Το Άγιο Πνεύμα στην Αμερική (14)

Συνέχεια από: Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

Το Άγιο Πνεύμα στην Αμερική

Του Ernst Benz, 1970 Eugen Diederichs Verlag

Κεφάλαιο V: Η θεραπεία μέσω τού Πνεύματος στην Episcopal Church γ

Είναι αξιοσημείωτο, πως η αντίρρηση τής κοινότητας εκδηλώνεται με την κατηγορία για εξάσκηση βουντού. Η λατρεία αυτή αποτελείται από μαγικές επικλήσεις, στις οποίες ανήκει και η θεραπευτική μαγεία μέσω τού βουντού-ιερέως, ο οποίος κατέχει υπερκόσμιες δυνάμεις σύμφωνα με την φαντασία τών οπαδών του. Η αναφορά αυτή στο βουντού δεν αποτελεί μια ακαδημαϊκή ανάμνηση στην Φλόριντα, ούτε είναι κάποια τυχαία νύξη προς επίδειξη γνώσεων θρησκειολογίας. Η λατρεία βουντού εξασκείται ακόμα έντονα στα παράλια τής Φλόριντα και στα γειτονικά νησιά της Καραϊβικής. Μερικές μάλιστα ελαφρώς χριστιανοποιημένες μορφές τού βουντού συναντιούνται και στο εσωτερικό τής πολιτείας, όχι μόνο μεταξύ μαύρων και ινδιάνων, αλλά και μεταξύ του λευκού πληθυσμού.

Η αμοιβαία χειροτονία λοιπόν τών ιερέων και τής θεραπεύτριας, ήταν μια εκκλησιαστική αντίδραση στην κριτική τών μελών τής κοινότητας, που θεωρούσαν πως η θεραπευτική θεία λειτουργία δεν συνάδει με τις παραδόσεις τής εκκλησίας. Μια χειροτονία τής Miss Neal από τους ιερείς επέδειξε στην κοινότητα, πως η Miss Neal ενεργεί με την πλήρη έγκριση των χειροτονημένων πνευματικών τής κοινότητας, αλλά και η τοποθέτηση τού χεριού της πάνω τους δηλώνει πως αναγνωρίζουν τον χαρισματικό χαρακτήρα τής δραστηριότητάς της.

Η επίσημη τοποθέτηση τής Εκκλησίας κοινοποιήθηκε στην κοινότητα μέσω ενός φυλλαδίου, στο οποίο εκφράζει την άποψή του ένας επιφανής Αμερικανός πνευματικός, ο Dr. Alfred Price, προϊστάμενος τού διεθνούς τάγματος του Αγίου γιατρού Λουκά, έχοντας ως θέμα: «Spiritual Healing-Modern or Ancient Gift». Ο προϊστάμενος αυτός του τάγματος του Αγίου Λουκά (που ταυτίζεται με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος ήταν γιατρός σύμφωνα με την αρχαία παράδοση και μέχρι τις μέρες μας είναι ο προστάτης των γιατρών στην ρωμαιοκαθολική, την ορθόδοξη και την επισκοπική Εκκλησία)  ανήκει στην μητρόπολη Φιλαδέλφιας και είναι προϊστάμενος τού ναού St. Stephen’s Episcopal Church.

O Dr. Price τονίζει πως σε 29 ναούς τής μητρόπολης Φιλαδέλφιας γίνονται τακτικά θεραπευτικές λειτουργίες και πως σε πολλές άλλες κοινότητες, στα πλαίσια της θείας λειτουργίας εκφέρονται προσευχές για τους ασθενείς, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται. Ο Dr. Price είναι υποστηρικτής τού Spiritual Healing στην επισκοπική εκκλησία. Ξεκίνησε το 1942 την εκστρατεία αυτή και αγωνίζεται από τότε, με ακατάπαυστα ταξίδια στις ΗΠΑ και το εξωτερικό για την διάδοση τών θεραπευτικών θείων λειτουργιών. Προς νομιμοποίηση τών τελετουργιών αυτών, υποδεικνύει, πως η θεραπεία ανήκει στις πιο αρχαίες παραδόσεις τής χριστιανικής Εκκλησίας και πως η Εκκλησία ως προς την πρωταρχική ουσία της είναι μια θεραπευτική Εκκλησία (Healing Church) και η θεία λειτουργία είναι θεραπευτική λειτουργία (Healing Liturgy). Αν και η αποστολή αυτή τής Εκκλησίας ξεχάστηκε, τα λόγια τής λειτουργίας υποδεικνύουν αυτή την αποστολή. Το λεξιλόγιο τής ευχαριστιακής λειτουργίας στο Common Prayer Book περιέχει 24 αναφορές στην θεραπεία και στο γεγονός, πως η θεϊκή θεραπεία αφορά σώμα και ψυχή. Ο Dr. Price απαριθμεί επίσης εκφράσεις και προσευχές από τις υπόλοιπες τελετές, που αναφέρονται στο θεραπευτικό χάρισμα τής Εκκλησίας.

Αποφασιστικής σημασίας είναι η απάντηση που δίνει ο Dr. Price στην ερώτηση: Πρέπει το πρόσωπο που ηγείται μιας θεραπευτικής λειτουργίας να είναι χειροτονημένος ιερέας ή μπορεί να είναι και λαϊκός; Αυτή η ερώτηση αναφέρεται άμεσα στην κατάσταση τής Miss Neal.

Στην απάντηση του επισημαίνει, πως μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες στον τομέα του Spiritual Healing  μέσα στην αγγλικανική Εκκλησία, ήταν ένας λαϊκός, ο James Moore Hickson. Η παρουσία του στην Lambeth Conference, όπου συναντήθηκαν οι εκκλησίες τής Anglican Community, προκάλεσε ήδη στις αρχές τού αιώνα την προσοχή. Το 1910 έλαβε την επίσημη άδεια να τελεί θεραπευτικές λειτουργίες στην Αμερική και στις εκκλησίας τής Anglican Community σε άλλες χώρες. Στην ερώτηση, αν τέτοιοι θεραπευτές αναδύονται αυθόρμητα μέσα στην Εκκλησία, και είναι σε θέση  να τελούν θεραπευτικές τελετουργίες, όπως στην περίπτωση τού Oral Roberts-ο οποίος στο μεταξύ προσχώρησε στην Εκκλησία των Μεθοδιστών-ο Dr. Price δίνει μια αποφασιστική απάντηση, επικαλούμενος τον Απόστολο Παύλο: υποδεικνύει πως ο Θεός έδωσε σε μερικά μέλη τής κοινότητας ορισμένα χαρίσματα τού Πνεύματος.

Ο Dr. Price δίνει μεγάλη αξία στην διάπιστωση, πως η θεραπευτική πρακτική τής Εκκλησίας άρχισε από τον 5ο αιώνα να φθίνει, εξασκήθηκε όμως δια μέσου των αιώνων, και μάλιστα από τους μεγάλους χαρισματικούς ηγέτες και μεταρρυθμιστές τής Εκκλησίας. Οι Charles Wesley, George Fox, Ulrich Zwingli, John Knox και Martin Luther θεραπεύτηκαν δια της πίστεως και θεράπευσαν οι ίδιοι, και “ενθάρρυναν τον κλήρο να τελεί θεραπευτικές θείες λειτουργίες”. Ο λόγος τής παρακμής τού θεραπευτικού χαρίσματος και τής πράξεως στην Εκκλησία πρέπει να αναζητηθεί στον σύγχρονο ορθολογισμό, ο οποίος στην θεραπεία δια της πίστεως βλέπει όλο και πιο πολύ “μια θρησκευτική δεισιδαιμονία”. Η εμπειρία τής κατάρρευσης τού ορθολογικού ουμανισμού, που έβλεπε την προϋπόθεση για την δημιουργία ενός ειρηνικού κόσμου και της αδελφότητας όλων των ανθρώπων στην απομάκρυνση της θρησκευτικής δεισιδαιμονίας, έκανε τον λαό της Εκκλησία να στραφεί σε ξεχασμένες πρακτικές, όπως το Spiritual Healing.

Εδώ τίθεται βέβαια το ερώτημα για πολλά μέλη χριστιανικών κοινοτήτων, εάν οι επιτυχημένες θεραπείες δια της πίστεως είναι και ιατρικά αποδείξιμες. Ο αιδεσιμότατος Price υποδεικνύει τόσο την πρακτική στην ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που έχει συστήσει ιατρικές επιτροπές για να εξετάζουν τις θεραπείες που γίνονται εδώ και δεκαετίες στην Lourdes, όσο και τις εμπειρίες από την δική του Εκκλησία. Ο ίδιος αναφέρει πως στην ενορία του, την St. Stephen's Church, Philadelphia, όπου κάθε Πέμπτη τελούσαν την θεραπευτική λειτουργία, βρέξει-χιονίσει, θεραπεύτηκαν άνθρωποι από κάθε είδους ασθένεια, οργανική, ψυχική, πνευματική. Δεν θεραπεύτηκαν βέβαια όλοι. Κάποιες φορές ξέραμε γιατί, άλλες όχι. Το σημαντικό είναι, η θεραπευτική αυτή τελετουργία να μην κατανοηθεί ως μια μεμονωμένη πράξη ενός θεραπευτή, που κάθε τόσο κάνει την παράσταση του σε μια κοινότητα, αλλά ως μια πράξη, στην οποία η κοινότητα συμμετέχει μαζί με τα πνευματικά της χαρίσματα.

Έχει ενδιαφέρον η διάκριση μεταξύ τών θεραπευτικών λειτουργιών στην Επισκοπική Εκκλησία και της θεραπευτικής πρακτικής τής Christian Science. Με την μεγάλη εξάπλωση τής Christian Science ήταν αναπόφευκτο να τεθεί αυτό το ερώτημα από πλευράς τής κοινότητας.  Ο Dr. Price, παρά την ανοικτή κριτική που ασκεί στην Christian Science, αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης στον σκοπό που έχει το κίνημα τής Mrs. Mary Baker Eddy.  Λέει λοιπόν: “Το δεδομένο ακριβώς, πως οι ορθόδοξες Εκκλησίες παραμέλησαν την θεραπεία, που αποτελεί το ένα τρίτο του Ευαγγελίου μας και της αποστολής μας, δημιούργησε ένα κενό, το οποίο γεμίζει η  Mrs. Mary Baker Eddy και οι οπαδοί της, και έτσι γίνεται κατανοητή η μεγάλη επιτυχία τής Christian Science. Οι ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν από την μεριά τους χρέος να επανορθώσουν και να συνδέσουν πάλι τις δυο σφαίρες που αναφέρονται στο Ευαγγέλιο, την πνευματική και την σωματική, και να χρησιμοποιήσουν τα χαρίσματα που το Άγιο Πνεύμα δίνει στην Εκκλησία προς τον σκοπό αυτόν. Η Εκκλησία πρέπει να αποφύγει τον κίνδυνο να τονίσει υπέρ το δέον τα παραμελημένα χαρίσματα: τα διάφορα χαρίσματα πρέπει να λάβουν την ορθή και κατάλληλη θέση στην ζωή της Εκκλησίας. Το χάρισμα τής θεραπείας είναι ένα μεγάλο, αλλά χωρίς απόλυτη σημασία χάρισμα. Η παραμέληση του όμως, οδηγεί για τον λόγο αυτό σε ένα κενό, λόγω του οποίου η Εκκλησία υπέφερε πολύ, την συνέχιση τού οποίου  (κενού) δεν πρέπει να επιτρέψει άλλο.

Είναι αυτονόητο πως η δραστηριότητα αυτή μπορεί να διεξαχθεί μόνο σε στενή συνεργασία με την επιστημονική ιατρική. Ο Dr. Price και η Mrs. Neal τονίζουν στα κηρύγματα τους την στενή συγγένεια της Spiritual Healing με την Medical Healing. Ο Dr. Price προτείνει να αποφεύγεται η έκφραση Faith Healing (θεραπεία δια της πίστεως), καθώς ακραίες αιρέσεις χρησιμοποιούν τον όρο ως ενάντιο προς την ιατρική θεραπεία, και ορισμένες απαιτούν από τους ασθενείς και τους συγγενείς τους να απορρίψουν κάθε ιατρική φροντίδα. Η απαίτηση αυτή οδήγησε μερικές φορές σε καταστροφές και θεραπευτές κατέληξαν να καταδιώκονται από την δικαιοσύνη. Για τον λόγο αυτό, ο Dr. Price προτιμά τον όρο Spiritual Healing από τον Faith Healing, και τονίζει: “Η αντίληψη μας περί πίστεως είναι περιληπτική, και συμπεριλαμβάνει όλα όσα ο Θεός εμπιστεύτηκε στη γη μας, τα υλικά και πνευματικά θεραπευτικά μέσα. Ο Θεός θεραπεύει άμεσα, μέσω τής προσευχής ή της πίστης, ή έμμεσα μέσω γιατρών, της ιατρικής, της φροντίδας των ασθενών...όλα όμως προέρχονται από τον Θεό. Για μια πλήρη θεραπεία όμως, είναι αναγκαία η συνεργασία με τους γιατρούς και όλους εκείνους που εργάζονται στην θεραπευτική υπηρεσία τού Θεού.”

Συνεχίζεται

ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΤΡΟΦΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.

Αμέθυστος