Εν ολίγοις, ο Ερντογάν είναι ο λιγότερο κακός...
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση».
Ο φιλόσοφος Alexander Dugin, ανέλυσε την κατάσταση:
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Αυτό το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα είναι μια αριστερή-φιλελεύθερη, κοσμική και φιλοευρωπαϊκή εναλλακτική λύση στο κόμμα του Ερντογάν. pic.twitter.com/lkL8o4JfuD
Το μοιραίο λάθος (του Ερντογάν), του Ντούγκιν
Ο φιλόσοφος Alexander Dugin ανέλυσε την κατάσταση:
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα είναι μια αριστερή, κοσμική και φιλοευρωπαϊκή εναλλακτική λύση στο κόμμα του Ερντογάν. Η αντιπολίτευση είναι προσανατολισμένη προς τη Δύση και αντιτίθεται στον ισλαμικό προσανατολισμό του Ερντογάν. Αλλά είναι επίσης αρκετά εχθρική προς τη Ρωσία.
Ο Ερντογάν έχει κάνει αρκετά βαθιά πολιτικά λάθη. Το πιο σημαντικό είναι ότι υποστήριξε την κατάληψη της εξουσίας στη Δαμασκό από τους μαχητές του al-Julani. Αυτό είναι ένα μοιραίο λάθος, διότι με αυτόν τον τρόπο ο Ερντογάν έχει καταφέρει ένα σοβαρό, ίσως ανεπανόρθωτο, πλήγμα στις ρωσοτουρκικές και ιρανοτουρκικές σχέσεις. Ούτε η Ρωσία ούτε το Ιράν θα βοηθήσουν τον Ερντογάν.
Δεν πιστεύω ότι το Ιράν ή η Ρωσία εμπλέκονται καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αναταραχή στην Τουρκία· είναι μάλλον η Δύση που ανατρέπει τον Ερντογάν. Ωστόσο, το λάθος του στη Συρία είναι θεμελιώδες. Και πολλοί στην Τουρκία όχι μόνο δεν κατάλαβαν, αλλά καταδίκασαν και αυτή την πολιτική του Ερντογάν, η οποία τώρα οδήγησε, όπως βλέπουμε, στη γενοκτονία των Αλεβιτών και άλλων εθνοθρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των χριστιανών. Μόνο ένας κοντόφθαλμος πολιτικός θα μπορούσε να παραδώσει την εξουσία στη Συρία στην Αλ Κάιντα. Αν και ο Ερντογάν ήταν πάντα διορατικός γενικά, αυτό το λάθος του θα επιστρέψει για να τον στοιχειώσει αρκετές φορές.
Το επόμενο σημείο είναι η οικονομική πολιτική. Η υποτίμηση της λίρας, ο αχαλίνωτος πληθωρισμός που υπονομεύει την ήδη όχι και τόσο καλή τουρκική οικονομία. Η χρήση αυτών των αποτυχιών, της συριακής και της οικονομικής, καθώς και η προσέγγιση του Ερντογάν με την ΕΕ, τους παγκοσμιοποιητές, τις επαφές του με την MI6, όλα αυτά σπρώχνουν τον Ερντογάν σε μια παγίδα. Ως αποτέλεσμα, η φιλελεύθερη αλλά κεμαλική αντιπολίτευση στο εσωτερικό της Τουρκίας επωφελήθηκε από αυτό και άρχισε να ιδιωτικοποιεί αποτυχίες του. Για παράδειγμα, έχουμε πει ότι αυτό που συνέβη στη Συρία ήταν μια πύρρειος νίκη, η οικονομία καταρρέει και ο προσανατολισμός προς τη Δύση είναι μεγαλύτερος από αυτόν του Ερντογάν, με τον οποίο η Τουρκία δεν θα γίνει δεκτή στην ΕΕ.
Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι δημοκρατία, ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα εναντίον των ανθρώπων που ψήφισαν τους ηγέτες της αντιπολίτευσης. Αλλά τελικά αποφάσισε να φυλακίσει τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης. Είτε ήταν για κάποιο λόγο είτε όχι δεν αμφισβητείται καθόλου, σε όλα σχεδόν τα σύγχρονα πολιτικά καθεστώτα μπορείτε να πάρετε οποιονδήποτε αξιωματούχο και πάντα θα υπάρχει κάτι για να τον φυλακίσετε (δεν υπάρχουν πλέον αθώοι άνθρωποι στην πολιτική). Επομένως, το ερώτημα αφορά αποκλειστικά την καταλληλότητα της φυλάκισης.
Ο Ερντογάν αποφάσισε ότι τα πράγματα ήταν άσχημα γι 'αυτόν και ότι έπρεπε να βάλει τον πιο ενεργό αντίπαλό του, τον Ιμάμογλου, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που υποστηρίζεται από τον Σόρος, τον άνθρωπο που υποστηρίζεται από την παγκοσμιοποίηση, πίσω από τα κάγκελα. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τον Ερντογάν αν ο ίδιος είχε αντιταχθεί σθεναρά σε αυτή την ομάδα του Σόρος. Ωστόσο, πριν από αυτό, μαχαίρωσε τους συμμάχους του, το Ιράν και τη Ρωσία στην πλάτη – δεν μπορούμε να τον υποστηρίξουμε.
Όλοι οι αντίπαλοι του Ερντογάν, εκμεταλλευόμενοι τον συνδυασμό των προαναφερθέντων αποσπασμάτων, έχουν προκαλέσει μια πραγματική χρωματική επανάσταση. Και αυτοί οι συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένου του κεμαλικού στρατού με ευρασιατικό προσανατολισμό, τον οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν είχε κατηγορήσει προηγουμένως για την ψευδή υπόθεση «Εργκενεκόν» και οι οποίοι τελικά τον έσωσαν περισσότερες από μία φορές (πρώτα απ'όλα, κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος του 2016), δεν θα τον βοηθήσουν πλέον.
Ο Ερντογάν έχασε τους φίλους του επειδή πρόδωσε τους πάντες αρκετές φορές. Ταυτόχρονα, εμείς οι ίδιοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτές τις διαμαρτυρίες, επειδή πίσω από αυτές βρίσκονται οι ίδιοι διοργανωτές των περισσότερων έγχρωμων επαναστάσεων, συμπεριλαμβανομένης αυτής που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Σερβία. Στις ίδιες τις επαναστάσεις συμμετέχουν κυρίως απλοί άνθρωποι, δυσαρεστημένοι με τη μία ή την άλλη πολιτική υπερβολή. Επομένως, υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για αυτό που συμβαίνει· Προφανώς, ο Ερντογάν έχει απλώς εξαντλήσει το όριο των λαθών του και συνεχίζει να τα κάνει.
Το μέλλον του Ερντογάν και του καθεστώτος του φαίνεται αξιοζήλευτο. Φυσικά, θα θέλαμε να έχουμε μια κυρίαρχη Τουρκία με ανεξάρτητη πολιτική ως γείτονά μας. Φυσικά, θα ήταν καλύτερο να έχουμε μια φιλική. Αλλά η Ρωσία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε αλλαγή».
Το μοιραίο λάθος του Ερντογάν
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση».
Ο φιλόσοφος Alexander Dugin, ανέλυσε την κατάσταση:
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Αυτό το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα είναι μια αριστερή-φιλελεύθερη, κοσμική και φιλοευρωπαϊκή εναλλακτική λύση στο κόμμα του Ερντογάν. pic.twitter.com/lkL8o4JfuD
Το μοιραίο λάθος (του Ερντογάν), του Ντούγκιν
Ο φιλόσοφος Alexander Dugin ανέλυσε την κατάσταση:
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και ο δήμαρχος της Άγκυρας ανήκουν στη φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα είναι μια αριστερή, κοσμική και φιλοευρωπαϊκή εναλλακτική λύση στο κόμμα του Ερντογάν. Η αντιπολίτευση είναι προσανατολισμένη προς τη Δύση και αντιτίθεται στον ισλαμικό προσανατολισμό του Ερντογάν. Αλλά είναι επίσης αρκετά εχθρική προς τη Ρωσία.
Ο Ερντογάν έχει κάνει αρκετά βαθιά πολιτικά λάθη. Το πιο σημαντικό είναι ότι υποστήριξε την κατάληψη της εξουσίας στη Δαμασκό από τους μαχητές του al-Julani. Αυτό είναι ένα μοιραίο λάθος, διότι με αυτόν τον τρόπο ο Ερντογάν έχει καταφέρει ένα σοβαρό, ίσως ανεπανόρθωτο, πλήγμα στις ρωσοτουρκικές και ιρανοτουρκικές σχέσεις. Ούτε η Ρωσία ούτε το Ιράν θα βοηθήσουν τον Ερντογάν.
Δεν πιστεύω ότι το Ιράν ή η Ρωσία εμπλέκονται καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αναταραχή στην Τουρκία· είναι μάλλον η Δύση που ανατρέπει τον Ερντογάν. Ωστόσο, το λάθος του στη Συρία είναι θεμελιώδες. Και πολλοί στην Τουρκία όχι μόνο δεν κατάλαβαν, αλλά καταδίκασαν και αυτή την πολιτική του Ερντογάν, η οποία τώρα οδήγησε, όπως βλέπουμε, στη γενοκτονία των Αλεβιτών και άλλων εθνοθρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των χριστιανών. Μόνο ένας κοντόφθαλμος πολιτικός θα μπορούσε να παραδώσει την εξουσία στη Συρία στην Αλ Κάιντα. Αν και ο Ερντογάν ήταν πάντα διορατικός γενικά, αυτό το λάθος του θα επιστρέψει για να τον στοιχειώσει αρκετές φορές.
Το επόμενο σημείο είναι η οικονομική πολιτική. Η υποτίμηση της λίρας, ο αχαλίνωτος πληθωρισμός που υπονομεύει την ήδη όχι και τόσο καλή τουρκική οικονομία. Η χρήση αυτών των αποτυχιών, της συριακής και της οικονομικής, καθώς και η προσέγγιση του Ερντογάν με την ΕΕ, τους παγκοσμιοποιητές, τις επαφές του με την MI6, όλα αυτά σπρώχνουν τον Ερντογάν σε μια παγίδα. Ως αποτέλεσμα, η φιλελεύθερη αλλά κεμαλική αντιπολίτευση στο εσωτερικό της Τουρκίας επωφελήθηκε από αυτό και άρχισε να ιδιωτικοποιεί αποτυχίες του. Για παράδειγμα, έχουμε πει ότι αυτό που συνέβη στη Συρία ήταν μια πύρρειος νίκη, η οικονομία καταρρέει και ο προσανατολισμός προς τη Δύση είναι μεγαλύτερος από αυτόν του Ερντογάν, με τον οποίο η Τουρκία δεν θα γίνει δεκτή στην ΕΕ.
Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι δημοκρατία, ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα εναντίον των ανθρώπων που ψήφισαν τους ηγέτες της αντιπολίτευσης. Αλλά τελικά αποφάσισε να φυλακίσει τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης. Είτε ήταν για κάποιο λόγο είτε όχι δεν αμφισβητείται καθόλου, σε όλα σχεδόν τα σύγχρονα πολιτικά καθεστώτα μπορείτε να πάρετε οποιονδήποτε αξιωματούχο και πάντα θα υπάρχει κάτι για να τον φυλακίσετε (δεν υπάρχουν πλέον αθώοι άνθρωποι στην πολιτική). Επομένως, το ερώτημα αφορά αποκλειστικά την καταλληλότητα της φυλάκισης.
Ο Ερντογάν αποφάσισε ότι τα πράγματα ήταν άσχημα γι 'αυτόν και ότι έπρεπε να βάλει τον πιο ενεργό αντίπαλό του, τον Ιμάμογλου, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που υποστηρίζεται από τον Σόρος, τον άνθρωπο που υποστηρίζεται από την παγκοσμιοποίηση, πίσω από τα κάγκελα. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τον Ερντογάν αν ο ίδιος είχε αντιταχθεί σθεναρά σε αυτή την ομάδα του Σόρος. Ωστόσο, πριν από αυτό, μαχαίρωσε τους συμμάχους του, το Ιράν και τη Ρωσία στην πλάτη – δεν μπορούμε να τον υποστηρίξουμε.
Όλοι οι αντίπαλοι του Ερντογάν, εκμεταλλευόμενοι τον συνδυασμό των προαναφερθέντων αποσπασμάτων, έχουν προκαλέσει μια πραγματική χρωματική επανάσταση. Και αυτοί οι συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένου του κεμαλικού στρατού με ευρασιατικό προσανατολισμό, τον οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν είχε κατηγορήσει προηγουμένως για την ψευδή υπόθεση «Εργκενεκόν» και οι οποίοι τελικά τον έσωσαν περισσότερες από μία φορές (πρώτα απ'όλα, κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος του 2016), δεν θα τον βοηθήσουν πλέον.
Ο Ερντογάν έχασε τους φίλους του επειδή πρόδωσε τους πάντες αρκετές φορές. Ταυτόχρονα, εμείς οι ίδιοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτές τις διαμαρτυρίες, επειδή πίσω από αυτές βρίσκονται οι ίδιοι διοργανωτές των περισσότερων έγχρωμων επαναστάσεων, συμπεριλαμβανομένης αυτής που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Σερβία. Στις ίδιες τις επαναστάσεις συμμετέχουν κυρίως απλοί άνθρωποι, δυσαρεστημένοι με τη μία ή την άλλη πολιτική υπερβολή. Επομένως, υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για αυτό που συμβαίνει· Προφανώς, ο Ερντογάν έχει απλώς εξαντλήσει το όριο των λαθών του και συνεχίζει να τα κάνει.
Το μέλλον του Ερντογάν και του καθεστώτος του φαίνεται αξιοζήλευτο. Φυσικά, θα θέλαμε να έχουμε μια κυρίαρχη Τουρκία με ανεξάρτητη πολιτική ως γείτονά μας. Φυσικά, θα ήταν καλύτερο να έχουμε μια φιλική. Αλλά η Ρωσία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε αλλαγή».
Το μοιραίο λάθος του Ερντογάν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου