Η Εκκλησία δεν είναι μαγαζάκι. Δεν ψάχνει πελάτες. Ούτε εργαζόμενους.
Δεν βγάζει ανθρώπους στο δρόμο να πουλάνε ή να φωνάζουν τη πραμάτεια της, όπως κάποιοι άλλοι (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, ναι για τους Ιαχωβαδες λέμε).
Η Εκκλησία βασισμένη ΠΆΝΤΑ στα λόγια του Κυρίου περιμένει εκείνον που θα αποδεχθεί το κάλεσμα, "όστις" λέει ο Χριστός, όποιος θέλει.
Δεν εκβιάζει, δεν πουλάει, δεν χρεώνει. Απλόχερα δίνει και παίρνει.
Τώρα η Εκκλησία έχει ένα τεράστιο έργο. Κοινωνικό, φιλανθρωπικό, Ποιμαντικό, δογματικό. Η Εκκλησία πάντα κινείται προς τον κόσμο. Το μήνυμα της όμως δεν είναι για όλο τον κόσμο. Πολλοί οι κλητοι μας λέει ο Χριστός, ολίγοι όμως οι εκλεκτοί. Όλος ο κόσμος καλείται συνεχώς να μάθει, να συναντήσει, να ζήσει τον Χριστό αλλά δεν είναι όλοι έτοιμοι για την θυσία που χρειάζεται, γιατί ο Χριστός μας προειδοποίησε, "αρατω τον σταυρόν αυτού και ακολουθειτω". Εδώ παιδί μου θα μάθεις την ΑΛΉΘΕΙΑ, όχι την αλήθεια σου. Αυτή που σε βολεύει, που σε χρησιμοποιεί, που σε δικαιολογεί και σε κάνει να νομίζεις πως είσαι θεός. Θα μας να ζεις την ΑΛΉΘΕΙΑ, που είναι ο Χριστός αλλά για να το κάνεις θα πρέπει να σηκώσεις σταυρό και να απαρνηθείς τον εγωισμό σου.[ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΣΟΥ]
Όλα τα άλλα είναι προφάσεις. Δεν θες να είσαι μέλος της Εκκλησίας, με γεια σου και χαρά σου. Αλλά εκτός Εκκλησίας Χριστό δεν θα μάθεις. Αυτό που ονομάζεις στο μυαλό σου Χριστός είναι απλά ο εγωισμός σου καλυμμενος με στρώσεις ευσεβισμού, ηθικισμού και υποκρισίας.
πέμπεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία (όπως απο την αιώνια ενότητα τού Πατρός με τον Υιό)
και επομένως είναι άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο τής δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο" μή-Χριστιανικό κόσμο.
Το Βατικανό ΙΙ κατεύθυνε με διακεκριμένο τρόπο τον στοχασμό του πρός αυτό το άνοιγμα, και παρότρυνε τους Χριστιανούς να πράξουν παρομοίως. Ακριβώς σ'αυτό τό σημείο η μετά-συνοδική περίοδος είναι ένας χρόνος που ανήκει στο σύμβολο τού Αγίου Πνεύματος.
Η Εκκλησία βασισμένη ΠΆΝΤΑ στα λόγια του Κυρίου περιμένει εκείνον που θα αποδεχθεί το κάλεσμα, "όστις" λέει ο Χριστός, όποιος θέλει.
Δεν εκβιάζει, δεν πουλάει, δεν χρεώνει. Απλόχερα δίνει και παίρνει.
Τώρα η Εκκλησία έχει ένα τεράστιο έργο. Κοινωνικό, φιλανθρωπικό, Ποιμαντικό, δογματικό. Η Εκκλησία πάντα κινείται προς τον κόσμο. Το μήνυμα της όμως δεν είναι για όλο τον κόσμο. Πολλοί οι κλητοι μας λέει ο Χριστός, ολίγοι όμως οι εκλεκτοί. Όλος ο κόσμος καλείται συνεχώς να μάθει, να συναντήσει, να ζήσει τον Χριστό αλλά δεν είναι όλοι έτοιμοι για την θυσία που χρειάζεται, γιατί ο Χριστός μας προειδοποίησε, "αρατω τον σταυρόν αυτού και ακολουθειτω". Εδώ παιδί μου θα μάθεις την ΑΛΉΘΕΙΑ, όχι την αλήθεια σου. Αυτή που σε βολεύει, που σε χρησιμοποιεί, που σε δικαιολογεί και σε κάνει να νομίζεις πως είσαι θεός. Θα μας να ζεις την ΑΛΉΘΕΙΑ, που είναι ο Χριστός αλλά για να το κάνεις θα πρέπει να σηκώσεις σταυρό και να απαρνηθείς τον εγωισμό σου.[ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΣΟΥ]
Όλα τα άλλα είναι προφάσεις. Δεν θες να είσαι μέλος της Εκκλησίας, με γεια σου και χαρά σου. Αλλά εκτός Εκκλησίας Χριστό δεν θα μάθεις. Αυτό που ονομάζεις στο μυαλό σου Χριστός είναι απλά ο εγωισμός σου καλυμμενος με στρώσεις ευσεβισμού, ηθικισμού και υποκρισίας.
ΠΟΛΛΑ ΒΑΡΥΣ Ο Πρ. Ι. Μαργαρώνης, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΛΕΙ; ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ; Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΣΤΕΛΝΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ.
Η Εκκλησία καλεί αιώνια τον άνθρωπο (άνευ φυλής και έθνους) και τον προετοιμάζει συνεχώς να ταξιδεύει στο θαλασσοταραγμένο ταξίδι της Ζωής Της. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
Το Άγιο Πνεύμα απο το ένα μέρος, είναι οπωσδήποτε το πνεύμα το οποίο ενεργεί, είναι ενεργό, ανάμεσα στον Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά απο το άλλο μέρος Αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα που
πέμπεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία (όπως απο την αιώνια ενότητα τού Πατρός με τον Υιό)
και επομένως είναι άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο τής δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο" μή-Χριστιανικό κόσμο.
Το Βατικανό ΙΙ κατεύθυνε με διακεκριμένο τρόπο τον στοχασμό του πρός αυτό το άνοιγμα, και παρότρυνε τους Χριστιανούς να πράξουν παρομοίως. Ακριβώς σ'αυτό τό σημείο η μετά-συνοδική περίοδος είναι ένας χρόνος που ανήκει στο σύμβολο τού Αγίου Πνεύματος.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΡΑΤΑ ΣΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥ πρ. Μαργαρώνη Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου