Το κείμενο αυτό αποτελεί απόσπασμα από την εισαγωγή μίας συνεδρίας του
Γ. Γκουρτζίεφ με τους μαθητές του, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι, το
Σεπτέμβριο του 1941.
Ο Γκουρτζίεφ γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη (Gyumri), της σημερινής
Αρμενίας (τότε περιοχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας), από πατέρα Πόντιο και
Αρμένια μητέρα. Το ακριβές έτος της γέννησής του κυμαίνεται μεταξύ του
1866 και του 1877 και δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Μεγάλωσε στο Καρς
της Τουρκίας και στα νεανικά του χρόνια ταξίδεψε σε πολλά μέρη του
κόσμου (Κεντρική Ασία, Αίγυπτος, Ρώμη, Ελλάδα και αλλού), πριν
επιστρέψει στην Ρωσία το 1912.
Το 1912 ο Γκουρτζίεφ αρχίζει να συγκεντρώνει τους μαθητές του και να
οργανώνει ομάδες στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη. Την ίδια χρονιά
παντρεύεται την Julia Ostrowska. Το 1916 δέχεται ως μαθητή του τον Πήτερ
Ουσπένσκυ. Την εποχή της Ρωσικής Επανάστασης (1917), μαζί με ομάδα
μαθητών του, αφήνει την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη και μετακινείται
στην περιοχή του Καυκάσου και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1922 εγκαθίσταται με πολλούς μαθητές του στο Παρίσι και ιδρύει εκεί
το Ινστιτούτο για την αρμονική ανάπτυξη του Ανθρώπου. Το 1924
επισκέπτεται τις Η.Π.Α., και διαλύει το Ινστιτούτο του, χωρίς ωστόσο να
σταματήσει να διδάσκει.
Ο Γ. Γκουρτζίεφ πέθανε τον Οκτώβριο του 1949 και κηδεύτηκε στο Παρίσι.
7 σχόλια:
Αυτό το ανάρτησες για θετικό; Τόσο μαλάκας είσαι; Ή ΤΟΣΟ άσχετος με το περιβάλλον του αποκρυφισμού; Κάτι ζώα σαν και εσένα κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από τους νεοεποχίτες. Πανύβλακα.
Τί αποκρυφιστικό περιέχει αυτό τό απόσπασμα;
Συνταρακτικό απόσπασμα... Είμαστε "δύο" μέσα μας... Το ίδιο που λέει και ο απόστολος Παύλος: "Βλέπω μέσα μου τη σύγκρουση: άλλα θέλω κι άλλα κάνω. Ποιος θα με σώση απ' αυτόν τον διχασμό;"... Δυστυχώς απομακρυνθήκαμε από κάθε αληθινή γνώση, που πάντοτε μάς 'πονά', σαν ευλογία... Κι απ' την ορθόδοξη πίστη μας έμεινε μια αποκρουστική πολλές φορές 'επιφάνεια' και 'κρούστα'...
Αδερφέ 10.17 μην παρασύρεσαι από τέτοιου είδους κείμενα, αλλά ψάξε πρώτα τι σημαίνει Γκουρτζίεφ. Ο Αμέθυστος ξέρει ότι είναι γνωστικιστής, άρα στο χώρο του αποκρυφισμού με την ευρεία έννοια, αλλά απάντησε έτσι για να προκαλέσει τον 1.28 να του πει σε τι εντοπίζεται ο αποκρυφισμός (αφού ο 1.28 νόμισε ότι ο Αμέθυστος συμφωνεί με Γκουρτζίεφ).
Από την ΟΟΔΕ:
"..Το 1912 εμφανίζεται ξαφνικά στη Μόσχα και αναγγέλλει την ίδρυση του Ινστιτούτου για την αρμονική ανάπτυξη του Ανθρώπου. Υποτίθεται ότι είχε βρει μια «πανάρχαια» Γνώση, την είχε κάνει «Σύστημα» και εργαζόταν για την εφαρμογή της στον σύγχρονο κόσμο. Υιοθετώντας το θεοσοφικό λεξιλόγιο, που ήταν του συρμού στους γνωστικούς κύκλους της εποχής, προσήλκυσε γύρω του έναν αριθμό σημαντικών Ρώσων διανοουμένων.."
"..Πώς να εκπαιδεύετε γκουρού
Οι "Σχολές Γκουρτζίεφ" αυξάνονται στη Γαλλία, όπως και σ' όλο τον κόσμο.
Πρόκειται για μικρές ομάδες, με έντονο μυστικιστικό χαρακτήρα, εγκαταστημένες στις πανεπιστημιουπόλεις η σε αγροκτήματα, στην εξοχή. Οι "προθάλαμοι" τους (μέρη απ’ όπου συλλέγουν τους οπαδούς τους) ευρίσκονται σε "κέντρα προσωπικής ανάπτυξης", σε γνωστά πανεπιστήμια, σε "χριστιανικές" ομάδες αναζήτησης, σε μεγάλες σχολές κ.λπ., όπου παραδίδονται μαθήματα: "Εργασίας με τον Εαυτό", "Κίνησης", "χορού Osho-Gurdjieff", "Εννεάγραμμου"[2] η "Κινήσεων Ευφωνίας".
Οι οπαδοί του Γκουρτζίεφ διακηρύσσουν ότι "η γοητεία του μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τη σοφία του", γεγονός που επιβεβαιώνεται από τον αριθμό των διανοουμένων των οποίων τα ονόματα συνδέονται με το κίνημα: Κ. Mansfield, A. Huxley, L Pannels, R. Daumal, P. Brook, R. Barjarel, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Όμως, διηγήσεις των πρώτων οπαδών διαψεύδουν, άθελα τους, αυτό τον μύθο. Κείμενα που στοχεύουν στην εξύμνηση του "δασκάλου", που πέθανε το 1949, δίνουν την εικόνα ενός ανθρώπου, πολύ πιθανόν αγράμματου, αλλά οξυδερκή και οπορτουνιστή, που η διεστραμμένη ευφυΐα του ήταν ολοκληρωτικά στραμμένη στην χειραγώγηση των άλλων, με αποτέλεσμα όχι μόνο την πλήρη υποταγή των οπαδών, αλλά και τη διαστροφή κάθε στοιχειώδους έννοιας σχετικής με την αντίληψη καλού και κακού.
Ο Γκουρτζίεφ εμπνεύστηκε πολύ από την Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ (Helena P. Blavatsky), ιδρύτρια της Θεοσοφίας.
Ο Γκουρτζίεφ φαίνεται ότι κατείχε ένα ορισμένο χάρισμα και μία πρακτική υπνωτισμού,
Τα βασικά στάδια της "Εργασίας", που πήρε επίσης το όνομα: "4η Οδός", ανέλαβαν προχωρημένοι οπαδοί, ως "καθηγητές". Ο Γκουρτζίεφ μιλούσε με δυσκολία αγγλικά και γαλλικά, αλλά οι οπαδοί απόμεναν άβουλοι στο βλέμμα του, σαν μαριονέτες. Τα λόγια του ακούγονταν συχνά ακατάληπτα. Έτσι, η λέξη "ηλίθιος" σήμαινε γι' αυτούς κάτι όπως "ένα πρόσωπο άνω του μέσου όρου", και δέχονταν χωρίς κατσούφιασμα τα απαραίτητα "τοστ ηλιθίων" που ακολουθούσαν τα γεύματα. Ο καθένας έπρεπε να καθορίσει τι είδους ηλίθιος ήταν, καταπίνοντας με το ζόρι ποτήρια βότκας.
Ο Γκουρτζίεφ χαιρόταν επίσης να γίνεται χυδαίος. Μέγας πότης, καλοφαγάς και ψευδοθεραπευτής, ο Γκουρτζίεφ ανήκε στη ίδια ράτσα με τον Ρασπούτιν.
Συνέχεια
Σύμφωνα με τους οπαδούς του, ο Γκουρτζίεφ προσπαθούσε σκόπιμα να σοκάρει, προκειμένου να αποκαρδιώνει αυτούς που δεν είχαν την απαραίτητη διεισδυτικότητα για να βλέπουν πέρα από τα φαινόμενα. Έτσι απέφευγε να χάνει το χρόνο του με ανθρώπους που είχαν πολύ ισχυρό κριτικό πνεύμα. Αυτοί που παρέμεναν βρίσκονταν κλεισμένοι σε μία αληθινή παγίδα. Στο έξης το καλό ονομαζόταν κακό και τανάπαλιν.
Συμπόνια, ηθική, συναισθηματικό δέσιμο, με τη συνήθη σημασία των λέξεων, εθεωρείτο διασυρμός.
Στην υποταγή στον "καθηγητή" ερχόταν να προστεθεί και μία "μάχη κατά των αρνητικών συναισθημάτων". Δεν έπρεπε να εκφέρονται κατά των "αρνητικών συναισθημάτων". Δεν έπρεπε να μιλούν για την "Εργασία" σε ανθρώπους εκτός του κινήματος. Σύμφωνα με τον Γκουρτζίεφ, ο μαθητής ριψοκινδύνευε να δώσει άθελα του, λανθασμένη εικόνα. Πολλοί υποψήφιοι κατέληγαν σε ψυχιατρικές κλινικές. Σύμφωνα με άλλους οπαδούς, αυτό συνέβαινε, είτε γιατί ήταν αδύναμοι, είτε γιατί είχαν έρθει στον Γκουρτζίεφ πολύ αργά.
Η 4η Οδός
"Εργαζόμενος μαζί μας", λέει ένας από τους πρώτους του οπαδούς, για τον Γκουρτζίεφ, "έπαιρνε για ένα χρονικό διάστημα τη θέση της ψυχής μας...".
Ο Γκουρτζίεφ ασκούσε έναν σχεδόν ολοκληρωτικό έλεγχο στους οπαδούς. Σε μία εποχή, όπου δεν μιλούσαν ακόμη για "ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού", και ακόμα λιγότερο για "διανοητική χειραγώγηση", μπορούμε να θεωρήσουμε τον Γκουρτζίεφ σαν έναν πρόδρομο αυτού του είδους και την "4η Οδό" του, σαν μία σχολή δημιουργίας γκουρού.
Στη χώρα μας, σήμερα, είναι γνωστές τρεις ομάδες, που ακολουθούν τις διδασκαλίες του Γκουρτζίεφ: 1. το "Ινστιτούτο Γκουρτζίεφ", 2. το "Ίδρυμα Γκουρτζίεφ" και το 3. "The Fellowship Of Friends". Και οι τρεις διαθέτουν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Βιβλία σχετικά με τις παραπάνω διδασκαλίες έχουν εκδοθεί κυρίως από τις εκδόσεις: "Ζήτρος", "Αρχέτυπο", "Κοάν/Νέα Βιβλία του Κόσμου", "Νέα 'Ιδιωτική Οδός" και "Πύρινος Κόσμος".
Οι ομάδες: "Ίδρυμα Γκουρτζίεφ", "Κέντρο Γκουρτζίεφ - Ουσπένσκι" και "Fellowship Of Friends" περιλαμβάνονται στον κατάλογο των ομάδων, που είναι ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη.
Μια απαραίτητη διευκρίνηση. Επειδή χρησιμοποιούμε κάποια στοιχεία από την ΟΟΔΕ (γενικά μιλάω), δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε σε όλα. Υπάρχουν κάποια θέματα που δεν προσεγγίζονται σωστά.
Ευχαριστούμε γιά τήν ενημέρωση φίλε. Είναι ότι καλύτερο διαθέτει ο Μουσουλμανικός κόσμος μάλλον. Κάτι σάν απόγονοι τών Σούφι. Φαίνεται από όσα γράφεις η Πατριαρχική αρχή. Δέν υπάρχει πατέρας, οικογένεια, όπως τήν διαμόρφωσε η εκκλησία. Πνευματικός πατέρας. Οπου τά παιδιά δέν ανήκουν στήν γραμμή τού αίματος αλλά δίνονται σάν κατάθεση γιά νά επιστραφούν σ' αυτόν πού τά δώρισε καί μέ τούς τόκους μαζί. Σήμερα καί μεγάλο μέρος τού ορθόδοξου κλήρου λειτουργεί πατριαρχικά, μουσουλμανικά. Τό καλό στό συγκεκριμένο απόσπασμα είναι ότι χρησιμοποιεί στήν θέση τής αμαρτίας, η οποία έχει χάσει σήμερα τό νόημά της, τήν έννοια τού ψεύδους πού μάς πληγώνει άμεσα. Δέν τήν δεχόμαστε εύκολα. Καλό Πάσχα.
Kαλό Πάσχα και από μένα αδερφέ Αμέθυστε.
Δημοσίευση σχολίου