, απαιτεί υποταγή.
Τον τελευταίο καιρό έχει αποκτήσει τη δυνατότητα να διαδίδει εξατομικευμένα μηνύματα χάρη στο διαδικτυακό προφίλ και μέσω smartphone, λόγω της απερίσκεπτης τάσης μας να αποκαλύπτουμε συνήθειες, κινήσεις, προτιμήσεις και ιδιοσυγκρασίες στα κοινωνικά δίκτυα. Κανείς δεν μπορεί να ζητήσει από τη διαφήμιση να πει την αλήθεια: δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Επιβεβαιώνει και πουλά συμπεριφορές, προκαλεί επιλογές -όχι μόνο αγορές- εξαπλώνει, δημιουργεί, ακυρώνει ή εξομαλύνει ιδέες. Θα πρέπει να αρχίσουμε να το σημειώνουμε αυτό.
Σκοπός της είναι να «διαδώσει» κάτι, πρώτα απ' όλα την εμπορευματική μορφή και τον φετιχισμό του (Μαρξ), καθώς και οράματα, τάσεις, την αποδοχή ή την απόρριψη αξιών ή προτύπων ζωής. Στην πιο σημαντική μηχανή αναζήτησης, το Google, η πρώτη απάντηση -αυτή που εκατομμύρια άνθρωποι αποδέχονται ως αληθινή- στην ερώτηση σχετικά με τη διαφορά μεταξύ προπαγάνδας και διαφήμισης είναι ένα σωρό ψέματα. «Η προπαγάνδα επικοινωνεί αλήθειες, βεβαιότητες και αξίες με στόχο να τις κάνει κοινή λογική, ενώ η διαφήμιση ενημερώνει για ένα προϊόν που λύνει ένα καθημερινό πρόβλημα». Ένας τέτοιος ορισμός -καρπός των πολιτιστικών εργαστηρίων του συστήματος- είναι κατάφωρη παραποίηση, ψέμα ανυψωμένο σε κανόνα και ταυτόχρονα προώθηση του καταναλωτικού συστήματος.
Πριν από χρόνια, στην αρχή της διαφημιστικής έκρηξης που προκάλεσε η εμπορική τηλεόραση, δυο φίλοι μας αποκάλυψαν με ανησυχία τα κλάματα του μικρού τους γιου που δεν μπορούσε να δεχτεί το τέλος των διαφημίσεων και την επανέναρξη του προγράμματος. Η διαφήμιση και η προπαγάνδα επηρεάζουν τους πάντες, αλλά γίνονται καταστροφικές για τους νεότερους, των οποίων δημιουργούν τήν συμπεριφορά και το όραμα για τον κόσμο. Για παράδειγμα, η ικανότητα να καταναλώνεις προϊόντα, να φοράς ρούχα και να έχεις αντικείμενα «σχεδιασμένα» από μια συγκεκριμένη εταιρεία. Η επωνυμία προσδίδει, ή μάλλον αποκαθιστά, τη χαμένη ταυτότητα - προσωπική και κοινοτική - καθίσταται εξέχουσα σε σύγκριση με το προϊόν. Ο Καρλ Μαρξ θα τρελαινόταν βλέποντας τη διάκρισή του μεταξύ αξίας χρήσης και ανταλλακτικής αξίας να ανατρέπεται.
Η σύγχρονη δυτική κοινωνία μπορεί κάλλιστα να οριστεί ως μια κοινωνία προπαγάνδας, στην οποία ο διαφημιστικός μηχανισμός είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που καθορίζει τη συμπεριφορά. Ένα αυθεντικά επιβεβλημένο νοητικό Γκουλάγκ, στο οποίο το ψέμα μεταμορφώνεται σε επιστήμη της οποίας οι ειδικοί κατέχουν τρομερή δύναμη για λογαριασμό των εμπορικών, πολιτικών και μέσων ενημέρωσης των αρχηγών τους. «Ο γνωστικός πόλεμος σηματοδοτεί αυθεντικούς θριάμβους μέσω της επικοινωνίας διαφήμισης/προπαγάνδας, οι διαφορές των οποίων είναι πλέον σχεδόν δυσδιάκριτες. Λίγες πτυχές της σύγχρονης κοινωνίας είναι τόσο ύπουλες όσο η διαφήμιση, η παρεμβατικότητα της, η διείσδυσή της παντού, απασχολούν τη φαντασία, αλλάζουν όχι μόνο τις καταναλωτικές συνήθειες, αλλά και τη συμπεριφορά, τις προτιμήσεις, τα κοινωνικά μοντέλα. Η ψεύτικη αισιοδοξία του, οι εξαιρετικά εκλεπτυσμένες τεχνικές του, η ικανότητά του να χρησιμοποιεί -ανάλογα με τα αγαθά, τις υπηρεσίες και τις ιδέες που υπηρετεί- τη γλυκιά, υπνωτική καταγραφή, η αναγκαστική ευθυμία του ικανοποιημένου καταναλωτή, η ψεύτικη ουδετερότητα είναι απεχθής όταν διαφημίζει προϊόντα υγείας ή υγιεινής, μέ την ικανότητα διείσδυσης στην ατομική και συλλογική φαντασία. Πληρώνει το λογαριασμό για χίλιες δραστηριότητες, απαιτεί υποταγή.
Τον τελευταίο καιρό έχει αποκτήσει τη δυνατότητα να διαδίδει εξατομικευμένα μηνύματα χάρη στο διαδικτυακό προφίλ και μέσω smartphone, λόγω της απερίσκεπτης τάσης μας να αποκαλύπτουμε συνήθειες, κινήσεις, προτιμήσεις και ιδιοσυγκρασίες στα κοινωνικά δίκτυα. Κανείς δεν μπορεί να ζητήσει από τη διαφήμιση να πει την αλήθεια: δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Επιβεβαιώνει και πουλά συμπεριφορές, προκαλεί επιλογές -όχι μόνο αγορές- εξαπλώνει, δημιουργεί, ακυρώνει ή εξομαλύνει ιδέες. Θα πρέπει να αρχίσουμε να το σημειώνουμε αυτό.
Σκοπός της είναι να «διαδώσει» κάτι, πρώτα απ' όλα την εμπορευματική μορφή και τον φετιχισμό του (Μαρξ), καθώς και οράματα, τάσεις, την αποδοχή ή την απόρριψη αξιών ή προτύπων ζωής. Στην πιο σημαντική μηχανή αναζήτησης, το Google, η πρώτη απάντηση -αυτή που εκατομμύρια άνθρωποι αποδέχονται ως αληθινή- στην ερώτηση σχετικά με τη διαφορά μεταξύ προπαγάνδας και διαφήμισης είναι ένα σωρό ψέματα. «Η προπαγάνδα επικοινωνεί αλήθειες, βεβαιότητες και αξίες με στόχο να τις κάνει κοινή λογική, ενώ η διαφήμιση ενημερώνει για ένα προϊόν που λύνει ένα καθημερινό πρόβλημα». Ένας τέτοιος ορισμός -καρπός των πολιτιστικών εργαστηρίων του συστήματος- είναι κατάφωρη παραποίηση, ψέμα ανυψωμένο σε κανόνα και ταυτόχρονα προώθηση του καταναλωτικού συστήματος.
Πριν από χρόνια, στην αρχή της διαφημιστικής έκρηξης που προκάλεσε η εμπορική τηλεόραση, δυο φίλοι μας αποκάλυψαν με ανησυχία τα κλάματα του μικρού τους γιου που δεν μπορούσε να δεχτεί το τέλος των διαφημίσεων και την επανέναρξη του προγράμματος. Η διαφήμιση και η προπαγάνδα επηρεάζουν τους πάντες, αλλά γίνονται καταστροφικές για τους νεότερους, των οποίων δημιουργούν τήν συμπεριφορά και το όραμα για τον κόσμο. Για παράδειγμα, η ικανότητα να καταναλώνεις προϊόντα, να φοράς ρούχα και να έχεις αντικείμενα «σχεδιασμένα» από μια συγκεκριμένη εταιρεία. Η επωνυμία προσδίδει, ή μάλλον αποκαθιστά, τη χαμένη ταυτότητα - προσωπική και κοινοτική - καθίσταται εξέχουσα σε σύγκριση με το προϊόν. Ο Καρλ Μαρξ θα τρελαινόταν βλέποντας τη διάκρισή του μεταξύ αξίας χρήσης και ανταλλακτικής αξίας να ανατρέπεται.
Ο γνωστικός πόλεμος της προοδευτικής παγκοσμιοποιητικής κουλτούρας διαπερνά κάθε τομέα και προκαλεί πραγματική πλύση εγκεφάλου, ειδικά μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Η χειριστική προπαγάνδα πέρασε ως πρόοδος, όπως στις περιοδικές ημέρες αφιερωμένες σε θέματα που επηρεάζουν την εξουσία. Η εμπορική διαφημιστική επικοινωνία δεν ξεφεύγει από τον κανόνα, προτείνοντας, ή μάλλον υποτυπωδώς επιβάλλοντας, μοντέλα συμπεριφοράς, ιδεολογίες, οράματα για τον κόσμο σύμφωνα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων ολιγαρχιών. Από το 2020, το πρώτο έτος της πανδημίας, αλλά και της παγκόσμιας εκστρατείας υστερικού αντιρατσισμού που προωθείται από το κίνημα BLM (Black Lives Matter), δεν υπάρχει διαφημιστικό μήνυμα που να απευθύνεται στο ιταλικό κοινό στο οποίο να μην εμφανίζονται μαύροι πρωταγωνιστές. . Προπαγάνδα σε μια πολυεθνική κοινωνία, ενιαία στην εμπορευματική μορφή και την καταναγκαστική κατανάλωση.
Το γνωστό μοντέλο διαφήμισης είναι ρευστό, «εκτεταμένο». στη σεξουαλική έκκληση που βιώνεται για κάποιο χρονικό διάστημα προσθέτει μια πιο σαφή χυδαιότητα. Η επιθυμία πολιτικού και ιδεολογικού προσανατολισμού είναι ξεκάθαρη σε εκστρατείες όπως αυτή της Gillette με επίκεντρο τον «τοξικό» ανδρισμό και στην επιλογή μιας τρανσέξουαλ μαρτυρίας για μια γνωστή μπύρα. Ευτυχώς, συγκλονιστικές αποτυχίες. Αυτές τις μέρες υπάρχει σημάδι αντιστροφής τάσης. Η καινοτομία είναι η διαφήμιση υπέρ της ζωής από τη Volvo, τη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία που έχει ενσωματωθεί στον κινεζικό όμιλο Geely από το 2010. Σε αντίθεση με τη βρετανική Jaguar, η οποία υιοθέτησε τη ριζοσπαστική προοδευτική αφύπνιση στη διαφημιστική επικοινωνία, η Volvo, στη διαφήμιση που δημιουργήθηκε για ένα μοντέλο SUV, η συνολική διάρκεια του οποίου είναι πάνω από τρεισήμισι λεπτά, ένα είδος ταινίας μικρού μήκους με θέμα της και μια ηθική, χτυπά βαθιά ανθρώπινες χορδές, εστιάζοντας στην ασφάλεια και τη διατήρηση της ζωής στη μήτρα.
Ένα αφηγηματικό αριστούργημα που υπογραμμίζει την τεχνολογία ασφαλείας του οχήματος, ικανό να προστατεύσει ακόμη και ένα έμβρυο. Στο σενάριο, μια απρόσμενη εγκυμοσύνη εμπλέκει ένα νεαρό ζευγάρι στον τομέα της ευθύνης, της αρμονίας των γενεών (τη βοήθεια των μελλοντικών παππούδων) σε σημείο να φαντάζεται, όπως κάθε γονιός, τα στάδια της ζωής του παιδιού του. Χωρίς να είναι ρητά υπέρ της ζωής, το μήνυμα γιορτάζει την αξία της ζωής και εξυψώνει την αξία των καθολικών εμπειριών αγάπης, προστασίας, ελπίδα
Άβυσσος σε σύγκριση με την καμπάνια της Jaguar, η οποία δίνει προτεραιότητα στα πολιτικά μηνύματα εις βάρος του προϊόντος. Αξίζει να αγοράσω μια Jaguar, ήταν η κριτική του Elon Musk, anti woke bête noire; Οι τεράστιες διαφορές μεταξύ αυτών των καμπανιών, που απευθύνονται στο ίδιο κοινό-στόχο, αναδεικνύουν ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό κάταγμα. Η κρίση ενός εμπιστευτικού προσώπου, του Guillaume Huin, διευθυντή μάρκετινγκ της McDonald's, είναι εντυπωσιακή. « Αντιβαίνει σε όλους τους κανόνες που μπορείτε να φανταστείτε για μια διαφήμιση στα κοινωνικά δίκτυα: διάρκεια, μορφή, υπερπαραγωγή. Ωστόσο, όλα τα σχόλια κάτω από τη διαφήμιση υποστήριζαν ότι έβαλαν αμέσως τη Volvo στη λίστα τους για εξέταση. Είναι υπέροχο." Παραμένει ένα αποδεικτικό στοιχείο, αυτό της διαφημιστικής επικοινωνίας ως προνομιούχου φορέα προπαγάνδας για κυρίαρχες ιδεολογίες: ένα προηγμένο μέτωπο του γνωστικού πολέμου που έχει ως στόχο τη συνείδηση και τον εγκέφαλο. Αθόρυβα όπλα για ήσυχους πολέμους (μόνο φαινομενικά!) όπως ο τίτλος ενός εγγράφου του Μαΐου 1979, που ανακαλύφθηκε -ή βρέθηκε- επτά χρόνια αργότερα σε ένα παλιό φωτοτυπικό της IBM. Ήταν ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για χρήση από κάποιον που δεσμεύτηκε να λυγίσει τις μάζες στη θέληση λίγων, χειραγωγώντας αντιλήψεις και σκέψεις, κάνοντας τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι μπορούν να συλλογιστούν και να επιλέξουν ελεύθερα.
Αυθεντικό ή όχι, το περιεχόμενό του είναι ανησυχητικό για την αλήθεια και τη συνάφειά τους. Οι στρατηγικές που απεικονίζονται είναι σφαίρες σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο που διεξάγεται κατά της ανθρωπότητας. Η συντριπτική πλειονότητα δεν θα κατανοήσει ούτε καν θα διαισθανθεί την ύπαρξη ψυχοκοινωνικών όπλων, καυχιέται το έγγραφο. Εκλεπτυσμένα εργαλεία παγκόσμιων λειτουργιών κοινωνικής μηχανικής. εκ των οποίων η Μεγάλη Επαναφορά και η πανδημία είναι τα πιο πρόσφατα στάδια. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη των αθόρυβων όπλων είναι σταδιακή, ο πληθυσμός προσαρμόζεται αποδεχόμενος τις συνέπειες μέχρι το επόμενο βήμα, σε έναν ιστό που σταδιακά ακινητοποιείται. Τα σιωπηλά όπλα είναι επίσης βιολογικά με την έννοια ότι επηρεάζουν τη ζωτικότητα, την ελεύθερη βούληση, την ελευθερία.
Ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη και ο στόχος είμαι εγώ, είμαι εσύ, είναι ο καθένας από εμάς. Θα το ξαναπούμε.
Άβυσσος σε σύγκριση με την καμπάνια της Jaguar, η οποία δίνει προτεραιότητα στα πολιτικά μηνύματα εις βάρος του προϊόντος. Αξίζει να αγοράσω μια Jaguar, ήταν η κριτική του Elon Musk, anti woke bête noire; Οι τεράστιες διαφορές μεταξύ αυτών των καμπανιών, που απευθύνονται στο ίδιο κοινό-στόχο, αναδεικνύουν ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό κάταγμα. Η κρίση ενός εμπιστευτικού προσώπου, του Guillaume Huin, διευθυντή μάρκετινγκ της McDonald's, είναι εντυπωσιακή. « Αντιβαίνει σε όλους τους κανόνες που μπορείτε να φανταστείτε για μια διαφήμιση στα κοινωνικά δίκτυα: διάρκεια, μορφή, υπερπαραγωγή. Ωστόσο, όλα τα σχόλια κάτω από τη διαφήμιση υποστήριζαν ότι έβαλαν αμέσως τη Volvo στη λίστα τους για εξέταση. Είναι υπέροχο." Παραμένει ένα αποδεικτικό στοιχείο, αυτό της διαφημιστικής επικοινωνίας ως προνομιούχου φορέα προπαγάνδας για κυρίαρχες ιδεολογίες: ένα προηγμένο μέτωπο του γνωστικού πολέμου που έχει ως στόχο τη συνείδηση και τον εγκέφαλο. Αθόρυβα όπλα για ήσυχους πολέμους (μόνο φαινομενικά!) όπως ο τίτλος ενός εγγράφου του Μαΐου 1979, που ανακαλύφθηκε -ή βρέθηκε- επτά χρόνια αργότερα σε ένα παλιό φωτοτυπικό της IBM. Ήταν ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για χρήση από κάποιον που δεσμεύτηκε να λυγίσει τις μάζες στη θέληση λίγων, χειραγωγώντας αντιλήψεις και σκέψεις, κάνοντας τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι μπορούν να συλλογιστούν και να επιλέξουν ελεύθερα.
Αυθεντικό ή όχι, το περιεχόμενό του είναι ανησυχητικό για την αλήθεια και τη συνάφειά τους. Οι στρατηγικές που απεικονίζονται είναι σφαίρες σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο που διεξάγεται κατά της ανθρωπότητας. Η συντριπτική πλειονότητα δεν θα κατανοήσει ούτε καν θα διαισθανθεί την ύπαρξη ψυχοκοινωνικών όπλων, καυχιέται το έγγραφο. Εκλεπτυσμένα εργαλεία παγκόσμιων λειτουργιών κοινωνικής μηχανικής. εκ των οποίων η Μεγάλη Επαναφορά και η πανδημία είναι τα πιο πρόσφατα στάδια. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη των αθόρυβων όπλων είναι σταδιακή, ο πληθυσμός προσαρμόζεται αποδεχόμενος τις συνέπειες μέχρι το επόμενο βήμα, σε έναν ιστό που σταδιακά ακινητοποιείται. Τα σιωπηλά όπλα είναι επίσης βιολογικά με την έννοια ότι επηρεάζουν τη ζωτικότητα, την ελεύθερη βούληση, την ελευθερία.
Ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη και ο στόχος είμαι εγώ, είμαι εσύ, είναι ο καθένας από εμάς. Θα το ξαναπούμε.
1 σχόλιο:
https://www.maurizioblondet.it/con-quel-missile-putin-vince-senza-usare-latomica/
Δημοσίευση σχολίου