Διαγωνισμοί Παραχώρησης
Η εταιρία τελεί υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης από το 2014. Ειδικός εκκαθαριστής έχει οριστεί το Ελληνικό γραφείο της διεθνούς ελεγκτικής εταιρείας Ernst & Young (ή «ΕΥ») με υπεύθυνο έργου τον υπάλληλό της κ. Μιχάλη Χουρδάκη και με σκοπό την πώληση της εταιρίας.
Τρεις φορές προκηρύχτηκε διαγωνισμός πώλησης της μέσα στο διάστημα αυτό. Δυο φορές το 2017, όπου την μια κηρύχτηκε άγονος και την άλλη ακυρώθηκε, ενώ μία τρίτη μέσα στο 2019 – όπου ο αρχικός διαγωνισμός του Φεβρουάριου θα επαναπροκηρύχθει τον Σεπτέμβριο.
Στην αρχική προκήρυξη το Απρίλιο 2017 για το σύνολο των εγκαταστάσεων, το ποσό εκκίνησης ήταν τα 10 εκ. ευρώ!! (με παράλληλη διατήρηση της λειτουργίας και άρα επιβάρυνση του ανάλογου λειτουργικού κόστους βέβαια – το οποίο όμως λογικά θα πρέπει να καλύπτεται από τα έσοδα αν κάποιος ξέρει να λειτουργεί την εταιρία)
Στον δεύτερο διαγωνισμό το καλοκαίρι του 2017 ενδιαφέρθηκαν η Γερμανική Krauss-Maffei Wegmann (σε σύμπραξη με τον γαλλική Nexter) και η νοτιοαφρικανική Paramount. Η διαγωνιστική διαδικασία δεν προχώρησε σε παραχώρηση και τελικά ακυρώθηκε για κάποιο λόγο. Όμως όχι πριν δημιουργηθούν σκιές για τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν σε πολύ υψηλό επίπεδο μάλιστα! Πιο συγκεκριμένα, ο ΥΠΕΘΑ Πανος Καμμένος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στην ΔΕΘ το 2018, είχε δηλώσει τα εξής:
«Για την ΕΛΒΟ δόθηκε προσφορά από την εταιρεία Paramount της Νοτίου Αφρικής, μαζί με μία προσφορά – μαϊμού που δόθηκε από τους Γερμανούς. Ο κύριος εκκαθαριστής απέκλεισε τους Νοτιοαφρικανούς οι οποίοι δεσμεύονται για τη διατήρηση όλων των εργαζομένων, για την άμεση λειτουργία της εταιρείας και για την καταβολή μεγάλου τιμήματος. Το κάνει επίτηδες. Αργεί να κάνει διαπραγμάτευση όπως υποχρεούται μετά τον διαγωνισμό, διότι λειτουργεί εις όφελος των Γερμανών που δεν θέλουν να λειτουργεί η ΕΛΒΟ. Όπως και στο παρελθόν, την ΕΛΒΟ την έγδυσαν δια της ιδιωτικοποιήσεως και τώρα προσπαθούν να μην λειτουργήσει.» (Πηγή)
Όμως υπάρχει και αντίλογος σε αυτά και για την στάση των Νοτιοαφρικανών. Ότι ενδεχομένως δηλαδή ήθελαν να μειωθεί το προσωπικό ή έθεταν ως όρους της εξασφάλιση παραγγελιών από το Δημόσιο (δηλαδή το καθεστώς υπό τον Όμιλο Μυτιληναίου;), που πρέπει να διερευνηθούν επίσης. Αντιδράσεις στην παραχώρηση στους Γερμανούς υπήρξε και από το σωματείο των εργαζομένων.
Ο τρίτος διαγωνισμός πώλησης κηρύχτηκε τον Φεβρουάριο του 2019 (ποια είναι η πορεία) και αφορούσε τα πάγια – όπου διαχωρίζονταν το εργοστάσια, κάποια άλλα ακίνητα (οικόπεδα στο Καλοχώρι) και αποθέματα, καθώς επίσης η υποχρέωση διατήρησης 220 μόνο από τους 315 υπαλλήλους κατά τα δημοσιεύματα. Δημοσιεύτηκε ότι το Δημόσιο θα κρατήσει μειοψηφικό ποσοστό (20%) για την μονάδα παραγωγής των Leopard.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ενδιαφέρθηκαν από 3 έως 7 εταιρίες, μεταξύ των οποίων δύο Ελληνικών συμφερόντων και δυο Ισραηλινών, μαζί με την Γερμανική και ΝοτιοΑφρικανική.
Πιο συγκεκριμένα ενδιαφερόμενοι είναι (Αυγ. ‘19): (πηγή)
- Maffei Wegmann (σε σύμπραξη με τον γαλλική Nexter)
- Paramount από την Νότια Αφρική
- Excalibur Army από την Τσεχία
- Mubadala από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (αποσύρεται)
- Plasan Sasa Ισραηλινή (με θυγατρικές στις ΗΠΑ), η οποία αποτελεί μια από τις σημαντικές ισραηλινές βιομηχανίες κατασκευής οχημάτων για τον στρατό και για τα σώματα ασφαλείας.
- Δύο επενδυτικά σχήματα ελληνικών συμφερόντων (ενδιαφέρον αλλά δεν παρέχονται άλλα στοιχεία)
- Elbit Systems, εισηγμένη στο NASDAQ και το χρηματιστήριο του Tελ Αβίβ, η οποία είναι μια από τις γνωστές εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας του Ισραήλ, με έσοδα 3,7 δισ. δολάρια το 2018.
Ο διαγωνισμός του Φεβρουαρίου 2019 επαναπροκηρύχθηκε λόγω μη νομότυπων προσφορών και αίτημα για παράταση. Πρόκειται να διεξαχθεί στο φθινόπωρο και περιλαμβάνει μόνο τις εγκαταστάσεις στην Σίνδο (άγνωστο τι έγινε με τα υπόλοιπα πάγια του Διαγωνισμού του Φεβρουαρίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου