Μένουμε σπίτι λοιπόν και κλείνουμε τα πάντα, ενώ ο υπουργός οικονομικών δήλωσε ότι, τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού κόστισαν ταμειακά 6 δις € μόνο το Μάρτιο, χωρίς τα νέα που θα ανακοινώσει η κυβέρνηση σήμερα – χειροκροτώντας τους γιατρούς που αφενός μεν δεν τους πληρώνουμε ούτε στο ελάχιστο τις σπουδές τους, ενώ τους υποχρεώνουμε να εργάζονται σε άθλιες νοσοκομειακές δομές και συνθήκες, αφετέρου δεν τους παρέχουμε ούτε καν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας (στολές κλπ.), με αποτέλεσμα να προσβάλλονται ο ένας μετά τον άλλο από τον ιό. Αυτή είναι η λύση που βρήκε η κυβέρνηση μας, μαζί με τα δωρεάν επιδόματα πάσης φύσεως – χωρίς καν να σκέφτεται την επόμενη ημέρα. Εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας τώρα το χειρότερο οικονομικό σενάριο, τότε η ύφεση θα είναι της τάξης του 10% και το επί πλέον κόστος περί τα 20 δις € – εάν διαρκέσει η επιδημία έως τον Ιούνιο. Τότε το ΑΕΠ μας θα διαμορφωθεί στα 170 δις € και το δημοσιονομικό έλλειμμα στα 20 δις € – αυξάνοντας ανάλογα το χρέος, στα 376 δις € από 356 δις € στα τέλη του 2019. Επομένως το χρέος μας ως προς το ΑΕΠ θα εκτοξευθεί στο 220% – ενώ το κόκκινο ιδιωτικό θα ακολουθήσει μία ανάλογη ανοδική πορεία, «γονατίζοντας» τις τράπεζες. Ποιός θα μας χρηματοδοτήσει τότε; Ο ΕΣΜ που πρότεινε η Γερμανία, όπου όμως μας επιμερίζονται μόνο 4 δις €; Έστω ότι γίνεται, αλλά με ποιές προϋποθέσεις; Με ένα τέταρτο ακόμη πιο ληστρικό μνημόνιο;
Άποψη
Καλούμαστε να μείνουμε όλοι στα σπίτια μας και «κλειδώνεται» η οικονομία – επειδή η κυβέρνηση δεν είχε άλλο τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας, αφού οι ΜΕΘ στην Ελλάδα είναι ελάχιστες (γράφημα), ενώ τα νοσοκομεία δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν με τις καθημερινές απαιτήσεις που υπάρχουν, πόσο μάλλον με τις καινούργιες.
Την ίδια στιγμή ο υπουργός ανάπτυξης, αυτός που στο παρελθόν παριέκοπτε τις δαπάνες του συστήματος υγείας λέγοντας «Εγώ κάνω απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα η Τρόικα» (βίντεο, πηγή), υπόσχεται για το μέλλον ένα «σοκ ρευστότητας», σαν να βρήκε πετρέλαιο η χρεοκοπημένη Ελλάδα – ενώ ο υπουργός οικονομικών δήλωσε ότι, τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού κόστισαν ταμειακά 6 δις € μόνο το Μάρτιο (πηγή), χωρίς τα νέα που θα ανακοινώσει η κυβέρνηση σήμερα (6,8 δις €, πηγή)!
Μέχρι στιγμής βέβαια κανένας υπουργός δεν μας έχει πει πού θα βρεθούν τόσα χρήματα – εκτός εάν ελπίζουν πως θα αποδώσει η πίεση που ασκεί στην κυρία Merkel η Ιταλία και θα εκδοθούν τα Ευρωομόλογα. Η Γερμανία όμως δεν πρόκειται να ενδώσει, ενώ το έχει καταστήσει σαφές – διαθέτοντας πολλά χρήματα για να αντιμετωπίσει μόνη της την κρίση, ένα πολύ χαμηλό δημόσιο χρέος, αρκετά πλεονάσματα, καθώς επίσης ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας παγκοσμίως.
Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα της βέβαια, μαζί με το κόστος επανένωσης της, χρηματοδοτήθηκαν από τους εταίρους της μέσω του ευρώ – κάτι που όμως δεν την ενδιαφέρει καθόλου, αφού θεωρεί πως δεν της χαρίστηκε τίποτα, αλλά απλά τα κατάφερε. Άλλωστε δεν ήταν δική της ιδέα η νομισματική ένωση, αλλά ουσιαστικά της επιβλήθηκε ως αντάλλαγμα για την επανένωση της – κυρίως εκ μέρους της Γαλλίας, η οποία ανέκαθεν υπέφερε οικονομικά από το «σκληρό μάρκο» και ήθελε να το καταργήσει.
Σχετικά με το διαλυμένο σύστημα υγείας της Ελλάδας τώρα, θα παραθέσουμε μέρος ενός κειμένου που τεκμηριώνει ότι, η κατάσταση του ήταν προδιαγεγραμμένη – από τα μνημόνια που εφάρμοσαν οι εθνοκτόνοι (ανάλυση) και για τα οποία είναι υπερήφανοι οι σημερινοί υπουργοί. Εν προκειμένω τα εξής:
“Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των τρεχουσών δαπανών υγείας κατά κεφαλή σε πραγματικούς όρους από το 2005–2013 παρουσιάζει για την Ελλάδα τη μεγαλύτερη μείωση μεταξύ των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), όπως αυτό διαφαίνεται από τον πίνακα 1 (κατά μέσο όρο -2,3%), την ίδια στιγμή που αρνητικό πρόσημο έχουν μόνο η Σλοβακία (-0,9%) και η Ουγγαρία (-0,8%).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το έτος 2011–2012 ο ΟΟΣΑ κατέγραψε για την Ελλάδα ετήσιο ρυθμό αύξησης των τρεχουσών δαπανών υγείας -12,2%.3 Στον πίνακα 2 αποτυπώνεται η προσπάθεια συγκράτησης του κόστους στις δαπάνες υγείας με τα βασικά χρηματοδοτικά στοιχεία του 2009–1013. Η συνολική χρηματοδότηση δαπανών υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά -12,8%.
Αν ληφθεί υπ’ όψη ότι το ΑΕΠ του 2009 με το ΑΕΠ του 2013 έχει υποστεί σημαντικές μειώσεις, γίνεται αντιληπτό ότι το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση χρηματοδότησης. Η χρηματοδότηση δαπανών υγείας σε τρέχουσες τιμές παρουσίασε μείωση -46,9%, ενώ η δημόσια χρηματοδότηση παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση -60,6% όταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στερείται οικονομικών πόρων αυξάνοντας την προσέλευσή του στα δημόσια νοσοκομεία, που καλούνται, με μικρότερη χρηματοδότηση, να καλύψουν αυξημένες απαιτήσεις. Η ιδιωτική χρηματοδότηση ακολούθησε μια λιγότερο πτωτική πορεία, σημειώνοντας μείωση -25,1% σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ).
Συμπερασματικά λοιπόν, η χρηματοδότηση του τομέα υγείας στην Ελλάδα υπέστη σημαντικές μεταβολές, προβάλλοντας τις αδυναμίες του ακόμη περισσότερο και καθιστώντας όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική την ανάγκη για αποτελεσματική χρήση των πόρων. Οι συχνές αλλαγές στην πολιτική σκηνή της χώρας δεν αποτέλεσαν ευνοϊκό κλίμα για τις μεταρρυθμίσεις – ενώ οι ασφυκτικές πιέσεις από την Τρόικα τις επέβαλαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς την προσαρμογή τους απόλυτα στο ελληνικό περιβάλλον, δημιουργώντας έτσι προβλήματα και αστοχίες.
Το ελληνικό περιβάλλον έχει διαφορετικά γεωγραφικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, καλλιεργώντας για χρόνια τη δική του κουλτούρα στα θέματα της υγείας, απαιτώντας έτσι έναν σημαντικό χρόνο για παρακολούθηση, αξιολόγηση και προσαρμογή των μεταρρυθμίσεων σε αυτό. Η γενική προσέγγιση της συγκράτησης του κόστους περιλάμβανε μέτρα με τη μορφή των οριζόντιων περικοπών, με στόχο την κατανομή των πόρων – χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη τη δημιουργία ενός ανθρωποκεντρικού συστήματος υγείας το οποίο θα παρέχει ολοκληρωμένες και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, δίκαια, καθολικά και δωρεάν κατανεμημένες, που θα διασφάλιζαν την προαγωγή της υγείας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας, τη δημιουργία υπηρεσιών ανακουφιστικής θεραπείας και την ενσωμάτωση των υπηρεσιών υγείας και της κοινωνικής φροντίδας” (πηγή).
Συνεχίζοντας, μένουμε σπίτι λοιπόν και κλείνουμε τα πάντα – χειροκροτώντας τους γιατρούς που αφενός μεν δεν τους πληρώνουμε ούτε στο ελάχιστο τις σπουδές τους, ενώ τους υποχρεώνουμε να εργάζονται σε άθλιες νοσοκομειακές δομές και συνθήκες, αφετέρου δεν τους παρέχουμε ούτε καν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας (στολές κλπ.), με αποτέλεσμα να προσβάλλονται ο ένας μετά τον άλλο από τον ιό. Αυτή είναι η λύση που βρήκε η κυβέρνηση μας, μαζί με τα δωρεάν επιδόματα πάσης φύσεως – χωρίς καν να σκέφτεται την επόμενη ημέρα.
Εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας τώρα το χειρότερο οικονομικό σενάριο, όπως θα οφείλαμε ως υπεύθυνα άτομα, τότε η ύφεση θα είναι της τάξης του 10% και το επί πλέον κόστος περί τα 20 δις €, εάν διαρκέσει η επιδημία έως τον Ιούνιο. Τότε το ΑΕΠ μας θα διαμορφωθεί στα 170 δις € και το δημοσιονομικό έλλειμμα στα 20 δις € – αυξάνοντας ανάλογα το χρέος, στα 376 δις € από 356 δις € στα τέλη του 2019 (πηγή).
Επομένως το χρέος μας ως προς το ΑΕΠ θα εκτοξευθεί στο 220% – ενώ το κόκκινο ιδιωτικό θα ακολουθήσει μία ανάλογη ανοδική πορεία, «γονατίζοντας» τις τράπεζες. Ποιός θα μας χρηματοδοτήσει τότε; Ο ΕΣΜ που πρότεινε η Γερμανία, όπου όμως μας επιμερίζονται μόνο 4 δις €; Έστω ότι γίνεται, αλλά με ποιές προϋποθέσεις; Με ένα τέταρτο ακόμη πιο ληστρικό μνημόνιο;
Κλείνοντας, ασφαλώς υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα, όπως αυτές που έχουμε προτείνει (ανάλυση), αλλά δεν υπάρχει καμία, όταν μία χώρα λειτουργεί ουτοπικά και ανεύθυνα – περιμένοντας από τους άλλους να τη βοηθήσουν, όταν αυτοί οι άλλοι στο παρελθόν την έχουν κυριολεκτικά καταστρέψει με τη συνδρομή των ενδοτικών κυβερνήσεων της. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να είναι κανείς αισιόδοξος, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, χωρίς να κατηγορεί τον εαυτό του ως αιθεροβάμονα;
https://analyst.gr/2020/03/30/anazitontas-ti-logiki-tou-paralogou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου