ΠΡΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ
Συνέχεια από: Σάββατο, 13 Απριλίου 2019
Ρήσεις του Ακίνδυνου που αντίκεινται σ’ αυτές τις ρήσεις των αγίων και διαβολές προς τους αγίους, σαν ν’ απευθύνονται προς τον Παλαμά, και πάλι αντίθεσις τούτου που απολογείται υπέρ των αγίων και παρουσιάζει την ευσεβή διδασκαλία
7. Αυτά (τα πράγματα) που οι άγιοι πατέρες έγραψαν φανερώς και συμφωνώντας αναμεταξύ τους, εμείς τώρα, που μας εχαρίσθη να υπερασπιζόμαστε τη χάριν του Θεού, τα προσκομίζουμε ως μαρτυρίες προς εκείνους που τη θεωρούν κτιστή. Ο Ακίνδυνος όμως δεν κατεπλάγη από το ύψος, που τα λεχθέντα αποδεικνύουν, της θείας χάριτος η οποία και τους μετόχους αυτής μεταφέρει άνω υπερφυώς. Αλλ’ αποφασισμένος να υβρίζει και να βλασφημεί την χάριν και τους δι’ αυτής αγίους γενικώς, κι έπειτα φοβούμενος τ’ αυτιά των Χριστιανών, στα οποία θεωρείται σεπτό και πιστό κάθε δόγμα των θεοσόφων, υποκρίθηκε ότι βάλλει με τις λοιδορίες εναντίον μου ως πιο αλώσιμο στην κατηγορία· και γράφει (ο Ακίνδυνος) ενάντια ακριβώς προς εκείνους τους θεόσοφους, αλλοίμονο στην εξουσία και τη δύναμιν, ότι «και τα φανερώτατα κτίσματα και τον εαυτό σου ως άνδρα πνευματικό απέδειξες άναρχο και άκτιστο, πράγμα που προηγουμένως γνωρίζαμε ότι ήταν ιδιότης μόνο τού θεού. Τί θα μπορούσε να είναι σημαντικότερο από αυτή την παραφροσύνη;».
8. Άρα δεν θα έπρεπε εμείς δικαιότατα να αναφερθούμε προς αυτόν, ώ άνθρωπε, που δεν μελέτησες τίποτε άλλο έκτος από διαβολή και ψεύδος και συκοφαντία; Πώς, ενώ εμείς προσθέσαμε εκεί τα λόγια των άγιων, χωρίς να προσθέσουμε τίποτε δικό μας, εσύ μεταφέρεις προς εμάς τα νομιζόμενα από σε αξιομίμητα και κατατρέχεις τον λόγο των αγίων σαν να ήταν δικός μας, κατειρωνευόμενος την αλήθεια χωρίς συγκρατημό; Πώς όμως, ενώ άκουσες ότι οι έχοντες αρχή κατά τη φύσιν έγιναν άναρχοι με την κοινωνία της χάριτος και όντας επάνω «από όλους τους αιώνες και τους χρόνους και τους τόπους», όχι κατά φύσιν ούτε για την οικεία φύσιν τους, αλλά κατά χάριν και για τη θεία και άκτιστη χάρι, ζουν ως οι θεωμένοι ζωή θεία και αΐδια, αφού μετέσχουν της ζωής που προέρχεται μεν αλλά δεν χωρίζεται από το θειο Πνεύμα, σύμφωνα με τον απόστολο πού είπε, «δεν ζώ εγώ πλέον, αλλά μέσα μου ζει ο Χριστός». Πώς, ενώ άκουσες αυτά, έπειτα κατηγορείς εμένα κι εκείνους διότι είπαμε τάχα άκτιστη την ανθρώπινη φύσιν πού είναι φανερά κτιστή κι’ από εκείνους φανερά λέγεται τέτοια; Πώς δε και σύ ο ίδιος, αφού θέλοντας και μη απαιτείς να ονομάζουμε πνευματικούς τους αξιωμένους εκείνη την αξία και χάριν, δεν οδηγείσαι έστω από το όνομα τούτο (διότι το πνευματικό είναι θεϊκό), ώστε ν’ αντιληφθείς κάπως το μεγαλείο της άφθαρτης και απόρρητης εκείνης χάριτος και των απ’ αυτήν χαριτωμένων θείως;
9. Πράγματι τίποτε δεν είναι περιφανέστερο από την ανοία (ανοησία) σου. Διότι δεν μπόρεσες ν’ αντιληφθείς ούτε τούτο ακόμη, ότι, όπως εμείς και σώμα διατηρούμε και ασώματοι κατά την ψυχήν είμαστε, έτσι και οι άγιοι, αν και κατά την οικεία φύσιν τους είναι κτιστοί, ονομάζονται άκτιστοι και άναρχοι από την αναπαυμένη σ’ αυτούς και μέλλουσα να είναι μαζί τους στοές αιώνες άκτιστη χάριν του Θεού. «Και ψυχή και λόγον και νου και Πνεύμα άγιον εχώρεσα ο ίδιος», λέγει ο θεολόγος Γρηγόριος. Όπως λοιπόν από το λόγον είναι κανείς λογικός, έτσι από την μεταδοθείσα χάριν του Πνεύματος είναι υπερφυής και θείος και πνευματικός. Πόσο μεγάλη δε είναι η μανία σου, δεικνύει το ότι τολμάς να επιληφθείς φανερά των λόγων του μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου και του σεπτού Μαξίμου και γενικώς όλων των πατέρων που ζουν στα συγγράμματα. Με την υπερβολή δε του φθόνου σου, αφ’ ότου διατελείς προστριβόμενος με τον Παλαμά, φαίνονται όσα νομίζεις ότι έχουν κακώς μέσα σ’ αυτά. Το ότι δε επιχειρείς να πείσεις τους άλλους και με δόλο, για να τους προσλάβεις ως μετόχους στον όλεθρο, είναι εντελώς διαβολικό.
Αλλά, λέγει (ο Ακίνδυνος), «τούτο που λέγετε εσείς τώρα, ότι οι μέτοχοι της χάριτος του Πνεύματος γίνονται άκτιστοι και άναρχοι και ουράνιοι, όταν κάποιος (ο Απολινάριος) το είπε περί του ανθρωπίνου στοιχείου του Χριστού, αποβλήθηκε από την αγία Εκκλησία του Θεού. Και τώρα το δόγμα τούτο έχει θεωρηθεί αιρετικό από την Εκκλησία και έδωσε αξιόλογη απολογία στους υπέρ της ευσεβείας λόγους».
(συνεχίζεται)
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου