Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της κυβέρνησης είναι ότι ο Τσίπρας δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα! Με ύφος προδομένου συντρόφου μοιρολογούν συνεχώς πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία»!
Αναρωτιέμαι λοιπόν, τι είναι αυτό που εμπόδισε τον ΣΥΡΙΖΑ να πάρει την εξουσία, αλλά και τι θα ήταν εκείνο που θα του έδινε τη δυνατότητα να την κατακτήσει στο μέλλον.
Επειτα από μερικούς απέλπιδες συλλογισμούς κατέληξα σε εφιαλτικές εικόνες, ριγμένες, ευτυχώς, κάπου στα έγκατα του μηδενισμού. Παρ' όλο που πάντα αποτελούν ευσεβείς πόθους κάθε αριστερού, σεβόμενου το απολυταρχικό DNA του.
Και οι οπαδοί και κάθε υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να δικαιολογήσει την αδυναμία εμπέδωσης του πελατειακού κράτους, έχουν στον νου τους περίπου τα εξής: «Αδυνατούμε να αντεπεξέλθουμε στις αγαθές μας προθέσεις επειδή ο κόσμος είναι άδικος και δεν μας αφήνει». Ποιος είναι ο “άδικος κόσμος”; Η αστική δημοκρατία με την απεχθέστατη διάκριση των εξουσιών.
Εν ολίγοις, έχουμε καταλάβει -με τον λαϊκισμό και τα ψεύδη- την εκτελεστική εξουσία, ελέγχουμε πλημμελώς τη νομοθετική και διεκδικούμε ανεπιτυχώς τη δικαστική. Επομένως, είναι φανερή η αδυναμία μας να κυβερνήσουμε τη χώρα με τον δικό μας τρόπο και αναγκαζόμαστε να υποκύπτουμε στους θεσμικούς καταναγκασμούς της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας»!
«Τι θα κάναμε αν είχαμε την εξουσία; Θα νομοθετούσαμε μόνοι μας, θα αποφασίζαμε μόνοι μας και θα δικάζαμε μόνοι μας! Κατ' αυτόν τον τρόπο η εξουσία θα ήταν δική μας, αφού θα διαθέταμε ολοκληρωτικά και απρόσκοπτα την ευχέρεια να διανέμουμε τον πλούτο, αφαιρώντας τον από τους πλούσιους και μοιράζοντάς τον στους φτωχούς...».
Περίπου αυτή είναι, υποθέτω, η ερμηνεία της «αυτοκρατορικής» ρήσης όσων εμπλέκονται στην κυβέρνηση αλλά και όσων έχουν έννομο συμφέρον να την στηρίζουν. Έτσι για να μην έχουμε κι εμείς αυταπάτες περί τίνος πρόκειται, όταν γίνεται ο συνήθης διαχωρισμός μεταξύ κυβέρνησης και εξουσίας από χείλη αριστερού, ενεργούντος εν μέσω αστικού πολιτεύματος.
Δυστυχώς για τις προθέσεις τους, δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Δυτικός Κόσμος, εδώ και δεκαετίες λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες, με δημοκρατικά πολιτεύματα και ένα πανίσχυρο κράτος δικαίου. Ούτε και πως ο καπιταλισμός- με όλες τις αγκυλώσεις του- έχει εξασφαλίσει ένα εξαιρετικό επίπεδο ασφάλειας, ευημερίας και βιοτικού επιπέδου για τους πολίτες αυτών των κοινοβουλευτικών δημοκρατιών.
Έρχονται σύντομα εκλογές και αναμένουμε τις αντιδράσεις τους. Δεν θα είναι εύκολη περίοδος για κανέναν πάντως και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.
Κλείνω με την ευχή να μη φτάσει ποτέ η ώρα να δοκιμάσουν οι Έλληνες τι σημαίνει ολοκληρωτική ταύτιση εξουσίας και αριστερής κυβέρνησης. Και με την ελπίδα ότι θα στέκεται πάντα όρθιος αυτός ο δυτικός «άδικος κόσμος» να μας προστατεύει στοιχειωδώς από τις επιθυμίες και τους ευσεβείς πόθους των αδικημένων επαναστατών...
Liberal
kostasxan
8 σχόλια:
''Ούτε και πως ο καπιταλισμός- με όλες τις αγκυλώσεις του- έχει εξασφαλίσει ένα εξαιρετικό επίπεδο ασφάλειας, ευημερίας και βιοτικού επιπέδου για τους πολίτες αυτών των κοινοβουλευτικών δημοκρατιών.'' αχαχαχαχαχαχαχχχα να το πει στους Γάλλους, στους Άγγλους, στους Ιταλούς κλπ, Όταν φιλελεύθεροι ομιλούν καλό θα είναι κάποιος να τους ρωτά: το 1789 στην Γαλλία , στην εθνοσυνέλευση, οι φιλελεύθεροι κάθισαν δεξιά ή αριστερά; αν δεν με απατά η μνήμη μου κάθισαν αριστερά. Άρα είναι αριστεροί. Και εφάρμοσαν έναν ολοκληρωτισμό πολύ πιο έξυπνο από αυτόν της μαρξίζουσας αριστεράς : την δημοκρατία. Δηλαδή: το πρωί πηγαίνεις να ψηφίσεις και πίσω σου στην ουρά περιμένουν να ψηφίσουν ένα σωρό γύφτοι(συγγνώμη , Ρομά ήθελα να πω…).Το βράδυ που θα ανοίξουν οι κάλπες η δική σου ψήφος θα έχει την ίδια αξία με εκείνη των αγαπητών νομάδων. Ο ολοκληρωτισμός της βλακείας. Η ελευθερία για τον φιλελεύθερο έγκειται στα να μπορεί να βγάζει όσα περισσότερα λεφτά γίνεται, και το βραδάκι να κάνει και τα βίτσια του τα ‘άλλα’…
Εξάλλου, είναι γνωστό, οι πιο φανατικοί πόλεμοι είναι οι εμφύλιοι…(οι οπλαρχηγοί του εμφυλίου: Τσίπρας- Μητσοτάκης)
Τί προτείνεις λοιπόν;
Αυτό που προτείνει ο Hans Georg Gadamer: "Πάνω στη βάση της έννοιας που απέδωσε ο Διαφωτισμός στον ορθολογισμό και στην ελευθερία, έλαβε εξέχουσα θέση στην έννοια της ‹‹αυθεντίας-Αρχής›› (authority) το εντελώς αντίθετο του ορθολογισμού και της ελευθερίας [δηλαδή] η τυφλή υπακοή. Είναι αυτή η έννοια που βρίσκουμε στην ορολογία της σύγχρονης κριτικής ενάντια στις δικτατορίες. Όμως όλα αυτά δεν συνάγονται στην ουσία της ‹‹αυθεντίας – Αρχής››. Βέβαια η Αρχή εξασκείται από πρόσωπα. Αλλά η Αρχή των προσώπων δεν έχει την τελική θεμελίωσή της σε μία πράξη υποταγής και παραίτησης του ορθολογισμού, αλλά σε μία πράξη αναγνώρισης και γνώσης, δηλαδή σε μία πράξη στην οποία αναγνωρίζεται ότι ο άλλος είναι ανώτερός μας σε κρίση και σε ευφυΐα, γι’αυτό και η κρίση του υπερέχει, δηλαδή είναι πάνω από την δική μας κρίση. Με αυτό συνδέεται το ότι η Αρχή-αυθεντία δεν «χορηγείται» απλώς, αλλά πρέπει να αποκτάται μέσω της αξίωσης. Αυτή [η Αρχή] βασίζεται πάνω στην αναγνώριση και, κατά συνέπεια, σε πράξη ορθολογική, που, έχοντας συνείδηση των ορίων της, περιβάλλει με εμπιστοσύνη την καλύτερη κρίση των άλλων. Αυτή η έννοια της Αρχής-αυθεντίας στην ορθή της έννοια δεν έχει τίποτα να κάνει με την τυφλή υποταγή σε μία διοίκηση...
Με αυτόν τον τρόπο, η αναγνώριση της ‹‹αυθεντίας -Αρχής›› είναι πάντα συνδεδεμένη με την ιδέα ότι αυτό που η ‹‹αυθεντία-Αρχή›› λέγει [καθόλου] δεν έχει τον χαρακτήρα της ανορθολογικής αυθαιρεσίας• κατά πρώτο [και κύριο] λόγο μπορεί να είναι κατανοητό. Η ουσία της ‹‹Αρχής -αυθεντίας›› που αξιώνει ο παιδαγωγός, ο γνώστης [ο επαΐων] συνίσταται ακριβώς σε αυτό... "
Ομως όπως ομολόγησε ο Γκάνταμερ, παρά τήν φιλία τους, δέν κατόρθωσε νά πείσει τόν Πόπερ ότι η ερμηνεία τού Πλάτωνος, στήν ανοιχτή κοινωνία, ήταν αστεία καί αυθαίρετη. Τότε ποιά είναι η πρακτική σημασία τού επαίοντος; Επιστρέφουμε στήν δύναμη καί στόν λαβύρινθο τής γνώμης καί τού υποκειμένου.
Δεν είναι παιχνίδια εξουσίας, είναι σκοπιμότητες σκλαβιάς ενός λαού που τον έχουν πείσει να κοιμάται, δίνοντάς του πολύ πολύ χρήμα, όλα εκείνα τα πακέτα ντελόρ που ξεκίνησαν τότε επί Ανδρέα, έφτιαξαν έναν από τους μεγαλύτερους μισθοφορικο-ψηφοθηρικούς στρατούς του κόσμου.
Έδωσαν αργύρια και αποσπούν ψήφους, και ακόμη και σήμερα μετά από την τραγική κατάσταση, τους ποτίζουν ψέμα πως θα έρθουν οι παλαιές ημέρες της αχόρταγης απληστίας και κρεπάλης.
Όσο για την ταύτιση εξουσίας με την αριστερά, είναι προσχώσεις σταδιακές, όχι πώς φοβούνται μήπως ξυπνήσουμε γιά το απότομο, απλώς είναι στη φύση τους, εκείνο που γράφει το Άγιο Ευαγγέλιο επί της Σταύρωσης του Χριστού, "τον όχλο φοβούνται", και συμβαίνει μέχρι σήμερακαι πάντοτε.
....πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς... Αφού ο Φράνσις Φουκουγιάμα ανησυχεί, αυτό είναι πολύ ευχάριστο... http://www.iefimerida.gr/news/318389/o-anthropos-poy-proevlepse-telos-tis-istorias-tora-anisyhei
Πολύ σωστό ! Η δημοκρατία είναι ο ολοκληρωτισμός της βλακείας !
Μόνο που αυτά τά είπε πρώτος ο Πλάτων στην ιδανική πολιτεία του .Βασικά είναι ιδεατά και ανεφάρμοστα .Επιτυγχάνονται μόνο δια της σπάθης . Ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας . Επιτυγχάνονται μόνο από τους αγίους μέσα στην εκκλησία .
Δημοσίευση σχολίου