Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

KALLISTOS WARE

Στα Αγγλικά θα σήμαινε: Προσοχή στον Κάλλιστο!

Διάσημος “ορθόδοξος” Ρωσόφιλος θεολόγος! Μεταφραστής της Φιλοκαλίας στην Αγγλική γλώσσα μαζί με τον επίσης διάσημο “ασκητή” της Εύβοιας Φίλιππο Σέρραρντ, ο οποίος ήλθε στην Ελλάδα για να μας διδάξει την πίστη μας! Συμμετείχε στο κοινόβιο του Bose, στο Συμπόσιο που οργανώθηκε με θέμα την ορθόδοξη πνευματικότητα, με την σημαντικότερη εισήγηση του Συμποσίου “Η πνευματική μάχη στον σύγχρονο κόσμο

Ας ξεκινήσουμε από το πιο περίεργο μέρος της εισήγησής του!

«Όταν επισκέφθηκα την Ελλάδα για πρώτη φορά, πριν από πενήντα πέντε χρόνια, ο Άγιος Σεραφείμ ήταν σχεδόν άγνωστος. Ενώ τώρα κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα, βλέπω την εικόνα του στις Εκκλησίες και στα σπίτια και συναντώ μοναχούς με το όνομα Σεραφείμ. Τα πράγματα εξελίσσονται όπως θα 'πρεπε, διότι είναι στ' αλήθεια ένας σημαντικός άγιος για την εποχή μας».

Δεν καταλαβαίνουμε καλά γιατί είναι τόσο σημαντικός άγιος για την εποχή μας; Μήπως ο Κάλλιστος Ware ζήτησε να αποκτήσει το Άγιο Πνεύμα όπως διδάσκει ο Άγιος Σεραφείμ;

Και συνεχίζει μιλώντας περί πάθους:
«Δύο διαφορετικές στάσεις απέναντι στα πάθη είναι δυνατόν να διακρίνουμε.
Του Στωϊκισμού, ο οποίος χαρακτηρίζει το πάθος, ορμή πλεονάζουσα και ο σοφός σκοπεύει την απάθεια.
Του Πλάτωνος και Αριστοτέλη οι οποίοι δεν διδάσκουν την απάθεια αλλά το μέτρο, την σωστή ισορροπία και αρμονία!
Ποια από τις δύο στάσεις υιοθετήθηκε από την πατερική θεολογία; ...
Ο Αββάς Ησαΐας, επιμένει πως η διαφορά βρίσκεται στην χρήση: κατά φύσιν ή παρά φύσιν. Δεν είναι πιθανόν ο Αββάς Ησαΐας να 'χει επηρεαστεί απευθείας από τον Πλάτωνα ή από τον Αριστοτέλη, τους οποίους κατά πάσαν πιθανότητα δεν διάβασε ποτέ του, αλλά θα μπορούσε να 'χει πάρει από την κόπτικη παράδοση»!

Ο Πλάτων, Κάλλιστε, από πού επηρεάστηκε; Ποιο βιβλίο διάβασε;

Είναι δυνατόν Χριστιανός να πιστεύει πως ότι διδάσκει ο Χριστιανισμός είναι διαβάσματα; Υπάρχει μεγαλύτερη ύβρις απ' αυτή στο Άγιο Πνεύμα;

Μήπως ο Κάλλιστος Γουέαρ γράφει και τα κείμενα του Βαρθολομαίου;

Κατά τα άλλα η πνευματική μάχη δίνεται για να δίνεται! Ίχνος για τον Κύριο. Δεν άκουσε ποτέ του αυτό που λένε για τις Αρετές: οι Αρετές για την Αλήθεια, και όχι η Αλήθεια για τις Αρετές.

Όταν αναφέρεται στον Άγιο Σιλουανό, χαρακτηρίζει τον λόγο του Κυρίου, “Μείνε στην κόλαση και μην απελπίζεσαι”, απόφθεγμα του Αγίου! Αποσιωπά δε εντελώς την εμπειρία που τραυμάτισε τον Άγιο, όταν οι δαίμονες του αποκάλυψαν την ψευτιά του!

Ο Άγιος Νεκτάριος χαρακτηρίζεται από τον Κάλλιστο Ware ένας Άγιος της Ελληνικής παραδόσεως! Λες και υπάρχει Άγιος της Ρωσικής παραδόσεως διαφορετικός από τον Άγιο της Ελληνικής παραδόσεως.

Γράφει ότι ο Άγιος Νεκτάριος έφτασε σε τόση απλότητα ώστε καλλιεργούσε τον κήπο του μοναστηριού του και κανείς δεν θα μπορούσε να καταλάβει ότι αυτός ο απλός άνθρωπος είναι ένας επίσκοπος. Δηλαδή τί φαντάζεται ο Κάλλιστος Γουέαρ; Ότι ο επίσκοπος είναι ανώτερος από τον Άγιο;

Περίεργος πραγματικά επίσκοπος ο Kallistos Ware! Δεν τον πολυκαταλαβαίνουμε! Με μια αλαζονική υπεροχή, με μια ειρωνική σοφία!

Προσοχή στον Κάλλιστο και προσευχή φέροντος!

Αμέθυστος

6 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

BeWare of Kallistos και από τον κάθε προσεγγίζοντα Αισθητικά (:δια της Τέχνης) την Ορθοδοξία.

Ιωάννης είπε...

Δεν τον έχω διαβασει αλλά από ότι έχω καταλάβει όλο σε αυτον παραπέμπουν οι παπικοί.

amethystos είπε...

@ Ιωάννης

Αδελφέ είπες τη σωστή κουβέντα. Είναι πολύ σημαντική η παρατήρησή σου.


@ Κυπριανός Χριστοδουλίδης

Χαιρόμαστε που σας ακούμε ξανά.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Νήφοντα,

Κι εγώ χαίρομαι το έργο σου.Άκουσε και μια μικρή αληθινή ιστορία.Στα δεκαεφτά μου,"ρώτησα τη μυγδαλιά να μου μιλήσει για το Θεό",λέει ο Καζαντζάκης,κι εγώ ρώτησα την "τριανταφυλλιά",έναν δάσκαλό μου,γνωστό όνομα που ακόμη ζει.Κι εκείνη δεν άνθισε.Μου είπε:"Θα πρέπει να καταλάβεις τη σχέση σου με το Θεό".Παραξενεύτηκα.Έψαχνα από εδώ,έψαχνα από εκεί και όλο σε κάτι (be)Ware έπεφτα,σε Μπερντιάεφ,σε Λόσκυ,Σμέμαν,Φάρους
και Γιανναράδες.Τίποτα.Σχέση μηδέν.
Κάποτε διάβασα "παρ΄αυτού του πλάσαντος τον άνθρωπον" ότι "ου τα εισερχόμενα,αλλά τα εξερχόμενα δια του στόματος κοινοί τον άνθρωπο.εκ γαρ της καρδίας εξέρχονται οι λογισμοί". Τότε η "τριανταφυλλιά" μου είπε: Δεν ξέρεις να διαβάζεις ποίηση,δεν ξέρεις να διαβάζεις Έλιοτ,δεν ξέρεις να διαβάζεις Νταλί και Πικάσο. Πήγα κι εκεί.Σχέση υπό το μηδέν.Άνοιξα πάλι τα βιβλία και διάβασα: "Εν τη καρδία,ως εν οργάνω,το λογιστικόν ημών είναι επιστάμεθα ακριβώς ... ουκούν η καρδία ημών εστι το του λογισμού ταμείον". Το έδειξα στην (στις) "τριανταφυλλιά" και της είπα: Εσύ να κάνεις σχέση με τους Σεφέρηδες,τον Ελύτη,τον Μυταρά και με τους (be)Ware.Εγώ προτιμώ να κοινούμαι (ναι,όπως το γράφω με όμικρον γιώτα το "κοι-") εκ της καρδίας και όχι εκ των εγκεφαλικών ημισφαιρίων και ελίκων. Και ξεμπέρδεψα με τη σχέση και τους "σχεσίτες" (παραλίγο να μου ξεφύγει ένα σίγμα).

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Προς τον αγαπητό Νήφοντα,

Ας δώσω μια μικρή συνέχεια,γιατί μπορεί να τον δυσκόλεψα λιγάκι με αυτό που έγραψα :"Εγώ προτιμώ να κοινούμαι εκ της καρδίας και όχι εκ των εγκεφαλικών ημισφαιρίων και ελίκων" .

Βεβαίως,η ερμηνεία που δίνεται στο συγκεκριμένο εδάφιο για το ρήμα "κοινόω-ω" είναι αυτή του μολύνω και κατ΄ επέκταση,βεβηλώνω.

Οι Εβραίοι ήταν ως φαίνεται πολύ σχολαστικοί στα ζητήματα της καθαριότητας και της καθαρότητας. (Σημ. Η καθαριότητα έχει σχέση με τα έξωθεν του ανθρώπου και η καθαρότητα με τα ένδον).Δεν νομίζω να έχει ασχοληθεί κανείς με το θέμα αυτό και ακόμη περισσότερο,με την παράδοση των Εβραίων (και άλλων) ως προς την περιτομή.Είναι λόγοι καθαριότητας και καθαρότητας που τους το επιβάλλουν.Αλλά αυτό,το δεύτερο, πηγαίνει παραπέρα. Στην καθαρότητα που πρέπει να έχει το όργανο που μεταδίδει τη ζωή. Αυτός είναι ο "εσωτερικός" λόγος για τον οποίο συνεχίζουν να περιτέμνονται.

Αυτό όμως δεν λέει τίποτα. Το όργανο που μεταδίδει τη ζωή μπορεί να είναι καθαρό,αλλά η νέα ζωή που φυτρώνει,πρέπει να έχει καρδιά για να φυτρώσει.Και αυτή θα πρέπει να είναι καθαρή,δηλαδή να έχει περιτμηθεί.Αν δεν γίνει αυτό,τότε πηγαίνουμε στον Ησαϊα - αναφέρεται στο σχετικό εδάφιο περί καθαρ(ι)ότητας - και τη συζήτηση Ιησού με τους Φαρισαίους,όπου τους θυμίζει το: "εγγίζει μοι ο λαός ούτος τω στόματι και τοις χείλεσί με τιμά,η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ΄ εμού.μάτην δε σέβονταί με,διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων".

Η θεολογία του 20ου αιώνα,μελέτησε τον αγ.Γρηγόριο τον Παλαμά,μάλλον, με τις παρωπίδες της ακαδημαϊκότητας και δεν κατάλαβε ότι η απερίτμητη καρδία κοινοί (μολύνει) τον άνθρωπο.Η περιτετμημένη καρδία κοινοί,πάλι,τον άνθρωπο.Όμως εδώ το κοινόω-ω έχει διαφορετική σημασία και αυτό το γνώριζε άριστα ό άγιος Γρηγόριος,επίσκοπος Θεσσαλονίκης (Παλαμάς).

amethystos είπε...

Αγαπητέ μας κ. Κυπριανέ,

Στην Σημερινή Εκκλησία έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι «σοφοί» της γης και διδάσκουν τον Αντίχριστο! Στ' αλήθεια και στα σοβαρά. Ερμηνεύοντας το καθ' ομοίωσιν, συμπεραίνουν την ομοιότητά μας με τον Θεό, επομένως και την δυνατότητα σχέσεως μαζί Του. Ένα συνειδητό ΕΓΩ, το οποίο μελετά την σχέση του με τον Θεό και ανακοινώνει το ιστορικό αυτής της πληρότητος. Η Φύσις σήμερα απέκτησε υπόσταση, το ΕΓΩ, επομένως ο Κύριος υποστασιάζει το ανθρώπινο ΕΓΩ πλέον και εισέρχεται σε σχέση με αυτό το αληθινό ΕΓΩ μέσω της υποστάσεώς Του. Αυτή είναι η εξέλιξη και δεν μπορούμε να την αρνηθούμε! Αυτή την εξέλιξη δεν μπορούσε να την δεχθεί η ανθρωπότης τον καιρό της ενανθρωπίσεως του Κυρίου διότι ο άνθρωπος της εποχής του Χριστού δεν διέθετε ΕΓΩ καθότι δεν είχε υπερβεί την Φύση. Ενώ σήμερα ο εξελιγμένος από την επιστήμη άνθρωπος είναι έτοιμος να δει την καθαρή “αλήθεια”, ότι η ένωσίς μας με τον Κύριο είναι σύνοδος υποστάσεων.

Το μόνο πρόβλημα που παραμένει για να λυθεί στο μέλλον είναι πως το ΕΓΩ ανήκει στην Φύση και όχι στην ανθρώπινη Φύση. Γι' αυτό και ανακηρύττουν οι Σχεσίτες τον άνθρωπο ήδη σωσμένο και αγωνίζονται να σώσουν την Φύση και τον κόσμο! Προσφέροντας στην Φύση τον Υιό του εξελιγμένου ανθρώπου, την Συνείδηση ή αυτοσυνειδησία, το αληθινό ΕΓΩ, με το οποίο και η Φύσις συμμετέχει πλέον στην θέωση πλήρως και όχι αποσπασματικά όπως παληά, στην παραδοσιακή Εκκλησία, με τους Λόγους των όντων.

Όλη αυτή η εξέλιξη οφείλεται στην Γερμανική πνευματικότητα, την οποία και ευχαριστούμε θερμώς. Μας φόρεσε ολόκληρη υπόσταση, να μην είμαστε αχάριστοι!

Αλλοίμονο στους πιστούς!