11η Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών - «Η αγάπη του Χριστού κινεί τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα».

Christ’s Love Moves the World to Reconciliation and Unity : Η αγάπη του Χριστού κινεί τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα.

Ένας προβληματισμός για το θέμα της 11η Συνέλευσης του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών

Resource Book : Βιβλίο Αναφοράς

World Council of Churches - 11th Assembly

Karlsruhe, Germany 2022

ΟΡΑΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Olav Fykse Tveit

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ 21o ΑΙΩΝΑ 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ - ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ

10η Γενική Συνέλευση του Π.Σ.Ε., Μπουσάν 2013

Η μεταμορφωτική θεολογία υπέρ της ζωής του σύμπαντος κόσμου

Ιστορική Αναδρομή των Γενικών Συνελεύσεων του  Π.Σ.Ε.

1η Γενική Συνέλευση (Άμστερνταμ 1948) 

2η Γενική Συνέλευση (Έβανστον 1954)

3η Γενική Συνέλευση (Νέο Δελχί 1961)

4η Γενική Συνέλευση (Ουψάλα 1968)

5η Γενική Συνέλευση (Ναϊρόμπι 1975)

6η Γενική Συνέλευση (Βανκούβερ 1983)

7η Γενική Συνέλευση (Καμπέρα 1991)

8η Γενική Συνέλευση (Χαράρε 1998)

9η Γενική Συνέλευση (Πόρτο Αλέγκρε 2006)

10η Γενική Συνέλευση του Π.Σ.Ε. (Μπουσάν 2013)

11η Γενική Συνέλευση του Π.Σ.Ε. (Καρλσρούη 2022)

The Things That Make For Peace: Moving the World to Reconciliation and Unity

“Τα πράγματα που φτιάχνουν την ειρήνη: Μετακινώντας τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα” 

Δήλωση της 11ης Συνέλευσης του WCC στην Καρλσρούη, Γερμανία, 31/8-8/9/2022

Αναγνωρίζοντας τη βαθιά ανάγκη για «ανανεωμένο διάλογο εντός του οικουμενικού κινήματος», η11η Συνέλευση του ΠΣΕ εξέδωσε Δήλωση για να επιβεβαιώσει σθεναρά τη δέσμευση του ΠΣΕ και των εκκλησιών μελών του για ειρήνη μέσω διαθρησκειακού διαλόγου και συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα. Καλεί επίσης για παγκόσμια κατάπαυση του πυρός σε όλες τις ένοπλες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο, βλ. https://www.oikoumene.org/news/wcc-assembly-statement-calls-for-global-ceasefire-renewed-commitment-to-peace

Η δήλωση ξεκινά με την αναγνώριση της «βαθιάς θλίψης και ανησυχία για το γεγονός ότι η βία και οι συγκρούσεις συνεχίζουν να επηρεάζουν τις ευάλωτες κοινότητες, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες, τα παιδιά και τους νέους». 

Το έργο του ΠΣΕ από τη 10η Γεν. Συνέλευση στο Μπουσάν έχει διαμορφωθεί ως «Προσκυνηματική Πορεία για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη» με τέσσερις διαστάσεις: δίκαιη ειρήνη στην κοινότητα, δίκαιη ειρήνη στη γη, δίκαιη ειρήνη στην αγορά και δίκαιη ειρήνη μεταξύ των εθνών. 

Αυτή η Δήλωση, με τίτλο «Τα πράγματα που φτιάχνουν την ειρήνη: μετακινώντας τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα», αναγνωρίζει ότι ζούμε σε μια εποχή ανανεωμένης και κλιμακούμενης παγκόσμιας πόλωσης, αναδιάρθρωσης της διακυβέρνησης και γεωπολιτικών ευθυγραμμίσεων, διχασμού και στρατιωτικοποίησης, μεταξύ όλων των άλλων. Όλα αυτά συμβάλλουν στην «εργαλειοποίηση της θρησκευτικής γλώσσας, της εξουσίας και της ηγεσίας για να δικαιολογήσει, ναυποστηρίξει ή να «ευλογήσει» την ένοπλη επίθεση ή κάθε είδους βία και καταπίεση». 

Η ειρηνευτική διαδικασία μέσω του διαθρησκευτικού διαλόγου, της επιδίωξης αμοιβαίας

κατανόησης και συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα έχουν αναγνωριστεί ως βασικές συνεισφορές στην αντιμετώπιση του διχασμού, της πόλωσης και της αδικίας. Το ΠΣΕ και ολόκληρη η οικουμενική κοινότητα καλούνται να «συνεχίσουν και να εμβαθύνουν αυτή τη δέσμευση». 

Η Δήλωση καλεί για μια παγκόσμια κατάπαυση του πυρός σε όλες τις ένοπλες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο, και για όλα τα μέρη, προκειμένου «να συμμετάσχουν και να επιμείνουν στον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις μέχρι την επίτευξη δίκαιης και βιώσιμης ειρήνης και αποχής από τον πόλεμο». 

Οι εκκλησίες μέλη του ΠΣΕ/WCC καλούνται σε προβληματισμό και συζήτηση πάνω στις «χριστιανικές αξίες και προοπτικές όσον αφορά το δόγμα της πυρηνικής αποτροπής». Ιδιαίτερα υπογραμμίζεται ηανάγκη για μια “παγκόσμια προληπτική απαγόρευση των αυτόνομων οπλικών συστημάτων”, καθώς και για “ πλήρη νομική λογοδοσία για τους δράστες εγκλημάτων πολέμου, των εγκλημάτων κατάτης ανθρωπότητας και άλλων σοβαρών παραβιάσεων των διεθνών ανθρωπιστικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων». 

Η επείγουσα δράση για την επίτευξη δικαιοσύνης για το κλίμα και την αντιμετώπιση της απειλής της καταστροφικής κλιματικής αλλαγής προσδιορίζεται ως θεμελιώδης για την ανθρώπινη και παγκόσμια ασφάλεια. Η Δήλωση καλεί τις κυβερνήσεις να αυξήσουν τις επενδύσεις στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και τη λήψη μέτρων για τον έλεγχο της ανεξέλεγκτης ανισότητας, προβλήματα που ”δεν αντιμετωπίζονται με τη σύγκρουση για το ενεργειακό”. 

Η εταιρική σχέση και η συνεργασία μεταξύ του WCC, της ACT Alliance και άλλων οικουμενικών εταίρων, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών, προσδιορίζονται ως τρόπος ενίσχυσης της «ικανότητας των εκκλησιών σε όλο τον κόσμο» και της παροχής υποστήριξης ειδικά σε περιοχές που έχουν πληγεί από συγκρούσεις.

Ο Στυλιανός Χ. Τσομπανίδης γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με αντικείμενο «Οικουμενική Κίνηση: Ιστορία – Θεολογικοί Διάλογοι». Σπούδασε Θεολογία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Χαϊδελβέργης/Γερμανία. Το 1996 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα διατριβής «Λειτουργία μετά τη Λειτουργία. Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Θεολογίας στην κοινή χριστιανική μαρτυρία για δικαιοσύνη, ειρήνη και ακεραιότητα της δημιουργίας».  Είναι αναπληρωματικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και μέλος του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του ΑΠΘ. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα συνέδρια με θέμα τον οικουμενικό θεολογικό προβληματισμό και την οικουμενική κοινωνική σκέψη και δράση. Συμμετείχε ως μέλος της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην 10η Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας.