Η ψυχή των νέων είναι ακόμα ατόφια, άφθαρτη και δεν έχει αλλοιωθεί. Πρέπει λοιπόν οι νέοι να οπλιστούν με ψυχική δύναμη και αντοχή. Γιατί τα μηνύματα τα οποία τους προωθούν από παντού είναι καταστρεπτικά για τους ιδίους τους εαυτούς τους. Αρκεί να σκεφτούν πως για να είναι ελεύθεροι, όπως επιθυμούν να είναι, πρέπει η σκέψη να κυριεύεται πάνω από όλα από την πατρίδα τους. Επίσης, οι νέοι μας θα γίνουν πραγματικά ελεύθεροι μόνον εάν βάλουν πάνω από όλα την πατρίδα τους.
Άποψη
– του Γεωργίου Μιχαήλ[1]
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από πολλά μέλη. Κανένα από αυτά δεν εκτελεί ίδια λειτουργία με κάποιο άλλο. Έτσι και το σύνολο των Ελλήνων είμαστε ένα σώμα, χάρη στην Ελλάδα, και καθένας από εμάς αποτελεί μέλος του σώματος, όπως μέλη του είναι και όλοι οι άλλοι. Σε κάθε έναν από εμάς έχουν δοθεί διαφορετικά χαρίσματα και ο κάθε ένας μπορεί να προσφέρει διαφορετικές υπηρεσίες από τον άλλο. Όλοι όμως έχουμε ένα κοινό χάρισμα.
Όλοι έχουμε το έμφυτο χάρισμα να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο όταν αυτό χρειαστεί. Όλοι μας έχουμε την εσωτερική δύναμη να μοιραζόμαστε τα αγαθά μας με εκείνους οι όποιοι τα έχουν ανάγκη. Υπομονή, ζήλος, ενθουσιασμός, δημιουργικότητα και εργατικότητα φωλιάζουν και έχουν ριζώσει βαθιά μέσα μας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα τόσο σταθερή από το παρελθόν της, ώστε η ψυχή και η θέληση της να διατηρείται πολύ ισχυρή ακόμα. Η εικόνα μιας Ελλάδας διαλυμένης και νικημένης από τον σοσιαλισμό / κομμουνισμό δεν είναι αληθινή.
Γιατί η Ελληνική κοινωνία κρατάει ακόμα. Και όσο και εάν το έθνος μας φάνταζε διχασμένο και μόνιμα κινητοποιημένο, μπορεί κάποιος να παρομοιάσει τις περιόδους αυτές σαν τα κύματα στην επιφάνεια των ωκεανών. Που όμως ,δεν μπορούν να ταράξουν την ηρεμία των βαθιών νερών Η Ελλάδα στηριζόταν πάντα σε δυο πολύ ισχυρούς πυλώνες. Την αγάπη για το έθνος και την αγάπη για την ελευθερία.
Από την αγάπη αυτή γεννιούνταν πάντα η πίστη και η ελπίδα στις καρδιές των Ελλήνων, ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές. Μια σχεδόν φανατική λατρεία για την Ελλάδα πηγάζει μέσα από τον εσωτερικό κόσμο των Ελλήνων. Γι αυτόν τον λόγο, η πλειοψηφία από εμάς ανησυχεί για το μέλλον της πατρίδας μας, με ένα πικρό συναίσθημα να μας κυριεύει όταν συλλογιζόμαστε την σημερινή κατάσταση της χώρας που γεννηθήκαμε.
Αυτήν την αγάπη ωστόσο προσπαθούν να την σβήσουν από μέσα μας και αυτόν τον φανατισμό να τον εξαλείψουν οι πολιτικοί στους οποίους εμείς βασίζουμε τις ελπίδες μας για να αλλάξουν οι ζωές μας προς το καλύτερο. Εκείνοι όμως δεν ασχολούνται καθόλου με την βελτίωση της ζωής μας, παρά μόνο σκέπτονται, πρωί – βράδυ, πως θα καταφέρουν να αλλοιώσουν από μέσα μας μια για πάντα τα ψυχολογικά αυτά στοιχεία, πάνω στα οποία επιβίωσε το έθνος μας.
Η στιγμή για δράση ωστόσο πλησιάζει και πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Η ιδέα του Ελληνικού Φιλελευθερισμού πρέπει να μετατραπεί σε πίστη, σε ένα ισχυρό βράχο και πόλο έλξης γύρω από τον οποίο το έθνος θα συνενωθεί ξανά με σκοπό να μεγαλουργήσει.
Ο Eλληνικός Φιλελευθερισμός προϋποθέτει μετατροπή του πολιτεύματος από κοινοβουλευτική σε Προεδρική Δημοκρατία με ισχυρό Πρόεδρο Δημοκρατίας για να κρατά γερά τα ηνία της χώρας. Η συνένωση των κόμματων γύρω από έναν ισχυρό Πρόεδρο, είναι το μυστικό το οποίο θα οδηγήσει την Ελλάδα ξανά πίσω στον δρόμο τον οποίο η ιστορία της έχει χαράξει.
Ένας ισχυρός Πρόεδρος Δημοκρατίας, του όποιου οι αποφάσεις για σημαντικά λειτουργικά ζητήματα δεν θα επηρεάζονται από την πλειοψηφία της βουλής, θα μπορέσει να επιτελέσει έργο. Πρώτον, να συνενώσει όλες τις οργανώσεις της νεολαίας οι οποίες τώρα δρουν διάσπαρτες και μεμονωμένα σε μια ενιαία οργάνωση, της οποίας σκοπός θα είναι η δημιουργία ενός δυνατού χαρακτήρα στα παιδιά μας.
Δεύτερον, να αναμορφώσει την παιδεία η οποία πρέπει να μαθαίνει στα παιδιά πως να ξεπερνούν τις δυσκολίες της ζωής, θυμίζοντας τους με ποιον τρόπο το κατάφερναν οι προηγούμενοι Έλληνες. Οι οποίοι χωρίς καμία βοήθεια αλλά πάντα μεθοδικά, συντονισμένα και δυναμικά επιβίωναν και προόδευαν μέρα με τη μέρα ξεχωριστά. Ταυτόχρονα, οι χώροι της παιδείας και των πανεπιστημίων πρέπει να καθαρίσουν από όλους αυτούς τους υπάλληλους των κόμματων. Τρίτον, πρέπει από τις στάχτες της να δημιουργηθεί ξανά η Ελληνική βιομηχανία.
Όσοι βιομήχανοι παραμένουν στην Ελλάδα πρέπει να ενωθούν σε μια γροθιά και με μεθοδικότητα να ξεκινήσουν την αντεπίθεση τους ενάντια στις ξένες βιομηχανίες. Την ίδια στιγμή, κίνητρα πρέπει να δοθούν στις βιομηχανίες οι οποίες έφυγαν από την Ελλάδα ώστε να επιστρέψουν. Το κράτος μας, έδωσε το δικαίωμα στις βιομηχανίες της Γερμανίες και άλλων χωρών να εισβάλουν στην οικονομική ζωή της χώρας μας και να διαλύσουν τις δικές μας βιομηχανίες.
Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί έχουν επίσης αφεθεί στην τύχη τους με αποτέλεσμα να τους εκμεταλλεύονται οι Ιταλοί και οι Γάλλοι. Με την αρρώστια της μετριότητας να έχει εισχωρήσει βαθιά στις ψυχές των Ελλήνων, οι βιομηχανίες μας μείωσαν την ποιότητα τους, ή έφυγαν από την Ελλάδα και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί απλά επιβιώνουν, όταν οι αντίστοιχοι ευρωπαϊκοί οργανισμοί πλουτίζουν καθημερινά.
Οι συνεταιρισμοί πρέπει επίσης να ενωθούν σε μια γροθιά και θεσμοί, μέθοδοι παραγωγής και προώθησης των προϊόντων τους να δημιουργηθούν, ώστε από σκλάβοι των Ιταλών και των Γάλλων να γίνουν εκείνοι κυρίαρχοι.
Οι τράπεζες πρέπει να ξαναλειτουργήσουν και να στηρίξουν την ιδιωτική πρωτοβουλία. Βιομηχανίες – συνεταιρισμοί – τράπεζες πρέπει να γίνουν ένα συμπαγές σύνολο και να χτυπήσουν τις ξένες επιχειρήσεις, όπως το αμόνι σε αυγά. Σχεδόν όλες οι υποστηρικτικές λειτουργίες της ναυτιλίας πρέπει να έρθουν από το Λονδίνο στον Πειραιά.
Κίνητρα πρέπει να δοθούν στους νέους να πηγαίνουν στο στρατό όταν τελειώνουν το λύκειο, γιατί ο στρατός πλέον έχει καταντήσει μια υπηρεσία έκδοσης εγγράφων αναβολών και απαλλαγής, αντί να αποτελεί τον οργανισμό δημιουργίας δυναμικών και ενεργών οπλιτών. Ο στρατός αυτός, τον οποίο λιγότερο από 100 χρόνια πριν έτρεμε όλη η Ευρώπη, παρουσιάζει αυτήν την θλιβερή εικόνα.
Η αστυνομία έχει σχεδόν αποσυντονιστεί. Σε κανέναν από τους παραπάνω τομείς δεν υπάρχουν ηγέτες φανεροί, με προσωπικότητα και χαρακτήρα να καθοδηγούν και να συντονίζουν. Τεχνοκράτες και ειδικοί πρέπει να αναλάβουν τα υπουργεία αντί στελέχη των κόμματων. Το δηλητήριο της μαρξιστικής νοοτροπίας έχει δυστυχώς αλώσει όλες σχεδόν τις λειτουργίες του κράτους. Ένα νέο μαρξιστικού τύπου κράτος έχει επικρατήσει πάνω στο κορμί του Ελληνικού κράτους και σαν την επάρατο νόσο οδηγεί στο θάνατο σιγά σιγά την Ελλάδα.
Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και θέληση για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να αντλήσουμε αυτήν την πίστη και τη θέληση από τα βάθη της ψυχής μας και να αγωνιστούμε. Μόνο όταν ο αγώνας αυτός ξεκινήσει θα καταλάβουμε το μέγεθος της δυσκολίας και της καταστροφής της πατρίδας μας.
Μόνον τότε θα αντιληφθούμε σε ποια Ελλάδα γεννιούνται πλέον τα παιδιά μας. Το σοκ θα είναι μεγάλο και για εμάς και για εκείνους οι οποίοι θέλουν να παραμείνει η ιδία κατάσταση για πάντα. Ωστόσο, η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει κάποτε να υποσταλεί από τα δημόσια κτίρια της Ελλάδας. Ο Ελληνικός Φιλελευθερισμόςπρέπει να μετατραπεί στην νέα μας πίστη και να αρχίσει να ρέει στο αίμα μας και στη σκέψη μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την σοσιαλιστική / κρατικό-καπιταλιστική νοοτροπία της κατέστρεψε τον πολιτισμό μας, γκρέμισε τις αρχές μας, διέλυσε τις βιομηχανίες μας και αύξησε την φορολογία για να βρει τρόπο να εισπράττει τις δόσεις και τους τόκους της. Επίσης, εισέβαλε οικονομικά και με βίαιο τρόπο στη χώρα μας, μας ανάγκασε να μειώσουμε τις δαπάνες για την άμυνα μας, αλλοίωσε την νοοτροπία μας, ενώ διέφθειρε τους πολιτικούς μας και απορρόφησε 500,000 μορφωμένους νέους μας. Με απλά λόγια, μας υποβίβασε σε απλούς υποτακτικούς, καλλιέργησε τον φόβο και ανέδειξε από μέσα μας τα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα.
Το αντάλλαγμα ήταν κάποια δανεικά χρήματα τα οποία εισπράττει πίσω και με το παραπάνω. Κατασκευάστηκαν θα υποστηρίξει κάποιος αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι και μετρό. Με μια σωστή διαχείριση ωστόσο των οικονομικών της χώρας από το ίδιο το κράτος μας, θα τα κατασκευάζαμε και μόνοι μας.
Και το κόστος χρήσης τους θα ήταν χαμηλότερο. Όσο δύσκολη και εάν φαντάζει η προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας πίστης και μιας νέας νοοτροπίας, δεν είναι ακατόρθωτη. Χρειάζεται διαρκής και ανηλεής αγώνας από όλους όσους έχουν την Ελλάδα στην καρδιά τους και πάνω από όλα από τους νέους.
Η ψυχή των νέων είναι ακόμα ατόφια, άφθαρτη και δεν έχει αλλοιωθεί. Πρέπει λοιπόν οι νέοι να οπλιστούν με ψυχική δύναμη και αντοχή. Γιατί τα μηνύματα τα οποία τους προωθούν από παντού είναι καταστρεπτικά για τους ιδίους τους εαυτούς τους. Αρκεί να σκεφτούν πως για να είναι ελεύθεροι, όπως επιθυμούν να είναι, πρέπει η σκέψη να κυριεύεται πάνω από όλα από την πατρίδα τους. Επίσης, οι νέοι μας θα γίνουν πραγματικά ελεύθεροι μόνον εάν βάλουν πάνω από όλα την πατρίδα τους.
Δεν θέλουμε τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ουρανό μας για να πλημμυρίσει η καρδία μας με γαλήνη. Θέλουμε, να ανεμίζει περήφανα και ασταμάτητα, μόνο το απέραντο γαλάζιο της σημαίας μας με τον Ελληνικό σταυρό.
[1] Ο Γεώργιος Μιχαήλ είναι επιχειρηματίας, στέλεχος ναυτιλιακής εταιρείας και συγγραφέας του βιβλίου Πολικός Αστέρας, Αθήνα, εκδόσεις Κύπρης, 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου