Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

ΜΑΖΙΚΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ, ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ;

Για τη μεγαλύτερη ομάδα του πληθυσμού το βασικό κριτήριο του εμβολιασμού ή μη, είναι η εμπιστοσύνη στο κράτος και στο σύστημα υγείας – όπου η εμπιστοσύνη δεν προκύπτει τυχαία, αλλά είναι το αποτέλεσμα της διαφάνειας, της φιλικότητας στο διάλογο, της πειστικής αιτιολόγησης και, κυρίως, της ποιότητας της γενικότερης διαχείρισης του κράτους εκ μέρους της κυβέρνησης. Εν προκειμένω, τόσο η επιστήμη, όσο και η πολιτική πρέπει να εξηγήσουν πώς προέκυψαν τα λάθη, όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας, τους τελευταίους μήνες – γιατί δηλαδή υπήρξαν οι αντικρουόμενες αποφάσεις όσον αφορά τις μάσκες, όπως στην αρχή πως δεν είναι απαραίτητες, γιατί ο πρωθυπουργός ισχυρίσθηκε στη Βουλή πως υπάρχουν μελέτες σχετικά με το ότι η πανδημία δεν μεταδίδεται από τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας χωρίς να καταθέσει καμία, γιατί υποτιμήθηκε το δεύτερο κύμα του Οκτωβρίου παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, γιατί άνοιξαν τα σύνορα με λάθος λογισμικό και χωρίς τεστ κοκ. Προφανώς υπάρχουν κατανοητές και ανθρώπινες εξηγήσεις για τα παραπάνω λάθη, οι οποίες όμως πρέπει να δοθούν – αφού διαφορετικά δημιουργείται η εντύπωση της συγκάλυψης που μειώνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων σε μακροπρόθεσμη βάση. Ολοκληρώνοντας, εάν το ποσοστό αυτών που θα εμβολιασθούν παραμείνει χαμηλό, ο μαζικός εμβολιασμός δεν θα έχει επιτυχία αφού προϋποθέτει 70% – ενώ εάν επιχειρηθεί η παραπλάνηση του πληθυσμού ή ο καταναγκασμός του, άμεσα ή έμμεσα, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής, ειδικά σε θέματα που αφορούν την υγεία του – ενώ η σωστή επιλογή προϋποθέτει την αντικειμενική και ενδελεχή ενημέρωση του.    

.Βασίλης Βιλιάρδος

Ανάλυση

Όπως το 2020 ήταν το έτος της πανδημίας Κορώνα, όπου τα πάντα περιστρέφονταν γύρω της, έτσι το 2021 θα είναι το έτος του εμβολιασμού κατά του ιού – με εκστρατείες ενημέρωσης του πληθυσμού και με μαζικές «επιχειρήσεις», για τις οποίες η κάθε χώρα έχει υιοθετήσει ένα συνθηματικό όνομα (Επιχείρηση Ελευθερία η Ελλάδα). Το πιθανότερο δε, είναι να ξεπεράσουν οι συζητήσεις για το εμβόλιο, τις προηγούμενες για την πανδημία – σε σοβαρότητα, σε ένταση και σε συγκρούσεις.

Το κυριότερο όμως κατά πολλούς είναι το ότι, η συζήτηση για τον εμβολιασμό θα αναδειχθεί σε θέμα ζωής και θανάτου – αφού εάν κλιμακωθεί η πανδημία, με ένα τρίτο και χειρότερο κύμα, τότε ο μαζικός εμβολιασμός θα είναι η μοναδική δυνατότητα ανάσχεσης της: το πιο σημαντικό κλειδί για τη διακοπή της. Ο στόχος του δεν είναι άλλος από το να εξασφαλισθεί η ασυλία ή ανοσία αγέλης – μέσω της οποίας περιορίζεται η πανδημία, επειδή ο ιός δεν βρίσκει πλέον αρκετά άτομα για να μολύνει.

Σύμφωνα τώρα με τους επιστήμονες, κάτι τέτοιο προϋποθέτει τον εμβολιασμό του 70% τουλάχιστον του πληθυσμού μίας χώρας (πηγή) – οπότε η απόφαση κάποιου να μην εμβολιασθεί, επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία και όχι μόνο τον ίδιο. Πώς πείθει όμως κανείς όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, εάν δεν θέλει να το επιβάλει με αυταρχικές μεθόδους; Όχι βέβαια υποχρεώνοντας τους αφού απαγορεύεται από το Σύνταγμα, αλλά με έμμεσο τρόπο, όπως με την απειλή απαγορεύσεων; Για παράδειγμα, να μην επιτρέπει το κράτος στους μη εμβολιασμένους να επισκέπτονται καταστήματα, να εργάζονται κοκ; Ακόμη όμως και τότε, με ποιόν τρόπο θα διαπιστώνει το μη εμβολιασμό; (ανάλυση).

Εκτός αυτών των ερωτημάτων βέβαια, υπάρχουν πολλά άλλα που έχουν σχέση με το ίδιο το εμβόλιο, αφού πρόκειται για κάτι εντελώς καινούργιο που δεν έχει καν δοκιμασθεί (ανάλυση) – γνωρίζοντας πως η δοκιμή του απαιτεί το λιγότερο τρία χρόνια. Ακριβώς για το λόγο αυτό, οι φαρμακευτικές εταιρίες που το παράγουν, απαιτούν τη νομική εξασφάλιση τους από τα κράτη, όσον αφορά τις ενδεχόμενες αγωγές αποζημίωσης εναντίον τους – πόσο μάλλον όταν έχουν στην ουσία υποχρεωθεί να το κυκλοφορήσουν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, σε ένα περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού μεταξύ τους.

Περαιτέρω, οι απαντήσεις που δίνονται από τις Αρχές είναι εντελώς ασαφείς – όπως από την πρόεδρο της εθνικής επιτροπής εμβολιασμών, η οποία είπε πως δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για την ανοσία, σε ερώτηση σχετικά με το εάν θα πρέπει να εμβολιασθούν ακόμη και όσοι νόσησαν (αφού θεωρητικά θα πρέπει να έχουν ανοσία). Όσον αφορά δε την ηλικία, απάντησε πως θα εμβολιασθούν μόνο οι άνω των 18 ετών – ενώ για το θέμα του «διαβατηρίου εμβολιασμού», είπε πως είναι θέμα της πολιτικής της κάθε φαρμακευτικής εταιρείας και δεν μπορεί να επέμβει το κράτος! Αν είναι δυνατόν να δίνονται τέτοιες απαντήσεις!

Στην Ελλάδα πάντως θα έλθουν εμβόλια της Pfizer, της Moderna (ανάλυση) και της Astra Zeneca – όπου όμως, κατά την κυβέρνηση, δεν θα μπορεί να επιλέξει κανείς με ποιο θα εμβολιασθεί. Εκτός αυτού, η κυβέρνηση ισχυρίσθηκε πως το εμβόλιο δεν υπεισέρχεται στο ανθρώπινο γονίδιο και οδηγείται στο κυτταρόπλασμα – όχι στον πυρήνα του κυττάρου. Της Astra Zeneca όμως έχει παραχθεί με βάση τους ανθρώπινους αδενοϊούς (πηγή) – είναι συμβατικού τύπου εμβόλιο δηλαδή, όπως το ρωσικό, ενώ των δύο άλλων σύγχρονου γενετικού.

Κάτω από τις παραπάνω προϋποθέσεις, είναι ασφαλώς δύσκολο να πεισθεί κανείς όσον αφορά το μαζικό εμβολιασμό – πόσο μάλλον να πείσει, όταν δεν έχει σαφή εικόνα και τόσες πολλές αμφιβολίες. Το γεγονός αυτό φαίνεται ακόμη και στη Γερμανία, όπου μία καθηγήτρια επικοινωνίας Υγείας διεξάγει έρευνα (Covid 19 Snapshot Monitoring) σχετικά με τη γνώση, με την αντίληψη του κινδύνου, με την προστατευτική συμπεριφορά και με την εμπιστοσύνη που σχετίζεται με την πανδημία της Κορώνα.

Με βάση αυτήν την έρευνα, στις 8 Δεκεμβρίου του 2020 η πρόθεση εμβολιασμού των Γερμανών μειώθηκε για πρώτη φορά κάτω από το 50% – όταν στα μέσα Απριλίου ήταν στο 80%. Το γεγονός αυτό σημαίνει κατά την ίδια πως «ακόμη και με ένα απολύτως αποτελεσματικό εμβόλιο, η τρέχουσα προθυμία εμβολιασμού των Γερμανών δεν θα ήταν αρκετή για να σταματήσει την εξάπλωση του ιού» (πηγή). Σημαίνει όμως επίσης πως οι πληροφορίες που επηρεάζουν την κοινή γνώμη, έχουν αυξήσει γεωμετρικά τους αρνητές του συγκεκριμένου εμβολίου – σε πλειοψηφικό ποσοστό στη Γερμανία. Το να ισχυρισθεί τώρα κανείς πως πάνω από το 50% των Γερμανών Πολιτών είναι γραφικοί ή οπαδοί θεωριών συνωμοσίας, δεν είναι αντικειμενικό.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου με βάση μία πρόσφατη δημοσκόπηση (πηγή), μόλις το 43% είναι θετικοί για το εμβόλιο (πηγή) – με την προέλευση τους, όσον αφορά τα πολιτικά κόμματα, να φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί. Υπάρχουν δε αρκετές άλλες, με μία από αυτές να διχάζει επίσης τους Έλληνες – αφού το 41% απαντάει πως δεν θα κάνει εμβόλιο και το 51% ότι θα κάνει (πηγή). Προφανώς ούτε εδώ μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τους αρνητές ως γραφικούς – πόσο μάλλον να επιχειρήσει να τους ταυτοποιήσει κομματικά, επειδή το εμβόλιο θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα το 2021.

Συνεχίζοντας, για τη μεγαλύτερη ομάδα του πληθυσμού το βασικό κριτήριο του εμβολιασμού ή μη, είναι η εμπιστοσύνη στο κράτος και στο σύστημα υγείας – όπου η εμπιστοσύνη δεν προκύπτει τυχαία, αλλά είναι το αποτέλεσμα της διαφάνειας, της φιλικότητας στο διάλογο, της πειστικής αιτιολόγησης και, κυρίως, της ποιότητας της γενικότερης διαχείρισης του κράτους εκ μέρους της κυβέρνησης που στην Ελλάδα είναι η χειρότερη δυνατή με κριτήριο τον προϋπολογισμό.

Εν προκειμένω, τόσο η επιστήμη, όσο και η πολιτική, πρέπει να εξηγήσουν τουλάχιστον πώς προέκυψαν τα λάθη, όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας, τους τελευταίους μήνες – γιατί δηλαδή υπήρξαν οι αντικρουόμενες αποφάσεις, για παράδειγμα όσον αφορά τις μάσκες, όπως στην αρχή πως δεν είναι απαραίτητες, γιατί ο πρωθυπουργός ισχυρίσθηκε στη Βουλή πως υπάρχουν μελέτες σχετικά με το ότι η πανδημία δεν μεταδίδεται από τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας χωρίς να καταθέσει καμία, γιατί υποτιμήθηκε το δεύτερο κύμα του Οκτωβρίου παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, γιατί άνοιξαν τα σύνορα με λάθος λογισμικό και χωρίς τεστ κοκ.

Προφανώς υπάρχουν κατανοητές και ανθρώπινες εξηγήσεις για τα παραπάνω λάθη, οι οποίες όμως πρέπει να δοθούν – αφού διαφορετικά δημιουργείται η εντύπωση της συγκάλυψης που μειώνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων σταδιακά, σε μακροπρόθεσμη βάση. Κάτι τέτοιο συμβαίνει επίσης, όταν ο υπουργός υγείας καταθέτει ένα σχέδιο νόμου για τη διεξαγωγή μίας εκστρατείας με στόχο την ενημέρωση του πληθυσμού, «δραπετεύοντας» αμέσως μετά από τη Βουλή για να αποφύγει τις ενοχλητικές ερωτήσεις – ενώ δεν δρομολογεί καμία επιτροπή ενημέρωσης των βουλευτών που είναι λογικό ότι για να πείσουν, πρέπει πρώτα να πεισθούν οι ίδιοι.

Η γερμανική μελέτη πάντως απέδειξε πως ο πληθυσμός της χώρας έχει μεγάλη ανάγκη από την παροχή πληροφοριών, κυρίως σε σχέση με τις παρενέργειες του εμβολιασμού – από επιστήμονες όμως και όχι από πολιτικούς, αφού οι τελευταίοι δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης των Πολιτών.

Αρκετοί Γερμανοί δε έχουν την εντύπωση πως οι ανησυχίες τους σχετικά με τον εμβολιασμό δεν λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν από την Πολιτεία – ενώ οι ερωτήσεις τους χαρακτηρίζονται γραφικές και ανόητες (Covidiot). Κάθε άτομο βέβαια με πολιτική επιρροή ή κάθε ΜΜΕ έχουν «τοξική επίδραση» στην κοινωνία, όσον αφορά τις αρνητικές δημόσιες δηλώσεις και αναφορές τους – κάτι για το οποίο όμως δεν μπορεί να κατηγορηθεί κανένας, εάν παραμένουν αναπάντητες οι απορίες του και δεν καταρρίπτονται τα επιχειρήματα του.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, εάν το ποσοστό αυτών που θα εμβολιασθούν παραμείνει τόσο χαμηλό, ο μαζικός εμβολιασμός δεν θα έχει επιτυχία αφού προϋποθέτει 70% – ενώ εάν επιχειρηθεί η παραπλάνηση του πληθυσμού ή ο καταναγκασμός του, άμεσα ή έμμεσα, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής, ειδικά σε θέματα που αφορούν την υγεία του – ενώ η σωστή επιλογή προϋποθέτει την αντικειμενική και ενδελεχή ενημέρωση του.

Αυτό που πάντως πρέπει να αποφευχθεί είναι η προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης των πληθυσμιακών ομάδων που τάσσονται υπέρ ή κατά του εμβολίου – κάτι που όμως πιστεύουμε πως δυστυχώς θα συμβεί, ενώ θα καθορίσει το δημόσιο πολιτικό διάλογο τουλάχιστον στο πρώτο εξάμηνο του 2021. Εάν παρ’ ελπίδα επαληθευθούμε, τα αποτελέσματα για τη χώρα μας που βιώνει τα τελευταία δέκα χρόνια μία μοναδική στα ιστορικά χρονικά οικονομική κρίση, με αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων της και των εγχωρίων απάτριδων ελίτ που στην ουσία τις διορίζουν, θα είναι εξαιρετικά αρνητικά.

Τέλος, θα θέλαμε να τονίσουμε ακόμη μία φορά πως είμαστε εναντίον της υποχρεωτικότητας, άμεσης ή έμμεσης, του εμβολιασμού – όπως είμαστε εναντίον κάθε είδους ολοκληρωτισμού, ο οποίος έχει πάντοτε καταστροφικά αποτελέσματα στις χώρες που εφαρμόζεται. Θέλουμε επίσης να ευχηθούμε Καλά Χριστούγεννα σε όλους – ελπίζοντας να τηρήσουμε όλοι εκούσια τα μέτρα ασφαλείας που προτείνουν οι επιστήμονες και ειδικά τις αποστάσεις μεταξύ μας.


Μαζικός εμβολιασμός, ζήτημα ζωής και θανάτου; – The Analyst

Δεν υπάρχουν σχόλια: