ΠΕΡΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

      Είναι το μεγάλο μυστήριο της ανθρώπινης ζωής που ακουμπά καίρια την πνευματικότητα του ανθρώπου! Την αναζήτηση περιεχομένου ονομάζουν οι σημερινοί διανοούμενοι "ύπαρξη". Την εύρεση περιεχομένου ονομάζουν "προσωπικότητα"! Από το άλλο μέρος ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα το οποίο μπορεί να ζήσει και χωρίς περιεχόμενο. Σαν μάζα, σαν καταναλωτική μονάδα, σαν οπαδός, σαν όχλος. Απρόσωπα! Το ομαδικό πνεύμα, το οποίο καταγγέλεται σήμερα από τις προσωπικότητες της κοινωνίας, είναι πνεύμα δηλ. διαφοροποιείται από την απρόσωπη ζωή στο μέτρο που πιστεύει πως ο τρόπος ζωής του είναι ο καλύτερος δυνατός. Είναι μία σύνθεση όλων των δεδομένων πού προσφέρονται γιά την επιβίωση σε κάθε τόπο, η καλύτερη δυνατή οργάνωσή τους για πάντα (για "όλο" τον χρόνο). Αυτός είναι ένας πρωτόγονος πολιτισμός. Σε διαμάχη μαζί του βρίσκεται ο σύγχρονος πολιτισμός. Περιέχει την καλύτερη δυνατή οργάνωση των δεδομένων που υπάρχουν σε κάθε εποχή για τους πάντες (για "όλο" τον χώρο). Οι δύο αυτοί πολιτισμοί αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Της οικονομίας, της κοινωνιολογίας, της ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Η μία όψη καλλιεργεί το παρελθόν, σαν παράδοση, την αθανασία, η άλλη όψη καλλιεργεί το ΜΕΛΛΟΝ, την αιωνιότητα. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τις δύο αυτές όψεις του ιδίου νομίσματος: "Αναζητώντας και καταναλώνοντας τον χαμένο χρόνο".

     Εικονίζεται στα Ευαγγέλια η μία όψη με τον άσωτο υϊό και η άλλη όψη με τον πρεσβύτερο, στην γνωστή παραβολή του ασώτου. Καταναλώνουμε δηλαδή τον πεπερασμένο μας χρόνο στη μία εκδοχή, πορευόμαστε προς τον θάνατο, συντηρούμε τον πεπερασμένο μας ΧΩΡΟ, στην άλλη εκδοχή ποθώντας να τον καταναλώσουμε, ποθώντας τον θάνατο. Απελευθερωνόμαστε στην μία εκδοχή, περιμένουμε να μας ελευθερώσει ο θάνατος στην άλλη. Εκούσια και στις δύο εκδοχές.

      Ανάμεσα σ' αυτούς τους πρωτόγονους πολιτισμούς ξεπήδησε ένας ανώτερος πολιτισμός. Ο Ελληνικός. Περιείχε ένα χαρακτηριστικό άγνωστο σε κάθε πρωτόγονο πολιτισμό, δηλ. πολιτισμό χωρίς περιεχόμενο. ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. Ο πρώτος και τελευταίος πολιτισμός ο οποίος ανακάλυψε το περιεχόμενο. Με την φιλοσοφία ο δρόμος της επιστροφής, σαν ΠΑΙΔΕΙΑ, τελειοποιήθηκε και παρεδόθη στα έθνη. Ολοκλήρωσε την επιστήμη, ανακάλυψη και αυτή του πολιτισμού αυτού. Ο Αρχιμήδης, ο μεγαλύτερος επιστήμων όλων των εποχών είχε πεί: Δος μου πού να πατήσω και τη Γή θα μετακινήσω. Οι φιλόσοφοι ανακάλυψαν αυτό το "πού" και μετακίνησαν τη Γη, την μεταμόρφωσαν. ΤΟΝ ΝΟΥ. Το περιεχόμενο του ανθρώπου.

     Αυτός ο πολιτισμός ο οποίος μετακίνησε τη Γη (τον πρωτόγονο πολιτισμό) και την μεταμόρφωσε σε τόπο υπερουράνιο προσελήφθη και ανακαινίσθηκε από το Ευαγγέλιο και έγινε το όχημα της αληθινής επιστροφής του ανθρώπου στον Δημιουργό του και η οδός της σωτηρίας του. Αυτή η καινούρια ζωή ονομάζεται Εκκλησία. Βάλλεται η αλήθεια της και από το ομαδικό πνεύμα (τον κληρικαλισμό) και απο την Ιστορία (τον εκσυγχρονισμό και την παγκοσμιοποίηση). Ο πρωτόγονος πολιτισμός και στις δύο εκδοχές του ήδη από την αυγή του Ελληνικού πνεύματος είχε βιωθεί σαν πτώση. Η ζωή χωρίς περιεχόμενο απεκαλύφθη από την Εκκλησία σαν ζωή κυριαρχημένη από τα πάθη της ψυχής. Σαν παθητική! Ο Ελληνικός λόγος μπολιάστηκε μέ τον Λόγο του Θεού και έδωσε σαν καρπό την Εκκλησία. Σήμερα αγνοούμε τη διαφορά και διάκριση της ποιότητος από τον Θάνατο. Έστω και αν η ποιότης χωρίς τον Κύριο παλεύει και χάνει από τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια. Σήμερα κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και τη συνείδησή μας σχετικά με το περιεχόμενο της ζωής μας. Σαν περιεχόμενο επιλέγουμε από την ήδη υπάρχουσα "ύλη", πραγματικότητα. Οι συνθετικές ιδεολογίες μας κρύβουν την πτώση. Το μοντέρνο δύσκολα φανερώνει την έλλειψη περιεχομένου. Είναι ντυμένο με την ανθρώπινη δόξα. Σαν top-model, το σημερινό μέτρο κάθε μας επιθυμίας.

     Σημερινά παραδείγματα κενολογίας, δηλ. έλλειψης περιεχομένου έχουμε τα κείμενα των οικουμενιστών "θεολόγων" ή κληρικών, όπως του Μητροπολίτου Ιωαννουπόλεως κ. Σεραφείμ που ανερτήθη στο amen.gr, όπως του πανελλήνιου θεολογικού συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ-για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» που βρίσκεται στο blog: Εθελουσία Λήθη, ή το κείμενο του Κώστα Νούση το οποίο βρισκεται στην Ιδιωτική οδό, αρχετυπικό παράδειγμα κειμένου χωρίς κανένα περιεχόμενο. Προφήτης αυτών των αναζητητών και καταναλωτών του χαμένου μας χρόνου είναι ο κ.Ζηζιούλας, θεολόγος της Ιστορίας.

     Ένα πράγμα που πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως στην ιστορική εργασία του κ. Ζηζιούλα «Ελληνισμός και Χριστιανισμός – η συνάντηση των δύο κόσμων», είναι η αναβάθμιση των Εβραίων στην καταγωγή του Χριστιανισμού. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ μας πως ο Κύριος (η Κεφαλή του Χριστιανισμού) κατάγεται από τους προφήτες, τους Αγίους Του.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά τον Ιανουάριο του 2010. 

    Αμέθυστος