Η σύμβαση είναι τόσο μονόπλευρη υπέρ της εταιρίας και σε τέτοιο βαθμό αποικιοκρατική, που προκαλεί αηδία σε όποιον τη διαβάζει, προφανώς επίσης στο υπουργείο – οπότε επανερχόμαστε αναγκαστικά στο βασικό μας ερώτημα: Γιατί την υπογράφει η κυβέρνηση; Ποιος την εξαναγκάζει; Ο Καναδάς ή η Τρόικα; Γιατί κάνει το ίδιο λάθος με τον κ. Τσίπρα το 2015, όπου μετά τις πιέσεις που του ασκήθηκαν στη γνωστή συνεδρίαση των 17 ωρών, έσκυψε υποτακτικά το κεφάλι, αντί να απευθυνθεί δημόσια στους Έλληνες και να τους ενημερώσει για τους εκβιασμούς, αφήνοντας τους ίδιους να αποφασίσουν; Που με τη στάση του δολοφόνησε στην κυριολεξία την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, ενώ θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα, εάν συμπεριφερόταν με την υπευθυνότητα που οφείλει να έχει ο κάθε πρωθυπουργός;
Κοινοβουλευτική Εργασία
Η κυβέρνηση καταθέτει με συνοπτικές διαδικασίες μια σύμβαση για ένα σκανδαλώδες θέμα – για την Eldorado Gold που έχει απασχολήσει αρκετά
(α) με την περιβαλλοντική καταστροφή και με την επιβάρυνση της λοιπής οικονομικής δραστηριότητας,
(β) με τη φοροαποφυγή της μέσω κυρίως της εντιμότατης εταίρου μας, της Ολλανδίας που θεωρείται ως η βασίλισσα της νόμιμης φοροδιαφυγής στην ΕΕ και με το περιορισμένο οικονομικό της αποτύπωμα, καθώς επίσης
(γ) με τη γενικότερα αλαζονική της συμπεριφορά – ενώ είχε δυναμιτίσει την κοινή γνώμη με πορείες προσωπικού στο Αθήνα και με μία δυναμική καταστολή στη Χαλκιδική.
Αλήθεια πόσο καλύτερη απόδειξη για όλα αυτά το ότι δραστηριοποιείται μέσω μιας μονοπρόσωπης εταιρίας, όπως αναφέρεται στην σύμβαση που έρχεται στη Βουλή;
Ξεκινώντας από την περιβαλλοντική καταστροφή, αναφερόμαστε καταρχήν σε αυτήν που είναι οπτικά αδιαμφισβήτητη – στην οποία έχει αναφερθεί η κυρία Μπακογιάννη το 2012, ως πρόεδρος του κόμματος «Δημοκρατική Συμμαχία», όπου σε ανακοίνωση της έλεγε τα εξής:
«Η ΔΗ.ΣΥΜ. διαφωνεί με την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη θέση Σκουριές όρος Κάκκαβος, όπου θα εφαρμοστεί η μέθοδος της επιφανειακής εξόρυξης, με συνέπεια το παρθένο δάσος της περιοχής – το οποίο αποτελεί συνέχεια δασικής ζώνης, ενταγμένης στο πρόγραμμα NATURA – να υποστεί ανυπολόγιστη καταστροφή, κυρίως λόγω της εκτεταμένης αποψίλωσης».
Αναφερόταν επίσης στη δευτερογενή αλλά εργαστηριακά εντοπίσιμη μόλυνση, γράφοντας όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) τα εξής:
«Τεράστια σύννεφα σκόνης από τη συχνή χρήση εκρηκτικών, των οποίων ο θόρυβος θα επηρεάσει την πανίδα, θα καταδικάσουν σε ασφυξία μεγάλο τμήμα του δάσους, επιβαρύνοντας και την ατμόσφαιρα των γειτνιαζόντων αστικών περιοχών – ενώ πολλά εκατομμύρια τόνοι στείρων υλικών θα γομώσουν δύο μεγάλες χαράδρες καλυμμένες από αιωνόβια δέντρα, αποστερώντας το βουνό από τη φυσική διέξοδο των χειμάρρων, με απρόβλεπτες συνέπειες».
Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες τέτοιες αναφορές – ενώ για τις εκπομπές σωματιδίων έχουν υπάρξει παρεμβάσεις από το ΑΠΘ, ειδικά όσον αφορά τη μέθοδο μεταλλουργίας «ακαριαία σύντηξη» (flash smelting) στο εργοστάσιο επεξεργασίας που αφήνεται εδώ να εννοηθεί πως μπορεί να αλλάξει.
Εκτός αυτού υπάρχουν προειδοποιήσεις από καθηγητές του ΑΠΘ για τα βαρέα μέταλλα στις Σκουριές, όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) – ενώ σύμφωνα με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων στης Ελληνικός Χρυσός, στα εδάφη των μεταλλείων στις Σκουριές υπάρχει υδράργυρος σε ποσότητες που κυμαίνονται από 1mg/Kg έως 18 mg/Kg που δεν είναι δυνατόν να θεωρεί η κυβέρνηση ότι είναι ακίνδυνες.
Δεν θα επεκταθούμε περισσότερο στο θέμα, αφού είναι ξεκάθαρη η περιβαλλοντική καταστροφή, με σημαντικές επιπτώσεις στον τουρισμό και στη γεωργία – σημειώνοντας μόνο τον τραυματισμό του δάσους που ευρίσκεται σε περιοχή NATURA, για την οποία πρόσφατα το υπουργείο ανάπτυξης κατέθεσε νόμο, το άρθρο 219 στις δημόσιες συμβάσεις, δήθεν για ήπιες παρεμβάσεις, καταθέτοντας στα (πρακτικά) τους αντίστοιχους χάρτες.
Είναι πάντως σίγουρα εντυπωσιακό το ότι, η δήθεν πράσινη κυβέρνηση και η δήθεν πράσινη ΕΕ που σταματούν τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ, προφανώς για να στηριχθούν οι κυρίως γερμανικής παραγωγής ΑΠΕ, δεν φαίνεται να ενοχλούνται – τεκμηριώνοντας την απίστευτη υποκρισία τους.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως η εξαγορά των μεταλλείων χρυσού Χαλκιδικής από την Eldorado, διενεργήθηκε με συναλλαγή εκτός της χώρας – δρομολογήθηκε δε ως εξής:
(α) Η εισηγημένη στον Καναδά European Goldfields, αγόρασε στα τέλη του 2003 την «Ελληνικός Χρυσός» του κ. Μπόμπολα έναντι 350 εκ. €. H αποτίμηση των μεταλλείων το 2004 ήταν 500 εκ. $ ή 411 εκ. €. Υποστηρίχθηκε τότε πως η αποτίμηση αφορούσε την εταιρία και όχι τα κοιτάσματα – κάτι που όμως δεν εξηγείται, αφού εκείνη την εποχή δεν λειτουργούσαν τα μεταλλεία.
(β) Είχε προηγηθεί η εξαγορά των μεταλλείων από την Ελληνικός Χρυσός το 2003 – τα οποία είχαν επιστρέψει στο Δημόσιο, μετά από την χρεωκοπία της TVX Hellas που τα διαχειρίζονταν και η οποία προκλήθηκε από την ανάκληση της άδειας το 2003 μετά από απόφαση του ΣΤΕ. Η Ελληνικός Χρυσός αγόρασε τα μεταλλεία έναντι 11 εκ. € – όπου της επιβλήθηκε πρόστιμο 15 εκ. € από την ΕΕ ως παράνομη κρατική ενίσχυση.
(γ) Μετά την εξαγορά από τον κ. Μπόμπολα και εν συνεχεία από την European Goldfields, της οποίας μέτοχοι είναι ολλανδικές εταιρίες European Goldfields Mining Netherlands BV, Hellas Gold BV και Άκτωρ, ξεκίνησε ξανά η λειτουργία των μεταλλείων – σταδιακά το 2005 και το 2006.
(δ) Το 2011 η Eldorado Gold εξαγόρασε την European Goldfields, έναντι 2,5 δις δολαρίων Καναδά ή 1,8 δις € – μία συναλλαγή που έγινε επίσης εκτός Ελλάδας.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν, το μεγαλύτερο μέρος της εξαγοράς των μεταλλείων Χαλκιδικής πρέπει να έγινε μέσω των Ολλανδικών offshore της European Goldfields.
Συνεχίζοντας, το δημόσιο δεν είχε σημαντική οικονομική ωφέλεια ούτε από τη λειτουργία της Eldorado Gold – σύμφωνα με τα εξής:
Η Ολλανδική ΜΚΟ SOMO, που έχει μελετήσει την Eldorado Gold, σε μελέτη της που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) την 1η σελίδα και με τίτλο «Πώς η καναδική εταιρεία Eldorado Gold καταστρέφει το περιβάλλον και τα τοπικά μέσα βιοπορισμού στην Ελλάδα, ενώ δεν πληρώνει φόρους χρησιμοποιώντας ολλανδικές εταιρείες-βιτρίνα», αναφέρει ενδεικτικά πως η χρηματοδότηση μέσω Ολλανδίας, όπου έχει εντοπίσει 9 θυγατρικές θυρίδες με κεφάλαια 1,85 δις € που σχετίζονται με τις δραστηριότητες στην Ελλάδα, αντί, για παράδειγμα, απευθείας χρηματοδότηση από την Καναδική μητρική εταιρεία, έχει εξοικονομήσει για την Eldorado Gold και έχει κοστίσει στην Ελλάδα περισσότερα από 700.000 € σε φόρους παρακράτησης μέσα σε δύο χρόνια και 1,7 εκ. € σε φόρο εταιρικού εισοδήματος μέσα σε πέντε χρόνια.
Ενδεικτικά τώρα, με βάση τις Οικονομικές Καταστάσεις 2019 και 2018 που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), η Ελληνικός Χρυσός εμφανίζει ζημίες 70 εκ. € και 38 εκ. € αντίστοιχα – ενώ την 31.12.2019 αρνητική καθαρή θέση 37,6 εκ. €.
Εμφανίζεται δε να πουλάει σε τιμές κάτω του κόστους, οπότε το δημόσιο δεν θα εισπράττει φόρους εισοδήματος – ενώ σχετικά με τα έμμεσα οφέλη, ο αριθμός του προσωπικού κατά την 31η Δεκεμβρίου 2019 ήταν 1.128 άτομα και 1.087 την 31η Δεκεμβρίου 2018.
Συνεχίζοντας, η συμφωνία προβλέπει αυξημένες επενδύσεις για τις εγκαταστάσεις της εταιρίας ύψους 3,1 δις € – με αύξηση 1,9 δις € από το προηγούμενο.
Αφορά την πλήρη ανάπτυξη και λειτουργία των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων στις Σκουριές, στις οποίες θα κατασκευασθεί το μελλοντικό εργοστάσιο εμπλουτισμού αφού βρεθεί η νέα περιβαλλοντικά φιλική μέθοδος παραγωγής, στην Ολυμπιάδα, όπου το υφιστάμενο εργοστάσιο συμπυκνωμάτων θα αυξήσει τη δυναμικότητα του και στις Μαύρες Πέτρες-Στρατών, στο λιμένα – όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), μαζί με τη σύγκριση του παλαιού με το νέο επενδυτικό σχέδιο.
