Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

ΠΡΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ - ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΤΡΙΤΟΣ (3)

ΠΡΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΤΡΙΤΟΣ

ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Μαρτυρίες των αγίων που δεικνύουν ότι όσοι απέκτησαν μέθεξι της θείας χάριτος λέγονται ότι είναι κατ’ αυτήν άναρχοι και ατελεύτητοι


4. Λέγει λοιπόν ο πολύς στα θεία Μάξιμος· «όλα τα μετά τον Θεό πράγματα και ονόματα και αξιώματα θα είναι υποκάτω από όσα θα γίνουν εν τω Θεώ διά της χάριτος· διότι αν κληρονομιά των αξίων είναι ο ίδιος ο Θεός, αυτός που αξιώνεται τούτη τη χάρι θα είναι επάνω από όλους τους αιώνες και χρόνους και τόπους». Και πάλι, «ο λόγος του πάντοτε ευ είναι έρχεται κατά χάριν στους άξιους, φέροντας μαζί τον Θεό, τον κατά φύσιν ανώτερο από κάθε αρχή και τέλος, ποιώντας κατά χάριν τους έχοντες κατά φύσιν αρχή και τέλος, άναρχους και ατελεύτητους». Και πάλι, «όλα όσα είναι ο Θεός θα γίνει και ο θεωμένος διά της χάριτος, χωρίς την κατ’ ουσία ταυτότητα». Και πάλι, «o μέγας Μελχισεδέκ αναγράφεται ότι δεν έχει ούτε αρχή ημερών ούτε τέλος ζωής, όχι από την άποψη της κτιστής φύσεως, κατά την όποια άρχισε κι’ ετελείωσε την ύπαρξί του, αλλά κατά την άποψη τής χάριτος της θείας και άκτιστης που υπάρχει πάντοτε υπεράνω κάθε φύσεως και κάθε χρόνου από τον πάντοτε όντα Θεό».

5. Ο δε μέγας Βασίλειος, σε όλα ακριβής και πολύς, λέγει, «το κινηθέν (ό,τι κινήθηκε) σε αΐδια κίνηση υπό Πνεύματος αγίου, έγινε άγιο ζώο· επήρε δε αξία ο άνθρωπος, αφού εισοικίσθηκε μέσα του (εν αυτώ) Πνεύμα, αξία προφήτου, αποστόλου, αγγέλου, θεού, ενώ πρωτύτερα ήταν χώμα και σκόνη». Και πάλι, «διά Πνεύματος αγίου πρέπει να γίνει κοινωνός της χάριτος του Χριστού, να καταστεί τέκνο φωτός, να μετέχει αΐδιας δόξας». Και πάλι, «η ζωή την οποία το Πνεύμα εμφυτεύει στην υπόστασι άλλου δεν χωρίζεται από αυτό, αλλά και αυτό έχει εν εαυτώ (μέσα του) τη ζωή και οι μετέχοντες αυτού ζούν θεοπρεπώς, κατέχοντας ζωή θεία και επουράνια».

6. Ο δε μέγας Αθανάσιος στους λόγους Προς Απολινάριον λέγει, «ο Κύριος είναι επουράνιος άνθρωπος, όχι διότι παρουσίασε τη σάρκα του από τον ουρανό, αλλά διότι κατέστησε επουράνια την από τη γη σάρκα· γι’ αυτό και ‘όπως είναι ο επουράνιος, τέτοιοι είναι και οι επουράνιοι’ κατά τη μετοχή στην αγιότητά του». Ο δε θειος Γρηγόριος Νύσσης λέγει, «βγαίνει από τη φύσιν του εαυτού του ο άνθρωπος, γινόμενος από θνητός αθάνατος κι’ από φθαρτός άφθαρτος κι’ από εφήμερος αΐδιος και γενικώς από άνθρωπος Θεός· διότι αυτός που καταξιώθηκε να γίνει υιός Θεού, θα κατέχει οπωσδήποτε μέσα του την αξία του Πατρός και γίνεται κληρονόμος όλων των πατρικών αγαθών». Αλλά και ο θείος Μάξιμος πάλι λέγει, «όποιος λοιπόν νεκρώσει τα επίγεια μέλη κι’ αρνηθεί όλα τα γνωρίσματα της σαρκός και του κόσμου εξ αιτίας της θείας χάριτος, κατέχει ζωντανό και ενεργό ολόκληρο τον Λόγο του Θεού και δεν έχει τίποτε άμοιρο από την παρουσία του, έγινε άναρχος και ατελεύτητος, απαλλαγμένος πλέον από τη χρονική ζωή που έχει αρχή και τέλος».


(συνεχίζεται)

Αμέθυστος

Δεν υπάρχουν σχόλια: