Πώς το Ταμείο, με όπλο τις ψευδείς δημοσιεύσεις για τον υπερπληθωρισμό χειραγωγεί τις μάζες, τρομοκρατεί τους ανθρώπους, προκαλεί κοινωνικές αναταραχές και ανατρέπει καθεστώτα – ενώ κατάφερε να πείσει τους Έλληνες πως το δηλητηριώδες φάρμακο του, τα μνημόνια, δεν αποσκοπούσε στη μετατροπή τους σε οικονομική αποικία της Γερμανίας και σε αμερικανικό στρατιωτικό προτεκτοράτο, αλλά στην εξυγίανση της πατρίδας τους!
Ανάλυση
Ένα από τα αρνητικά χαρακτηριστικά αυτών που γράφουν ή ομιλούν δημόσια είναι η ασάφεια – η οποία προέρχεται είτε από έλλειψη πραγματικής γνώσης, είτε από προσπάθεια χειραγώγησης. Στα πλαίσια αυτά,οφείλει κανείς να αδιαφορεί για εκείνα που δεν καταλαβαίνει, χωρίς να θεωρεί πως οφείλεται στο δικό του μορφωτικό επίπεδο – αφού η αληθινή γνώση είναι εύκολα μεταβιβάσιμη και δεν απαιτεί ιδιαίτερους αποδέκτες, ενώ κρίνεται ακριβώς από αυτό το σημείο.
Κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για τη λέξη «υπερπληθωρισμός», την οποία ακούμε σχεδόν καθημερινά – σήμερα για χώρες όπως για το Ιράν, για τη Ζιμπάμπουε και κυρίως για τη Βενεζουέλα, η οποία ευρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα (υπενθυμίζουμε εδώ το δόγμα Monroe και το στόχο ανακατάληψης της Λατινικής Αμερικής από τις Η.Π.Α.). Στην πραγματικότητα όμως το Ιράν πλησίασε τον υπερπληθωρισμό το Φθινόπωρο του 2012, χωρίς τελικά να βυθιστεί ποτέ σε αυτόν – η Ζιμπάμπουε δύο φορές (2007-2008 και 2017) έχοντας τον πια ελέγξει, ενώ πλέον η μοναδική χώρα που αντιμετωπίζει κάτι τέτοιο είναι η Βενεζουέλα.
Περαιτέρω, σύμφωνα με την επιστημονική βιβλιογραφία, ο πληθωρισμός θεωρείται ως υπερπληθωρισμός, όταν σε μηνιαία βάση υπερβαίνει το 50% για τουλάχιστον 30 συνεχόμενες ημέρες – με κριτήριο την ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο που εκδόθηκε από τον πατέρα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού M. Friedman (Studies in the Theory Quantity of Money, πηγή), καθώς επίσης τις επόμενες βελτιώσεις της. Έχουν δε διαπιστωθεί μετά από πολυετείς έρευνες 58 περιπτώσεις υπερπληθωρισμού, οι οποίες παρατίθενται στο διπλανό πίνακα από δύο οικονομολόγους – όπου η Ουγγαρία κατέχει την πρώτη θέση, με μέγιστο υπερπληθωρισμό τον Ιούλιο του 1946, κατά τον οποίο οι τιμές διπλασιάζονταν ανά 15 ώρες. Ο δεύτερος υψηλότερος αφορά τη Ζιμπάμπουε το Νοέμβριο του 2008, με ημερήσιο ρυθμό 98% (207% στην Ουγγαρία) – ενώ η πιο γνωστή περίπτωση, αυτή της Γερμανίας, κατατάσσεται στην πέμπτη θέση, με μέγιστο ημερήσιο ποσοστό πληθωρισμού το 20,9%.
Η μοναδική περίπτωση σήμερα, η Βενεζουέλα, κατατάσσεται στην 23η θέση – με μέσο ετήσιο ποσοστό πληθωρισμού το 120,81%. Το ποσοστό αυτό δεν είναι τόσο υψηλό, όσο τα προηγούμενα, αλλά έχει μία σημαντική διαφορά – τη διάρκεια του, η οποία είναι πολύ μεγάλη, φτάνοντας στους 27 μήνες. Ειδικότερα, σε τέσσερις μόνο περιπτώσεις διεθνώς η διάρκεια ήταν μεγαλύτερη από αυτήν της Βενεζουέλας σήμερα – κάτι που ισχύει επίσης για την κρίση της Ελλάδας, όπου δεν είναι σημαντικό μόνο το μέγεθος της (-25% του ΑΕΠ) αλλά, κυρίως, η διάρκεια της (πλησιάζει τα δέκα χρόνια, όταν η Μεγάλη Ύφεση μετά το 1929 διήρκεσε μόλις τέσσερα, ενώ η Ασιατική τρία, όπως οι περισσότερες άλλες).
Συνεχίζοντας, ο πιο αξιόπιστος τρόπος μέτρησης του υπερπληθωρισμού είναι η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του τοπικού νομίσματος και του παγκοσμίου αποθεματικού – όπου σήμερα είναι το δολάριο. Η μέτρηση τώρα είναι εύκολη και αξιόπιστη, όσο υπάρχει μαύρη αγορά ανταλλαγής νομισμάτων και τα δεδομένα της είναι διαθέσιμα – σημειώνοντας πως με την έννοια «μαύρη αγορά» περιγράφεται ουσιαστικά η ελεύθερη αγορά, δηλαδή αυτή που δεν χειραγωγείται από το κράτος.
Εν προκειμένω, για τη μέτρηση των ρυθμών του πληθωρισμού χρησιμοποιείται η οικονομική αρχή της ισοτιμίας της αγοραστικής δύναμης του νομίσματος (ΡΡΡ) – το πόσα προϊόντα αγοράζει δηλαδή κανείς με το νόμισμα που διαθέτει. Τα στοιχεία από την πρώτη εποχή του υπερπληθωρισμού της Γερμανίας (1920-1923), καταγεγραμμένα σε μία οικονομική επιθεώρηση (πηγή), επιβεβαιώνουν την ακρίβεια των τιμών ΡΡΡ κατά τη διάρκεια του υπερπληθωρισμού – όπου ο συγγραφέας σύγκρινε τη συναλλαγματική ισοτιμία του γερμανικού νομίσματος με το δολάριο, έναντι του γερμανικού δείκτη των τιμών χονδρικής πώλησης και του γερμανικού δείκτη των τιμών καταναλωτή.
Όπως λοιπόν επιβεβαιώθηκε, οι συσχετισμοί μεταξύ της συναλλαγματικής ισοτιμίας και των δύο δεικτών, ευρίσκονταν πολύ κοντά στο ρυθμό του πληθωρισμού κατά τη διάρκεια όλης της περιόδου – οπότε η μέθοδος (ΡΡΡ) είναι πράγματι αντικειμενικά σωστή. Εύλογα βέβαια, αφού ακόμη και όταν τα διάφορα προϊόντα τιμολογούνται στο εγχώριο νόμισμα, καθορίζονται ως προς το δολάριο έτσι όπως η ισοτιμία του διαμορφώνεται στη μαύρη αγορά – αφού αποτελεί τη μοναδική αξιόπιστη πρόβλεψη σχετικά με την τιμή που θα αγοραστούν χονδρικά τα επόμενα προϊόντα, για να πουληθούν στη λιανική αγορά.
Το ΔΝΤ και η Βενεζουέλα
Συνεχίζοντας, παρά το ότι μπορεί να μετρηθεί ο υπερπληθωρισμός με μεγάλη ακρίβεια, με την παραπάνω μέθοδο (ΡΡΡ), κανένας δεν κατάφερε ποτέ να προβλέψει το μέγεθος ή την κατεύθυνση του – κάτι που όμως δεν έχει εμποδίσει το ΔΝΤ να δημοσιεύει προβλέψεις για τον υπερπληθωρισμό στη Βενεζουέλα. Υπενθυμίζουμε εδώ πως το ίδιο έκανε μετά το 2010 για την Ελλάδα, όσον αφορά το μελλοντικό ρυθμό ανάπτυξης μετά την εφαρμογή των δηλητηριωδών μέτρων του (μνημόνια), χωρίς ποτέ να επαληθευθεί – οπότε είναι ακατανόητη η πεποίθηση αυτών που το υποστηρίζουν, ισχυριζόμενοι αυθαίρετα πως ξέρει τι κάνει, αφού από την πράξη έχει τεκμηριωθεί άπειρες φορές πως ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Με απλά λόγια, ενώ ο υπερπληθωρισμός μπορεί να μετρηθεί με μεγάλη ακρίβεια και με πλήρη αξιοπιστία, το ΔΝΤ στην περίπτωση της Βενεζουέλας σήμερα δεν το κάνει – ενώ, αντίθετα, δημοσιοποιεί προβλέψεις που είναι αδύνατον επιστημονικά να βρεθούν. Από το γεγονός αυτό συμπεραίνεται πως ο σκοπός του δεν είναι η γνώση, αλλά η χειραγώγηση – ότι δηλαδή χρησιμοποιείται ως όπλο από τις Η.Π.Α. και τις υπόλοιπες χώρες που συμμετέχουν σε αυτό, για επιθετικούς σκοπούς.
Έτσι όμως καθιστά αναξιόπιστη την οικονομική επιστήμη, με αποτέλεσμα να επικρίνονται οι οικονομολόγοι εξ αυτών των λανθασμένων συμπερασμάτων του ΔΝΤ – κάτι που συμβαίνει και με άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως με τα στατιστικά για τις χώρες που δημοσιεύει η «CIA» (πηγή), με στόχο επίσης τη χειραγώγηση. Για παράδειγμα, η «Trading Economics» έσπευσε να «μεταφράσει» το ΑΕΠ της Ρωσίας σε υποτιμημένα ρούβλια με την ισοτιμία του δολαρίου, για να εμφανίσει μία τεράστια πτώση του (σε δολάρια) μετά την επιβολή κυρώσεων (γράφημα) – κάτι που δεν έκανε σε άλλες χώρες σε αυτήν την έκταση, όπως στην Τουρκία, παρά την πολύ μεγαλύτερη κατάρρευση του νομίσματος της (πηγή).
Οι οικονομολόγοι όμως που βασίζονται αναγκαστικά σε αυτά τα στοιχεία και στις στατιστικές, είναι λογικό να κάνουν λάθος εκτιμήσεις – χωρίς όμως αυτό να οφείλεται στην επιστήμη τους. Κάτι σχετικά ανάλογο ισχύει επίσης για τις χρηματιστηριακές προβλέψεις τους – οι οποίες αποδείχθηκαν λανθασμένες όσον αφορά το κραχ, επειδή επενέβησαν στις αγορές οι κεντρικές τράπεζες, πλημμυρίζοντας τες με νέα χρήματα.
Πρόσφατα δε συνέβη το ίδιο, αυξήθηκαν δηλαδή οι δείκτες παρά τις προβλέψεις για πτώση τους, λόγω του ότι οι Η.Π.Α. άδειασαν το μαύρο ταμείο τους επενδύοντας τα χρήματα του στις αγορές (ανάλυση) – κάτι που είναι αντίθετο με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και φυσικά δεν προβλεπόταν, αφού δεν το γνώριζε κανείς (ενώ οι αμερικανοί επενδυτές που έχουν εσωτερική πληροφόρηση κέρδισαν τεράστια ποσά, χωρίς φυσικά να απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια).
Οι προβλέψεις των οικονομολόγων δεν ήταν βέβαια λανθασμένες ούτε στο θέμα του πληθωρισμού, ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων ποσοτικής διευκόλυνσης των κεντρικών τραπεζών (QE), με τα οποία πλημμύρισαν οι αγορές με φθηνά νέα χρήματα – αφού δημιουργήθηκε πράγματι πληθωρισμός, αλλά στις αγορές παγίων (μετοχές, ακίνητα κλπ.), επειδή τα χρήματα αυτά δόθηκαν κυρίως στις οικονομικά ισχυρές ελίτ που τα τοποθέτησαν στα χρηματιστήρια και όχι στην πραγματική οικονομία, οπότε εκεί αυξήθηκαν δυσανάλογα οι τιμές δημιουργώντας φούσκες.
Όσον αφορά τώρα τις προβλέψεις του ΔΝΤ για τον υπερπληθωρισμό στη Βενεζουέλα το 2018, υπό την εποπτεία του επικεφαλής του Τμήματος Δυτικού Ημισφαιρίου, ήταν εντελώς απαράδεκτες (γράφημα) – ενώ τα ΜΜΕ τις αναπαρήγαγαν, αναφέροντας πως ο πληθωρισμός θα έφτανε στο 2.500.000% έως τα τέλη του 2018, τρομοκρατώντας τους πάντες και πριν από όλους τους Πολίτες της Βενεζουέλας. Εύλογα λοιπόν εγκατέλειψαν μαζικά τη χώρα τους 3.000.000 άνθρωποι, ενώ προκλήθηκαν κοινωνικές εξεγέρσεις, μάχες των πόλεων, λεηλασίες καταστημάτων κλπ. – τις οποίες το καθεστώς αναγκάσθηκε να αντιμετωπίσει με βία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το εγκρίνουμε, αλλά ότι προτιμάμε την αλήθεια από τους χιλιάδες μύθους που κυκλοφορούν.
Από το μέσο όρο όμως του 120,81% ετήσια που προαναφέραμε έως το 2017, έως το 2.500.000% που ανακοίνωσε το ΔΝΤ, προφανώς για χειραγώγηση και όχι από λάθος, η απόσταση είναι χαώδης – τεκμηριώνοντας πως ο στόχος των Η.Π.Α. είναι η ανατροπή του καθεστώτος, χωρίς να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε αθέμιτο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, μετά την τρομοκρατία που ασκήθηκε στον πληθυσμό της χώρας, ως αποτέλεσμα της καλύτερα, ο πληθωρισμός στα τέλη Δεκεμβρίου του 2018 στη Βενεζουέλα εκτινάχθηκε στο 80.000% σε ετήσια βάση – με ένοχο της «κακοποίησης» του (=σκόπιμα αυτοεκπληρούμενη προφητεία) το ΔΝΤ που δημοσιεύει επανειλημμένα αυτό που κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να κάνει: «αξιόπιστες» προβλέψεις για τον υπερπληθωρισμό.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, μία ανάλογη επίθεση βιώσαμε στην Ελλάδα από το ΔΝΤ το 2010 – οι προβλέψεις του οποίου εξυπηρετούσαν μόνο την αποδοχή του εκ προμελέτης εγκλήματος των μνημονίων από τους Έλληνες, ως πικρό φάρμακο μεν, αλλά απαραίτητο για την εξυγίανση της χώρας.
Προβλέψεις που συνεχώς διαψεύδονταν (πηγή), ενώ φυσικά η Ελλάδα δεν εξυγιάνθηκε ούτε στο ελάχιστο αλλά, αντίθετα, λεηλατήθηκε – έχοντας σήμερα καταλήξει να είναι στην οικονομική κατοχή της Γερμανίας και στη στρατιωτική των Η.Π.Α. Πολύ χειρότερα, χωρίς καμία δυνατότητα ανάκτησης της εθνικής της κυριαρχίας – αφού τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι υποχείρια των ξένων και πιστοί οπαδοί των μνημονίων της καταστροφής, παρά το ότι γνωρίζουν πολύ καλά που οδηγείται η πατρίδα μας (αυτό που του χρειάζεται, της Τρόικα γενικότερα, είναι εκείνο που φαίνεται στην εικόνα – το σκουπόξυλο δηλαδή, αφού οτιδήποτε άλλο δεν ωφελεί).
Μέτρηση υπερπληθωρισμού: S. Hanke, Hopkins University
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου