Μετά από τρία διαδοχικά μνημόνια-δανειακές συμβάσεις λοιπόν, θυμίζοντας πως η Ελλάδα είναι η μοναδική στον πλανήτη που της δόθηκε κάτι ανάλογο, μετά το εγκληματικό PSI με το οποίο χάσαμε όλα μας τα διαπραγματευτικά χαρτιά συν την εθνική μας κυριαρχία, ενώ δεθήκαμε χειροπόδαρα ως Έθνος, μετά από την υποθήκευση των πάντων και τη μεταφορά τους στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, μετά από το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων σε εξευτελιστικές τιμές, μετά από τόσο αίμα και από τόσα δάκρυα, δεν ωφελήθηκε ούτε καν η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας μας. Εύλογα βέβαια, αφού μόνο με τις μειώσεις των μισθών και χωρίς επενδύσεις, ήταν αυτονόητο πως θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Ακολουθεί η ομιλία του κ. Β. Βιλιάρδου ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ελληνικής Λύσης στη Βουλή, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, την Κυριακή 21.07.2019.
Κύριε πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εν πρώτοις θα ήθελα να απευθύνω με τη σειρά μου έκκληση σε 20 βουλευτές που χρειάζεται ακόμη η Ελληνική Λύση, για να στηρίξει τη μήνυση των Παμακεδονικών Ενώσεων εναντίον του κυρίου Κοτζιά, για να διερευνηθεί το έγκλημα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Κατάπτυστη όπως την αποκάλεσε ο κ. Βορίδης, ενώ έχει ενδιαφέρον ο χαρακτηρισμός του 70% των Ελλήνων που τάθηκαν εναντίον της συμφωνίας από τον κ. Σκουρλέτη ως ακροδεξιά και πατριδοκάπηλα στοιχεία. Θυμίζω πως ο κ. Κοτζιάς είχε αναφερθεί σε ετερόκλητο όχλο. Όσο για τη συμβουλή που μας έδωσε η κυρία Βούλτεψη, πατριδοκάπηλοι είναι αλήθεια οι σαράντα επιστήμονες που έστειλαν στον πρώην πρωθυπουργό επιστολή για ακύρωση της συμφωνίας;
Στο θέμα μου τώρα, άκουσα χθες με προσοχή αλλά και με μεγάλη έκπληξη τις παροχές του κ. Μητσοτάκη, οι οποίες υπολόγισα πως θα έχουν κόστος αρκετά δις €. Σαν να είχε δηλαδή η Ελλάδα μία εύρωστη οικονομία, χωρίς προβλήματα. Εκτός εάν του άφησε ο κ. Τσίπρας κάποιον θησαυρό που δεν ξόδεψε προεκλογικά όπως τον κατηγορούσε και που δεν μας τον αποκάλυψε.
Πρέπει πάντως να έχει ένα μαγικό ραβδί για να διαθέσει τόσα χρήματα εντός της πολιτικής των μνημονίων που φυσικά δεν τελείωσαν και για να αναπτυχθεί η Ελλάδα, παρά την αναβολή της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων για το 2021.
Εάν αυτό το μαγικό ραβδί είναι η ανάπτυξη μέσω των ξένων επενδύσεων, συνώνυμων με το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2015 και ισοδύναμα μέτρα που θα φτωχοποιήσουν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες, τότε θα μας βρει απέναντι.
Ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος αναφέρθηκε σε ένα γεμάτο δημόσιο ταμείο, με 37 δις €. Η απορία εδώ είναι γιατί τότε είχε υποχρεώσει τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα να καταθέτουν τα πλεονάσματα τους, ύψους περί τα 26 δις € στην Τράπεζα της Ελλάδας;
Γιατί από εκεί να δανειζόταν το κράτος, πληρώνοντας 2,5% επιτόκιο για 15 ημέρες που επιβάρυνε με περισσότερα από 500 εκ. € ετησίως τους φορολογουμένους; Γιατί αφαιρούσε τη ρευστότητα των τραπεζών, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δανείσουν την πραγματική οικονομία;
Στο τέλος, ακούγοντας τον κ. Βαρουφάκη, διαπίστωσα πως δεν έχει αντιγράψει το πρόγραμμα της Ελληνικής Λύσης μόνο η Νέα Δημοκρατία, στα σημεία που ανέφερε ο πρόεδρος της παράταξης μας. Ένα άλλο μέρος του έχει αντιγράψει και ο ίδιος, όσον αφορά την ίδρυση μίας εταιρείας διαχείρισης των κόκκινων δανείων.
Εμείς το έχουμε αναφέρει πολλές φορές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ανακαλύψαμε τον τροχό. Απλά προτείναμε αυτό που έκαναν οι Η.Π.Α. το 1933, όταν αντιμετώπιζαν μία αντίστοιχη κρίση με την Ελλάδα, με πολύ θετικό αποτέλεσμα. Αναρωτιέμαι βέβαια γιατί δεν το έκανε όσο ήταν υπουργός οικονομικών, εάν πράγματι το γνώριζε, αλλά το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό.
Η δική μας τώρα άποψη για την Ελλάδα διαφέρει σημαντικά από αυτήν της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απλούστατα, γνωρίζουμε πως η κατάσταση της είναι τρισχειρότερη, σχετικά με το 2009.
Το δημόσιο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, μαζί με τον ενδοκυβερνητικό δανεισμό δηλαδή, έχει εκτοξευθεί στα 360 δις € σήμερα ή πάνω από το 190% του ΑΕΠ, από 301 δις € το 2009 ή 127% του ΑΕΠ παρά το PSI.
Την ίδια στιγμή, το κόκκινο ιδιωτικό χρέος μαζί με τις επιβαρύνσεις και με τα πρόστιμα του δημοσίου, έχει υπερβεί τα 330 δις € ή το 175% του ΑΕΠ σήμερα, από σχεδόν αμελητέο το 2009.
Επί πλέον, οι τράπεζες έχουν αφελληνιστεί και αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα, ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει διαλυθεί, η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει μηδενιστεί, η ΔΕΗ έχει απαξιωθεί εντελώς αντιμετωπίζοντας θέματα επιβίωσης, έχουν μεταφερθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ τα πάντα ως εγγύηση, έχουν χαθεί όλα σχεδόν τα διαπραγματευτικά μας χαρτιά μαζί με την εθνική μας κυριαρχία, το χρέος συνεχίζει να ανεβαίνει ακάθεκτο και πολλά άλλα.
Θα μπορούσε βέβαια κανείς να με αντικρούσει, ισχυριζόμενος πως τουλάχιστον λύθηκαν δύο βασικά προβλήματα της χώρας μας:
(α) το έλλειμμα του προϋπολογισμού μας που ήταν πλεονασματικός το 2018 κατά +1,1% από -15,1% το 2009, δηλαδή το δημόσιο είχε για πρώτη φορά περισσότερα έσοδα από έξοδα, καθώς επίσης(β) το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας, το οποίο από -12,1% το 2009 έφτασε στο -0,8% το 2015, που σημαίνει πως τα χρήματα που δώσαμε στο εξωτερικό ήταν περίπου ίδια με αυτά που εισπράξαμε από το εξωτερικό.
Εν τούτοις, το μεν πρώτο επιτεύχθηκε με την πλήρη φτωχοποίηση του λαού και με την υπερβολική φορολόγηση του, ενώ το δεύτερο κυρίως με την επιβολή της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, ιδίως της μείωσης των μισθών, στα πλαίσια των μνημονίων.
Η καταστροφική αυτή πολιτική μας αφαίρεσε μαζικά ζήτηση και έκαψε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ταυτόχρονα έδιωξε τα παιδιά μας στο εξωτερικό και μείωσε το ΑΕΠ μας πάνω από 25% δηλαδή περισσότερο από 60 δις €. Την ίδια χρονική περίοδο οι άλλες χώρες της Ευρώπης αναπτύχθηκαν πάνω από 10%, με αποτέλεσμα η απόκλιση της ελληνικής οικονομίας από τις υπόλοιπες να αυξηθεί περισσότερο από 35% σήμερα, σε σχέση με το 2009.
Ακόμα χειρότερα όμως, η όποια ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας κερδήθηκε με το βάναυσο αυτό τρόπο, εις βάρος δηλαδή των μισθών των εργαζομένων, άρχισε να χάνεται από το 2016 και μετά. Έτσι, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας ακολούθησε ξανά ανοδική πορεία, φτάνοντας στο -2,9% του ΑΕΠ το 2018. Επομένως, αρχίσαμε ξανά να δίνουμε περισσότερο συνάλλαγμα στους ξένους από όσο εισπράττουμε, πάνω από 5 δις € ετησίως.
Όσον αφορά το 2019, η τρομακτική άνοδος του εμπορικού μας ελλείμματος στο -16% το πρώτο πεντάμηνο, είναι κάτι περισσότερο από ένας κακός οιωνός για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μας και για το ρυθμό ανάπτυξης, ενώ χωρίς βιώσιμη ανάπτυξη δεν πρόκειται να λύσουμε κανένα μας πρόβλημα.
Αυτό θα επηρεάσει πολλά άλλα οικονομικά μεγέθη της χώρας, όπως το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που ήδη παρουσίασε έλλειμμα 4,8 δις € το πεντάμηνο, αλλά και το ΑΕΠ αφού είναι ένας από τους τέσσερις συντελεστές του.
Μετά από τρία διαδοχικά μνημόνια-δανειακές συμβάσεις λοιπόν, θυμίζοντας πως η Ελλάδα είναι η μοναδική στον πλανήτη που της δόθηκε κάτι ανάλογο, μετά το εγκληματικό PSI με το οποίο χάσαμε όλα μας τα διαπραγματευτικά χαρτιά συν την εθνική μας κυριαρχία, ενώ δεθήκαμε χειροπόδαρα ως Έθνος, μετά από την υποθήκευση των πάντων και τη μεταφορά τους στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, μετά από το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων σε εξευτελιστικές τιμές, μετά από τόσο αίμα και από τόσα δάκρυα, δεν ωφελήθηκε ούτε καν η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας μας. Εύλογα βέβαια, αφού μόνο με τις μειώσεις των μισθών και χωρίς επενδύσεις, ήταν αυτονόητο πως θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Καλώς ή κακώς όμως οι Πολίτες ψήφισαν πρόσφατα εκείνα ακριβώς τα κόμματα που με την πολιτική τους ή με την ανοχή που επέδειξαν απέναντι στους δανειστές της χώρας μας, συνέβαλλαν τα μέγιστα στην παραπάνω καταστροφή. Τα ψήφισαν επειδή δυστυχώς πείσθηκαν πως δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από τα μνημόνια. Μεγάλο λάθος! Για να τα πάρουμε τώρα με την ιστορική σειρά τους τα εξής:
(1) Oι Έλληνες ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΝΑΛ με τη νέα του ονομασία, το οποίο αύξησε το δημόσιο χρέος από το 20% περίπου του ΑΕΠ το 1981 στο 100% δέκα χρόνια αργότερα, στα πλαίσια της οικοδόμησης του πελατειακού κράτους. Το αποτέλεσμα ήταν τότε η εκτόξευση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας στο 25% και η υποχρεωτική της συμφωνία στην είσοδο στην Ευρωζώνη, αφού διαφορετικά τα επιτόκια θα συνέχιζαν την ανοδική τους πορεία και η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε.
Αντί όμως να χρησιμοποιηθούν τα χαμηλά επιτόκια για να μειωθεί το χρέος, οι σπατάλες συνεχίστηκαν, μεταξύ άλλων με τα ολυμπιακά έργα. Θυμίζω εδώ πως το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να διαχειριστεί σωστά ούτε καν τα δικά του οικονομικά και σήμερα χρωστάει πάνω από 250 εκ. €, παρά τις θηριώδεις κρατικές επιχορηγήσεις που λάμβανε.
(2) Οι Έλληνες ψήφισαν τη ΝΔ που το 2009 εκτόξευσε τις δημόσιες δαπάνες στο 33,7% του ΑΕΠ, έναντι εσόδων χαμηλότερων ακόμη και από το 2000, δηλαδή μόλις 20,3%. Αποτέλεσμα το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού που παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο έκανε τότε ότι μπορούσε για να οδηγήσει την Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Η ΝΔ βέβαια ήταν αυτή που προετοίμασε την καταστροφή, αποφασίζοντας ανεύθυνα εκλογές, σε μία εποχή που ολόκληρος ο πλανήτης ήταν βυθισμένος στην κρίση και η ρευστότητα παγκοσμίως είχε στερέψει.
Τέλος, η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ δρομολόγησαν το δεύτερο μνημόνιο και το PSI, κάτι που έχει συμβεί για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία. Είναι περιττό δε να τονίσω πως η μοναδική χρονιά που πήγε καλά η Ελλάδα, πετυχαίνοντας έναν μικρό ρυθμό ανάπτυξης, ήταν το 2014. Η αιτία; Απλούστατα το σταμάτημα της πολιτικής των μνημονίων, όπως αποδεικνύεται από την πολύ μικρή αύξηση των φόρων κατά 1,1% και από την άνοδο των δαπανών κατά 2,1% σύμφωνα με διεθνείς μελέτες.
Σε κάθε περίπτωση, ούτε η ΝΔ δεν κατάφερε να διαχειριστεί σωστά τα οικονομικά της, αφού παρά τις επίσης θηριώδεις κρατικές επιδοτήσεις που υπερέβαιναν στο παρελθόν τα 2,5 εκ. € μηνιαία, χρωστάει σήμερα πάνω από 290 εκ. €.
(3) Οι Έλληνες ψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ που αντέστρεψε αντισυνταγματικά το δημοψήφισμα του 2015, που υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ κατοχυρώνοντας τα δύο προηγούμενα, που ξεπούλησε τις τράπεζες, που μετέφερε τα πάντα στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, που ξεκίνησε τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς των σπιτιών των Πολιτών και που συνέχισε την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο. Το χειρότερο από όλα ήταν όμως πως ο ΣΥΡΙΖΑ έπεισε τους Έλληνες ότι, δεν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες στην πολιτική των μνημονίων, κάτι που φυσικά δεν ισχύει, δολοφονώντας την τελευταία τους ελπίδα.
Για να είμαστε αντικειμενικοί, θα πρέπει να συμπληρώσουμε εδώ πως για τη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα και για την άνοδο του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας και όχι μόνο, φταίει σε μεγάλο βαθμό η πολιτική της Γερμανίας – το μισθολογικό dumping δηλαδή και ο μερκαντιλισμός της.
Δυστυχώς, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ που ήταν προσαρμοσμένη απόλυτα στις ανάγκες της Γερμανίας. Όσο για τον ξαφνικό θάνατο της Ελλάδας το 2010, σε σχέση με τη χρηματοδότηση της, ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι αντιστροφές των ροών κεφαλαίων, από τις οποίες άλλωστε προκλήθηκε και η ασιατική κρίση.
(4) Οι Έλληνες ψήφισαν το ΜΕΡΑ 25, ο επικεφαλής του οποίου ευθύνεται απόλυτα για την υπογραφή της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Επίσης για τη μη επιβολή ελέγχων κεφαλαίων ενόψει της σύγκρουσης με τους πιστωτές, η οποία οδήγησε σε εκροές καταθέσεων της τάξης των 33 δις € και διέλυσε τον τραπεζικό μας τομέα. Το κόστος για όλους εμάς ήταν τα πάνω από 40 δις € που χάθηκαν επιβαρύνοντας το δημόσιο χρέος, τα 17 δις € των αναβαλλομένων φόρων και πολλά άλλα επακόλουθα.
Όλα αυτά αποτελούν μεν πλέον παρελθόν, αλλά έχουν δέσει την Ελλάδα χειροπόδαρα.
Επειδή όμως αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το μέλλον και ειδικά η ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, θα πρέπει πριν από όλα τουλάχιστον μία κυβέρνηση να εκπονήσει ένα δικό της σχέδιο εξόδου της χώρας μας από την παγίδα.
Να λάβει υπ’ όψιν της πως χωρίς τη δραστική μείωση των φόρων έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστικοί με τις γύρω χώρες, ταυτόχρονα με την άνοδο των δημοσίων επενδύσεων και με τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, δεν πρόκειται να έχουμε μέλλον.
Να καταλάβει πως πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε μοντέλο, υιοθετώντας ένα σύγχρονο και αυτό που μας αξίζει. Βασικοί πυλώνες του (α) ο πρωτογενής τομέας με τη μεταποίηση του και με μεθόδους υψηλής τεχνολογίας, (β) ο ποιοτικός τουρισμός που είναι απαράδεκτο να αυξάνονται οι αφίξεις αλλά να μειώνεται η κατά κεφαλήν δαπάνη και (γ) η Ναυτιλία έτσι όπως τη διαχειρίζεται το Ντουμπάι.
Επάνω σε αυτούς τους πυλώνες πρέπει να στηριχθεί η αναβίωση της βιομηχανίας μας, όπου εάν αυξηθεί η συμμετοχή της στο ΑΕΠ κατά μόλις 1%, δημιουργούνται περί τις 200.000 νέες θέσεις εργασίας.
Θέσεις που θα επιτρέψουν στα παιδιά μας να γυρίσουν πίσω, από τις χώρες που τα εξόρισαν οι κυβερνήσεις των μνημονίων, τονίζοντας πως με δαπάνες ενηλικίωσης τους περί τα 200.000 € ανά άτομο, έχουν κοστίσει στην Ελλάδα πάνω από 100 δις € που τα δωρίσαμε στα κράτη υποδοχής τους.
Για τη χρηματοδότηση όλων των παραπάνω οφείλει να ιδρυθεί μία κρατική επενδυτική τράπεζα και μία επενδυτική τράπεζα ειδικά για τη Ναυτιλία, κατά το παράδειγμα της Νοτίου Κορέας.
Κλείνοντας, όλα αυτά πρέπει να δρομολογηθούν ταχύτατα, αφού είναι εξαιρετικά πιθανόν να βυθιστεί ξανά σε ύφεση τόσο η Ευρώπη, όσο και ο υπόλοιπος πλανήτης, με οδυνηρά επακόλουθα για τη χώρα μας εάν μας βρει απροετοίμαστους, όπως είμαστε σήμερα.
Σας ευχαριστώ πολύ. Παραδίδω τα γραφήματα που τεκμηριώνουν τα μεγέθη που ανάφερα στα πρακτικά, τονίζοντας πως οι στατιστικές δεν είναι ποτέ απόλυτα ακριβείς.
analyst
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου