Το ΔΝΤ πιάστηκε, με τα αιματοβαμμένα χέρια, να συνωμοτεί για να οργανώσει «πιστωτικό γεγονός» στην Ελλάδα και να την οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα του δημοψηφίσματος για την έξοδο ή την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, γράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Πολ Μέισον.
«΄Όχι» γράφει ο δημοσιογράφος, «αυτό δεν είναι το σενάριο της επόμενης ταινίας του James Bond, είναι η απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας, ανάμεσα στους επικεφαλής των διαπραγματεύσεων του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν και Ντέλια Βελκουλέσκου.
Η αποκάλυψη έγινε από το WikiLeaks μιας συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, λίγο πριν από την αποχώρηση της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ από την Ελλάδα που είχε δώσει το πράσινο φως για το επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων.
Η ουσία είναι, γράφει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει τα νούμερα που χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα και την Ευρώπη ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις στο επόμενο στάδιο.
Την ίδια ώρα η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει στη συμφωνία χωρίς το ΔΝΤ γιατί το γερμανικό κοινοβούλιο δεν θα το επιτρέψει.
Καθώς τσακώνονται για τους αριθμούς, οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου ακούγονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο εάν θα «μαγειρέψουν» την επόμενη έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με το εάν το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Αυτό είναι σημαντικό γιατί το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα μόνο εάν υπάρξει ελάφρυνση χρέους και αυτός είναι ο λόγος που δεν αποδέχονται οι Γερμανοί.
Τότε γράφει ο Μέισον, ο Τομσεν έριξε την βόμβα. «Τι πρέπει να γίνει για να έρθουν όλοι στο σημείο να λάβουν μία απόφαση;
Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία στιγμή όπου λήφθηκε μία σοβαρή απόφαση και ήταν όταν η Ελλάδα έμενε χωρίς χρήματα και ήταν υπό την απειλή της χρεοκοπίας. Σωστά;». Η Βελκουλέσκου του απαντά «σωστά». Τότε ο Τόμσεν συμπληρώνει «Πιθανώς αυτό πρέπει να γίνει ξανά.
Σε αυτή την περίπτωση (του πιστωτικού γεγονότος και εάν είναι να ξαναγίνει) θα μας πάρει αρκετό χρόνο μέχρι τον Ιούλιο και είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να κάνουν καμία συζήτηση για ένα μήνα πριν από το Brexit, έτσι σε κάποιο βαθμό θα θέλουν ένα διάλειμμα (για την Ελλάδα) και θα ξεκινήσουν ξανά μετά το Ευρωπαϊκό δημοψήφισμα.
Η Βελκουλέσκου είπε ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι μέσα στον Απρίλιο. Για να λάβει την απάντηση από τον Τόμσεν «αλλά αυτό δεν θα είναι ένα γεγονός. Αυτό δεν πρόκειται να τους…».
Και ο διάλογος συνεχίζεται, γράφει ο Μέισον. Η Βελκουλέσκου συμφωνεί ότι χρειάζεται ένα γεγονός, αλλά λέει ότι δεν ξέρει ποιο μπορεί να είναι. Αφήστε με να αποκωδικοποιήσω, συμπληρώνει ο Μέισον.
Το «γεγονός» είναι μία οικονομική κρίση που θα φέρει την Ελλάδα πιο κοντά στη χρεοκοπία. Όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο χρόνο όταν έκλεισαν οι τράπεζες και εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομική και ψυχολογική καταστροφή.
Με τη μόνη διαφορά ότι το ΔΝΤ θέλει να επιβάλλει αυτή την καταστροφή την ώρα που το ελληνικό έθνος φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και η χώρα είναι επιφορτισμένη με μία από τις πιο περίπλοκες και νομικά αμφίβολες επιχειρήσεις φύλαξης των συνόρων στην σύγχρονη ιστορία.
Η Ελληνική κυβέρνηση είναι εξαγριωμένη, «δεν θα αφήσουμε το ΔΝΤ να παίζει με τη φωτιά» ανέφερε κυβερνητική πηγή στον Μέισον. Αλλά το θέμα δεν βρίσκεται στα χέρια της Ελλάδας, γράφει ο Μέισον.
Στο τέλος ο Τόμσεν υπαινίσσεται το κείμενο του διαλόγου, μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πάνω από όλους η Γερμανική κυβέρνηση μπορεί να αποφασίσει εάν θα τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου.
Το κείμενο της απομαγνητοφώνησης, που αντιμετωπίστηκε με οργή και δυσπιστία από την Αθήνα, θα πέσει σαν βόμβα στην Κομισιόν και την ΕΚΤ.
Είναι αυτοί που διακρατούν το χρέος των 300 δισ. της Ελλάδας Είναι ολόκληρη η Ευρώπη, με άλλα λόγια, την οποία το ΔΝΤ συνωμοτεί να χτυπήσει με το δόγμα του σοκ.
Γίνεται καθαρό από το διάλογο, συμπληρώνει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ έχει γίνει η παιδική χαρά για τις νεοφιλελεύθερες φαντασιώσεις.
Το να φαντασιώνονται την επιβολή ακόμη ενός γεγονότος που είναι πιο κοντά στη χρεοκοπία, αποκαλύπτει τα επίπεδα της αδιαφορίας τους για την επιβίωση και την ευημερία των ανθρώπων, την κυριαρχία των κρατών και των δημοκρατικών δομών.
Αποδεικνύει επίσης για άλλη μία φορά ότι ο πυρήνας του οικονομικού δόγματος που καθοδηγεί τις οικονομικές ελίτ δεν δίνει καμία σημασία για τους ανθρώπους, ακόμη και αν η επιβολή του δόγματος τους γίνει με το κόστος μιας αποτυχίας ενός κράτους, καταλήγει ο γνωστός δημοσιογράφος.
Πηγή
attikanea
7 σχόλια:
Η Ελλάδα θα χαθή μόνον αν την παραδώσουμε εμείς οι ίδιοι οι Έλληνες... Πραγματικά άλλη μια φορά οι ζωές μας βρίσκονται ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο...
Οι Έλληνες δεν είναι σε θέση να δουν καθαρά, γιατί είναι πλήρως απορροφημένοι από τον αγώνα της επιβίωσης. Πάγια τακτική του διαβόλου. Ο Φαραώ είπε να επιβαρύνουν με εργασίες τους Εβραίους ώστε να μην έχουν καιρό να σκέφτονται το Θεό και τη λατρεία Του (..μενουσιν αργοι και δια τουτο φωναζουσι, λεγοντες, Αφες να υπαγωμεν, δια να προσφερωμεν θυσιαν εις τον Θεον ημων· 9ας επιβαρυνθωσιν αι εργασιαι των ανθρωπων τουτων, δια να ηναι ενησχολημενοι εις αυτας και να μη προσεχωσιν εις λογια ματαια..)
Ας μην αναλύσουμε πως φτάσαμε εδώ με ποιες στημένες τεχνητές ανάγκες επιβαρυνθήκαμε και πως τώρα προσπαθούμε μετά την μεγάλη "εσωτερική υποτίμηση" να τις καλύψουμε.Είναι όλα γνωστά και χιλιοειπωμένα.
Σήμερα βρισκόμαστε όντως μπροστά σε μεγάλους ιστορικούς κινδύνους. Υπάρχει η αίσθηση ότι σβήνουμε σαν Έλληνες και σαν Χριστιανοί. Αλλά αυτό έχει συμβεί και άλλες φορές, και όχι μόνο στους Έλληνες. Υπήρξαν τραγικά γεγονότα όπως η άλωση της Πόλης, η μικρασιατική καταστροφή, τα αθεϊστικά καθεστώτα στις πρωην κομμουνιστικές χώρες κτλ.. Η πίστη δεν έσβησε ποτέ, αντίθετα εν μέσω διωγμών έγινε γνησιότερη. Αυξήθηκε η "ποιότητα" απέναντι στην "ποσότητα" (των υποτιθέμενων πιστών). Ο Θεός λέει ότι η Δύναμή Του φαίνεται όταν η δική μας σβήνει."Αρκεί εις σε η χάρις μου∙ διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία".
Την εποχή της μεγαλοπρέπειας και υλικής ευημερίας του Βυζαντίου οι χριστιανοί κατά ένα μεγάλο ποσοστό εκκοσμικεύθηκαν. Το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα μετά τη δεκαετία του 60.
Σήμερα υπάρχουν πρωτοφανή στην ιστορία δεδομένα, είναι η παγκόσμια ενοποίηση. Δεν έχει ξανασυμβεί ακριβώς γιατί δεν υπήρχε η νέα τεχνολογία. Αυτή ενοποίησε τον κόσμο (ουσιαστικά, όχι διοικητικά). Ο "πολίτης του κόσμου" που επιδιώκεται να διαμορφωθεί από την παιδεία και το γενικότερο κλίμα είναι ο μεγάλος κίνδυνος σήμερα, ο οποίος είναι και ο κατάλληλος για να αποδεχτεί τον οικουμενισμό, ακόμα και αν είναι άθεος (τους βολεύει περισσότερο).
Γνωρίζοντας λοιπόν τα δεδομένα της εποχής μας, προχωράμε με τα πνευματικά όπλα (έστω και ατομικά, αν όλα κάποια στιγμή καταρρεύσουν) και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.Τα πάντα συνεργούν προς το αγαθό εις τους αγαπώντας τον Θεό. Όποιος είναι ενωμένος με τον Κύριο, μελετά τον Λόγο Του, προσεύχεται, μεταλαμβάνει συνεχώς το Τίμιο Σώμα και Αίμα Του, και προσέχει αυτά που μας λένε οι Άγιοι Πατέρες για τους λογισμούς και τις μεθοδείες του διαβόλου και πως αντιμετωπίζονται μπορεί με την Θεία Χάρη να νικήσει τον διάβολο. Ο Κύριος δεν θα επιτρέψει ποτέ να πειραστούμε περισσότερο από την δύναμή μας. Απλά αυξάνει το επίπεδο της δυσκολίας (όπως κάνει ένας γυμναστής) για να γυμναστούμε πνευματικά όσο το δυνατόν καλύτερα. Μόλις όμως δει ότι το πλάσμα Του κινδυνεύει, το διασώζει αμέσως.
Συνέχεια
Να καταλάβουμε λοιπόν ότι τα γεγονότα της ζωής μας αλλά και τα ιστορικά, δεν είναι τυχαία και ότι ο Κύριος θα πει την τελευταία λέξη για όλα. Ακόμα κι αν θεωρούμε ότι "θα μας τιμωρήσει για την αποστασία μας" και ότι "θα αποδοθεί δικαιοσύνη" όπως λένε ορισμένοι, πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Κύριος δεν είναι όπως εμείς." Οι οδοί μου δεν είναι όπως οι οδοί σας". Αυτή είναι η αντίληψη του Ισλάμ.Ο Θεός είναι Δημιουργός, όλα τα έργα Του έχουν σκοπό, όλα περικλείονται μέσα στην πολυποίκιλη Σοφία Του. Να κάνουμε ένα delete στο μυαλό μας και στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Είναι πολύ προσβλητικό να θεωρούμε ότι ο Θεός "καταγράφει αμαρτίες ώστε να μαζευτούν πολλές και να ρίξει φωτιά να μας κάψει". Αυτό θα ήταν πολύ εύκολο και πολύ απλό. Κάθε λίγες δεκαετίες να κάνει μια εκκαθάριση της ανθρωπότητας. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αν ήταν, θα είχε δημιουργήσει μια κοινωνία αγγέλων. Όλο το θέμα είναι πως θα δημιουργηθούμε για την αιωνιότητα μέσα από τον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό μας με τρόπο όμοιο με Αυτόν. Αφού πήραμε τον δρόμο της γνώσης του καλού και του κακού οφείλουμε να "τοποθετηθούμε" πλήρως απέναντι στο καλό και το κακό δια της μετάνοιας(από μας) και της καινής κτίσης μας (από την άκτιστη Θεία Χάρη), της υπέρβασης της κατακερματισμένης πτωτικής κατάστασης. Αυτό γίνεται μέσα σε αυτά τα δεδομένα και σε αυτές τις συνθήκες. Έτσι μαθαίνουμε να βλέπουμε τα πάντα με τον τρόπο που τα βλέπει Εκείνος, έτσι θα πάρουμε τη θέση που παίρνει και Εκείνος, και θα Του μοιάζουμε όπως το παιδί στον πατέρα του. Θα μάθουμε την υπομονή, την καρδιακή δύναμη και ειρήνη και να προχωράμε δια πίστεως και όχι δια της όψεως. Έτσι θα αποδείξουμε σε τελική ανάλυση με έργα και όχι λόγια, ότι όντως πιστεύουμε τις υποσχέσεις Του.
Και αν κάποια στιγμή παρά τον αγώνα (στα μέτρα του καθενός), δούμε την Ορθοδοξία να αλώνεται οριστικά από τις δαιμονικές αιρετικές δυνάμεις, να είμαστε σίγουροι ότι ο Κύριος έχει προβλέψει για όλα. Η γυναίκα που καταδιώκεται από τον δράκοντα, είναι υπέρλαμπρη και ανίκητη πνευματικά, καταφεύγει "στην έρημο", "στον τόπον αυτής" σε κατάσταση που έχει προβλέψει ο Κύριος.(Ιστορικά υπήρξαν πολύ ακραίες καταστάσεις, κατακόμβες, τουρκοκρατία, κομμουνιστικοί διωγμοί κτλ.. αλλά πάντα ο Θεός προνοούσε για την πνευματική επιβίωση των πιστών).
Τα πάντα είναι προετοιμασμένα και προνοημένα από τον Παντοδύναμο. Αρκεί εμείς να είμαστε μέλη του Σώματός Του. Στην κατάπαυση θα εισέλθουν οι πιστεύοντες. Οι Ισραηλίτες στην έρημο είχαν τις επαγγελίες, αλλά "ουκ ηδυνήθησαν εισελθείν δια απιστίαν". Προσωπική απιστία, και αμφιβολία για τον χαρακτήρα , τη δύναμη την αγάπη και σωτηρία του Κυρίου. Σύμφωνα με την αμφιβολία που έσπειρε πρώτος ο διάβολος στους πρωτόπλαστους για να τους χωρίσει από Αυτόν.
Τό πρόβλημα δέν είναι ατομικό. Τό πρόβλημα εντοπίζεται στήν διαιώνιση τής αλήθειας, στήν νίκη πάνω στήν λήθη τού θανάτου. Αυτό τό σκεπτικό κυριάρχησε στό μοναστήρι τού Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού καί τόν διέγραψε. Η πίστη τών Ρώσων πού μάς συγκλονίζει σήμερα είναι η παληά πίστη πρίν τήν δαιμονική επανάσταση. Δέν νίκησε η πίστη τήν επανάσταση,αλλά κοσμικές απροσδιόριστες δυνάμεις. Εμείς οι Ελληνες νικήσαμε μέ τήν πίστη μας αλλά δέν τήν εδραιώσαμε. Νικηθήκαμε εύκολα από τήν Ρωσική δαιμονική επανάσταση. Καί σήμερα τήν χάνουμε από τήν αίρεση.Χάσαμε τήν συνέργεια, δέν μπορούμε νά ελπίζουμε.
Το πρόβλημα δεν είναι ατομικό αλλά η σωτηρία είναι.Ανάμεσα στους 12 μαθητές με τον Τέλειο Διδάσκαλο ο ένας χάθηκε.Ανάμεσα στους πρώτους χριστιανούς ο Ανανίας με την Σαπφείρα είπαν ψέματα και πέθαναν.
Συμφωνώ ότι σήμερα ζούμε μια μεγάλη αλλοίωση και εκκοσμίκευση. Αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει την ύπαρξη χιλιάδων σωσμένων ακόμα και αγίων όπως οι Άγιοι Παϊσιος Πορφύριος κ.α. Στη Ρωσία υπήρξε αλλοίωση πριν την επανάσταση. Περιγράφεται στα βιβλία για τους Ρώσους νεομάρτυρες. Υπήρχε ξεπεσμός του κλήρου, εξουσιαστικότητα και εκμετάλλευση, εμπορευματοποίηση της πίστης και μετατροπή της σε θρησκεία με την έννοια που ξέρουμε. Δηλαδή οι περισσότεροι απλώς ασκούσαν τα "θρησκευτικά τους καθήκοντα" και πίστευαν ότι αγιάζονται μόνο με εκκλησιαστικά τυπικά, (και όχι από τον Κύριο), χωρίς να έχουν δώσει την καρδιά τους στον Χριστό και χωρίς καν να Τον γνωρίζουν προσωπικά, ούτε να έχουν εμπειρία της Θείας Χάρης.
Όλα αυτά υπήρξαν μια βασική αιτία για να ασπαστεί την αθεϊα το μεγαλύτερο μέρος των Ρώσων!
Όμως μέσα σ΄αυτές τις συνθήκες και παρά το γεγονός ότι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αλλοιωμένη (ήδη) Ορθοδοξία, έγιναν άγιοι και έδωσαν την ζωή τους για τον Κύριο πολλοί νεομάρτυρες όπως π.χ. ο Άγιος Λουκάς. Άρα ο Κύριος είναι Αυτός που τελειοποιεί την πίστη στον άνθρωπο σύμφωνα με την προαίρεσή του. Όποιος έχει θα του δοθεί ακόμα περισσότερο.
Δεν είπα ότι η πίστη νίκησε την επανάσταση με την έννοια π.χ. που νίκησε τον αρειανισμό η Ορθοδοξία, αλλά ότι μέσα σε αυτό το διωγμό φάνηκαν οι αληθινοί πιστοί.Και ότι ο διάβολος δεν κατάφερε να εξαλείψει την πίστη στον Άγιο Θεό όπως ήταν η επιδίωξη αυτών των καθεστώτων.
Και ακόμα ότι παρά το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος ξεκινάει τη ζωή του με μια θρησκευτική εικόνα και αντίληψη από την παιδική του ηλικία (π.χ. ότι η θρησκεία είναι μια τήρηση ορισμένων κανόνων και καθηκόντων που έχει σαν αποτέλεσμα την τοποθέτηση της ψυχής του κάπου, κάποτε, μετά το θάνατο, ή ακόμα μια αντίληψη ότι δεν υπάρχει Θεός), αυτό δεν μπορεί να τον καθορίσει οριστικά, γιατί τότε θα καταλήγαμε στο βλάσφημο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι άδικος! Αλίμονο, αν ο Θεός επιτρέψει να αδικηθεί στο ελάχιστο οποιαδήποτε ψυχή επειδή είχε την "ατυχία" να γεννηθεί σε περίοδο αίρεσης ή σε περιβάλλον άθεο.
Τα πράγματα είναι πολύ βαθύτερα. Υπάρχει η ανθρώπινη προαίρεση, η μυστηριώδης στα βάθη της ψυχής αποδοχή ή απόρριψη του Θεού. Τα ονόματα των λυτρωμένων είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής προ καταβολής κόσμου. "Γνωρίζει Κύριος τους όντας αυτού." Με βάση την προαίρεση γίνονται όλα στην ζωή του ανθρώπου, ώστε αυτή να πάρει οντότητα και μορφή. Και ο δίκαιος να γίνει έτι δίκαιος και έτι άγιος ενώ ο ρυπαρός έτι ρυπαρός και άδικος. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, κυρίως μέσα από τους βίους των αγίων μας.
Δεν λέω ότι δεν πειράζει που βλέπουμε τον Οικουμενισμό να καταπίνει τα πάντα! Αλίμονο αν ισχυριζόμουν κάτι τέτοιο! Ποιος δεν θα ήθελε να δει την Ορθοδοξία μας καθαρή νικηφόρα και δοξασμένη όπως την περίοδο των Πατέρων μας που διέσωζαν το Ορθό Δόγμα από κάθε είδους δαιμονικές αιρέσεις. Και μακάρι να γίνει και τώρα. Να αφυπνιστεί τουλάχιστον ο ελάχιστος πιστός κόσμος με όσους κληρικούς αγωνιούν και έχουν ταπείνωση αγάπη και αλήθεια.
Αλλά θέλω να καταλήξω ότι όπως λέει και ο Άγιος Νικόδημος τα πράγματα δεν γίνονται "απλά και όπως έτυχε". Είναι όλα συγκεκριμένα, ελεγχόμενα από τον Θεό, και δεν έχουν την δύναμη να βλάψουν κανένα όταν παραμένει αληθινά πιστός στον Θεό. Διαφορετικά θα πρέπει να θεωρούμε ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για τη σωτηρία μας αφού επιτρέπει τις αιρέσεις.Αλλά όπως μας είπε "πρέπει να έρθουν τα σκάνδαλα, για να φανούν οι δόκιμοι".
Συνέχεια
"Χάσαμε τήν συνέργεια, δέν μπορούμε νά ελπίζουμε."
Ατομικά, πρέπει να ελπίζουμε. Όλοι οι Πατέρες και οι Απόστολοι μας προτρέπουν σε αυτό. "Τελείως ελπίσατε στη σωτηρία" (απ.Πέτρος)."Τώρα μένει πίστις ελπίς αγάπη" κτλ.. Ο Άγιος Νικόδημος γράφει λεπτομερώς γι΄αυτό όπως και άλλοι.Το μεγαλύτερο επίτευγμα του διαβόλου είναι να πάρει την ελπίδα της σωτηρίας απ΄τον άνθρωπο.
Καταλαβαίνω ότι εδώ μιλάμε όχι για την ατομική σωτηρία, αλλά για τη σωτηρία του Ορθόδοξου δόγματος. Θα ολοκληρωθεί το μόρφωμα αυτό το οποίο ήδη καταπίνει την αλήθεια. Χάσαμε την συνέργεια αφού διώξαμε τον Κύριο απ΄την ζωή μας (οι νεοέλληνες), και αυτονομηθήκαμε μιμούμενοι τη Δύση. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε συνολικά σαν λαός. Εξάλλου και βιολογικά μετά από κάποιες δεκαετίες δεν ξέρω πόσοι θα υπάρχουν με βάση τη σημερινή κατάσταση στη χώρα.
ΟΜΩΣ, ο Κύριος λέει ότι ακόμα και στην πιο μαύρη περίοδο της ανθρωπότητας οι σωσμένοι θα είναι ακόμα περισσότεροι. Ότι έστειλε στην ζωή μας εγκαίρως (και προσωπικά) την πρώιμη βροχή και στα τέλη μας θα στείλει ΥΕΤΟ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε το αναρίθμητο πλήθος λαών και γλωσσών που έρχεται από την μεγάλη θλίψη. Ας μην απελπιζόμαστε λοιπόν. Να καταρτιζόμαστε δογματικά και να κάνουμε με απλότητα τον πνευματικό μας αγώνα, με πίστη, δύναμη και πνευματική χαρά όπως έλεγε ο άγιος Πορφύριος.Ο Κύριος εξάλλου μας τα προείπε όλα, και τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε. Ξέρουμε όμως και το ευλογημένο και ένδοξο τέλος της Εκκλησίας της Νύμφης Του.(Συγγνώμη για την πολυλογία).
Η ζωή αυτή είναι πολύ δύσκολη... Η πίστη μας στον Κύριο και Τριαδικό Θεό μας ας είναι απόλυτη... Δεν ξεύρουμε πράγματι σε τί οδούς θα κληθούμε και θα δοκιμαστούμε... Ας μη χάσουμε ποτέ, Κύριε, την πίστη μας σ' Εσένα...
Δημοσίευση σχολίου