Στα καθαρά οφέλη αναφέρονται 1.400 ακόμη θέσεις εργασίας και 2 δις έσοδα από φόρους για το δημόσιο – ενώ αναλυτικά αναγράφονται στο δημοσίευμα που καταθέσαμε στα πρακτικά.
Όπως φαίνεται, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής πρόκειται να πραγματοποιηθεί στα επόμενα 5 χρόνια μετά την ανάπτυξη των εργασιών – ειδικά κατά τα πρώτα 3-4 χρόνια και για τα επόμενα 15, πριν βαδίσει μειούμενη για τα τελευταία πέντε έτη.
Τα οικονομικά στοιχεία της επένδυσης θα τα καταθέσουμε στα (πρακτικά), για να μην καταναλώνουμε περιττό χρόνο – ενώ τα προβλήματα της σύμβασης είναι σε γενικές γραμμές τα εξής:
Η Eldorado Gold εκμεταλλεύεται από σχεδόν δύο δεκαετίες τα μεταλλεία της Κασσάνδρας, αλλά δεν παράγει εδώ τον χρυσό – ώστε να φορολογείται ανάλογα. Το προϊόν της εταιρείας είναι συμπυκνώματα – τα οποία μεταφέρονται στο εξωτερικό, για να παραχθεί το πολύτιμο μέταλλο.
Την τροποποίηση της σύμβασης τη ζήτησε το καλοκαίρι του 2019 η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, θυγατρική της Eldorado Gold, επικαλούμενη «αδυναμία υλοποίησης της μονάδας μεταλλουργίας» – του πυρήνα δηλαδή της προηγούμενης και ισχύουσας μέχρι σήμερα σύμβασης, που θα παρήγαγε καθαρά πολύτιμα μέταλλα και σημαντικά φορολογικά έσοδα για το κράτος.
Η δήθεν αδυναμία έγκειται στο ότι, η μέθοδος μεταλλουργικής επεξεργασίας που είχε εγκριθεί περιβαλλοντικά το 2011, αποδείχθηκε μη εφαρμόσιμη – ενώ η εταιρεία βρέθηκε να παραβιάζει τη σύμβαση.
H νέα σύμβαση και το νέο επενδυτικό σχέδιο που τη συνοδεύει, κατατέθηκαν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης το Νοέμβριο του 2019 – ενώ κρατήθηκαν μυστικά από τους πάντες. Το Δημόσιο αρχικά ζητούσε από την εταιρεία την «πλήρη υλοποίηση της επένδυσης που αφορά και την καθετοποίηση, με τη δημιουργία της μεταλλουργίας».
Η απόφαση του ΣτΕ με αριθμό 223/2020 που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), εκδόθηκε το Φεβρουάριο του 2020, εν μέσω της διαπραγμάτευσης – επιβεβαιώνοντας την παραβίαση της σύμβασης από την εταιρεία, γεγονός που ισχυροποίησε την κυβέρνηση. Που της έδωσε το πάνω χέρι όπως λέγεται κοινώς.
Από θέση ισχύος πλέον μπορούσε, είτε να διεκδικήσει και να πετύχει τη μεταλλουργία και το μέγιστο όφελος για το Δημόσιο, είτε να καταγγείλει τη σύμβαση και να ζητήσει αποζημιώσεις. Η κυβέρνηση όμως δεν έκανε τίποτα από τα δύο, απέκρυψε την απόφαση που δικαίωνε το Δημόσιο και υπέκυψε σε όλες τις απαιτήσεις της εταιρείας – σαν να οφείλαμε εμείς στην εταιρεία και όχι το αντίθετο.
Με τη νέα σύμβαση τώρα, η εταιρεία πετυχαίνει τους δυο βασικούς της στόχους: (1) Απαλλάσσεται από την υποχρέωση κατασκευής μεταλλουργίας χρυσού και (2) Παίρνει νομικές διασφαλίσεις για την απρόσκοπτη εξέλιξη της δήθεν επένδυσης, δένοντας χεροπόδαρα το Δημόσιο με ρήτρες αποζημίωσης, όταν η εταιρεία κρίνει πως βλάπτονται τα συμφέροντά της.
Από το νέο επενδυτικό σχέδιο, δεν απουσιάζουν μόνο το εργοστάσιο μεταλλουργίας και η μονάδα θειικού οξέος – αλλά, επί πλέον διάφορα έργα που εγκρίθηκαν το 2011 και η εταιρεία δεν θέλει να κατασκευάσει.
Δηλαδή το νέο εργοστάσιο εμπλουτισμού στο Μαντέμ Λάκκο, η συνδετήρια στοά Μαντέμ Λάκκου – Ολυμπιάδας, ενώ αντί για νέο βιομηχανικό λιμάνι στο Στρατώνι, προβλέπεται μια απλή αναβάθμιση της παλαιάς προβλήτας.
Δεν υπάρχει καθόλου το «Μεταλλευτικό Κέντρο Μαντέμ Λάκκου», όπου υποτίθεται ότι θα συγκεντρώνονταν όλες οι ρυπογόνες βιομηχανικές δραστηριότητες. Τα δύο παλαιά εργοστάσια εμπλουτισμού, στην Ολυμπιάδα και στο Στρατώνι, θα συνεχίσουν να λειτουργούν μέχρι την εξόφληση των μεταλλευτικών αποθεμάτων εξάγοντας συμπυκνώματα, όπως ακριβώς συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Ο Χώρος Απόθεσης Επικινδύνων Αποβλήτων Κοκκινόλακκα επάνω από το Στρατώνι μεγαλώνει, για να δεχθεί τα επιπλέον απόβλητα από νέες εξορύξεις. Προφανώς όλα αυτά τεκμηριώνουν πως πρόκειται για ένα μεγάλο σκάνδαλο – ενώ η κυβέρνηση και η εταιρεία, επιχειρώντας να πείσουν ότι η ζημία του Δημοσίου από τη μη πραγματοποίηση της μεταλλουργίας αντισταθμίζεται από άλλα έσοδα, αναφέρουν μια σειρά από ποσά που δεν προκύπτουν από πουθενά και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ειδικότερα, αφού το νέο επενδυτικό σχέδιο είναι μικρότερο από το προηγούμενο κατά τρία εργοστάσια, ένα νέο βιομηχανικό λιμάνι και μια συνδετήρια στοά μήκους 8,5 χλμ., ο ισχυρισμός ότι το συνολικό ύψος της επένδυσης και οι θέσεις εργασίας θα υπερδιπλασιαστούν, είναι αντίθετος με την κοινή λογική.
Εξάγοντας δε συμπυκνώματα, δηλαδή χαμηλής αξίας ενδιάμεσα προϊόντα, η εταιρεία δεν πρόκειται ποτέ να εμφανίσει κέρδη – ενώ θα πληρώνει, εάν πληρώνει, ελάχιστους φόρους.
Δεν τεκμηριώνεται καθόλου το πώς θα προκύψουν τα 2 δις € έσοδα για το δημόσιο – χωρίς μεταλλουργία και με δεδομένο το ότι, η Eldorado έχει από χρόνια στημένο ένα μηχανισμό φοροαποφυγής μέσω της Ολλανδίας, όπως αναφέραμε ήδη.
Όσον αφορά δε τα μεταλλευτικά τέλη που σήμερα είναι της τάξης των 2 εκατομμυρίων ευρώ ετήσια και θα αυξηθούν κατά 10%, πρόκειται για ένα εντελώς ασήμαντο ποσόν – συγκριτικά με τα φορολογικά έσοδα που αποφεύγει να πληρώσει η εταιρία. ποσό εντελώς ασήμαντο μπροστά στα χαμένα φορολογικά έσοδα. Δεν πρόκειται λοιπόν για σκάνδαλο, αλλά για σκανδαλάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου