Τὸ μικρὸ παιδάκι ποὺ κρατᾶ τὴν ἀναπνοή του

 

Είναι μεγάλος πειρασμός να ερμηνεύσουμε την αυτοκτονική παράνοια που προσέβαλε τις κοινωνίες της Δύσης, πρόθυμες να κατεδαφίσουν κεκτημένα αιώνων προκειμένου «ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΣΩΘΕΙ», με όρους προμηθεϊκούς. Μια εξέγερση της ανθρωπότητας εναντίον του Θεού επειδή μας στέρησε την αθανασία. Μόνο που αυτή τη φορά η θεομαχία δεν παίρνει τη μορφή της άμεσης αντιπαράθεσης, με τον Τιτάνα να κλέβει το ζωοποιό πυρ από τους Ολύμπιους, αλλά εκδηλώνεται ως παθητική αντίσταση. Μια καθολική απεργία πείνας, ένας συναισθηματικός εκβιασμός του Θεού που εγκαλείται να αναιρέσει τα αποτελέσματα της Πτώσης και να καταργήσει το θάνατο hic et nunc. Αρκετά ανεχθήκαμε αυτό το σκάνδαλο! Το σφράγισμα των εκκλησιών και η πρωτοφανής απαγόρευση τέλεσης ιεροπραξιών σε αυτό το πλαίσιο λαμβάνουν ιδιαίτερη συμβολική βαρύτητα. Υπάρχει ένα ιδιαίτερο γνωστικό χρώμα σε αυτό το κίνημα θεολογικής ανυπακοής· ένας ζηλωτισμός χιλιαστικής υφής που, με τη μια ή την άλλη μορφή, διατρέχει την ιστορία της Δύσης από την αυγή της χριστιανικής εποχής. Όπως οι αλχημιστές του μεσαίωνα, η ανθρωπότητα έχει αναστείλει κάθε άλλη δημιουργική εργασία της προκειμένου να αφοσιωθεί στο Magnum Opus: την ανακάλυψη του ελιξιρίου της ζωής, την λεγόμενη φιλοσοφική λίθο (lapis philosophorum). Η ολοκληρωτική απορρόφηση σε αυτό τον θεουργικό άθλο και η παραμέληση κάθε κοσμικής μέριμνας οδήγησε αρκετούς από αυτούς στην τρέλα και στο θάνατο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν σοβαρά ότι δεν πρέπει να βγούμε από τα σπίτια μας μέχρι να ανακαλυφθεί το εμβόλιο για τον covid, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει παράταση της καραντίνας ως το 2021 ή και παραπέρα. Το δόγμα των «μηδενικών απωλειών» παραπέμπει στην εικόνα του μικρού παιδιού που απειλεί ότι θα κρατήσει την ανάσα του ώσπου να πεθάνει, αν οι γονείς δεν του κάνουν το ένα ή το άλλο χατίρι. Όμως αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να έχει καλό τέλος. Ακόμη κι αν ανακαλυφθεί σχετικά σύντομα το εμβόλιο, η αποφυλάκιση θα είναι προσωρινή και υπό όρους. Αργά ή γρήγορα θα ενσκήψει ένας νέος ιός πιο θανατηφόρος, ή κάποια παρόμοια λαίλαπα, μπροστά στον οποίο ο covid θα μοιάζει ανέκδοτο και η σημερινή «κατάσταση εξαίρεσης» θα μοιάζει με βόλτα στο πάρκο.

Πηγή

Σωστὰ γράφεται σὲ σχόλια (τοῦ ἀναρτήσαντα καὶ ὄχι μόνον) ὅτι «Αν δεν συμφιλιωθούμε με τον θάνατο δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε«. Ὅτι «Το κίνημα εγκλεισμού είναι η φυσική συνέχεια των κινημάτων πολιτικής ορθότητας που βλέπουν παντού hate speech, ρατσισμό, μισογυνισμό, bullying. Το σπίτι είναι το απόλυτο οχυρό safe space για τις χιονονιφάδες που δεν μπορούν να αντέξουν την πραγματικότητα«. Καὶ ὅτι «Ο κόσμος αγαπά σε παθολογικό βαθμό την ζωή του .Φυσικά όλοι την αγαπουμε, κάνεις δεν θέλει να πεθάνει αλλά παλαιότερα πολύ περισσότερος κόσμος συνειδητοποιούσε και δεχόταν ότι το νήμα της ζωής μπορούσε να κοπεί και πρόωρα από κάποιο «απρόοπτο» γεγονός. Τώρα όχι. Θυμάμαι μια φορά ήμουν σε κάτι εξωτερικά ιατρεία και σε κάποια στιγμή άκουσα γοερους κλαθμους και οδυρμους από τον δρόμο,από μια κηδεία που περνούσε. Οι θρηνοι θύμιζαν κηδεία ηγέτη της Β.Κορεας.Ρωτησα,τους νοσοκομους ποιος ο θανων/θανουσα και μου απάντησαν ότι επρόκειτο για μια γυναίκα 98 ετών. Οταν παρατήρησα ότι σε μια τέτοια ηλ7κια κάποιος πρέπει να λαμβάνει υπόψη του το ενδεχόμενο του θανάτου, οι αντιδράσεις ήταν εχθρικοτατες.«

Δὲν εἶναι κάποια ἀδιαφορία μας γιὰ τὸ θάνατο ἢ κάποιος ὑπερτονισμὸς τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν (τὶς ὁποῖες ἄλλωστε δὲν εἶχαν σὲ μεγάλη ὑπόληψη ὅσοι παλιὰ ὑποστήριζαν ἀνελεύθερα καθεστῶτα), εἶναι ἡ ἐκθήλυνσή τους (δὲν μ’ ἀρέσει ἡ λέξη ἀλλὰ μοῦ ἦρθε πρόχειρη) αὐτὸ ποὺ τοὺς κάνει νὰ τρομάζουν. Μιὰ τὰ 75 χρόνια μετὰ τὸ 1945 χωρὶς πόλεμο, μιὰ ἡ τεχνολογία ποὺ τοὺς ὑπόσχεται τὰ θαύματα, ὅλα αὐτὰ κάνουν νὰ κατηγοροῦνται ὡς ἀνεύθυνοι ὅσοι δὲν υἱοθέτησαν ποτὲ τὴν ἀντίληψη ζωῆς τῶν 70 τελευταίων ἐτῶν.

Ἐπιμένουμε σὲ παλιούς (ὄχι λανθασμένους ὅμως) τρόπους ἀνθρώπινης συμπεριφορᾶς, μὲ βάση τοὺς ὁποίους ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον ἐκφραζόταν διαφορετικά, καὶ ἡ ὑπαρκτή, προσωπικὴ ἰδιοτέλεια δὲν σήμαινε νὰ κλειδαμπαρώσω ὅλον τὸν πλανήτη γιὰ χάρη μου, γιὰ νὰ μὴν πεθάνω στὰ 50 (ἔχοντας ἤδη ὑποκείμενο νόσημα) ἢ τὰ 70, οὔτε εἶχε θεοποιηθεῖ ἡ Ἐπιστήμη, ποὺ φυσικὰ θὰ ἀποδειχθεῖ ἀνίσχυρη μπροστὰ στὰ μελλοντικὰ ἀλλεπάλληλα-ἀσταμάτητα ἐργαστηριακὰ προϊόντα-τέρατα. Μετρῆστε πόσοι ἀπὸ τοὺς «Δὲν ἀγαπᾶς τὸν Ἄλλον, γι’ αὐτὸ δὲν μένεις σπίτι» προσφέρουν ἐθελοντικὴ βοήθεια σὲ καραντινιασμένους καὶ ἡλικιωμένους ποὺ μένουν σπίτι, γιὰ νὰ συγκρίνετε τὴν παλιὰ καὶ τὴ νέα ἀντίληψη γιὰ τὴν ἀγάπη, καὶ τὰ ξαναλέμε.

Τὰ χιλιοειπωμένα περὶ καραντίνας δὲν τὰ ἐπαναλαμβάνω. Ἡ καραντίνα εἶναι ὁ φερετζὲς τοῦ «εὐθυνάκια», ποὺ καταπίνει ἀμάσητη τὴν νεοφιλελεύθερη κατάργηση τῆς δημόσιας ὑγείας καὶ τῆς ἀδυναμίας μαζικῶν ἐλέγχων

chronographiae

Περγάμου Ζηζιούλας γιὰ κορωνοϊό

Ἀφοῦ στὴν Ὀρθοδοξία δὲν ἔχουμε Πάπα γιὰ νὰ ἀποφασίζει, καὶ τὰ ζητήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τοὺς πιστούς ἀποφασίζονται δημοκρατικὰ στὴν Ἐκκλησία τ.Ἑ. , μπορεῖ νὰ μιλήσει καὶ ἕνας κληρικὸς χωρὶς φόβο.

Πηγή

Αρκεί ο τοπικός Επίσκοπος ή ο ιερέας να επιτρέψει μια εναλλακτική παρουσία ούτως ώστε να μην προσέρχονται πάντοτε οι ίδιοι ενορίτες. Αυτήν την εβδομάδα θα υπάρχουν τρεις ή τέσσερεις πιστοί, την επόμενη εβδομάδα θα είναι τρεις ή τέσσερεις άλλοι. […]

θα μπορούσαν να έχουν βρει μια άλλη λύση κατά την οποία η Λειτουργία θα μπορούσε να τελείται με την μικρή συμμετοχή λαϊκών. Επέλεξαν αυτή την λύση, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν η καλύτερη. Η απόφαση να μην παρίσταται κανείς στην Λειτουργία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. […]

Δεν συμφωνώ με το να διαθέτουμε αναλώσιμα κουτάλια (μιας χρήσης) για κάθε άνθρωπο. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι καλό. […]

Προσωπικά, θα μου άρεσε και θα επιθυμούσα οι πιστοί να μην έχουν φόβο (από την Θεία Κοινωνία). Θεωρώ ότι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι η λήψη του φαρμάκου για την αθανασία και δεν θεωρώ ότι είναι επικίνδυνο. Προσωπικά, δεν θα με ενοχλούσε να μεταλάμβανα από ένα δισκοπότηρο κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας, ή, ακόμη και να χρησιμοποιούσα μια κοινή λαβίδα. Ωστόσο, εφόσον υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, είναι ἀσθενείς τῇ πίστει, πρέπει να αποφεύγουμε να τους σκανδαλίζουμε. Η Εκκλησία πρέπει να βρεί μια λύση και για αυτούς, να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους, προκειμένου να αποφύγει τις κατηγορίες ότι εμείς οι Χριστιανοί μεταδίδουμε λοιμώξεις ή ασθένειες.

ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ: Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΟΥΜΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ; ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ  ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΩΧΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΘΑΝΑΤΗ; 

Ή ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ; ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ.

Αμέθυστος